,,inzko80,,

U tvom potpisu stoji da je srušena ,,najstarija Banjalučka džamija,,.

Nije ona Banjalučka ona je osmanlijska, znači treba da piše:

Onaj x je otkazao koncert u Najljepšem gradu na Balkanu,
sa najljepšom i najvećom upravnom zgradom na Balkanu, u
kojoj rade najpametniji ljudi na Balkanu, koja se nalazi u
najnaprednijoj i najrazvijenijoj državi na Balkanu Republici
Srpskoj.

Pa zatim u nekom ćošku da se ne primijeti lako, ili da se ne
primijeti uopšte, treba da stoji:

Da je otkazao koncert, stručno rečeno neartikulisanu dreku,
zbog toga što su bezobrazni Srbi srušili nešto što su trebali davno,
Osmanlijsku zaostavštinu, spomenik okupacije, zgradu koja je
700% napravljena na zemlji Srbina, koju su pravili Srbi kao
robovska radna snaga, koju su Srbi finansirali kroz harač i
koja usput rečeno i nije neka ljepota.

,,inzko80,, citat:


Može pod uslovom da su stariji od 2100 godina.(dokumenti)

Vatikanske i Hrvatske falsifikate nemoj džaba da postiraš, znam dobro kad su Hrvati
protjerani u Zagorje, i nije to bilo u sedmom vijeku kako oni tvrde, kasnije.

..

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 6
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 6

29.Adamović (Zejnil) Munib,

Rođen 1. februara 1949. u selu Ostojići, opština Trnovo. Odgovoran je za to što je kao pripadnik "zelenih beretki" 7. i 8. jula 1992. na području sela Gornja Presjenica, Donja Presjenica, Strajište (sa 11 zaseoka), bivše opštine Trnovo, neposredno učestvovao u izvršenju masakra i svirepom ubistvu tri civila srpske nacionalnosti i ubistvu šest pripadnika rezervnog sastava VRS, čija su imena od 99 žrtava navedena u KP 15-1/02-K/04 DC 1 (21).

30.Ademović Ibraim, zvani Cakura,

Iz Đila, opština Vlasenica, član užeg rukovodstva SDA Vlasenica, komandovao jedinicama iz Đila. Odgovoran je za učešće u napadu na čisto srpsko selo Rupovo Brdo 10. juna 1992, pri čemu je poginulo pet civila, dvoje je ranjeno, a troje nestalo.

Zapaljeno je i opljačkano selo (25 kuća), kao i osnovna škola i upravna zgrada DP "Birač". Odgovoran je za učešće u napadu na srpsko selo Podravine, opština Milići, 24. septembra 1992, kada je ubijeno 27 meštana, uglavnom žena, staraca i branilaca sela.
Istog dana je selo, od 73 kuće, zapaljeno.

Zapaljeni su i osnovna škola, Dom kulture, prodavnica, radionica i upravna zgrada površinskog kopa "Šumarnica" i mehanizacija vlasništvo DD "Boksit" Milići. Odgovoran je i za učešće u napadu na površinski kop Braćan, vlasništvo DD "Boksit" Milići, 24. septembra 1992, pri čemu je ubijeno osam čuvara, i to na najsvirepiji način (paljenjem, sečenjem i rezanjem delova tela, gaženjem ljudi tenkom, ubijanjem tupim predmetom i klanjem).

Zapaljeni su upravna zgrada rudnika kao i radionica. Učestvovao je u ponovnom napadu na površinski kop Braćan 3. decembra 1992, pri čemu je ubijen čuvar Milić Željko.

31.Adrović Redžo,

Iz Živinica, upravnik zatvora u Tuzli. Odgovoran je zbog toga što je, kao pripadnik vojske HVO (108. brčanske brigade), učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od maja do 14. septembra 1992. u logoru za Srbe u Gornjem Rahiću i Maoči na području opštine Brčko.

Adrović je učestvovao u mučenju i zlostavljanju logoraša na razne načine - udaranje gumenim palicama i kundacima, nanošenje rana po telu noževima, gašenje cigareta po telu, prisiljavanje na otkopavanje neaktiviranih mina, kao i za odvođenje većeg broja stanovnika u Tuzlanski zatvor gde su zlostavljani, mučeni, nanošene su im velike patnje i povređivan telesni integritet.

32.Ađulović (Mahmed) Ahmat, zvani Rata ili Raka,

rođen 24. novembra 1970. u Sijekovcu, opština Brod. Odgovoran je zbog toga što je, kao pripadnik paravojnih formacija muslimansko-hrvatskih snaga, 26. marta 1992. prilikom napada na civilno stanovništvo u selu Sijekovac učestvovao u ubistvu devet lica civila srpske nacionalnosti.

U napadu na selo Močila učestvovao je u ubistvu 19 osoba. Ostalo stanovništvo je batinjano, mučeno i nanošene su im teške telesne potrebe. Svi su prognani sa svojih ognjišta, mnogi su nezakonito lišeni slobode, a kuće su im opljačkane, a potom zapaljene ili minirane. Imena stradalih Srba nalaze se u KP br. KU-298/93 CSB Doboj.

33.Agan Nezir,

sa Ilidže, pripadnik MOS i TO. Odgovoran je za organizaciju i nehumano postupanje sa ratnim zarobljenicima od avgusta 1992. do 1994. godine u logoru za Srbe u podrumu solitera ispod stanice muslimanske policije u Hrasnici, na području opštine Sarajevo.

Učestvovao je u zlostavljanju i mučenju zatvorenika na razne načine - svakodnevna tuča palicama, odvođenje na kopanje rovova, i druge fizičke poslove, prisiljavao ih da klanjaju, lupanje glava stolicama, spavanje na golom betonu, mučenje glađu. Od povreda zadobijenih prilikom batinanja umrlo je šest zatvorenika i to: Milutinović Dostimir, Milutinović Radomir, Stefanović Gojko, Strampusta Aleksa, Guzina Radovan, Govedarica Radoslav.

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 7
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 7

34.Agančetović (Mehmed) Zijad, zvani Zijo i Beća,

rođen 1965. u Orašju, bio je vojni policajac u logoru D. mahala, pripadnik štaba komande 108. brigade HVO Bosanske Posavine. Odgovoran je za učešće u zločinu nad srpskim civilnim stanovništvom i u osnivanju logora za uhapšene Srbe u fiskulturnoj sali gimnazije u Orašju i Osnovnoj školi u Donjoj Mahali u periodu od 29. aprila 1992. do 24. juna 1994.

Zajedno sa drugima, Agančetović je zatočene Srbe zverski mučio, ubijao, silovao, zastrašivao, prisiljavao na prinudni rad, pljačkao im imovinu i palio kuće, a tom prilikom je stradalo više od 100 lica srpske nacionalnosti. Odgovoran je i za zločin nad srpskim civilnim stanovništvom 1992. na području Orašja, u kojem je učestvovao kao pripadnik vojne policije. Tada je hapšeno civilno stanovništvo srpske nacionalnosti koje je, takođe, odvođeno u logore u fiskulturnoj sali gimnazije u Orašju i osnovnoj u Donjoj Mahali.

Pripadnici vojne policije su u tim logorima poubijali veći broj logoraša, a prema ostalima su nehumano postupali, mučili ih, prisiljavali na prinudni rad i izgladnjivali ih. Zatočene žene su silovali, a imovinu zatvorenika su prisvajali ili uništavali. Tom prilikom su ubijena 41 lica, koja su identifikovana, a pored njih ubijeno je još 40 nepoznatih lica srpske nacionalnosti sa područja opština Dervente, Odžak i Brod (spisak ubijenih civilnih lica nalazi se u KP DC I-2 II-098).

Takođe, odgovoran je zbog toga što je bio organizator i izvršilac zločina počinjenog u logoru Donja mahala, područje Orašja, u periodu od 9. maja 1992. i tokom 1993. godine, pri čemu je primenjivao stravične metode mučenja logoraša.

35.Aganović (Izet) Faruk,

rođen 26. novembra 1968. godine u Jajcu, sa prebivalištem u Jajcu, Koparska 5/19, musliman. Odgovoran je zbog toga što je, kao pripadnik hrvatskih vojnih formacija, učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od 1. juna do 29. oktobra 1992. u selu Krušca, na području opštine Jajce.

Aganović je iz vatrenog oružja osipao paljbu po srpskim kućama, pretresao ih, pljačkao pokretnu imovinu, privodio srpsko civilno stanovništvo u prostorije OŠ "Bratstvo i jedinstvo" gde su mučeni, zlostavljani i odvođeni na prisilan rad - ukupno 32 lica (sadržani u KP br. 62/93).

36.Agemović Adem ,

sa prebivalištem u Ilidži, mesto Sokolović kolonija, musliman, pripadnik 10. brdske brigade Armije BiH. Odgovoran je za ratni zločin nad civilnim stanovništvom na području Stari Grad Sarajevo u mestu Kazani. Imenovani je sa ostalim pripadnicima Armije BiH u periodu od kraja leta 1992. do 26. oktobra 1993. godine počinio više zlodela kao što je hapšenje Srba, odvođenje u logore, a 12 Srba su zaklali i bacili u provaliju.

37.Agić (Ahmet) Bajro,

rođen 24. maja 1961. u Lendići, opština Jajce, musliman. Odgovoran je za to što je, kao pripadnik hrvatskih vojnih formacija, učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od 1. juna 1992. do 29. oktobra 1992. u selu Krušca na području opštine Jajce, tako što je pucao iz vatrenog oružja po njihovim kućama, vršio pretres kuća, oduzimanje pokretne imovine, privodio ih u prostorije OŠ "Bratstvo i jedinstvo" gde su mučeni, zlostavljani i odvođeni na prisilan rad - reč je o 32 lica (sadržani u KP br. 62/93).

38.Agić (Husein) Adnan,

rođen 17. maja 1971. u Jajcu, sa prebivalištem u Jajcu. Odgovoran je zbog toga što je, kao pripadnik hrvatskih vojnih formacija, učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od 1. juna do 29. oktobra 1992. godine u selu Krušca na području opštine Jajce, tako što je pucao iz vatrenog oružja po njihovim i kućama, vršio pretres kuća, oduzimanje pokretne imovine, privodio ih u prostorija OŠ "Bratstvo i jedinstvo" gde su mučeni, zlostavljani i odvođeni na prisilan rad - reč je o 32 lica (sadržani u KP br. 62/93).

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 8
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 8

39.Agič (Ismet) Samir, zvani Miš,

Rođen 30. oktobra 1967. u Sarajevu, gde je i živeo (opština Ilidža, Hrasnica, Jahorinska broj 26). Imenovani je rukovodio vojnom policijom HOS i operacijama hapšenja i zlostavljanja. Odgovoran je zato što je, kao pripadnik muslimansko-hrvatskih vojnih formacija, učestvovao u zločinu nad srpskim civilnim stanovništvom u periodu od aprila 1992. do kraja 1994. godine u ilidžanskim naseljima Hrasnica i Sokolović kolonija.

Srbi su zlostavljani, pljačkani, a njihova imovina je masovno uništavana. Srpsko civilno stanovništvo takođe je zastrašivano i prisiljivano na iseljenje, ubijano po stanovima i ulicama. Žene su silovane i seksualno zlostavljane. Pohapšeni Srbi odvođeni su u hrasničke logore kroz koje je prošlo nekoliko stotina ljudi; tamo su bili podvrgavani najtežim oblicima zlostavljanja, najsvirepijem mučenju, batinanju, nanošenju velikih duševnih patnji i teških telesnih povreda, zbog čega je u leto 1992. stradalo 17 lica (sadržani u KP br. 15-02-36-96).

40.Agotić Mirko,

Odgovoran je za učešće u počinjenom ratnom zločinu protiv civilnog srpskog stanovništva na području Broda i okolnih mesta, sela i naselja dok je bio u sastavu 101. i 108. brigade HVO Posavine, a u sadejstvu sa formacijama regularne Vojske Republike Hrvatske, u periodu 26. marta do 27. decembra 1992.

Agotić je sa svojim ljudima bezrazložno napadao srpska sela, naselja i grad Brčko u cilju etničkog čišćenja i raseljavanja srpskog stanovništva, pri čemu je Srbima oduzeta sva pokretna imovina, a kuće su im opljačkane i uništene paljenjem, granatiranjem i miniranjem.

Zatočeno stanovništvo je odvedeno u sistem formiranih logora za Srbe skladište RK "Beograd" u Tuleku, Fiskulturnoj dvorani SPC "Fricpalik", Skladište građevinskog materijala, zgrade bivše stanice JB, Zgrada vojne policije, Svila Čelinac, FK Stadion "Polet", Zgrada tvornice čarapa i Dvorana sporta. Logoraši su individualno mučeni stravičnim metodama, kažnjavani batinanjem, kolektivno su im uskraćivani pijaća voda i hrana, ali i vršenje nužde.

Takođe, odvođeni su na prvu borbenu liniju na kojoj su korišćeni kao živi štit, kao i na prinudni rad, pri čemu je, uz stravičnu torturu i druge razne načine, ubijeno 116 identifikovanih civila srpske nacionalnosti i 44 neidentifikovanih lica. Imena identifikovanih i dodatna individualna učešća imenovanog sadržani su u KP br. 02-963-93 DC-1-18.

U toku ovog zločina imenovani je učestvovao u formiranju ženskih odeljenja u logorima gde su žene silovane, fizički i psihički maltretirane, a u više navrata odvođene na liniju fronta i svaka pojedinačno silovana od strane više izvršioca, te ponovo vraćene u logor.

41.Ahmečković (Gane) Sakib ,

rođen 1. januara 1965. u mestu LJavići, opština Jajce, sa prebivalištem u LJavićima br. 25, musliman. Odgovoran je zbog toga što je, kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih vojnih formacija, u periodu maj - oktobar 1992. učestvovao u napadu na selo Barevo, opština Jajce, i druga okolna sela bez vojne potrebe. Učestvovao je u ubijanju, hapšenju i zatvaranju u logore i sabirne centre srpskog civilnog stanovništva i vojnika VRS.

Za vreme saslušavanja zatvorenika u periodu od 13. juna do 25. avgusta 1992. učestvovao je u torturi - zatvorenici su udarani kundacima i višežilnim kablovima, terani da udaraju glavom o zid, da ližu svoju krv i krv drugih zatvorenika i da jedu opuške od cigareta. Takođe, gasio im je cigarete po telu i psihički ih zlostavljao, vređao i ponižavao.

42.Ahmedović Meho ,

Borkovac, opština Srebrenica. Pljačkao imovinu Mare Jeremić, Bora Jeremića, Bosiljke Stojanović, Miloša Vujadinovića, Slavojke Lazarević, Dragice Blagojević, Mihajla Vujadinovića, Cvijete Jeremić, Cvijetina Ristanoviša i Momira Lazarevića iz Osredka te Miloša Dragičevića iz Orahovca i Leposave Đokić iz Gostilja.

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 9
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 9

43.Ahmetbašić (Hajrulah) Samir ,

rođen 7. juna 1969. u Palanci, opština Brčko, bio nastanjen u Palanci kbr. 189. Odgovoran je za formiranje logora i etničko čišćenje srpskog stanovništva na području opštine Brčko u toku 1992, pri čemu je direktno učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih formacija u napadu na MZ Bukvir 14. septembra 1992. iz koje je proterano van Brčkog 2.500 Srba, a zatim izvršen oružani napad na okolna sela: Bijele, Bukvik, Bukovicu, Bitanoviće, Vujičiće, Vučkovce, Gajeve, Gornji Bukvik, Lipovac, Lukavica, Maoče, Polja, Rašljina, Skakave, Srpske Brke, Stjepanovica, Ulica Cerik i Džiroga iz koje je proterano 5.588 stanovnika iz 1.456 srpskih domaćinstava.

U toku ovog, ničim izazvanog napada, ubijen je veći broj civila srpske nacionalnosti, a veći broj sproveden u logore Bosansku Bijelu, Boće, Gornji Zovik, Gornji Rahić, Donji Rahić, Maoči, Palanka, Rašljani, Ulice i Bojići. Istovremeno su posle pljačkanja imovine Srba njihove kuće popaljene i razorene (K-IDž-139). Odgovaran je i za počinjeni ratni zločin masakriranja, mučenja, a zatim ubistva 11 zarobljenih pripadnika VRS.

44.Ahmetbašić (Meho) Mirsad, zvani "Žućko" ,

(K-IDž-139) odgovaran je za počinjeni ratni zločin masakriranja, mučenja a zatim ubistvrođen 4. jula 1955. u Palanci, opština Brčko, sa poslednjim mestom prebivališta u Brčkom, Ulica Jusufa Kobića 2. Pre rata radio kao kurir u Opštinskom sudu za prekršaje Brčko.

Odgovoran je za to što je, kao pripadnik vojske HVO - 108. brčanske brigade, učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od maja do 14. septembra 1992, u logoru u Gornjem Rahiću i Maoči na području opštine Brčko, kao i zbog odvođenja većeg broja Srba u tuzlanski zatvor gde je vršeno zlostavljanje, mučenje, nanošenje velikih patnji, povrede telesnog integriteta.

Takođe, odgovoran je za formiranje logora i etničko čišćenje srpskog stanovništva na području opštine Brčko u toku 1992, pri čemu je direktno učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih formacija u napadu na MZ "Bukvik" 14. septembra 1992. iz koje je proterano van Brčkog 2.500 Srba, a potom izvršen oružani napad na okolna sela: Bijele, Bukvik, Bukovicu, Bitanoviće, Vujičiće, Vučkovce, Gajeve, Gornji Bukvik, Lipovac, Lukavica, Maoče, Polja, Rašljina, Skakave, Srpske Brke, Stjepanovici, Ulica Cerik i Džiroga iz koje je proterano 5.588 stanovnika iz 1.456 srpskih domaćinstava.

U toku ovog - ničim izazvanog napada, ubijen je veći broj civila srpske nacionalnosti, a veći broj sproveden u logore Bosansku Bijelu, Boće, Gornji Zovik, Gornji Rahić, Donji Rahić, Maoči, Palanka, Rašljani, Ulice i Bojići.

Istovremeno su posle pljačkanja imovine Srba njihove kuće popaljene i razorene (K-IDž-139). Odgovoran je i za učešće u napadu na srpska sela Vujičići, Gajevi, Lukavac, Bukvik, Bodurište, Lipovac i druga u opštini Brčko, pri čemu je izvršen veći broj ubistava srpskog civilnog stanovništva i pripadnika VRS, koji su bili zarobljeni uz prethodne mučenje i masakriranje, pljačkanje, pokretne imovine, paljenje i uništenje oko 330 kuća.

45.Ahmetović (Šaban) Safet ,

rođen 24. juna 1945. u selu Raševo, opština Vlasenica, pripadnik takozvane Armije BiH. Odgovoran je za učešće u zasedi na kolonu kamiona koja se kretala na putu Zvornik - Milići u Konjević Polju, dana 27. maja 1992, pri čemu je poginulo pet civila srpske nacionalnosti, vozača (navedeni u KP Komiteta br. I-160) dok je jedan kamion paljenjem uništen.

46.Ahmetović (Ohran) Jusuf, zvani "Juka" ,

rođen 2. oktobra 1960. u Vlasenici, pripadnik muslimanske vojske. Odgovoran je za učešće u oružanom napadu na kamion vlasništva Petković Mlađena koji se kretao na putu Milići - Srebrenica u mestu Žutica, dana 21. maja 1992, a u kojem su bili civili, uglavnom žene i deca. Jedanaestoro njih je ubijeno.

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 10
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 10

47.Ahmetović (Turko) Mersudin ,

rođen 20. oktobra 1965. u Brčkom. Odgovoran je za formiranje logora i etničko čišćenje srpskog stanovništva na području opštine Brčko u toku 1992, pri čemu je direktno učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih formacija u napadu na MZ Bukvik 14. septembra 1992. iz koje je proterano van Brčkog 2.500 Srba, a potom izvršen oružani napad na okolna sela: Bijele, Bukvik, Bukovicu, Bitanoviće, Vujičiće, Vučkovce, Gajeve, Gornji Bukvik, Lipovac, Lukavica, Maoče, Polja, Rašljina, Skakave, Srpske Brke, Stjepanovica, Ulica Cerik i Džiroga iz koje je proterano 5.588 stanovnika iz 1.456 srpskih domaćinstava.

U toku ovog ničim izazvanog napada, ubijen je veći broj civila srpske nacionalnosti, a veći broj sproveden u logore Bosansku Bijelu, Boće, Gornji Zovik, Gornji Rahić, Donji Rahić, Maoči, Palanka, Rašljani, Ulice i Bojići. Istovremeno su posle pljačkanja imovine Srba njihove kuće popaljene i razorene (K-IDž-139) - odgovoran je za učešće u napadu na srpska sela Vujičići, Gajevi, Lukavac, Bukvik, Bodrište, Lipovac i druga srpska sela u opštini Brčko, pri čemu je izvršen veći broj ubistava srpskog civilnog stanovništva i pripadnika VRS koji su bili zarobljeni uz prethodno mučenje i masakriranje, pljačkanje pokretne imovine, paljenje i uništenje oko 330 kuća.

48.Ahmetović (Hilme) Bahrija ,

rođen 2. septembra 1952. u Odžaku. Odgovoran je za učestvovanje u vršenju zločina protiv civilnog stanovništva, pripadnika srpske nacionalnosti tokom 1992. u Odžaku, pri čemu je primenjivao stravične metode mučenja logoraša od kojih su pojedini umrli od posledica mučenja.

Logorašima je lomio ruke i noge, kačio ih u sušionicu za meso, urezivao im nožem ustaški simbol "U" po glavama i drugim delovima tela, prisiljavao ih da naglavačke skaču sa stola na pod, da se međusobno tuku sve do onesvešćivanja (uključujući i tuču između rođene braće), prisiljavao ih je da iz zaleta udaraju glavom o zid sve dok ne padnu u nesvest, a da pri tome ne smeju da razbiju naočare koje im se prethodno stave na glavu.

Naređivao je i učestvovao u udaranju glava logoraša jednu o drugu, stavljanju cevi pištolja logorašima u usta s naređenjem da zubima stisnu cev, a zatim naglo povlačio pištolj tako da je čupan zub zakačen nišanom, skakanju po logorašima dok su oboreni na tlo, udaranju logoraša kojima je prethodno stavljena bomba u usta.

Dalje, udarao je logoraše koji su bili vezani rukama za stub na odbojkaškom terenu u fiskulturnoj sali, tukao ih kundakom puške po leđima i drugim delovima tela, gasio im cigarete po telu, ušima i ustima, prisiljavao je žene i muškarce na međusobni oralni seks ili da to čine stražarima, terao ih je da siluju umobolnu ženu-logoraša, organizovao "logorske svadbe" tokom kojih je prisiljavao odabrani srpski par na seksualni odnos u prisustvu logoraša i osoblja logora.

Logoraše je skidao do gola i pred građanima ih "kupao" mlazom ledene vode pod pritiskom, prisiljavao ih je da s podova i zidova ližu svoju krv i krv drugih logoraša.

49.Ahemtović Haris, zvani Hari,

učestvovao u napadu na selo Bjelovac 14. decembra 1992. i ubistvu nekoliko desetina meštana, te pljačkanju i spaljivanju sela.

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 11
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 11

50.Ahmetović (Esada) Hariz, zvani Ćelo ,

rođen 4. septembra 1966, sa prebivalištem u Srebrenici, pripadnik muslimanske vojske Srebrenica. Odgovoran je za učešće u napadu na srpsko selo Zalazje i zaseok Obodi 8. juna 1992, kada je zapaljeno 14 srpskih kuća sa pomoćnim objektima.

Zalazje je ponovo napadnuto 12. jula 1992; spaljene su srpske kuće i pomoćni objekti koji nisu uništeni u prethodnom napadu, a zapaljeni su i zaseoci Radonjića i Azlice. Prilikom ovog napada zapaljeno je ukupno 18 kuća, a zarobljeno je devet civila za koje se pretpostavlja da su ubijeni posle nečovečnog postupanja sa njima.

51.Ahmetović (Hilme) Ibrahim, zvani Ibe ,

rođen 8. avgusta 1958. u Odžaku. Odgovoran je za učestvovanje u zločinu protiv civilnog stanovništva, pripadnika srpske nacionalnosti, u Odžaku tokom 1992, pri čemu je primenjivao stravične metode mučenja logoraša od kojih su pojedini umrli od posledica mučenja.

Logorašima je lomio ekstremitete, kačio ih u sušionicu za meso, urezivao im nožem ustaški simbol "U" po glavama i drugim delovima tela, prisiljavao ih da naglavačke skaču sa stola na pod, da se međusobno tuku sve do onesvešćivanja (uključujući i tuču između rođene braće), prisiljavao ih je da iz zaleta udaraju glavom o zid sve dok ne padnu u nesvest, a da pri tome ne smeju da razbiju naočare koje im se prethodno stave na glavu.

Naređivao je i učestvovao u udaranju glava logoraša jednu o drugu, stavljanju cevi pištolja logorašima u usta s naređenjem da zubima stisnu cev, a zatim naglo povlačio pištolj tako da je čupan zub zakačen nišanom, skakanju po logorašima dok su oboreni na tlo, udaranju logoraša kojima je prethodno stavljena bomba u usta.

Dalje, udarao je logoraše vezane rukama za stub na odbojkaškom terenu u fiskulturnoj sali, tukao ih kundakom puške po leđima i drugim delovima tela, gasio im cigarete po telu, u ušima i ustima, prisiljavao je žene i muškaraca na međusobni oralni seks ili da to čine stražarma, terao ih je da siluju umobolnu ženu - logoraša, organizovao "logorske svadbe" tokom kojih je prisiljavao odabrani srpski par na seksualni odnos u prisustvu logoraša i osoblja logora.

Logoraše je skidao do gola i pred građanima ih "kupao" mlazom ledene vode pod pritiskom, prisiljavao ih je da s podova i zidova ližu svoju krv i krv drugih logoraša.

52.Ahmetović Ibro ,

rođen u Cerskoj, opština Vlasenica, pripadnik takozvane Armije BiH. Odgovoran je za učešće u upadu u srpsko selo Cikotska Rijeka, opština Srebrenica, 23. decembra 1992, gde je na najsvirepiji način masakrirao 11 civila Srba. Nesrećnici su klani, ubijani tupim predmetima, vađene su im oči i odsecani pojedini delovi tela.

Živi su paljeni, razbijane su im glave, probadani su noževima i nad njima su vršena druga zverstva. U istoj akciji ranjeno je 12 srpskih civila. Kao pripadnik MOS, odgovoran je i za ratni zločin prema civilnom stanovništvu na području Bratunca, koji je počinjen u periodu od 7.1.1993. do 16.3.1993. godine.

U tom periodu ubijeno je 48 civila, čija je pokretna imovina opljačkana, a nepokretna popaljena. Među ubijenim civilima su bili starci, žene i deca.

53.Ahmetović Kemal, zvani Kemo ,

Vlasenica, pripadnik MOS-a. Odgovoran je za namerno ubijanje uhapšenika, ratnih zarobljenika u Srebrenici u periodu septembar - oktobar 1992, kada je sa još četiri saučesnika udaranjem cepanicama zverski mučio i sakatio zatvorenog Kukić Dragoljuba dok ga nisu ubili, a telo bacili na deponiju kod Podravanja.

Drugom zatvoreniku, čije se ime ne navodi, polomili su zube, 13 rebara, gasili cigarete po telu, mokrili u usta, vešali za noge o plafon, zbog čega je uz slabu ishranu izgubio 21 kilogram težine sa trajnim posledicama po zdravlje. Odgovoran je za zločin počinjen nad zarobljenicima u Srebrenici septembra - oktobra 1992. Nesrećnici su podvrgavani raznim mučenjima i zlostavljanjima od čijih posledica je izdahnuo Kukić Dragoljub.

54.Ahmetović (Medžo) Muhidin ,

rođen 8. maja 1965. u Verskoj, opština Vlasenica . Odgovoran je za to što je, kao pripadnik MOS, počinio ratni zločin nad civilnim stanovništvom na području Bratunca u periodu od 7. januara do 16. marta 1993. U tom periodu je ubijeno 48 civila čija je pokretna imovina opljačkana, a nepokretna popaljena. Među ubijenim civilima bilo je staraca, žena i dece.

MUSLIMANI I HRVATI – OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA - 1
1992-1995. , Muslimani i Hrvati – Osumnjičeni za zločine nad Srbima - 1

ZLOČINI, MASAKRI NAD SRBIMA U BiH 1992-1995 (145) - 12
****
OSUMNJIČENI ZA ZLOČINE NAD SRBIMA U BIH – 12

55.Ahmetović Sead ,

iz Sarajeva. Odgovoran je za ratni zločin uništavanje imovine praćeno ogromnom materijalnom štetom i ljudskim žrtvama. Imenovani je zajedno sa ostalim pripadnicima MOS-a učestvovao u zlodelima počinjenim na području Višegrada. Rušenje brane HE Zvornik, šteta 633.140 DM i gubitak energije 618.150 DM, druga šteta na brani 4.581.441 DM, brojna ubistva, ucene, taoci i štit.

56.Ahmetspahić Avdo ,

Odgovoran je za ratni zločin ubijanja civilnog stanovništva. Imenovani je sa ostalim pripadnicima MOS učestvovao u mučenju i ubistvu srpskih civila Soke Tešović, stare 63 godine i Desanke Vidaković, stare 62 godine. Dana 21. januara 1993. pripadnici MOS napali su sela Stražbenice i Ćaćice kod Višegrada, gde su izvršili pomenuti zločin.

57.Ahmić (Alija) Sulejman, zvani Pindžo ,

Rođen 27. decembra 1943. u Šatorovićima, opština Brčko. Odgovoran je za to što je, kao pripadnik vojske HVO - 108. brčanske brigade, učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od maja do 14. septembra 1992. u logoru u Gornjem Rahiću i Maoči na području opštine Brčko. Odgovoran je i za odvođenje većeg broja srpskih civila u Tuzlanski zatvor, gde su zlostavljani i mučeni.

58.Ahmić (Sulejman) Alija ,

Rođen 1. juna 1966. u Brčkom. Odgovoran je za to što je, kao pripadnik vojske HVO - 108. brčanske brigade, učestvovao u zločinu protiv srpskog civilnog stanovništva u periodu od maja do 14. septembra 1992. u logoru u Gornjem Rahiću i Maoči na području opštine Brčko, kao i odvođenje većeg broja u Tuzlanski zatvor gde je vršeno zlostavljanje, mučenje, nanošenje velikih patnji, povrede telesnog integriteta.

Odgovoran je za formiranje logora i etničko čišćenje srpskog stanovništva na području opštine Brčko u toku 1992, pri čemu je direktno učestvovao kao pripadnik hrvatsko-muslimanskih formacija u napadu na MZ Bukvik 14. septembra 1992. iz koje je proterano van Brčko 2.500 Srba, a potom izvršen oružani napad na okolna sela: Bijele, Bukvik, Bukovicu, Bitanoviće, Vuičiće, Vučkovce, Gajeve, Gornji Bukvik, Lipovac, Lukavica, Maoče, Polja, Rašljina, Skakave, Srpske Brke, Stjepanovica, Ulica Cerik i Džiroga iz koje je proterano 5.588 stanovnika iz 1.456 srpskih domaćinstava.

U toku ovog ničim izazvanog napada, ubijen je veći broj civila srpske nacionalnosti, a veći broj sproveden u logore Bosansku Bijelu, Boće, Gonji Zovik, Gornji Rahić, Donji Rahić, Maoči, Palanka, Rašljani, Ulice i Bojići. Istovremeno su posle pljačke imovine Srba njihove kuće popaljene i razorene (K.IDž-139).

59.Ahmić Abdulah ,

Aktivista i ideolog SDA. Odgovoran je za učešće u organizovanju napada muslimanskih vojnih i paravojnih formacija na civilno stanovništvo srpskih sela i naselja Srebrenice, Bratunca, Kamenice i Konjević Polja pri čemu je u periodu maj - decembar 1992. godine izvršeno masovno i pojedinačno ubijanje civila među kojima i žena, dece, starih osoba, bolesnih i iznemoglih, a zatim je većina kuća i sela opljačkano, popaljeno ili uništeno.

Pri ovim napadima bez vojne potrebe, civilno stanovništvo je mučeno, zlostavljano, masakrirano, odvođeno u logore i zatvore, te raseljavano radi etničkog čišćenja tih područja - odgovoran je kao organizator genocida nad srpskim narodom na području Srebrenice, Bratunca, Kamenice i Konjević Polja 1992-1995. godine.