Na sasvim okruglom tanjiru od stvarnog porculana
jedna jabuka pozira
licem u lice prema njoj
jedan slikar realista
uzalud pokusava da naslika
jabuku onakvu kakva je
ali
jabuka
ne da se slikati
i ona hoce da kaze svoju rec
jer ima puno trikova u svojoj jabucjoj cupi
ta jabuka
i evo je gde se okrece
u svome realnom tanjiru
podmuklo oko sebe
lagano ne micuci se
i kao sto se vojvoda od Giza prerusava u ulicni fenjer
zato sto ga silom hoce da portretiraju
tako se jabuka prerusava u lepo preruseno voce
i tada
slikar realista
pocinje da realizuje
dok su svi spoljni izgledi jabuke protivu njega
i
kao ubogi nesrecnik
kao siroti nevoljnik koji je spao na milosti nekog
dobrotvrnog drustva milosrdnog i strasnog
zbog dobrotvornosti i strasnosti svoje
nesrecni slikar realista
odjednom postaje tuzni plen
bezbrojne gomile asocijacija ideja
i jabuka - plod u obrtanju svom evocira jabuku - drvo
i Zemaljski raj i Evu i Adama
prskalice nastresnice puzavice stepenice
Kanadske Hesperidske Normandijske Zimske
Zmiju iz Misterija i zakletvu iz Pariske kuglane
i praiskonski greh
i praporeklo umetnosti
i Svajcarsku sa Vilijemom Telom
pa cak i Isaka Njutna
vise puta nagradjenog na izlozbi Opste Gravitacije
i zaneti slikar gubi iz vida svoj model
i uspavljuje se
tada Pikaso
koji je prolazio tuda
kao sto prolazi svuda
svakodnevno i kao kod svoje kuce
vidi jabuku i tanjir i slikara uspavanog
Kakva ludost slikati jabuku
Pikaso veli
i pojede jabuku
a jabuka mu kaze Hvala
zatim Pikaso razbija tanjir
i odlazi smeseci se
a slikar iscupan iz sna
kao zub
budi se i ponovo je sam pred svojim nedovrsenim platnom
usred parcadi razbijenog tanjira
i groznih semenki realnosti


Prever

skola umetnosti

U kutiji od upletene slame
Otac izabra jednu kuglicu od hartije
I baci je
U ciniju sa vodom
Ispred radoznale dece
Iskoci odjednom
Raznobojni
Veliki japanski cvet
Kratkotrajni lokvanj
I deca zanemese
Zadivljena
Nikad u njihovoj uspomeni
Taj cvet nece uvenuti
Taj iznenadni cvet
Stvoren za njih
Za tren
Pred njima

da se nacini portre jedne ptice

Pre svega naslikati kavez
sa otvorenim vratima
naslikati zatim nesto lepo
nesto prosto
nesto divno
nesto korisno...
A potom za pticu
postaviti platno uz neko drvo
u nekoj basti
u nekom gaju
u nekoj sumi
i sakriti se iza drveta
ne govoreci nista
i bez ijednog pokreta
Neki put ptica dolazi brzo
a mogu proci i duge godine
pre no sto se resi da dodje
Ali ne obeshrabrivati se
vec cekati uporno
cekati ako treba i godinama
tu brzinu i lagodnost dolaska ptice
posto to nema nikakve veze
sa uspehom slike
A kad ptica dodje
ako dodje
u najvecoj tisini
sacekati da ptica udje u kavez
pa kad je usla
zatvoriti tiho vrata kicicom
a zatim
izbrisati jednu po jednu sve precage
pazeci dobro da se ne dodirne
ni jedno perce ptice
Zatim naciniti portre drveta
izabravsi najlepsu od njeegovih grana
za pticu
aslikati zatim zeleno lisce
svezinu vetra
suncanu prasinu
sum zivotinja i trave u vrelini leta
najzad cekati da ptica resi da peva
Ako ptica ne zapeva
los je znak
znak da je slika rdjava
a ako eva dobar je znak
znak da se moze slika potpisati
tad iscupajte sasvim lagano
jedno pero iz krila ptice
i ispisite svoje ime u uglu platna


volim ovu pesmu

poseta muzeju

U muzeju vostanih Uspomena
podjite galerijom Promasenih namera
hodnikom Neiskrenih zelja
stepenicama Bezvoljnih zudnji
i upascete u klopku Kajanja
I tu
moci cete da urezete po zidovima
sa malim nozem-uspomenom kupljenim na ulazu
zareze Nesporazuma
Ali
iznad sale Izgubljenih dobrocinstava
vezanih ociju akrobata Ljubav
igrace na zici ukocen od srece jedva nazrene
od srece nikad ne zaboravljane
I muzika njegovog cirkusa
okretace svoju izlizanu plocu
islabljenu ali odusevljenu
i ploca ce se okretati
kao mesec krvavi i ozalosceni
ocarani ozivljeni nasmejani obasjani
zadivljeni i zadivljujuci
I bice to
muzika naroda ptica
muzika ptica naroda

Posetioci
slusajte tu muziku i dobro je cujte
i ne da samo obracate paznju na tu muziku
na taj sum
vec predajte joj se sasvim
Ona ce vam se spokojno isplatiti
jednog lepog dana
ili nekog drugog dana
ta muzika naroda ptica ljubavi