MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 13
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 13

60.Ahmić Almir,

iz Goduša u opštini Visoko, pripadnik TO u Visokom, stražar u logoru. Odgovoran je za učešće u zločinu počinjenom nad civilnim srpskim stanovništvom u logoru u bivšoj kasarni JNA avgusta 1992. na području Visokog kojom prilikom je zatvorenog Srbina, Parađina Rajka, pretukao uz nanošenje teških telesnih povreda, od kojih je umro u zatvoreničkoj sobi.

Takođe je pretukao i Dundžić Rajka i njegovu suprugu Maru, koji su uhapšeni prilikom pokušaja bekstva iz Visokog kada su i odvedeni u navedeni logor. Od zadobijenih povreda Dundžić je umro u zatvorskoj sobi.

61.Ahmić Elmedin, zvani Alme ,

Odgovoran je za krivična dela koja je, kao stražar, sao ostalim stražarima - policajcima pripadnicima TO Armije BiH počinio u logoru za Srbe Visoko u periodu od aprila 1992. do kraja 1993. godine, nehumanim postupanjem sa 409 logoraša civila među kojima i 26 žena.

Logoraše su mučili glađu, terali da jedu fekalije, stravično zlostavljali svakodnevnom tučom, držali u neljudskim uslovima, ponižavali lomili im udove, odvodili ih da kopaju rovove na prvoj borbenoj liniji. Sedam zatvorenika umrlo je u logoru od mučenja, a većina logoraša, sprovedena posle isleđivanja u zenički KPD, ostala je sa velikim posledicama po fizičko i duševno zdravlje (imena poginulih i logoraša, knjiga "Muslimanski logor za Srbe Visoko").

62.Ajšić Sabit ,

Iz Kutuzera, opština Srebrenica. Odgovoran je za učešće u napadu na srpsko selo Podravine, opština Milići, dana 24. septembra 1992, kada je ubijeno 27 meštana, a radilo se uglavnom o ženama, starcima i braniocima sela.

Isti dan, po ubijanju civila zapaljeno je selo koje je brojalo 73 kuće. Zapaljena je OŠ, dom kulture, prodavnica, radionica i upravna zgrada površinskog kopa "Šumarnica" i mehanizacija vlasništva DD "Boksit" Milići.

63.Ajšić Sabrija,

iz Kutuzera, opština Srebrenica. Odgovoran je za učešće u napadu na srpsko selo Podravine, opština Milići, 24. septembra 1992, kada je ubijeno 27 meštana - uglavnom žena, staraca i branilaca sela. Pošto su civili pobijeno, to selo sa 73 kuće je zapaljeno. Spaljeni su Osnovna škola, Dom kulture, prodavnica, radionica i upravna zgrada površinskog kopa "Šumarnica" i mehanizacija vlasništva DD "Boksit" Milići.

64.Ajanović (Huso) Ale ,

rođen 10. decembra 1964. godine u Jajcu, sa prebivalištem u Srbobranu, Staro Selo bb, pripadnik "Zelenih beretki". Odgovoran je za krivično delo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva izvršenog 25. maja, 3. jula i 6. septembra 1992. nad srpskim civilnim stanovništvom Jajca i sela: Grdova, Krezluka, Bavra i drugih u okolini Jajca.

U zločinima je učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih oružanih formacija. Srpske žene, starci, iznemogla i bolesna lica su ubijani iz vatrenog oružja, klani su i masakrirani, a zatim je njihova pokretna imovina opljačkana, a nepokretna je spaljena.

65.Ajkunić (Islam) Mesud ,

rođen 1953. u Bugojnu, pripadnik 305. jajačke jedinice takozvane Armije BiH. Odgovoran je za mučenje i nečovečno postupanje sa zarobljenicima, Tomić Stankom i Danilović Zoranom, koji su bili smešteni u zgradi vojne policije u Bugojnu. Ajkunić je Danilović Zoranu naneo teške telesne povrede tako da je nesrećnik preminuo od njih 5. juna 1994.

66.Ajnadžić Nedžad ,

rođen 1955. u Rogatici, aktivni oficir JNA u činu kapetana 1. klase, nakon transformacije OG, 7. JUG u 37. diviziji Armije BiH, postavljen je za komandanta 37. divizije sa sedištem u Tešnju, komandant sarajevskog korpusa, brigadir u Armiji BiH. Odgovoran je zbog toga što je neposredno učestvovao u donošenju odluka o izdavanju naređenja za konstantne i neselektivne artiljerijsko-raketne napade na gradsko jezgro i civilne ciljeve u gradu Doboju i njegovoj okolini u 1995.

Zbog toga je stradalo civilno stanovništvo, osam osoba je preminulo od zadobijenih povreda, a 90 lica je ranjeno. Na stambenim, javnim i drugim privatnim i državnim objektima je pričinjena neprocenjiva materijalna šteta. Imena stradalih civila sadržana su u KP br. KU-2-1613/95, CJB Dobor. Odgovoran je zbog učešća u napadu na kasarnu JNA u Krupi 11. maja 1992. i zatvaranju zarobljenih vojnika u ispražnjene komore u "Silosu" Tarčin kod Pazarića.

Tada je ovaj objekat pretvoren u logor za Srbe, a od 20. maja 1992. godine imenovani je sa muslimanskim snagama otpočeo sa privođenjem Srba i zatvaranjem u ovaj logor kroz koji je prošlo preko 550 Srba, među kojima na desetine žena.U ovom logoru, koji je bio pod neposrednom kontrolom 109. brdske brigade Armije BiH pod komandom Kazić Nezira, zatvarani su logoraši u neuslovne prostorije i posebne ćelije gde su mučeni glađu - davan im je samo jedan obrok od 250-500 grama.

Logoraši su bili stari od 14 do 85 godina, svi su mučeni i ubijani, a mnogi su odvođeni na prinudni rad na prvim borbenim linijama i 23 je zbog toga poginulo (imena navedena u KP Komiteta br. 386/95-7 DC 1-6/1).

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 14
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 14

67.Akalović (Josip) Ivan ,

rođen 28. septembra 1956. u Donjem Rahiću, opština Brčko. Odgovoran je za formiranje logora i etničko čišćenje srpskog stanovništva na području opštine Brčko u toku 1992. godine pri čemu je direktno učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih formacija u napadu na MZ Bukvik 14.9.1992. godine iz koje je proterano van Brčkog 2.500 Srba, a zatim izvršen oružani napad na okolna sela: Bijele, Bukvik, Bukovicu, Bitanoviće, Vujičiće, Vučkovce, Gajeve, Gornji Bukvik, Lipovac, Lukavica, Maoče, Polja, Rašljina, Skakave, Srspek Brske, Stjepanovica. Ulica Cerik i Džiroga iz koje je proterano 5.588 stanovnika iz 1.456 srpskih domaćinstava.

U toku ovog ničim izazvanog napada, ubijen je veći broj civila srpske nacionalnosti, a veći broj sproveden u logore Bosansku Bijelu, Baće, Gornji Zovik, Gornji Rahić, Donji Rahić, Maoči, Palanka, Rašljani, Ulice i Bojići. Istovremeno, posle pljačkanja imovine Srba njihove kuće su popaljene i razorene (K-KIDž-139) - odgovoran je za učešće u napadu na srpska sela Vujičići, Gajevi, Lukavac, Bukvik, Bodurište, Lipovac i druga srpska sela u opštini Brčko, kada je izvršen veći broj ubistava srpskog civilnog stanovništva i pripadnika VRS koji su bili zarobljeni uz prethodno mučenje i masakriranje, pljačkanje pokretne imovine, paljenje i uništenje oko 330 kuća.

68.Alađuz (Omer) Vihid ,

rođen 3.5.1958. godine u Mokrine, opština Hadžići, mesto stalnog boravka Omladinska 7. Hadžići, zamenik komandira bivše stanice milicije Hadžići - odgovoran je kao pripadnik MOS-a zato što je učestvovao u zločinu protiv civilnog stanovništva u periodu 1991/92. godine na području opštine Hadžići tako što je zajedno sa drugima organizovao koncentracione logore "Silos", Tarčin, OŠ "Pazarić", bivša vojna kasarna "Krupa", Zovik gde su svojim propagandom izazivali versku mržnju vršili ubistva, mučenja zlostavljanje preko 600 lica a na dan 6.5.1992. godine smrtno stradalo devet lica klanjem i vešanjem (sadržani u KP 28/03).

69.Alagić (Huso) Nedžib ,

rođen 8.12.1954. godine u Večićima, opština Kotor Varoš - odgovoran je što je kao pripadnik muslimanskih vojnih formacija za vreme trajanja oružanih sukoba na području opštine Kotor Varoš, u vremenu od 24.7.1992. do 2.11.1992. godine učestvovao u lišavanju života četiri civila, ranjavanju jednog civila, dok je pet civila zarobljeno u zatvoru u Večićima, gde su mučeni i povređivani uz nanošenje velikih patnji, čime je počinjeno krivično delo ratni zločin protiv civilnog stanovništva, a imena stradalih sadržana su u KP KU, 117/93.

70.Alagić (Ibrahim) Miralem ,

rođen 15.5.1969. godine u Večićima, opština Kotor Varoš - odgovoran je što je kao pripadnik muslimanskih vojnih formacija za vreme trajanja oružanih sukoba na području opštine Kotor Varoš, u vremenu od 24.7.1992. do 2.11.1992. godine učestvovao u lišavanju života četiri civila, ranjavanju jednog civila, dok je pet civila zarobljeno u zatvoru u Večićima, gde su mučeni i povređivani uz nanošenje velikih patnji, čime je počinjeno krivično delo ratni zločin protiv civilnog stanovništva, a imena stradalih sadržana su u KP KU, 117/93.

71.Alagić (Ramadan) Raif ,

rođen 6.7.1966. godine u Večićima, opština Kotor Varoš - odgovoran je što je kao pripadnik muslimanskih vojnih formacija za vreme trajanja oružanih sukoba na području opštine Kotor Varoš, u vremenu od 24.7.1992. do 2.11.1992. godine učestvovao u lišavanju života četiri civila, ranjavanju jednog civila, a dok je pet civila zarobljeno u zatvoru u Večićima, gde su mučeni i povređivani, uz nanošenje velikih patnji, čime je počinjeno krivično delo ratni zločin protiv civilnog stanovništva, a imena stradalih sadržana su u KP KU, 117/93.

72.Alagić Mehmed ,

komandant 7. korpusa Armije BiH. Odgovoran je za organizaciju i naređivanje, kao i za to što nije sprečavao da se ubija srpsko civilno stanovništvo, da im se imovina pljačka i uništava a da se takođe ubijaju i zarobljeni pripadnicima VRS.

Te zločine su na području opština Mrkonjić Grada, Šipova i delom opštine Banjaluka, Ključ i Drvar činili pripadnici HV, HVO i Armije BiH. Svirepo su ubili 358 Srba, od kojih 127 civila i 231 pripadnika VRS, dok je smišljeno uništeno oko 40 odsto stambenih i privatnih objekata, celokupan stočni fond i opljačkana i uništena sva pokretna imovina.

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 15
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 15

73.Alagić Safija ,

pripadnik HOS i HVO. Odgovorna je za nehumano postupanja prema Srbima ratnim zarobljenicima 21. maja 1992. u privatnoj kući u selu Bjelovščina na području opštine Konjic, gde je učestvovala u fizičkom zlostavljanju, ponižavanju i mučenju.

74.Aleta (Šićir) Avdo ,

rođen 9. novembra 1955. u selu Ifsar, opština Čajniče, gde je bio i stalno nastanjen, pripadnik muslimanske vojske. Odgovoran je zbog toga što je 14. februara 1993. godine sa pripadnicima muslimanske vojske iz Goražda preko teritorije SRJ (Pljevlja, Crna Gora) ušao u teritoriju RS, opština Čajniče, i učestvovao u napadu na selo Šapiće.

Tom prilikom su zapalili kuću Pijević Rajka i Miloša Pjekića i ubili Pijević Darinku, staru 70 godina, a nadalje u napadima na sela Ponikve, Trojan i druga, ubili Mašić Dušanku, maloletnog Mašić Željka (13 godina), Krnojelac Miroslava vozača hitne pomoći, a u mestu Trojan zaklani Dačević Trifka i još šest civila srpske nacionalnosti naknadno je pronađeno mrtvih na ovim područjima (imena sadržana u KP KU-4/93-DC 1/19)

75.Aleta (Šaćir) Rasim ,

rođen 6. jula 1963. u mestu Ifsar, opština Čajniče, gde je bio nastanjen, pripadnik muslimanske vojske u Goraždu. Odgovoran je za to što je 14. februara 1993. sa pripadnicima muslimanske vojske iz Goražda preko teritorije SRJ (Pljevlja, Crna Gora) ušao u teritoriju RS, opština Čajniče, i učestvovao u ovim formacijama u napadu na selo Šapiće.

Tom prilikom su zapalili kuću Pijević Rajka i Miloša Pjekića i ubili Pijević Darinku, staru 70 godina, a nadalje u napadima sela Ponikve, Trojan i druga, ubili Mašić Dušanku, maloletnog Mašić Željka (13 godina), Krnojelac Miroslava vozača hitne pomoći, a u mestu Trojan zaklani Dačević Trifka i još šest civila srpske nacionalnosti naknadno je pronađeno mrtvih na ovim područjima (imena sadržana u KP KU-4/93-DC 1/19)

76.Aleta (Šaćir) Salih ,

rođen 27. oktobra 1963. u selu Ifsar, opština Čajniče, gde je bio i stalno nastanjen, pripadnik muslimanske vojske u Goraždu. Odgovoran je za to što je 14. februara 1993. sa pripadnicima muslimanske vojske iz Goražda preko teritorije SRJ (Pljevlja, Crna Gora) ušao u teritoriju RS, opština Čajniče, i učestvovao u ovim formacijama u napadu na selo Šapiće.

Tom prilikom su zapalili kuću Pijević Rajka i Miloša Pjekića i ubili Pijević Darinku, staru 70 godina, a nadalje u napadima sela Ponikve, Trojan i druga, ubili Mašić Dušanku, maloletnog Mašić Željka (13 godina), Krnojelac Miroslava vozača hitne pomoći, a u mestu Trojan zaklani Dačević Trifka i još šest civila srpske nacionalnosti naknadno je pronađeno mrtvih na ovim područjima (imena sadržana u KP KU-4/93-DC 1/19).

77.Aleta (Suljo) Muhamed ,

rođen 19. avgusta 1969. u Čajniču, gde je bio i nastanjen, pripadnik muslimanske vojske u Goraždu. Odgovoran je za to što je 14. februara 1993. sa pripadnicima muslimanske vojske iz Goražda preko teritorije SRJ (Pljevlja, Crna Gora) ušao u teritoriju RS, opština Čajniče, i učestvovao u ovim formacijama u napadu na selo Šapiće. Tom prilikom su zapalili kuću Pijević Rajka i Miloša Pjekića i ubili Pijević Darinku, staru 70 godina, a nadalje u napadima sela Ponikve, Trojan i druga, ubili Mašić Dušanku, maloletnog Mašić Željka (13 godina), Krnojelac Miroslava vozača hitne pomoći, a u mestu Trojan zaklani Dačević Trifka i još šest civila srpske nacionalnosti naknadno je pronađeno mrtvih na ovim područjima (imena sadržana u KP KU-4/93-DC 1/19).

78.Ališpago Zulfikar, zvani "Zuka" ,

pripadnik MOS i TO, muslimanski komandant, rodom iz Sandžaka. Odgovoran je za učešće u napadu na kasarnu JNA u Krupi 11. maja 1992. i zatvAranje zarobljenih vojnika u ispražnjene komore u "Silosu" Tarčin kod Pazarića, kada je ovaj objekat pretvoren u logor za Srbe. Od 20. maja 1992, Ališpago je, sa muslimanskim snagama, otpočeo sa privođenjem Srba i zatvaranjem u ovaj logor kroz koji je prošlo više od 550 Srba, među kojima na desetine žena.

U ovom logoru koji je bio pod neposrednom kontrolom 109. brdske brigade Armije BiH, pod komandom Kazić Nezira, logoraši su bili zatvarani u prostorije i ćelije bez minimuma uslova za život i mučeni glađu (dobijali su samo jedan obroka težine 250-500 grama). Starosno doba logoraša kretalo se od 14 do 85 godina, a svi su mučeni i ubijani. Mnogi su odvođeni na prinudni rad na prvim borbenim linijama; poginulo ih je 23 (imena navedena u KP Komiteta br. 386/95-7 DC 1-6/1).

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 16
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 16

79.Alić (Adem) Munib ,

Rođen 19. aprila 1963. u selu Maćesi, opština Vlasenica, pripadnik takozvane Armije BiH. Odgovoran je za učešće u postavljanju zasede na kolonu kamiona koja se kretala na putu Zvornik - Milići u Konjević Polju 27. maja 1992, kada je poginulo pet civila i vozač, dok je jedan kamion paljenjem uništen.

80.Alić (Behamder) Rasim ,

Rođen 24. januara 1964. u Rašljanima, opština Brčko. Odgovoran je za formiranje logora i etničko čišćenje srpskog stanovništva na području opštine Brčko u toku 1992, pri čemu je direktno učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih formacija u napadu na MZ Bukvik 14. septembra 1992. iz koje je proterano van Brčkog 2.500 Srba, a potom izvršen oružani napad na okolna sela: Bijele, Bukvik, Bukovicu, Bitanoviće, Vujičiće, Vučkovce, Gajeve, Gornji Bukvik, Lipovac, Lukavica, Maoče, Polja, Rašljina, Skakave, Srpske Brke, Stjepanovica, Ulica Cerik i Džiroga iz koje je proterano 5.588 stanovnika iz 1.456 srpskih domaćinstava.

U toku ovog ničim izazvanog napada, ubijen je veći broj civila srpske nacionalnosti, a veći broj sproveden u logore Bosansku Bijelu, Boće, Gornji Zovik, Gornji Rahić, Donji Rahić, Maoči, Palanka, Rašljani, Ulice i Bojići. Istovremeno su posle pljačkanja imovine Srba njihove kuće popaljene i razorene (K-IDž-139) - odgovoran je za učešće u napadu na srpska sela Vujičići, Gajevi, Lukavac, Bukvik, Bodrište, Lipovac i druga srpska sela u opštini Brčko, pri čemu je izvršen veći broj ubistava srpskog civilnog stanovništva i pripadnika VRS koji su bili zarobljeni uz prethodno mučenje i masakriranje, pljačkanje pokretne imovine, paljenje i uništenje oko 330 kuća.

81.Alić (Ibrahim) Kadir ,

Rođen 1972, Tegare, opština Bratunac. Učestvovao je u napadima na srpska sela Ratkoviće i Brežane i ubistvima srpskih civila u tim selima 30. juna 1992.

82.Alić (Mušan) Meho ,

Rođen 22. aprila 1960. u selu Maćesi, opština Vlasenica, pripadnik takozvane Armije BiH. Odgovoran je za učešće u postavljanju zasede na kolonu kamiona koja se kretala na putu Zvornik - Milići u Konjević Polju dana 27. maja 1992, kojom prilikom je poginulo pet civila i vozač dok je jedan kamion paljenjem uništen.

83.Alić (Salka) Abdulah, zvani "Dule" ,

Rođen 26. septembra 1968. u selu Brezovice, opština Srebrenica, pripadnik MOS. Odgovoran je za počinjeni ratni zločin 1. juna 1992. u Oparcima, zaseoku sela Brezovica, opština Srebrenica, u kojem je ubijeno šest meštana srpske nacionalnosti i spaljene 22 srpske kuće, koliko ih je bilo u tom zaseoku. Lično je prerezao grlo Dikosavi Petrović.

84.Alić (Suljo) Azem ,

Rođen 17. avgusta 1970. u mestu Maćesi, opština Vlasenica. Odgovoran je za to što je, kao pripadnik MOS, počinio ratni zločin nad civilnim stanovništvom na području Bratunca u periodu od 17. januara do 16. marta 1993. U tom ubijeno je 48 civila čija je pokretna imovina opljačkana a nepokretna popaljena. Među ubijenim civilima su bili starci, žene i deca.

Odgovoran je i za organizaciju i izdavanje naredbe pripadnicima MOS i HOS da izvrše napad 11. decembra 1993. na selo Potkozlovaču, opština Han Pijesak. Tom prilikom ubijeno je pet osoba srpske nacionalnosti, a opljačkano je i zapaljeno više kuća (navedeno u KP Komiteta br. 1-274).

85.Alić Fahrudin, zvani Pukovnik ,

Pripadnik muslimanskog odreda sa područja opštine Vlasenica. Odgovoran je za učešće u pripremama muslimana i Hrvata u BiH za nasilno otcepljenje od SFRJ i organizovani genocid prema Srbima u Sarajevu. Imenovani je sa ostalim organizatorima i naredbodavcima učestvovao u pripremanju i sprovođenju ubistva Srba kao i u otvaranju logora - zatvora.

Takođe je odgovoran za organizaciju i izdavanje naredbe pripadnicima MOS i HOS da izvrše napad 11. decembra 1993. na selo Potkozlovaču, opština Han Pijesak. Tom prilikom ubijeno je pet lica srpske nacionalnosti, opljačkano i zapaljeno više kuća (navedeno u KP Komiteta br. 1-274).

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 17
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 17

86.Alić Fahrudin ,

Stražar u centralnom zatvoru u Sarajevu. Odgovoran je za mučenje, zlostavljanje i nehumano postupanje prema zarobljenim vojnicima VRS u centralnom zatvoru u Sarajevu u periodu septembar - oktobar 1992.

87.Alić (Huse) Hasan ,

Rođen 1953. u Osatici, opština Srebrenica, pripadnik muslimanskih formacija. Odgovoran je za učešće u napadu 16. januara 1993. na srpska sela Kostomce, zaselak Ćosići, Žabakovicu sa zaseocima Kalimaniće i Skelane, opština Skelani.

Prilikom ovog napada pobijeno je srpsko civilno stanovništvo koje se zateklo kod svojih kuća - ukupno 62 njih. Ranjeno je 88 osoba, a zatim su opljačkane i spaljene srpske kuće i prateći objekti. Istog dana petoro civila je zarobljeno i odvedeno u srebrenički zatvor, gde je od mučenja preminuo jedan od njih.

88.Alić Kasim ,

Komadant policijske stanice Nemila, opština Zenica. Odgovoran je za organizovanje i učešće u napadu na srpsko stanovništvo prigradskog naselja grada Zenice: Dervići, Raspotočje, Mutnica i Perin Han 4. juna 1992. gde je tokom napada ubijeno sedam, a teže ranjeno 17 Srba.

U obnovljenim napadima tokom 1992. ubijeno je više stotina ljudi, silovano više srpskih žena, opljačkana sva pokretna imovina, stočni fond, dragocenosti i novac, a 1.200 Srba sprovedeno u sabirni centar školu "Sead Škrgo" u Zenici. Posle isleđivanja, 390 muškaraca izloženo je stravičnoj torturi, mučenju i zastrašivanju, a potom sprovedeno u logor za Srbe KPD Zenica, gde su u periodu od 5. juna 1992. do kraja 1994. psihofizički zlostavljani, mučeni glađu, odvođeni na isleđivanje, a potom u istražni vojni zatvor.

Razmenjene logoraše namirivali su novim uhapšenim na barikadama oko Zenice, u stanovima u gradu, preduzećima i ulici, tako da je preko 800 Srba prošlo kroz ovaj kazamat (detaljni podaci - knjiga "Golgota Srba iz srednje Bosne").

89.Alić Sabahudin, zvani Miko ,

iz Osatica, opština Srebrenica, pripadnik muslimanskih formacija. Odgovoran je za učešće u napadu na srpska sela Kostomce, zaseok Ćosiće, Žabakovicu sa zaseocima Kalimaniće i Skelane, sve opština Skelani, dana 16. januara 1993. Prilikom ovog napada ubijena su 62 srpska civila zatečena kod kuća, a ranjeno je još 88 njih. Srpska imovina je opljačkana, a kuće i prateći objekti spaljeni. Petoro civila je zarobljeno, a jedan je preminuo od mučenja u Srebreničkom zatvoru.

90.Alić (Fazlija) Salih, zvani Cile ,

iz Tegara, opština Bratunac. Odgovoran je za počinjen ratni zločin prema civilnom stanovništvu 18. jula 1992, kada je iz zasede ubio trojicu srpskih mladića koji su se vozili na traktoru u selu Tegare - Ilić Cvijetina, Ilić Radojka i Vučerinović Milojka. Alić je odgovoran i za ubistvo Rada Jovanovića iz Tegara 20. juna 1992.

91.Alić (Suljo) Mirsad ,

iz Misurića, opština Maglaj, pripadnik TO Maglaj. Odgovoran je za hapšenje civilnog stanovništva u srpskom selu Radojičić, opština Maglaj, krajem juna 1992. Srbi civili su odvedeni u logor u mestu Brankovići, opština Zavidovići, gde su zatvoreni, mučeni i ubijani. Alić je direktno je odgovoran kao učesnik u ubistvu Krpić (Sime) Neđe, rođenog 1960.

92.Alić Zijad ,

opština Zenica, komandant vojne policije Armije Bih. Odgovoran je za organizovanje i učešće u napadu 4. juna 1992. na srpsko stanovništvo u prigradskim naseljima Zenice: Dervići, Raspotočje, Mutnica i Perin Han.

Tom prilikom ubijeno je sedam, a teže je ranjeno 17 Srba. U obnovljenim napadima tokom 1992. ubijeno je više stotina ljudi, silovano više desetina srpskih žena, opljačkana sva pokretna imovina, stočni fond, dragocenosti i novac, a 1.200 Srba sprovedeno u sabirni centar školu "Sead Škrgo" u Zenici.

Posle isleđivanja, 390 muškaraca bilo je izloženo stravičnoj torturi, mučenju i zastrašivanju, a zatim sprovedeno u logor za Srbe KPD Zenica, gde su u periodu od 5. juna 1992. do kraja 1994. teško psihofizički zlostavljani, mučeni glađu, odvođeni na isleđivanje, a zatim u istražni vojni zatvor.

Razmenjene logoraše namirivali su novim, uhapšenim na barikadama oko Zenice, u stanovima u gradu, preduzećima i ulici, tako da je preko 800 Srba prošlo kroz ovaj kazamat (detaljni podaci - knjiga "Golgota Srba iz Srednje Bosne").

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 18
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 18

93.Alibašić Asif ,

iz Sarajeva. Odgovoran je zbog toga što je, kao pripadnik 10. brdske brigade takozvane Armije BiH, učestvovao u hapšenju Srba na sarajevskim ulicama od avgusta 1992. do oktobra 1993. Zarobljene srpske civile odvodio je u pećinu Kazani, gde ih je ubijao, bacao u jamu i gumama palio leševe.

Mnoge uhapšene Srbe vezivao je za kamion i vukao putem dok ne izdahnu, a kao pripadnik ove brigade učestvovao je u protivzakonitom zatvaranju i mučenju Srba.

Odgovoran je i za ratni zločin protiv civilnog stanovništva na području Starog grada Sarajevo, u mestu Kazani. Imenovani je sa ostalim pripadnicima Armije BiH u periodu od kraja leta 1992. do 26. oktobra 1993. počinio više zlodela kao što je hapšenje Srba, odvođenje u logore, a 12 Srba su zaklali i bacili u provaliju.

94.Alibabić Munir ,

Načelnik Službe državne bezbednosti u Sarajevu - Centar. Odgovoran je za to što je pripremao muslimane i Hrvate u BiH za nasilno otcepljenje od SFRJ i organizovao genocid nad Srbima u Sarajevu. Imenovani je sa ostalim organizatorima i naredbodavcima učestvovao u pripremanju i sprovođenju ubistava Srba kao i u otvaranju logora - zatvora. Ubijeno je njihovom zaslugom više od 7.000 Srba, a otvoreno je više od 100 zatvora i logora.

95.Alihodžić (Rašid) Izet ,

Rođen 25. maja 1963, pripadnik muslimanske vojske iz Goražda. Odgovoran je za to što je 7. januara 1994. oko 23 časa učestvovao u zasedi na putu Miljeno - Čajniče u mestu Miljeno. Istog dana otvorili vatru na putničko vozilo marke "adi", registarski broj GŽ 364-10, vlasništvo DP Stakozina i tom prilikom ubili vozača Kuvelju Vladimira.

96.Alihodžić (Ćamil) Smajo ,

Iz Moćevića, opština Srebrenica. Odgovoran je kao pripadnik Armije BiH za počinjene ratne zločine: ubistva, mučenje, granatiranje, pljačkanje srpskog civilno stanovništva na području Srebrenice u periodu od 21. juna do 5. oktobra 1992.

Odgovoran je za počinjeni ratni zločin prema civilnom stanovništvu, ubistva, mučenja, granatiranja paljevine kuća, odnošenje pokretne imovine u selima Rakovići, Dučići, Dvorišta, Račići u opštini Srebrenica.

97.Alihodžić (Abdulaha) Amir ,

Rođen 15. jula 1970. u Vlasenici. Odgovoran je za ratni zločin koji je, kao pripadnik MOS, počinio nad srpskim civilnim stanovništvom na području Bratunca u periodu od 7. januara do 16. marta 1993. U tom periodu je ubijeno 48 civila čija je pokretna imovina opljačkana, a nepokretna popaljena. Među ubijenim civilima su bili starci, žene i deca.

98.Alija (prezime nepoznato) ,

Odgovoran je za učešće u počinjenom ratnom zločinu protiv civilnog srpskog stanovništva na području Broda i okolnih mesa, sela i naselja koje je počinio u sastavu 101. i 108. brigade HVO Posavine, a u sadejstvu sa formacijama regularne Vojske Republike Hrvatske u periodu od 26. marta do 27. oktobra 1992.

Oni su napadali srpska sela, naselja i grad Brčko, s ciljem etničkog čišćenja i raseljavanja srpskog stanovništva, pri čemu su kuće opljačkane, oduzeta sva pokretna imovina, a zatim uništene paljenjem, granatiranjem i miniranjem. Svo zatečeno srpsko stanovništvo odvedeno je u sistem formiranih logora za Srbe - u skladište RK "Beograd" u Tuleku, Fiskulturnu dvorani SŠC "Fricpalik", skladište građevinskog materijala, zgrade bivše stanice JB, zgrada vojne policije, "Svila Čelinac", FK Stadion "Polet", zgradu fabrike čarapa i Dvoranu sportova.

Logoraši su tamo individualno mučeni stravičnim metodama kažnjavani batinanjem, kolektivno uskraćivani za vodu za piće i vršenje nužde, odvođeni na prvu borbenu liniju na kojoj su korišćeni kao živi štit, kao i na prinudni rad. Stravičnim torturama i drugim načinima ubijeno je 160 srpskih civila; 116 je identifikovano, 44 nije.

Imena identifikovanih i dodatna individualna učešća imenovanog sadržani su KP br. 02.963/93 DC-1/18. U toku ovih zločina, imenovani je učestvovao u formiranju ženskih odeljenja u logorima gde su žene silovane, fizički i psihički maltretirane, a u više navrata odvođene na liniji fronta i svaka pojedinačno silovana od strane više izvršioca, te ponovo vraćene u logor.

99.Alijagić Adem ,

Odgovoran je za pripreme muslimana i Hrvata u BiH za nasilno otcepljenje od SFRJ i organizovani genocid prema Srbima u Sarajevu. Imenovani je sa ostalim organizatorima i naredbodavcima učestvovao u pripremanju i sprovođenju ubistva Srba kao i u otvaranju logora - zatvora.

100.Alilović Ćazim ,

Iz Tuzle, Ulica Vjekoslava Tanjica broj 62. Postoji osnovana sumnja da je počinio krivično delo genocida iz člana 141 KZ SRJ, u sticaju sa krivičnim delom ratnog zločina protiv civilnog stanovništva iz člana 142 KZ SRJ, ratnog zločina protiv ranjenika i bolesnika iz člana 143 KZ SRJ zločina protiv ratnih zarobljenika iz člana 144 KZ SRJ u vezi sa članom 145 stav 1 KZ SRJ i napad na vojno lice u vršenju službe iz člana st. 206 stav 4 u vezi st. 1 KZ SRJ (napad na vojnu kolonu pripadnika JNA VP 7954 Tuzla 15. maja 1992. godine u Skojevskoj ulici u Tuzli).

Odgovoran je za organizovanje i učešće, u sastavu vojne formacije "Patriotske lige" Tuzla, u napadu na vojnu kolonu pripadnika JNA u Tuzli u Skojevskoj ulici 15. maja 1992. godine kojom prilikom je ubijeno 200 vojnika i starešina JNA, a 140 pripadnika JNA je zarobljeno i odvedeno u logore i zatvore. Alilović je, sa drugima, učestvovao u zverskom mučenju zarobljenih pripadnika JNA i srpskih civila.

Odsecali su im delove tela, polne organe, ubijali ispaljivanjem metka u anus, zarobljene žene silovali i zverski mučili na načine koji su pobrojani u krivičnoj prijavi (KP) broj 02/2-177/95 upućenoj Vojnom tužilaštvu pri VP 2082 - Beograd.

TUZLA – LOGORI - 1
Juni-okt. 1992. , Tuzla – Logori – 1 (Improvizovani zatvor u tunelu u Tuzli)

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 ( 146)

Sistematsko i grupno silovanje srpskih žena.

Selo Brezje, na Majevici, opština Lopare (BiH) napale su muslimansko-hrvatske snage. Tom prilikom između ostalih zaklani su Đukić Stojan i Mihajlović Ilija. Žene iz sela odvedene i zatvorene u jedan tunel u Tuzli. Za pet meseci boravka u tom zatvoru žene su sistematski silovane od strane više muškaraca odjednom.

Oči su im bile uvek vezane maramom, a inače su stalno držane u mraku, tako da ne mogu da identifikuju počinioce. Govoreno im je da "Srpkinje više neće rađati srpsku decu već muslimansku i hrvatsku" Te su žene puštene u razmenu tek u kasnijim mesecima trudnoće. Ovo svedoči o nameri da se sistematskim i grupnim silovanjem srpskih žena promeni etnička struktura BiH.

POČINIOCI ZLOČINA:
Pripadnici hrvatsko-muslimanskih oružanih formacija.

DOKAZI:
Izjava M.R. (39) data Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida, kao i medicinska dokumentacija u Ginekološko-akušerskoj klinici u Beogradu.
Identitet M.R. poznat Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.

NAPOMENA:
Ovoj žrtvi silovanja je u Ginekološkoj akušerskoj bolnici u Beogradu odobren prekid trudnoće, na predlog psihijatra.

IZVOR PODATAKA:
Komitet za prikupljanje podataka.

Petar II!

BREZJE – LOPARE
Juni 1992. , Brezje – Lopare

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (147)

Selo Brezje, na Majevici, opština Lopare (BiH) napale su muslimansko-hrvatske snage. Tom prilikom između ostalih zaklani su Đukić Stojan i Mihajlović Ilija. Žene iz sela odvedene i zatvorene u jedan tunel u Tuzli. Za pet meseci boravka u tom zatvoru žene su sistematski silovane od strane više muškaraca odjednom.
(Veza datoteka (146))

ŽRTVE ZLOČINA:

1. Stojan Đukić
2. Ilija Mihajlović

POČINIOCI ZLOČINA:
Muslimansko-hrvatske oružane formacije.

DOKAZI:
Dokumentacija Komiteta za prikupljanje podataka.

IZVOR PODATAKA:
Komitet za prikupljanje podataka.

Petar II!

KOZAR – VIŠEGRAD
Juni-avg. 1992. , Kozar - Višegrad

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (148)

Sredinom 1992. godine u selu Kozar, muslimanski vojnici zatekli su Stoju Tomić u kući njenog brata Ilije Kozarca i kada je pokušala da beži, ranili su je, a zatim je ranjenu mesec dana vodili sa sobom i mučili.

Naterali su je da zajedno sa jednom muslimankom ode u selo Petrušu i iz svoje vikendice donese sav porodični nakit (prstenje, dukate i sl.) i preda im. Posle toga su je zaklali, ostavivši je nezakopanu.

ŽRTVA ZLOČINA:

1. Stoja Tomić

POČINIOCI ZLOČINA:
Pripadnici muslimanskih oružanih formacija.

DOKAZI:
Dokumentacija Komiteta za prikupljanje podataka broj: 678/95-15.

IZVOR PODATAKA:
Komitet za prikupljanje podataka

Petar II!

LJUBUŠKI – LOGORI – 3
Juni-avg. 1992. , Ljubuški – Logori - 3

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (149)

Za vreme muslimanskog praznika Bajrama zatvorenici su bili posebno nemilosrdno tučeni. U to vreme bilo je dovedeno više zatvorenika iz Bugojna, pa su smešteni u ćeliju broj 5, iz koje su prebacili u ćeliju broj 8 Zelen Dragu. On je imao strahovite opekotine na zadnjici, jer su ga naterali da sedne na vrelu peć. To je bilo pre nego što su ga doveli u Ljubuško.

Komandir Sušac ga je pitao zašto su mu se pantalone zalepljene i da li se usrao, pa kad mu je Zelen odgovorio da su ga pekli na vreloj peći Sušec mu je udario šamar. Svedok navodi da su Zelena tri dana, dok je boravio u ćeliji broj 8 neprekidno tukli, posebno zatvoreni kriminalci - Hrvati kojima su stražari to dozvoljavali. Trećeg dana oko 4 časa Zelen je umro.

U zatvoru u Ljubuškom bio je i Važić Pero, iz okoline Duvna, koga su tako isprebijali da je na putu za bolnicu umro.

Takođe u ovaj logor bili su dovedeni iz sela Zijamat kod Bugojna dvojica Milutinovića koji su na sebi imali samo košulje, a donji deo tela im je bio u ranama i plikovima. Na njima se videlo da su obojica bili prethodno paljeni. Jedan je smešten u ćeliju broj 6, a drugi u 8.

Dva dana posle dovođenja su ih tukli obojicu u ćeliji broj 6, tako što su jednom od njih prethodno vezali ruke za klin na zidu pa ga pretukli, a ostale zatvorene terali da to gledaju. Kada su jednog prebili, onda su to učinili i sa drugim. Od zadobijenih povreda obojica su umrli.

Preko dana su ih ostavili mrtve u ćeliji, a noću su ih stavili u plastične kese i negde njihove leševe odneli.

ŽRTVE ZLOČINA:

1. Drago Zelen
2. Pero Važić, iz okoline Duvna
3. Milutinović (1)(ime nepoznato), iz sela Zijamet kod Bugojna
4. Milutinović (2)(ime nepoznato), iz sela Zijamet kod Bugojna

POČINIOCI ZLOČINA:

1. Sušac Ivica, komandir zatvora,
2. "Čupo", malog rasta, crn, star oko 20 godina, stražar,
3. "Šero", crn, srednjeg rasta, stražar,
4. Ahmet, zatvorenik, oženjen muslimankom iz Višića familije u Kelesija, visok, plav.

DOKAZI:
Zapisnik o saslušanju svedoka Bulić Dušana i Važić Obrena koji se nalaze u dokumentaciji Komiteta pod brojem 340/94-3 i 340/94-8.

IZVOR PODATAKA:
Komitet za prikupljanje podataka

Petar II!