Hitlerova tajna indijska armija :: Istorija sveta ~ Mitovi i Legende

Duhovi Drugog svjetskog rata

Priča koju su njemački oficiri ispričali britanskim obavještajcima počinjala je trećeg aprila 1941. u Berlinu. Tog dana, indijski ljevičarski revolucionarni lider Subhas Chandra Bose, stigao je u prestonicu Trećeg rajha. Bose, kojeg su Britanci jedanaest puta hapsili u Indiji, napustio je Radž samo sa jednom mišlju - da zatraži pomoć od Hitlera kako bi istjerao Britance iz Indije

D. Kovačević

U posljednjim danima Drugog svjetskog rata, kada su savezničke snage i pripadnici francuskog Pokreta otpora istjerivali demoralisane Hitlerove trupe iz Francuske, trojica viših njemačkih oficira predali su se saveznicima. Informacije koje su pružili britanskim obavještajnim oficirima smatrane su toliko povjerljivim te 1945. godine, da je na dosjeima bilo naznačeno da se ne smiju objelodaniti prije 2021. godine. Danas, sedamnaest godina prije tog roka, britanska TV stanica BBC, dobila je specijalnu dozvolu da pregleda te dokumente.
Ti spisi svjedoče o hiljadama indijskih vojnika, koji su se pridružili britanskim trupama u borbi protiv rasizma i položili zakletvu britanskom kralju, kako su odbacili sve to i prešli na stranu Adolfa Hitlera - izuzetna priča o lojalnosti, očaju i izdaji koja je prijetila da uzdrma britansku vladavinu u Indiji, poznatu i po imenu Radž. Britanski Radž ili Britanska Indija termini su korišteni za privremenu vladavinu Britanaca na indijskom potkontinentu u periodu od 1858. do 1947. godine.

"Legija slobodne Indije": Priča koju su njemački oficiri ispričali britanskim obavještajcima počinjala je trećeg aprila 1941. u Berlinu. Tog dana, indijski ljevičarski revolucionarni lider Subhas Chandra Bose, stigao je u prestonicu Trećeg rajha. Bose, kojeg su Britanci jedanaest puta hapsili u Indiji, napustio je Radž samo sa jednom mišlju - da zatraži pomoć od Hitlera kako bi istjerao Britance iz Indije.
Šest mjeseci kasnije, uz pomoć njemačkog ministra inostranih poslova, osnovao je, ono što je nazivao "Centar slobodne Indije", gdje je štampao propagandne letke, pisao govore i organizovao emitovanje propagandnog programa.
Do kraja 1941. godine Hitlerov režim zvanično je priznao privremenu Vladu slobodne Indije u egzilu i čak pristao da pomogne Chandri Boseu da oformi vojsku koja bi se borila za njegov cilj pod imenom Legija slobodne Indije.
Bose se nadao da će okupiti bar 100.000 ljudi koji će, nakon obuke i opremanja u Njemačkoj, biti u stanju da izvrše invaziju na Indiju. Odlučio je i da regrutacija počne u logorima za vojne zarobljenike u Njemačkoj, gdje se u to vrijeme nalazilo na desetine hiljada Indijaca koje je zarobio Romel u Sjevernoj Africi.

Konačno, do avgusta 1942. godine Boseov poduhvat bio je u punom zamahu. Održavane su masovne ceremonije na kojima su indijski zarobljenici polagali zakletvu lojalnosti i savezu sa Adolfom Hitlerom. Zakletva je glasila: "Kunem se Bogom i svetom zakletvom da ću slijediti lidera njemačke rase i države Adolfa Hitlera, kao komandanta Njemačke vojske u borbi za Indiju čiji lider je Subhas Chandra Bose."
Novinari BBC-ja uspjeli su da pronađu neke od Boseovih tadašnjih regruta. Poručnik Barwant Singh i danas se sjeća dolaska indijskog revolucionara u vojni logor u kojem se nalazio nakon zarobljavanja. "Predstavljen nam je kao lider iz naše zemlje koji bi želio da porazgovara sa nama", kaže Singh i dodaje, „trebalo mu je 500 dobrovoljaca koji bi bili obučavani u Njemačkoj a onda padobranima spušteni u Indiji. Svi su podigli ruke. Na hiljade nas prijavilo se dobrovoljno."

Pobuna: Ukupno, oko 3.000 indijskih zarobljenika prijavilo se u novoformiranu Legiju slobodne Indije. Ali umjesto oduševljenja, Bose je bio zabrinut. Ljevičar se oduvijek divio Rusiji, bio je razočaran kada su Hitlerovi tenkovi prešli sovjetsku granicu.
Situacija se dodatno pogoršala kada je, nakon bitke kod Staljingrada, postalo jasno da njemačka armija neće biti u stanju da pomogne Boseu u protjerivanju Britanaca iz Indije.
Kada je indijski revolucionar ponovo sreo Hitlera u maju 1942. godine, njegove sumnje su potvrđene. Počeo je da vjeruje da je nacistički lider više zainteresovan da ga iskoristi u propagandne svrhe nego u vojne. U februaru 1943. Bose je okrenuo leđa svojim legionarima i tajno, podmornicom, pobjegao u Japan. Tu je uz pomoć Japanaca, okupio vojsku od 60.000 ljudi koja je trebalo da krene na Indiju.
U Njemačkoj, ljudi koje je regrutovao ostali su bez vođe ali i bez morala. Nakon mnogo neslaganja pa čak i pobune, njemačka vrhovna komanda prekomandovala ih je, prvo u Holandiju a kasnije i u jugoistočnu Francusku gdje im je rečeno da treba da pomognu da se naprave utvrđenja u slučaju očekivane invazije savezničkih snaga.

Nakon Dana D, Legija slobodne Indije, koja je tada već bila sastavni dio SS trupa Heinricha Himmlera, povlačila se kroz Francusku, zajedno sa regularnim njemačkim trupama. Tada su i zadobili reputaciju okrutnih i divljih zločinaca, naročito zbog svojih postupaka prema civilima. Bivši pripadnik francuskog pokreta otpora Henri Gendreaux, prisjeća se dana kada je Legija prolazila kroz njegov grad Rufe: "Sjećam se nekoliko slučajeva silovanja. Jedna žena i njene dvije kćerke silovane su a kasnije su čak i ubili jednu dvogodišnju djevojčicu."
Na kraju, umjesto da istjeraju Britance iz Indije Legija slobodne Indije bila je istjerana, prvo iz Francuske a kasnije i iz Njemačke.
Njihov njemački prevodilac u to vrijeme bio je vojnik Rudolf Hartog, sada osamdesetogodišnjak: "Posljednjeg dana kada smo bili zajedno pojavio se jedan tenk. Pomislio sam, o Bože, šta da radim? Gotov sam. Ali taj tenk u pratnji kamiona samo je pokupio Indijce. Oprostili smo se i zaplakali. Znali smo da je to kraj."

Godinu dana kasnije indijski legionari poslani su u Indiju, gdje su svi, nakon kratke zatvorske kazne pušteni na slobodu. Ali kada su Britanci izveli pred sud trojicu njihovih viših oficira nedaleko od Nju Delhija, u vojsci je izbila pobuna praćena demonstracijama na ulicama. Britanci su tada postali svjesni da se više ne mogu osloniti na indijsku vojsku da brani Radž. Nezavisnost je ubrzo uslijedila. Subhas Chandra Bose nije dočekao taj dan. Umro je 1945. godine.
Od tada, malo toga je rečeno ili napisano o poručniku Barwantu Singhu i njegovim prijateljima legionarima.
Nakon Drugog svjetskog rata BBC-ju, čiji novinari su i tada znali za postojanje Legije slobodne Indije, bilo je zabranjeno da objavi njihovu priču koja je zakopana duboko u arhivama sve do današnjih dana.

Reporter