lele, kako lazes, i ti mislis da ti ja verujem da tako streljan, pises ovdi 

Ma laze, gadjali ga kolcem, pogodili ga, mislili da je mrtav... A on mangup izvadio kolac iz... tela, i dos'a ovde...

@rasina
a poznata si po tome kako nisi lakoverna

bitno je da je on ranjen, u nogu 

@ kombi osetljiva sam na gejove 

ja nisam homofobičan,samo mrzim pedere 

nemoj da pricas 

jeste 

opet lazes 

I ja isto, bate.                                 

                               Kako prepoznati homofobiju kod sebe I drugih       


Cetiri su razlicita, ali povezana oblika homofobije: personalna, interpersonalna, institucionalna i kulturalna.

Personalna homofobija je predrasuda temeljena na osobnom uverenju da su lezbejke, homoseksualci i biseksualci grešni, nemoralni, bolesni, inferiorni u odnosu na heteroseksualce ili nepotpuni muškarci i žene. Personalna homofobija se manifestuje osecanjima straha, nelagode, nesvidanja, mržnje ili gadenja prema istopolnoj seksualnosti. Svako, bez obzira na seksualnu orijentaciju, može osetiti personalnu homofobiju. Kad je osecaju lezbejke, homoseksualci ili biseksualci naziva se internalizirana homofobija.
Kao i heteroseksualci, lezbejke, homoseksualci i biseksualci su uceni kako je istopolna seksualnost inferiorna heteroseksualnosti te mnogi ovo internalizuju, proživljavaju u sebi, do te mere da je samo-prihvatanje vrlo teško. Oni prihvataju stigmu koja je prikacena o lezbejke, homoseksualce i biseksualce bez da razmišljaju kako je njihovo iskustvo rezultat pritiska. Jedan rezultat ovakvog razmišljanja jeste da lezbejke, homoseksualci i biseksualci brižljivo taje svoj identitet; drugi ocajnicki pokušavaju negirati ili promeniti svoju seksualnu orijentaciju; a neki pokušavaju ili uspeju pociniti samoubistvo.

Interpersonalna homofobija je individualno ponašanje temeljeno na personalnoj homofobiji. Ta mržnja ili nesvidjanje može se izražavati smišljanjem razlicitih imena, pricanjem viceva, verbalnim i fizickim zlostavljanjem i drugim individualnim diskriminacionim postupcima.
Interpersonalna homofobija u svom ekstremnom obliku dovodi do toga da se lezbejke, homoseksualci i biseksualci fizicki napadaju zbog nikakvog drugog razloga osim napadaceve homofobije. Mnogi ljudi iskazuju svoj strah od lezbejki, homoseksualaca i biseksualaca na nenasilan, uobicajeniji nacin. Rodbina cesto namerno izbegava svoje homoseksualne i biseksualne clanove porodice; saradnici su distancirani i hladni prema svojim radnim kolegama lezbejkama, homoseksualcima i biseksualcima; heteroseksualni prijatelji nisu zainteresovani za slušanje o vezama svojih prijatelja lezbejki, homoseksualaca i biseksualaca.

Institucionalna homofobija se odnosi na brojne nacine kojima vlada, poslovni sektor, crkve i druge institucije i organizacije diskriminišu ljude na temelju njihove seksualne orijentacije. Institucionalna homofobija se takode naziva heteroseksizam.
Institucionalna homofobija se reflektuje u religijskim organizacijama koje imaju cvrste stavove ili pravila protiv toga da lezbejke, homoseksualci i biseksualci vode misu ili službu; agencijama koje odbijaju pružiti vodece izvore i usluge lezbejkama, homoseksualcima i biseksualcima i vladama koje nisu uspele osigurati jednaka prava za sve gradane, bez obzira na njihovu seksualnu orijentaciju.

Kulturalna homobija se odnosi na društvene norme i standarde koji diktiraju uverenje kako je biti heteroseksualan bolje ili moralnije nego biti lezbejke, homoseksualci i biseksualci te da svako jeste ili bi trebao biti heteroseksualan. I kulturalna homofobija se naziva heteroseksizam.
Kulturalna homofobija se vidi svaki dan na televiziji i u oglasima gde je doslovno svaki lik heteroseksualan, svaka erotska veza ukljucuje ženu i muškarca i za svako "normalno" dete se pretpostavlja da ga privlace te da ce se vencati za nekoga suprotnog spola. U malobrojnim slucajevima gdje se portretišu lezbejke, homoseksualci ili biseksualci, prikazani su obicno kao nesretcni, stereotipni, skloni samo-destruktivnom ponašanju ili ambivalentni u pogledu svoje seksualne orijentacije.

U malobrojnim slucajevima gdje se portretišu lezbejke, homoseksualci ili biseksualci, prikazani su obicno kao nesretcni, stereotipni, skloni samo-destruktivnom ponašanju ili ambivalentni u pogledu svoje seksualne orijentacije.

ovo sve lici na sajmona