..." U aritmetici jedan i jedan su dva. U ljubavi jedan i jedan trebalo bi da bude jedan, pa ipak su dva. Jesi li to ikada osetio? Tu potrebu da upijes jednu zenu u sebe ili da te nestane u njoj? Ja ne govorim o zivotinjskoj potrebi grljenja, nego o onoj dusevnoj i duhovnoj potrebi da budes jedno sa jednim stovrenjem, da mu otvoris svu svoju dusu, celo svoje srce, i da proniknes njegove misli do dna. A nikad nista ne znas o njemu, nikada nisi kadar da otkrijes sva kolebanja njegove volje, njegovih zelja,  njegovih misljenja. Nikada covek ne moze, ni najmanjim delom, da odgonente onu zagonetku, onu tajanstvenost jedne duse koja nam je tako blizu, duse koja se krije iza ociju sto nas gledaju, bistrih kao voda, providnih kao da nicega tajnog nema iza njih, duse koaj nam govori na draga usta, koja nam se cine nasim - toliko ih zelimo; duse koja nam recima dobacuje svoje misli jedna po jednu, a koja, medjutim, ostaje dalje od nas no sto su ove zvede daleko jedna od druge, tajanstvenija od samih zvezda! Zar nije to cudno?!..."

Guy de Maupassant - Iveta