Što jes' , 2.65 bila. 

Nakon ove utakmice jedino sto imam da napisem jeste da je dobro sto nije pao i peti gol.
Kuku lele

Ja mislim daje rezultat realan skroz

ne umemo go iz peterca da damo

изгледа да је Ба стварно дао из офсајда

Jedan od retkh Južnih Slovena pank-rok fudbalera: Slaven Bilić, moj omiljeni hrvatski fudbaler svih vremena.

Momak sa naušnicom i tri tetovaže, ali i sa diplomom pravnog fakulteta i tečnim poznavanjem engleskog, nemačkog i italijanskog, uz legendarnu ličnu verziju ruskog jezika, demonstriranog u tv intervjuu za vreme boravka na klupi moskovske Lokomotive.

Fizički, ovaj Dalmatinac, Mediteranac, podseća na Korta Maltezea. Idealista, panker, svirao je u dva benda, deklarisani socijalista i pacifista, koji je (potpuno zasluženo) izvređao hrvatske navijače zbog njihovog otvorenog fašizma i rasizma.

Jedna od knjiga o njemu naslovljena je: ,,Moraš nekad i pucat, nemoš uvik dodavat". U karijeri postizao retko golove, ali bio beskompromisan i neprelazan u odbrani. Koga god da je čuvao, vukao ga je za dres i ginuo da ga zaustavi, često uspevavši da manje inteligentne napadače isprovocira da oni fauliraju njega i zbog kartona budu zamenjeni ili isključeni iz igre.

U Hajduku bio jedan od nosilaca igre kao vrlo mlad, u nemačkom Karlsrueu zapao za oko Hariju Rednapu i u engleski West Ham došao kao tada najplaćeniji strani igrač. Nakon toga, neuspevavši nakon niza povreda da se vrati igri na pravi način, 1999. lečio povrede u Hrvatskoj uz mesečnu platu od 27 ooo funti od Evertona. Pravnički izvanredno potkvan, na štetu nadmenih Engleza raskinuo ugovor i dobio odštetu od milion funti, te karijeru završio sa 33 godine 2001. u svom Hajduku.

U reprezentaciji Hrvatske, dao dva gola u dva meča sa BiH i jedan gol Ukrajincima, na 44 osigrana meča u kockastom dresu. Svetsko prvenstvo u Francuskoj, na kojem su naše komšije izbegle sudbu našeg maleroznig tima i osvojile bronzu, igrao sa polomljenim kukom, što ga je kasnije i stajalo nastavka karijere. U polufinalnom meču, na Štimčev mig, odglumio faul Lorana Blana, zbog kojeg je francuski kapiten nezasluženo dobio crveni karton i propustio finalni meč.

Nakon uspešne igračke karijere, tokom koje nije krio da je strastveni pušač i da ume da uživa u muzici, čaši vina ili flaši piva, seo na trenersku klupu, vodio Hajduk, mladu reprezentaciju Hrvatske, a zatim i a tim naših suseda. Kreirao je tim i igru koja je Hrvate uvrstilia u bitne čimbenike evropskog fudbala, pobedivši čak i Engleze na Vembliju.

Nakon toga, u moskovskoj Lokomotivi nije se zadržao, uprkos mnogo uloženih sredstava u tim sa kojim nije uspeo da napravi zapaženiji rezultat. Trenutni vodi turski Bešiktaš, sa kojim nije uspeo da se plasira u Ligu Šampiona, kada je u dvomeču sa Arsenalom bio i isključen i poražen, ali se i Arsenu Vengeru i svome timu i publici izvinio na šou-programu koji je priredio pored aut linije pogođen sudijskim odlukama našg Milorada Mažića i njegovih pomoćnika.

Večeras u Beogradu, u kojem je Partizanova publika, koja ne prestaje da bodri svoj tim ni pod kišom, ni uz kišu golova u Lukačevoj mreži, prepoznala da nije zaslužio zvižduke jer nije provokator i ni po čemu loš čovek, njegov tim vodi protiv našeg predstavnika u Ligi Evrope sa 4:0, a Slaven stoji pored klupe, kisne i sa dalmatinsko-sumatraističkim izrazom fjake na licu kao da nije dirnut ni uspehom svog tima, ni kišom koja ne prestaje da pada.