Legenda od igre. Vise golova sam dao onim felsiranim centarsutem, nego obicnim pucanjem na gol.

Skoro je izasao novi deo, Sensible Soccer 2006, nije ni za sta.

По теби онда није било врхунске пуцачине од првог Дума до Анрила?

Мислим да грешиш. Дум је стварно био легенрадна игра, толико да се наредних година уз израз "пуцачина" користио и "думачина".



Сећам се да је био неки фазон, којим си могао са пола терена, мало са стране, дати гол.

Da, da, lopta dobije ovakvu putanju kada se uputi taj "centarsut", fels od 90 stepeni

Mada ono sto mi se najvise svidjalo kod igre, je taj brzi tempo, kretanje igraca, lopte, bas je igra imala neki poseban smek. Dok je novi deo nezdravo spor.

Legendarna, mozda... ali meni sada kad hocu da igram trebaju dioptriska sociva da vidim gdje se nalazim.. Totalno nepregledno... Vjeruj mi, vrtio sam se čak 15 minuta u krug dok nisam nasao izalz sa pocetne platforme..  To jednostavno nije fps vec 2D imitacija istog... 




Ne grijesim.  Prije Anrila je bilo pucačina koje su zaista bili i FPS naslovi... recimo Kvejk... Ali Dum kec jednostavno nije bio FPS vec preteca ovog zanra... Kako da ti objasnim,. Kao sto recimo Jovan Krstitelj nije bio mesija vec njegov preteca, ili recimo kao sto Dzamp Men nije bio Mario vec takjodje preteca. Evo jedne od preteca Streets of Rage-a, igre koju ja obozavam, ali koji jednostavno nije iz serijala: 







Manufacturer: Sega
Year: 1985
Class: Wide Release
Genre: Platform
Type: Videogame

Monitor:

    * Orientation: Horizontal
    * Type: Raster: Standard Resolution
    * CRT: Color

Conversion Class: Falcon
Number of Simultaneous Players: 2
Maximum number of Players: 2
Gameplay: Joint
Control Panel Layout: Multiple Player
Controls:

    * Joystick: 8-way
    * Joystick: 8-way

Sound: Amplified Mono (one channel)




Flashgal Description

A platform-style game where the player has to kick, punch and jump his way throughout various levels.

Know anything more about this game?
Click here to contribute a description or other text information.
Thanks!


VAPS Arcade Census




GAMES OWNED, WANTED, or FOR SALE BY MEMBERS OF THE VIDEO ARCADE PRESERVATION SOCIETY

Scarce - There are 3 known instances of Flashgal owned by one of our 900 members. Of these, 3 of them are only circuit boards which a collector could put into a generic case if desired.

Of the 54,854 video games (3,397 unique) tracked by the Video Game Preservation Society, this game ranks a 3 on a scale out of 100 (100 = most commonly seen, 1=least common) in popularity based on ownership records.

Wanted - We currently do not know of any VAPS members that have gotten around to adding this game to their wish list. The wish-list system is fairly new (not all VAPS members have filled one out) and there are probably a number of collectors who might purchase this game if offered one at the right price.

Rarity is NOT necessarily an indication of value. Some common games show up as very rare here because collectors don't want them (they are common because arcade operators might be sitting on tons of them in warehouses), while some fairly scarce games are grabbed by collectors every time they show up. Additionally, some games made in the last 5 years are still making money for operators and are thus not yet affordable to the typical collector. For a clue to value, compare how many people have this game vs. how many people want this game and then click on the eBay links to help determine an accurate price range.

http://www.klov.com/F/Flashgal.html
.......

Nadam se da ste me sada shvatili. 

   Ah, Golden Axe... To je jedna od najlepse izvedenih igara svih vremena. Mislim da sam dvojku, kada je bila i ona neka zver u izboru igraca, igrao sa drugom 24/7 dok nismo presli...

---

   Evo i jednog opisa na engleskom:







Golden Axe is a side-scrolling arcade hack and slash game released in 1989 by Sega for the System 16-B arcade hardware. It is the first game in the series.

Makoto Uchida was the primary developer of the game and also was responsible for the creation of Altered Beast, a similar game. Several translations of the game were created, most notably for the Mega Drive/Genesis and Sega Master System.

The kanji that appear in the title screen read as "Senpu" (戦斧?), meaning "Battle Axe"; however, both the game and the series are known as "Golden Axe", even in Japan.


Plot

The game takes place in the fictional land of Yuria, a Conan the Barbarian-style high fantasy medieval world. An evil entity known as Death Adder has captured the King and his daughter, and holds them captive in their castle. He also finds the Golden Axe, the magical emblem of Yuria, and threatens to destroy both the axe and the royal family unless the people of Yuria accept him as their ruler.

The player controls one of three warriors. The first is a battle axe-wielding dwarf, Gilius Thunderhead, from the mines of Wolud, whose twin brother was killed by the soldiers of Death Adder. Another is a male barbarian, Ax Battler, wielding a two handed broadsword looking for revenge for the murder of his mother. The last is a long-sword-wielding Tyris Flare, an amazon, whose parents were both killed by Death Adder.

Much of the game consists of the character's journey to the castle. In one of the early stages, the player saves the inhabitants of the ransacked Turtle Village, which turns out to be situated on the shell of a giant turtle. The turtle takes the characters across the sea, and they then fly to the castle itself on the back of a giant eagle. Once at the castle the player fights Death Adder, who is wielding the Golden Axe. After Death Adder is defeated, the king and his daughter are freed, but the king says that he believes Death Adder was taking orders from someone. The player then enters the castle for the last battle against Death Adder's mentor.


Gameplay


Story mode

Progress is made through the game by fighting through Death Adder's henchmen, including men armed with clubs and maces, skeleton warriors, and knights. Aiding the characters in their quest is their ability to cast spells that hurt all enemies on the screen. The force of this magic depends on the number of "bars" of magic power currently available. The bars are filled by collecting blue 'magic potions'. The potions are attained via little sprites who visit the adventurers at night, intending to rob them (this occurs in between levels, as a sort of bonus round. Kicking these sprites causes them to unleash the potions, which the player can then retrieve. The male warrior Ax, limited to 4 bars, is able to cast Earth spells. The dwarf Gilius, limited to 3 bars, casts lightning spells and the female warrior Tyris can cast devastating fire magic, but her most powerful spell costs 6 bars. To balance the differences in magic, each class has differences in the range of their main weapon. The Dwarf which has the least magic capacity has the longest range attacks. Conversely, the female warrior which has most magic, gets the shortest range attack. The male fighter is a balance between the two.

Various steeds are found in the game, which are known as bizarrians. These can be ridden when the enemy rider is knocked off, or if one is found dormant. The least powerful steed is known as the Cockatrice, which can be used to knock down enemies with a swipe of its tail. The more powerful dragon, which can either shoot fireballs or breathe fire, is found later in the game.
 
The Duel mode

"The Duel" is a gameplay mode which was a feature of most ports, but not of the original arcade game. It can be played either single or two-player.

In the single-player mode, the player battles enemies in stages. A handful of enemies attack, and when they are defeated the player moves on to the next group of enemies. Sometimes even bosses appeared to challenge the player. The player had to make do with the health they started with for the duration of the game, and magic could not be used at all. At some stages enemies rode on bizarrians, which could be stolen and used to fight with.

If played in two-player mode, The Duel became a one-on-one battle against the other player with no enemies or stages. Like the single-player duel mode, health could not be regained, nor magic used.

Game Freak, firma poznata pre svega po pokemon igrama za Nintendove konzole, izdala je 1994. godine vizuelno najlepšu igru za Sega Mega Drive, koja, nažalost, nije bila zvanično izdata van Japana (osim preko „Sega kanala” u Americi). Na svu sreću, platforme iz devedesetih retko su bile bogate naracijom pa stoga nedostatak lokalizacije neće zasmetati zapadnim igračima, pogotovu zato što su svi glasovi na engleskom.

Priča prati Pulsemana, dečaka koji je polučovek a polu-C-life (ime za veštačku inteligenciju), junaka iz budućnosti koji se bori protiv sajber terorizma. Izgled Pulsemana je najbolje opisati kao mešavinu Mega Mana i Mazingera (čitaj: tipično japansko). Ostali likovi ne zaostaju po pitanju izgleda, tako da ćete naići i na tipičnu slatku devojčicu sa šiljatom roze kosom, ludog naučnika sa šiljatom kosom i tipičnog zlog klona sa šiljatom kacigom.

Sam gameplay je i tipični jump & run u duši, dok kao dodatni sloj služe električni napadi našeg junaka i mogućnost da ispaljuje električne projektile ili se sam pretvori u električnu loptu kada se „naelektriše” (najčešće pretrčavanjem određene razdaljine).

Pola nivoa odigrava se u stvarnom svetu i predstavlja kompjuterizovane verzije realnih lokacija, dok se druga polovina odigrava u virtuelnoj realnosti, koja izgleda kao da je preuzeta iz Trona, sa znatno većim potencijalom da izazove epileptične napade. Dodajte tome i odličnu elektronsku muziku, i pred vama je pravi doživljaj.




izvor
   

Zna li ko kako se zove igrica za segu,trkacka,ima neke likove biff,ralf,frank zatim neki sa autom koji se transformise u avion itd.?

   Deluje mi poznato, jako, ali ovaj put necu biti od pomoci.

   Ne secam se...

Mali plavi jež Sonik, svima poznat kao maskota kompanije Sega, prvi put se pojavio tek na drugoj Seginoj konzoli Mega Driveu. Igra je pre svega trebalo da pokaže mogućnosti nove konzole, kao što je brzo skrolovanje ekrana, ali je istovremeno to bio Segin pokušaj da se premaši milion prodatih kopija.




Sonic The Hedgehog (www.romnation.net/srv/roms/52124, 355 KB) izdat je sredinom 1991. godine za Sega Mega Drive. Igra je promenila koncept platformskog žanra povećavajući brzinu kretanja glavnog lika i unoseći elemente poput petlji i polja za ubrzanje, što je učinilo da igra izgleda kao rollercoaster. Sonic se kroz šarene svetove (ima ih šest) kreće trčeći, a može i da se skupi u bodljikavu lopticu, što je jedini način da potamani protivnike. Usput sakupljate zlatne prstenove koji štite Sonica ako se povredi (pri sudaru se gubi do 40 prstenova). Ukoliko sakupite sto prstenova, Sonic dobija dodatan život, a na kraju svakog nivoa pojavljuje se veliki prsten kojim se pokreće bonus nivo. Nivoi su prelepo dizajnirani, boje su čiste i većina elemenata je animirana. Na kraju svake zone, koja predstavlja svet za sebe, suočavate se sa doktorom Robotnikom, koji je svaki put u drugačijoj skalameriji. Igra je najviše ostala upamćena po temi iz prve zone The Green Hill Zone.




Sonic The Hedgehog 2 (www.romnation.net/srv/roms/52154, 680 KB) izašao je nešto više od godinu dana posle prve igre i u priču je uveo Tailsa, dvorepog žutog lisca, koji Sonica prati u stopu pomažući mu pri sakupljanju prstenova. Svetova ima 11, a svaki sadrži dva nivoa (sa izuzetkom Metropolis zone) i znatno su veći nego u originalnoj igri. Akcija je dodatno ubrzana dodavanjem novog poteza kada se Sonic zavrti u mestu i lansira poput loptice u fliperu, dodata je opcija split screen i 3D bonus nivoi. Još jedna novina jeste to što Sonic može da postane Super Sonic ukoliko uspe da sakupi svih sedam dragulja sa bonus nivoa. Ova forma se aktivira kada je Sonic sakupio 50 prstenova i tada postaje neuništiv (naravno, život se i dalje gubi ako se padne u ponor ili istekne vreme), kreće se još brže, a svake sekunde troši po jedan prsten nakon čega se pretvara u običnog Sonica.




Treći deo serijala Sonic The Hedgehog 3 (www.romnation.net/srv/roms/52173, 1,14 MB) počinje susretom sa novim negativcem Knucklesom, koji otima dragulje Haosa kako bi pomogao Robotniku. Igrač opet vodi Sonica ili Tailsa kroz nivoe koji su i do tri puta veći nego u prethodnim igrama i imaju blago nelinearan karakter, jer su pojedine deonice dizajnirane tako da im ne može svaki od likova pristupiti (na primer, pošto Sonic ne može da leti, ponekad će morati da ide zaobilaznim putem). Engine je unapređen u odnosu na Sonic 2, te podržava još veću brzinu skrolovanja, više objekata na ekranu i tečniju animaciju bez neprijatnih problema sa framerateom, uočenih u prethodnim igrama. Likovi su dobili nove poteze koji se aktiviraju pritiskom na dugme za skok (kada je lik u vazduhu), pa tako Sonic može oko sebe da stvori štit i odbije projektile. Takođe, uvedene su animirane sekvence (cutscene) i energetski štitovi koji dodaju nove sposobnosti (privlačenje prstenova, neograničen boravak pod vodom...). Sonic 3 je i prva igra u serijalu koja je podržavala opciju Save.




Sonic & Knuckles (www.romnation.net/srv/roms/51983, 1,1 MB) je prvobitno trebalo da bude sastavni deo Sonica 3, ali zbog ograničenog prostora izdat je kao nastavak krajem 1994. godine. Umesto Tailsa, igrač može da vodi Knucklesa, koji se sada pojavljuje kao pozitivan lik. On, za razliku od Sonica, ima manji skok i sporiji je, ali to nadoknađuje mogućnošću da se zakači za zidove ili se probije kroz prepreke. Preporučljivo je proći igru sa oba lika pošto se nivoi i borbe sa „glavonjama” menjaju u zavisnosti od lika koji vodite. Zanimljivost kod ove igre jeste u tome što kertridž ima slot sa gornje strane u koji može da se ubaci Sonic 2 ili Sonic 3, pa se na taj način pravi „hibridna” igra. Iz ove igre izbačena je mogućnost čuvanja pozicije.




Za Mega Drive su izdate i dve Sonic igre koje su znatno odudarale od ostalih – Sonic Spinball (www.romnation.net/srv/roms/52102, 434 KB) je simulacija flipera gde je plavi ježić u ulozi loptice. Igrač kontroliše palice kojima lansira Sonica, ali je moguće uticati i na njegovo kretanje i let. Cilj je pokupiti tri dragulja, čime se otvara prolaz ka boss fajtu, nakon čega se prelazi na sledeću od četiri „table”, koje po dizajnu nimalo ne odskaču od tipičnog Sonic nivoa. Fizika je dobra i, osim nerealnih nivoa, nema nikakvih nelogičnosti. Sonic 3D Blast (www.romnation.net/srv/roms/52039, 2,26 MB) prvi je pokušaj da se Sonic uvede u 3D okruženje. Pogled je izometrijski, kretanje je znatno sporije, a zbog nedostatka analognog kontrolera na Mega Driveu kontrole su neprecizne. Nivoi su veoma repetitivni – na svakom je cilj pokupiti određen broj ptičica (Flickies) i dovesti ih do određene zone, čime se otključava prolaz na sledeću deonicu. Ova igra je ujedno označila i početak sunovrata Sonic franšize.

Osim za Mega Drive, Sonic igre su se pojavljivale i za 8-bitne Segine sisteme – Master System i Game Gear. Zbog slabijeg hardvera, ove igre imaju jednostavniji dizajn i kraće nivoe, a izgledom više podsećaju na klasične platformske igre (Game Gear verzija pati i od loše preglednosti). Sonic je od verzije za Mega Drive prošao dug put; mnogi će reći da posle Sonica 2 nema dobre Sonic igre, što nije daleko od istine, sudeći po brojnim nastavcima za sve moguće platforme, galeriji suludih likova i drugim pokušajima da se ponovo stvori magija sa 16-bitne konzole.




izvor

Јесмо ли поменули Џез Џека Ребита?