... koja zemlja ima najviše službenih jezika?
 
Južnoafrička Republika ima čak 11 službenih jezika: engleski, afrikaans, isiZulu, isiXhosa, sesotho, setswana, sepedi, xitsonga, siSwati, isiNdebele i tshivenda.
 
 

... dužinu najdužeg zastoja u prometu?
 
Najduži prometni čep protezao se čak 176 kilometara od Lyona prema sjeveru do Pariza, a dogodio se 16. veljače 1980. godine.

Najveći zastoj po broju automobila dogodio se na granici između tadašnje Istočne i Zapadne Njemačke, 12. travnja 1990, a u koloni se nalazilo 18 milijuna automobila, jedan iza drugog.
 
 

...koja je država najrjeđe naseljena?
 
Najrjeđe naseljena država je Mongolija koja ima 2.435.000 stanovnika na području što se prostire na 1.546.160 četvornih kilometara. To znači da ta država ima tek 1,6 stanovnika na jednom četvornom kilometru (podaci iz 2001. godine).
 
 

... koji je planet najtopliji?
 
Venera ima prosječnu temperaturu od oko 480 stupnjeva Celzijusovih. Ta toplina je dovoljna da rastopi olovo, a budući da Venera ima još i tešku atmosferu, otežano je istraživanje njezine površine pomoću sondi. Kad bi čovjek stupio na površinu Venere istog trenutka bi ga zdrobio tlak, a toplina pretvorila u pepeo, sumporne kiseline rastopile, a ugljični dioksid ugušio. Toliko o lijepoj Veneri.
 
 

...koji je morski sisavac najbrži?
 
U Tihom oceanu 12. listopada 1958. mužjak kita ubojice (Orcinus orca), koji je bio dug između 6,1 i 7,6 metara, kretao se brzinom od čak 55,5 km/h. Slične brzine zabilježene su i u kratkim jurnjavama nekih vrsta dupina.

 
 

Zašto se kaže...

Bunar

U eri vodovoda i kanalizacije, bunari su postali dinosaurusi - čak i na selu. A ne tako davno svako veće seosko dvorište krasio je bunar - duboka vertikalna i okrugla, obično ozidana jama iz koje se vadi podzemna voda. Da bi se očuvao kvalitet pijaće vode u bunaru, te jame su odozgo prekrivane naročitim građevinama, obično s donjim delom od kamena na koji se naslanjala drvena građa, s poklopcem iznad samog otvora, prečagom iznad otvora oko koje se uvijao lanac na kome je visila kofa, a iznad svega je na nekoliko drvenih stubova počivao krov, malo veći od osnove bunara. Drveni deo bunara po pravilu je bio lepo obrađen, recimo izrezbarenim letvicama, nekad i oslikan, pa su bunari često bili pravi ukras dvorišta u kome su stajali.
U krajevima gde nema podzemne vode, bunar je jama - iskopana ljudskom rukom - u koju se skuplja kišnica (drugačije se to zove čatrnja, negde i ubao).
U nekim krajevima bunar je isto što i izvor, ali ne bilo kakav već ograđen i podešen da se iz njega vadi voda - na primer, u jednom opisu Kačera s početka prošlog veka stoji: „Izvori su mahom česme, ili su ograđeni daskama, i onda ih zovu badnjima ili bunarima.”
U narodnoj pesmi bunar je isto što i „voda iz bunara”: Ne pere ga rakili sapunom, đ Već ga pere ledenim bunarom.
U tehničkom smislu, bunar je svaka duboka vertikalna rupa u nekoj građevini (tako u narodnoj pesmi, na primer U dorata Živa mira nema đ Nogom kopa, bunarove gradi, i u lepoj književnosti, na primer kod Njegoša i Ive Andrića).
U Banatu je bunar isto što i „vir, duboko mesto u reci” - ono što se drugde zove i bunarić.
U Crnoj Gori bunar je „zemlja kojom se ogrne stabljika kukuruza”, a zatim i „gomila (uopšte), velika količina nečega”.
Bunar je turska reč rasprostranjena na čitavom Balkanu, a u srpskom jeziku posvedočena od 17. veka. Toliko se odomaćila da su od nje načinjene mnoge izvedenice, ne samo najosnovnije, deminutivi i augmentativi (na primer bunarić, bunarče, bunarčić ili bunarina, bunarčina, bunarača, bunarište), već i takve kao bunarka „zeljasta biljka koja raste na vlažnim mestima, Montia fontana” ili bunardžika „vrsta jabuke” i druge. Pre nego što je voda u naše kuće počela da stiže kroz slavine, kopanje i izgradnja bunara bili su važan zanat kojim su se bavili naročiti majstori, bunardžije (otud i prezime Bunardžija), a njihovo umeće zvalo se bunardžiluk, ređe bunarstvo.
Zanimljivo je da danas, kada pravi bunari nestaju iz našeg okruženja, u govornom jeziku od imenice bunar nastaje glagol izbunariti „iskopati, izvući iz dubine (obično nešto zatureno ili zaboravljeno)”. Stariji čitaoci će se setiti da je u vreme kada je počinjala moda pijenja flaširane mineralne vode, obična „česmovača” u beogradskom žargonu zvana akva bunarika (kaobajagi latinsko aЬua bunarica).
Iako je bunar danas zastarela, prevaziđena naprava, svojedobno on je bio veliki napredak prema onom što je prvobitno označavao sinonim bunara, domaća reč studenac „prirodan izvor (hladne) vode podešen za točenje vode” - inače zvan još i kladenac, stupa, vrelo, zdenac. Ova poslednja imenica, iako se to na prvi pogled ne bi reklo, isto je što i studenac, odnosno obe potiču od prideva studen „(jako) hladan”. U to nas uverava postojanje njegovog dijalekatskog oblika zden „studen”, zatim glagola zdenčati „postajati hladan, leden”, dalje imenice zdenčar „bunardžija” ili zdenčanica „hladna voda iz bunara” - kažu, ne valja da se njome zaliva bilje jer bi se ono moglo nahladiti. Dakle, nema sumnje da je zdenac isto što i studenac. A to je, pak, opšteslovenska reč, u značenju ili izvora ili bunara - često i oba, poznata većini slovenskih jezika, na primer bugarsko studenec, slovenačko studenec, rusko studenec, ukrajinsko studenicdž, belorusko studzen4, slično i češko studneZ, slovačko studnZa, poljsko studnia...
Bunar kao izvor životno važne vode s jedne strane, i kao rupa u zemlji, to jest veza s donjim svetom s druge strane, mitsko je mesto. Oko bunara se pletu mnoga narodna verovanja i brojne zabrane (vezane za vreme kada mu se prilazi, ili za osobu koja sme da mu prilazi). On je istovremeno čisto mesto koje se nalazi pod zaštitom Bogorodice ili svete Petke, zatim mesto gde borave vile i vodenjaci, duhovi predaka, zaštitnici domaćinstva, ali i potencijalni izvor nečiste sile, duhova bolesti, izvor čini… Motiv ogledanja u bunaru često se sreće kod svih Slovena - dok Bugari veruju da će ako se u zoru nagnu nad bunar u njemu videti likove svojih pokojnih predaka, Srbi sa severa Kosova veruju da trudnica treba da se ogleda u bunaru da bi se lakše porodila - a Kraljević Marko je, na vilin savet, gledao u bunar da bi saznao svoj smrtni čas.
I na kraju jedna važna napomena: kad god se nađete pored nekog bunara želja, nemojte propustiti da u njega ubacite novčić - nikad se ne zna da li će se to isplatiti.

 ...koja je riba najsporija?
 
Dobro, ne izgleda baš kao riba, ali spada u tu porodicu. Morski konjici imaju vrlo loše plivačke sposobnosti zbog ukočene tjelesne strukture, a jedino se njihove prsne i leđne peraje mogu brzo kretati.

Morski konjici plivaju uzdužno u uspravnom stavu i nikada ne postižu brzinu veću od 0,016 km/h, ne mogu ni plivati protiv struje, a na koraljnim i morskim biljkama zadržavaju se pomoću repova za hvatanje.
 
 
 

...koja je piramida najveća?
 
Najveća piramida na svijetu je piramida Quetzalcoatl. Nalazi se u mjestu Cholula de Rivadavia, a udaljena je 101 km od Ciudad se Mexica prema jugoistoku.

Visoka je 54 metar, a osnovica joj zauzima preko 18 hektara, dok joj volumen iznosi oko 3,3 milijuna kubičnih metara. Usporedbe radi, Keopsova piramida iz Gize, najpoznatija piramida na svijetu, ima volumen od 2,4 milijuna kubičnih metara.
 
 

...da rakovi imaju deset nogu?
 
Rakovi su životinje s deset nogu i hodaju postrance, a postoji oko 5.000 različitih vrsta rakova, od čega je 4.500 pravih rakova. Nekih petstotinjak vrsta rakova ne smatra se 'pravim' rakovima jer nemaju jako tvrdi oklop već koriste oklope drugih životinja za zaštitu od neprijatelja.

Većina rakova živi u oceanima i morima ili rijekama dok ima i onih koji žive na kopnu.
 
 

...tko je bio Sv. Nikola?
 
U srednjem vijeku Sveti Nikola bio je zaštitnik pomoraca i splavara, zato što je, prema legendi, uspio stišati morsku oluju. Mlinari ga također smatraju svojim zaštitnikom zbog toga što je i njihovo zanimanje povezano s vodom. Osim toga, ljekarnici, pekari, svjećari, trgovci, zidari, čak i zatvorenici i lopovi smatraju ga svojim svecem. Po legendi, neudate djevice i putnici mu se također obraćaju u opasnosti.

Lik Svetog Nikole vuče korijene iz dviju legendi. Prva je ona iz 4. stoljećakoja se naslanja na priču o biskupu Nikoli iz Myre u Maloj Aziji. Druga govori o opatu Nikoli iz Siona koji je umro 564. godine. Legende prikazuju sv. Nikolu kao dobročinitelja. Najstarija među njima, 'Praxis de stratelatis', govori o tome kako je Nikola spasio od smrti trojicu koji su za cara Konstantina krenuli u Frigiju ugasiti pobunu.

Sveti Nikola ima plašt crvene boje, biskupsku kapu i štap, a utjelovljuje dobrotu i na današnji dan dobroj dječici ostavlja poklone u čizmici.