Опет грешиш, знање и инструменти су били на нивоу западно-европских.

Jako dobra poslovica i podsetnik za Srbe:

Lemi

1. Zavisi sta smatras zrelim godinama .Ja sam Niceovog Sidartu i Karlos Kastanjedu citao u dvanaestoj godini ,
a u cetrnaestoj sam posle zavrsene osnovne skole bio na odmoru u  Italiji ,Francuskoj i Velikoj Britaniji .
 
2.Moja Gramatika ? To je literalna sloboda .
 Sto se tice monoisticke religije ona je postojala u Egiptu pre Hriscanstva ,
Srbi su verovali i obozavali Dionisa do 4 veka nove ere , kada su poceli cisto zbog migracije da primaju veru staroslovenskih naroda zbog toga sto su ziveli u njihovoj blizini .
Neznani Knez ili mladji brat naslednika Bele Srbije je zeleci svoju knezevinu napravio ugovor sa Vizantijskim carem
o cuvanju njegovih granica od Avara u zamenu za zemlju na kojoj zivimo i pod uslovom prihvatanja hriscanstva .
Istorijsku Kopiju tog rimskog dokumenta smo objavili vec nekoliko puta na ovom forumu .
Plemici su prihvatili hriscanstvo relativno brzo ali pravoslavnim svestenicima je uzelo citavih 150 godina da pokrste srpski narod i sledecih 200 godina sve do 9 veka nema nikakvih crkvenih dokumenata .
Na internetu imas objavljene arhive nase pravoslavne crkve koje mozes lako da proveris.
 O kakvoj eleganciji ti pricas ?

3 . Hajde izazivam te ,
Navedi bilo kakav dokumenat ili arheolosku iskopinu sa potvrdjenim srpskim pismom ,recimo pre 10 veka ,
pri ovom ne racunamo staroslovenski jezik jer to nije nas indo -evropski jezik vec nesto sto smo usvojili
dok smo ziveli u predelu severne Nemacke u 5 veku.

4. Pogledaj datum prve osnovane pravoslavne prepisivacke manastirske skole u Srbiji .
Pa onda pogledaj datum kada je objavljena prva Biblija ili Sveto pismo na srpskom jeziku .
Pa navedi onda koliko stotina godina razlike postoji u tim datumima .Bices iznenadjen.

A sto se tice nekakvih hirurskih operacija i medicinskih poduhvata oni su postojali jos pre Hrista
u drugim kulturama i kontinentima.
O Hirirskim operacijama po Srpskim pravoslavnim manastirima navedi tvoj izvor i istorijski dokumenat
koji to moze da potvrdi .Crkvena arhiva na internetu  je prilicno dobar izvor,steta sto nisu postavili nista o tome.

5.Niko nije rekao da nismo bili na pravoj strani u dva svetska rata .
Rekao sam da je jadno i tuzno sto izgubismo toliko ljudi i sto nam je osakatilo naciju u prvom svetskom ratu ,
sto se tice drugog zalosno je da je bilo toliko razlicitih armija ,Ljoticevca,Nedicevca,Cetnika i Partizana gde se Srbin borio protiv brata Srbina . kao sto rekoh , Sve su to bili Nepotrebno izgubljeni zivoti .

6.
Hteo sam za trenutak da dopustim svom egu da ti se pohvalim sa svojim dostignucima priznanjima na materjalnom i duhovnom nivou ali shvatam da je to sasvim nepotrebno .

 Ja nisam u govnima Lemi, niti sam ih prvi pomenuo ,
Mislim da je to iskljucivo tvoj licni problem !!!!

Е сад демантујеш самог себе јер претходно си написао:

...
...

Даље


О елеганцији у поређењу са начином на који су многи други народи мењали своју религиозну припадност. Неки нама суседни који су из чисте користи прелазили из хришћанства у ислам, да не помињем новокомпоноване нације и њихове цркве.



Печат кнеза Стројимира



Став цркве је био да нема потребе да се библија преводи.



Слободно се похвали, јер са својим фондом речи и познавањем правописа не остављаш баш неки нарочит утисак.

Tvrdis gluposti .

-Sve sto sam rekao o sebi je istina ,moj zivot od ranih dana je bio vrlo bogat,uopste ne razumem sta ti nije jasno ?

-Opisao sam ti lepo kako su srbi presli u hriscanstvo . To je bilo iz cisto materjalne koristi ,
postoji rimski dokument koji potvrdjuje taj dogovor sa Vizantijom ,
Zemlja od Dunava do gornjih granica Tesalonike u zamenu za odbranu od Avara ,
Prelazak u Hriscanstvo je bio uslov za ovaj dogovor sa Vizantijskim pravoslavnim carem.
Ne teram te da mi verujes ,sto si takav tupadzija .
Zasto sam ne pogledas istorijsku arhivu ,sve ti je lepo napisano i dokumentovano .

-Pecat Kneza Stojimira je samo religiozni simbol
i bas kao sto pise u jednom od mojih prethodnih postova ,"nekih simbola ".
A sto se tice reci na njemu "Boze pomozi" one nisu na srpskom vec na grckom jeziku .

-Stav crkve po pitanju prevoda biblije je bila kontrola nad srpskim stanovnistvom .
neophodnost popova za bogosluzenje je cista glupost koju svako ko je citao bibliju zna vrlo dobro .

-Nema potrebe za pohvalom ,mislim nema smisla ..posle tvog priznanja da si iz nekog razloga u nevolji ,
a sto se tice mog fonda reci i mog pravopisa na forumu koji nije nista drugo nego zabava za ubijanje dosade
zasto mislis da je bilo kome vazan nekakav utisak pored onoga sto je vec napisano .
Mislim da te zbunjuje ova tastatura sa engleskim alfabetom a i ako sam i napravio gresku.. uuu sto me zabole...

Да, у невољи сам био кад сам прочитао твоје небулозе. Иначе сам написао да смо као народ у невољи, што лако можеш и сам да прочиташ на некој од претходних страна.

Odlicna diskusija, molim nastavite.

Cao Raven ,
U vezi onoga sto si me pitao
Sto se tice Zlatne Zore ,OTO i AA ta istorija je vise licne prirode i vise je vezana za obavljanje rada u kampovima i oazama i lozama, medjutim otvorena je istorijska arhiva masonske biblioteke ovde u Londonu ,
od nedavno dostupna je siroj javnosti ,ulaz je svega £1 za ceo dan pa mozes da rckas koliko ti srce zeli .

Od interesa je tu rad masona u vezi nezavisnisti Srbije kad su se otomansko carstvo i austrougarska otimali oko nje.
potrazicu ti clanak .

Sto se tice podele Bele i Crvene Srbije o tome imas prilicno na internetu .

Sto se tice te veze sa staroslovenskim narodima tu smo imali religioznog uticaja njihovog paganstva kao i fizickog kontakta sto se vidi u nasem genetskom kodu. Kao sto znas svaki evropljanin danas ima devet dominantnih genetskih grupa i svaka grupa ima odredjeni geografski epicentar ili zariste zavisno od visine procenta te genetske grupe.Po tome najlakse mozes da pratis migraciju jednog naroda kao i pribliznu godinu mesanja sa drugim narodima. Najbolje je da sam uradis DNA test preko National Georaphic ,kosta negde oko $160 .

Prema istocno rimskom imeratoru Constantine Porphyrogenitus, Srbi "dolaze iz bele srbije ".
Bela Srbija se protezala preko delova danasnje teritorije Poljske,Ceske Republike i Severne Nemacke.
to se jasno vidi iz ovog rimskog dokumenta .

-De Administrando Imperio chapter 31, Constantine VII

"The Serbs are descended from the unbaptized Serbs, also called 'white', who live beyond Turkey in a place called by them Boiki, where their neighbour is Francia, as is also Great Croatia, the unbaptized, also called 'white': in this place, then, these Serbs also originally dwelt. But when two brothers succeeded their father in the rule of Serbia, one of them, taking a moiety of the folk, claimed the protection of Heraclius, the emperor of the Romans, and the same emperor Heraclius received him and gave him a place in the province of Thessalonica to settle in, namely Serbia, which from that time has acquired this denomination."...
..."Now, after some time these same Serbs decided to depart to their own homes, and the emperor sent them off. But when they had crossed the river Danube, they changed their minds and sent a request to the emperor Heraclius, through the military governor then governing Belgrade, that he would grant them other land to settle in."...
..."And since what is now Rascia (Serbia) and Pagania and the so-called country of the Zachlumi and Trebounia and the country of the Kanalites were under the dominion of the emperor of the Romans, and since these countries had been made desolate by the Avars (for they had expelled from those parts the Romans who now live in Dalmatia and Dyrrachium), therefore the emperor settled these same Serbs in these countries, and they were subject to the emperor of the Romans; and the emperor brought elders from Rome and baptized them and taught them fairly to perform the works of piety and expounded to them the faith of the Christians."...
..."And since Bulgaria was beneath the dominion of the Romans * * * when, therefore, that same Serbian prince died who had claimed the emperor's protection, his son ruled in succession, and thereafter his grandson, and in like manner the succeeding princes from his family"...

-De Administrando Imperio chapter 31, Constantine VII

The tribe was ruled by an archont, who was succeeded by two sons, one of them, the Unknown Archont, led a part of his tribe against Byzantine lands during Emperor Heraclius rule (610–641). While Heraclius had fought the Persians, the Avars became a great threat in the frontiers of the Byzantine Empire, capturing cities: Singidunum (Belgrade), Viminacium (Kostolac), Naissus (Niš), Sardica (Sofia), and destroying Salona in 614. At this time the Serbs had come into connection with the Emperor. The White Serbs were first given the area of Servia (Σέρβια, transliteration: Serbia) in the province of Thessalonica by the Roman emperor Heraclius as a gift following their victory against the Avars of Dalmatia. They soon contact the Byzantine stratēgos of Singidunum (modern Belgrade) and settle down in the Serbian lands, today's Bosnia, Croatia, Montenegro and Serbia, administrated into župas; Pagania, Rascia, Travunia, Doclea, Bosnia and Zachlumia, all incorporated in the 14th-century Serbian Empire.


Paganska kultura i religija je bila u Srpskom narodu sve do osnivanja prve Srpske religiozno upravljane drzave izmedju 867 -886 godine sa krstenjem kralja Mutimira od strane Cirila i Metodija .

Pozdrav

Situacija je nepromenjena i dan danas.



Omg... predstavnici rimskog carstva su potpuno izvitoperili istoriju, ne samo našu već i svetsku. Šta im je trebalo paljenje najveće biblioteke Alexandra Velikog u Egiptu? Da sakriju tragove bivših civilizacija i poture sebe kao najstarije i najmoćnije. Da uveličaju svoju a ponize tudju istoriju tj. sakriju pravi trag.

Mani me rimskih dokumenata....

Vrlo je važno odakle i na koji način proučavaš istoriju, svoju i tudju i koje izvore i istoričare koristiš. Evo jednog dela a postoji čitav link, nije loše pročitati. Obratiti pažnju na podebljani deo koja je srž istorijske igranke:


Pretežno, srpski dužbenici opisuju srpsku istoriju od šestoga veka, od vremena doseljavanja iz pribaltičkih zemalja na Balkan, kao da nas pre toga nije ni bilo. A gde su nam onda živeli pradedovi? Nisu valjda vanzemaljci? Tim doseljavanjem na Balkan Srbi su već imali usavršen jezik, izgrađen drustveni poredak, razvijen smisao za državu, sa običajima i kulturnim temeljima. Imali su i dva, tri carstva. Pa gde nam je onda kolevka?

Razlozi za prednje leže, pre svega, u prihvatanju nordijsko istoriografske i germanske Berlinsko-Bečke skole, koja je namerno iskrivila nasu istoriju, čime nam je učinjen falsifikat po kome Srbi nisu autohtoni narod u Podunavlju i na Balkanu od svoga najranijeg početka. Time su nam oduzeli prošlost i brojne generacije zaveli, a sve u nameri potpunog iskorenjivanja Srba. Za nas je jedino merodavna Autohtonistička Škola prema kojoj u novije vreme imamo dva pravca, prvi "Indijski", po kome se poreklo Srba izvodi iz Indije, a drugi "Podunavski", po kome su Srbi nastanjivali Podunavlje "od početka", odakle su se raseljavali po Evropi, Maloj Aziji pa cak stigli i do Indije. Začetnik podunavskog pravca je hroničar XII veka Nestor Časni Kijevski, a njegovi veliki pobornici su naši velikani: Olga Luković-Pjanović, Jovan Deretić, Ranka Kuić, Miloš Milojević, Sima Lukin-Lazić, Laza Kostić, Pavel Šafarik, Ilija Živančević, Svetislav Bilbija, Milan Budimir, Dragoslav Srejović i mnogi drugi, sa nepobitnim dokazima nađenim u Lepenskom Viru. Tu su i mnogi strani autori: Siprijan Rober, Emil Birnuf, Adolf Pikte, Ami Bue, Lorenc Surovjecki, Fransis-Maria Apendini i brojni drugi.

O zastarelom učenju po kome su Srbi doselili na Balkan u sedmom veku nove ere, ovde neće biti detaljnog prikaza, pošto svi dokazi idu u prilog tvrdnji da je to bilo poslednje srpsko doseljavanje i to u postojbinu svojih predaka. To su samo posledice germanske istorijske škole, teorije koja nam je nametnuta. Još značajnija je tvrdnja Jovana Deretića da se Srbi nisu ni doselili iz Zakarpatja, oni su u Podunavlju oduvek živeli. A Poljak Kazimir Šulc dodaje da su Sloveni (čitaj Srbi) nastanjivali Podunavlje od najstarijih vremena, kao Iliro-Tračani. Tokom rimske vladavine Srbi sa severa su došli da pomognu svojim sunarodnicima, starosedeocima, tu ostali i očuvali sve svoje običaje i jezik.

Autohtonističku školu prihvatili su već ruski i poljski istoričari, među kojima su se istakli Adam Mickijević i Surovjecki sa Pavelom Šafarikom, koga smatramo svojim pošto je bio profesor u Novom Sadu. Svi oni potvrđuju da su slovenski jezici zauzimali centralno mesto u grupi indo-evropskih jezika, a da Sloveni oduvek žive na svojim teritorijama, odakle su vršili uticaj i na istok i na zapad. Na žalost, svetska tragedija ogleda se u činjenici da zapadni istoričari prilikom brojnih otkrića nisu uzimali u obzir slovensko (odnosno srpsko) pismo, kojim bi mnoge "nejasnoće" i "misterije" bile lako rešive. Najprostiji primer je ime vladara u Egiptu po imenu Arsa (ćirilično pisano APCA) ili imenica most (MOCT), što su za Zapadnjake bile nerešive zagonetke.

Putujući vremenski unazad stižemo do Indije, odakle nas putevi vode preko prostranstava Azije, pa preko ruskih nizija i na zapad sve do Španije i Engleske. Srpskom istorijom bavili su se nemački istoričar Leopold Ranke i Čeh Jireček, mađarski grof Bendžamin Kalaj, slavisti Jan Kolar i Pavel Šafarik i mnogi drugi. Postoje spisi grčko-rimskih pisaca Herodota i Plinija, pa čak i kineskih i turskih, a takođe i Hrvata Franje Račkog, kao i srpskih istoričara Jovana Rajića, Stojana Novakovića, Sime Lukin-Lazića i mnogih drugih, u kojima se spominju Srbi.

Srpska herojstva tokom vekova istakla su nas u prve redove svetske istorije i davala nam pravo građanstva među uglednim vojničkim nacijama. Srpska ljubav prema otadžbini, odanost prema slobodi i srpska herojsko-pesnička poezija privlačili su pažnju svetskih duhova od Napoleona do Getea, od Bajrona do Viktora Igoa. Čak i hladni Englezi gledali su u Srbima i Crnogorcima heroje dostojne Spartanaca. A Srbe novije istorije, inspirisali su mitovi njihove carske prošlosti Nemanjića i kosovska tragedija. Susedi koji su nas oduvek mrzeli činili su to pretežno iz zavisti, stremeći za našim istrebljenjem.

U uvodnom delu rada "Doseljavanje Srba na Balkan i prva država" neimenovani autor iznosi sledeće: "Naučnici smatraju da su zemlje zapadne i srednje Evrope naseljene od pleistocena (diluvij, ledeno doba), a da se na Balkanskom poluostrvu čovek pojavljuje u periodu poslednje glacijacije (pre 40.000 godina). Na osnovu nalaza u pećinama pod Jerininim brdom u selu Gradac i u Risovači na Venčacu izgrađene su slike tadasnjeg ljudskog života. Oko 25.000 godina pre nove ere čovek napušta pećine, čime se završava prvo poglavlje istorije ljudske zajednice na teritoriji Srbije. Arheološka nalazišta u Đerdapu potvrdila su da se tamo razvila jedna od najsloženijih kultura praistorije, nazvana kultura Lepenskog Vira (7.000-5.500 godina pre n.e.). Na internetu se nalaze podaci o figurinama nađenim u Lepenskom Viru iz sedmog milenijuma stare ere, a ispitivanja radioaktivnim ugljenikom potvrđuju starost nađenih artikala na oko 8.580 godina, odnosno preko 6.500 godina pre Hrista. Postoji i podatak da je kolevka Evrope u Rajkovoj Pećini, na Rudnoj Glavi kod Majdanpeka uz Baljetinsku reku. Najstariji ljudi ove kuture živeli su u naseljima, u zajednici od dve do četiri biološke porodice. Neolitska kultura na prostorima severno i južno od Save i Dunava razvila se od 5.300 do 3.200 godina pre n.e., a najznačajnija nalazišta su Starčevo i Vinča".
Poreklo imena Srbin

Srpski istoričar Jovan Rajić u "Istoriji Srba" (1794.), iz starih izvora, izvodi poreklo Srba od Hunskih Sabira. Drugi izvori, ime Srba izvode iz Srbata - Sarmata, a takođe i od reke Serbice (između Eufrata i Tigra u Mesopotamiji, današnji Irak). Neki autori ime Srba izvode iz reči sobranie (zbor, sabor) i slično, a neki ga prostorno vezuju za Sibiriju, jednu od naših prapostojbina. Češki istoričar Pavel Šafarik vezuje srpsko ime sa reči Sjarbin, Serb, Serbin, Sibrin, što su sve oblici značenja roda, naroda, a što ima isto značenje sa latinskom reči gens i natio, ili indijskom reči Serim, što znači narod iste krvi. Neda Marinović u opisu najstarijeg naroda na Balkanu iznosi da Srbin, u starodavnom indijskom jeziku, sanskritu, iz koga su potekli svi indo-evropski jezici, među kojima i srpski, označava slobodnog čoveka, junaka, koji se večito bori za sopstveni opstanak. Prema ruskom istoričaru Veltmanu u delu "Atila i Rusi" ime Srbin od starine odnosilo se na vojnički, ratnički stalež u Rusiji, a reč Srb označavala je vojnika, hrabarog čoveka i navodno od Srba su postali Kozaci. I dan danas oko reke Volge reč Serbo označava porodicu, rod, svojtu, a kod Belorusa reč Sabr ili Sjarb znači silu, množinu velikog naroda iste krvi i jezika. Kod Velikorusa reč Serbi označava zdrav, junačan, silan soj ljudi. Kod Lužičkih Srba reč Sorab ima značenje čoveka najrazboritijeg, najlepseg, najodabranijeg u tom rodu. Kod Ukrajinaca reč Sirbin označava gospodara. U srpskom narodu od davnina postoji pohvala pokojnika, za koga se smatralo da je bio dobar, sa visokim odličjima, koja kaže: "Baš je pravi Srbin bio i srpski živeo". A u Crnoj Gori hrabrog junaka su hvalili sa: "Srb od Kosova". I u turskom jeziku reči Sirb i Serb imaju značenje naroda jednog kolena, hrabrog, ubojitog i nepokornog. Kod starih Persijanaca reč Sarb znači glava, starešinstvo. Kod Arabljana, Haldejaca i Jevreja reč Srb označava slobodnog čoveka, junaka, nepokornog. U starom sanskritskom jeziku reč Serbh znači ne dati se nikome, a koren te reči znači seme, koleno i rod. Šafarik i Kolar su citirali, takođe, da reč Srbi označava rođake, svojtu. Nepoznatom čoveku Srbin će reći: "Kako se Ti ono zvaše Rođače".

Za Srbe se ponegde vezuje ime Vlah, što su Turci usvojili od Hrvata. To ime pripadalo je Keltima sa kojima su Srbi došli u dodir 400 godina pre n. e. Kasnije se Vlah zvao ratar ili pastir. Kada su Turci okupirali srpsku državu, Srbi su se povlačili u planinske predele i pretežno se bavili zemljoradnjom i stočarstvom, pa su im po tom osnovu Turci dali ime Vlasi, mada ta reč označava zanimanje a ne narod. Danas se Vlasima naziva narod koji živi u Rumuniji. Stari istoričari Srbima daju ime Rac, a to potiče od značenja čoveka iz Raške, postojbine Srba po doseljavanju na Balkan. Ime Srb i Sorab vodi takođe poreklo iz samog srpskog jezika, gde ima značenje ogromnosti i sile naroda jedne krvi. Prema tome, veruje se da su Srbi u vreme usvajanja svoga imena posedovali sve ove osobine. U "Istoriji naroda srednje Azije" Joachim je zabeležio reči kineskog pograničnog guvernera Hju Ju-a, 160. godine pre n.e.: "Srbi su nas napadali 30 puta od proleća do jeseni". Takođe, kineski državnik Caj Jun kaže: "Od kako su pobegli Yuni (Huni), osiliše se Srbi i zavladaše zemljama njihovim. Ima ih sto hiljada vojnika i prosvećeni su, plemena su im silnija i mnogobrojnija i mi ne možemo da im se odupremo". Istraživanja su potvrdila da čak i na Tibetu i dan danas postoje nazivi koji su čisto srpski, kao: čedo, jarak, sila, čiča, rudnik, gora, luč, kao i imena: Božan, Milovan, Srbica i druga, Miloš Milojević ih je zapisao 710. Nemac Ekerman tvrdi da ime Srbin označava narod, a Henrih Leo, da to ime dolazi od sanskritskog imena Sarb ili Srp, sto označava narod koji se često seli. Istaknuti Slavista, Francuz Siprijan Rober iznosi da ime Srbin obeležava celu jednu rasu naroda i da su to Iliri, najstariji Sloveni. Jakov Grim je u predgovoru "Maloj gramatici Vuka Karadžića" napisao: "…da nema slavnijeg imena koje bi se moglo upotrebiti za sve Jugo-Slovene i da ni jedno drugo pleme nema takvu istoriju koja bi se mogla uporediti sa srpskom".

Po Herodotu svi Tračani, Skiti, Vendi, Tribali i Iliri su Srbi. Inače reč Tračani, nastala je u grčkom pogrešno zbog nemogućnosti izgovora suglasnika, što se odnosi na Rašane.

Aleksandar Veliki poklonio je srpskim plemenima mnogo zemlje u Srednjoj Evropi u znak zahvalnosti za ratne zasluge, nazivajući te nove zemljoposednike Panovi (gospodari). Smatrao ih je velikomoćnim i najčuvenijim narodom, koga je nazvao Slavan. Na samrti je izrazio želju da svi narodi od Jadranskog do Hladnog mora žive po zakonima "Slavnih". Tako je kažu, odlučio umirući pobednik u belom gradu Aleksandriji. Dr. Deretić navodi da je iza Aleksandra Velikog ostalo zapisano da je neki veliki vojskovođa, pre njega, preduzeo pohod sa Helmskog (Balkanskog) poluostrva iz Srbije na istok sve do Indije. Bilo je to nešto preko 2000 godina pre Hrista, a taj veliki vojskovođa zvao se Nino Belov, koji se u "Svetom pismu" spominje kao Nebrod. Cilj mu je bio Indija. Krenuli su iz današnjeg Niša, prešli Malu Aziju i stigli do Indije. U starim zapisima zabeleženo je da je to prvi prodor Arijevaca, a ime su dobili po bogu Aronu, čiji su tragovi kulta pronađeni na današnjim predelima Kosmeta. Skorašnja otkrića potvrdila su da su Sloveni (Srbi), kao Arijevci okupirali iranske visoravni i oblasti Inda i Ganga. Njihovi običaji ostali su očuvani u Vedama. Prema tome, Sloveni su se dokazali kao nosioci Arijanizma, dok sami Indusi smatraju da su im Vede podarili bogovi. Nina Belova nazivali su i bogom Bak. On nije bio samo osvajač, već i graditelj, a svoju ljubav prema graditeljstvu preneo je i na svoju ženu Semiramu, koja je bila očarana gradnjom Vavilona i naredila je da se taj grad dovrši po njenim zamislima, kojom prilikom je sagrađen most dug 900 m za ulaz do centralne kule, na čijem vrhu je sagrađena opservatorija. Posle Nina Belova, novi vojskovođa Serbo Makeridov, po uzoru na Nina, izveo je drugi pohod Arijevaca na istok, a on se u svetom pismu spominje kao Asur i neki ga otuda smatraju osnivačem Asirskog carstva. Prema tome, Aleksandar Veliki je bio treći osvajač dalekih svetova i išao je "utabanim stazama" tek 335. do 332. godine pre Hrista. Aleksandar nalazi Srbe između reka Inda i Dželama, koji su tu ostali od Nina Belova i živeli u dva grada, od kojih se jedan zvao Serbija. Aleksandar taj grad dograđuje i ulepšava i naziva ga Aleksandrija Serbijska.

Ceo tekst na: Ivona Živković net (link nije prihvaćen od strane foruma)

Sloveni su u hriscanstvo prelazili u suzama, ali ne od srece kako su to hriscanski istorijografi predstavljali...