Toga ima svuda u svetu, samo srbi su nagori jeste znali

Stanje u svim institucijama za brigu o mentalno obolelim licima je zaista veoma teško i loše. Osoblje koje tamo radi je malobrojno i nikako ne može da postigne pravilnu brigu o pacijentima. Zapravo osoblja bi moralo da bude 5 puta više da bi se o pacijentima adekvatno brinulo i staralo. Takođe bi osim lekova morali da imaju i dovoljan broj pelena za pacijente, kupatila i WC-a prilagođenih potrebama pacijenata, odeće, obuće, posteljine, video nadzora. Ovako osoblje je zaista u nemogućoj misiji. Na žalost to sve traži novac koga nema.

Да је само ту лоше, ни по јада. Ретко која здравствена установа може да се похвали новим прозорима, клима уређајима, уређеним санитарним чворовима.

Не знам шта д мислим о овоме. Видео сам, скоро сам сигуран много реалнији, прилог на РТС-у, а не овај на беееееееее92, тенденциозан и са скривеном намером као и сви остали...
Међутим, ина РТС-у је било веома збуњујуће. Прво иду потресни искази и узнемиравајуће слике ретардираних. Слике које узнемирују без обзира какав третман они имали.
Онда је све то демантовано. Али је репортерка поменула неке бебе у тој институцији? Откуд бебе тамо?!?

Juče su na RTS-u imali prilog Albanaca sa Kosova, koji hvale kako im je ranije bilo divno, tako da je svašta moguće videti na RTS-u.

Elem, ovo nije bio prilog B92, ovo su objavili herald tribune i ny times.

Juče je to bila glavna vest iz Evrope u NY Times-u!


An emaciated and dehydrated girl, suffering from life-threatening diarrhea, restrained in a crib in the Kulina Institution. (Marc Schneider, courtesy of Mental Disability Rights Internation)

Report describes abuses in Serbian state mental institutions

BRUSSELS: A 21-year-old man with Down syndrome tied to a metal crib for 11 years. Children, naked from the waist down, left to eat and defecate in their beds. A 7-year-old girl with fluid in her brain left untreated "because she will die anyway."

These are some of alleged abuses in Serbian state mental institutions and orphanages described in a report to be released Wednesday by Mental Disability Rights International, a Washington-based group that spent four years investigating the conditions and the treatment of some of the nearly 17,200 children and adults with disabilities in institutions in Serbia.

In the report, which is expected to be read closely by European Union officials who are assessing Serbia's readiness to join the 27-member bloc, researchers concluded that "filthy conditions, contagious diseases, lack of medical care and rehabilitation and a failure to provide oversight renders placement in a Serbian institution life-threatening."

The institutions investigated include the Institution for Children and Youth Kolevka in Subotica; the Institute for Mentally Ill People in Curug; the Kulina Institution for Children and Youth; the Special Institute for Children and Youth in Stamnica; and psychiatric hospitals in Vrsac and Kovin, east of Belgrade.

Eric Rosenthal, executive director of the rights group, said the use of physical restraints on children for years at a time was the most extreme he had seen in 14 years as a disability rights advocate. He said there were no enforceable laws in Serbia regulating the use of such restraints. "This is the most horrifying abuse I have seen on powerless children, who are tied to beds and unable to move," he said. "This constitutes a clear case of torture."

Vladimir Pesic, a Serbian government official dealing with disability issues, declined to comment, saying he had not seen the report. Health officials and hospital staff members quoted in the report said restraining patients was necessary to prevent self-injury.

Rosenthal is hoping that the report will exert pressure on the European Union to demand that Serbia take immediate action to improve conditions at the institutions.

Last week, the EU gave pro-Western forces in Serbia a lift by initialing a deal that would accelerate Serbia's joining the union by cementing closer economic and political ties. But the alleged abuses could add to the hurdles Belgrade faces, which include its failure to arrest and turn over war crimes suspects indicted in The Hague and the uncertain future of the breakaway province of Kosovo.

Rosenthal said the extent of the abuse at mental institutions in Serbia was particularly egregious, given that the international community had spent tens of millions of euros in humanitarian aid to help to rebuild institutions in Serbia after the 1999 NATO-led war against the country when it was led by Slobodan Milosevic.

"The mental institutions have been newly rebuilt with the help of the West, so the abuse is happening in clean, new buildings built with foreign money," he said. "This tragedy could have been prevented."

Laurie Ahern, an investigator who toured the Serbian mental institutions with a registered nurse, said she was most alarmed by the case of the man with Down syndrome, who was tied to his metal bed at Stamnica, a state institution southeast of Belgrade.

When Ahern asked a nurse how long it had been since the patient had left the bed, the nurse replied, "Eleven years," she said.

"There were rows upon rows of young people with Down syndrome. These children are mobile and can move around. But they are being left in metal coffins to lie there until the day they die," Ahern said.


Eric Rosenthal, executive director of the rights group, said the use of physical restraints on children for years at a time was the most extreme he had seen in 14 years as a disability rights advocate. He said there were no enforceable laws in Serbia regulating the use of such restraints.


Mental Disability Rights International investigators found this young child with Down syndrome in Subotica Children's Institution, restrained to prevent "self abuse" - a product of mind-numbing boredom and lack of human contact.


"There were rows upon rows of young people with Down syndrome," said Laurie Ahern, an investigator who toured the Serbian mental institutions with a registered nurse. "These children are mobile and can move around. But they are being left in metal coffins to lie there until the day they die."

Source: International Herald Tribune, New York Times

"Uslovi teški, ali nema mučenja"

Beograd, Ljubljana -- Posle izveštaja Međunarodne organizacije za zaštitu prava osoba ometenih u razvoju Rasim Ljajić obišao dom u Kulini.

Ministar za rad i socijalnu politiku je po povratku za B92 rekao da su uslovi u pomenutim ustanovama teški, ali da u njima niko ne muči decu, niti se nehumano ponaša. Ljajić je ocenio da je izveštaj organizacije Mental disabiliti rajts internešenel, iako sadrži opravdane primedbe i kritike, politički obojen i da je početak kampanje.

"To je jedna organizovana kampanja. Pre svega, činjinica da je taj izveštaj objavljen prošle nedelje u svim međunarodnim manje-više značajnijim medijima, a tek onda ovde, a tek onda ministarstvima, odnosno Vladi, ubeđuje me da iza toga ne stoji dobra namera", rekao je Ljajić. On kaže da u izveštaju ima tačnih ocena i da niko ne beži od toga da je stanje teško.

Rasim Ljajić je posle obilaska doma u Kulini, u kom je boravio kako bi uverio javnost u netačnost izveštaja o tretmanu štićenika, zabranio prijem dece.

U domu, svi zaposleni odlučno negiraju da je bilo nebrige i maltretiranja.

Dom u Kulinama je od ruinirane zgrade u poslednjih sedam godina postao relativno pristojna institucija za brigu o ometenima u razvoju.

Od 560 korisnika tog doma, skoro polovinu čine deca do 18 godina. Na odeljenju gde su smešteni najmlađi pacijenti ponekad su primorani da vežu pojedinu decu, onu s teškom retardacijom, koja su sklona samopovređivanju, kaže Svetlana Stojanović, pedijatrica.

"Ta deca, s tom autoagresijom, zaista su sposobna da nanesu sebi veoma teške povrede. Ta fiksacija je neophodna da bismo zaštitili takvu decu od velikog povređivanja, od nastanka rana, a i komplikacija koje mogu da nastanu. Moguće su fiksacije malog broja dece, ali nikako stalno, najviše 15 do 20 minuta, dok lekovi ne počnu da deluju", kaže Svetlana Stojanović.

U domu od 2005. postoje i male stambene jedinice, izgrađenje u okviru reforme socijalne zaštite. U ovim objektima smeštno je po dvadesetak dece od sedam do 15 godina, koja su odvojena od ostalih pacijenata, objašnjava Milanka Antić, socijalna radnica.

"Na odeljenju postoje mogućnosti da se veš pere samo za decu sa tog odeljenja. Postoji kuhinja gde oni mogu da pripreme hranu. Videli ste njihove ormariće, njihove spavaonice. Sve oni to uz nadzor trapeuta, većinu stvari, sami odrade", rekla je ona.

Dragoljub Marković, direktor Doma u Kulini, navodi da korisnici imaju dobre uslove, ali da oni mogu biti i bolji. On, međutim, ističe da u poslednje tri godine od države nisu dobili značajnija sredstva i da su sami finansirali renoviranje objekata.

"Mi imamo 560 korisnika i 250 radnika. Mislim da su ti normativi, iz 1992, zastareli. Ne možemo s toliko ljudi i u takvim uslovima da pružamo evropski standard, a od nas se to traži. Mora biti manje dece ili više radnika", navodi Marković.

Rasim Ljajić je rekao da je Ministarstvo donelo odluku da iz doma u Kulinama prvo izmesti decu do sedam godina, a zatim i one do 18 godina i zbrine ih u drugim institucijama, koje su osposobljene za brigu o deci ometenoj u razvoju.

Slovenački mediji o izveštaju MDRI

O izveštaju organizacije MDRI, o zlostavljanju dece u zavodima za duševno obolele u Srbiji, danas pišu i mediji u Sloveniji. Dnevnik prenosi i sliku deteta vezanog za krevetac i navodi primere dece koja nikada nisu napustila krevete, uključujući tinejdžerki koja je probala da sebi iskopa oči, a osoblje ju je samo posmatralo, dodajući da u izveštaju piše i da su zaposleni decu ometenu u razvoju sistematski zlostavljali.

Dnevnik prenosi i da su slični događaji registrovani i u bolnicama za odrasle i dodaje da su novinari iz SAD želeli da se lično uvere u stanje u zavodima u Srbiji, ali da im vlasti to nisu dozvolile.

List prenosi i da Srbija nije jedina zemlja u kojoj duševno oboleli nemaju odgovarajuću negu i lečenje kao i da je situacija slična u Ruminiji, Mađarskoj, Turskoj, Meksiku, Peruu, Urugvaju i Argentini, a pominje se i Kosovo, i dodaje da će izveštaj biti dostavljen Ujedinjenim nacijama, Evropskoj uniji i mnogim drugim institucijama, dok se od Srbije očekuje da odmah preduzme potrebne mere.

Izvor: B92

Ipak mi naše bolesne smeštamo u nekakve domove u kojima imaju nekakvu negu, makar i slabu, nekakvu hranu i higijenu. Čak i ako se agresivnom pacijentu privremeno vežu ruke to je manje zlo nego da spava u nekom slepom prolazu, u kartonskoj kutiji, lud od kokaina i pića. Bolja ikakva briga o bolesnicima nego nikakva. A te organizacije se ne bune zbog nikakve brige u SAD.

Могу мислити на шта личе такве установе у, рецимо,Турској...

Iako sam sasvim sigurna da je taj izvestaj napisan tendencizno, isto sam tako sigurna da drzava moze mnogo vise da uradi na socijalnoj i zdravstvenoj zastiti ovih osoba. I ne interesuje me da se bavim kako to izgleda u SAD, Turskoj ili bilo gde u svetu. Kod nas je lose, kod nas treba i da se menja. Ako nismo bili u stanju da sami shvatimo kakva je situacija u tim ustanovama, nek nam je onda neko i pokazao pa makar i na ovaj, za nas veoma los nacin.

Sramota je da neko slika bolesnike i njihove slike kači po internetu. Ne znamo ni kada ni gde ni sa čijom dozvolom je ovo slikano, ali zamisli da se tvoja slika iz ambulante pojavi u novinama (ništa gore ne mora da se desi).