djeca ne treba da se plase...
samo kad nesto zabrljaju..treba ih nauciti da  se u tim situacijama stide svog postupka.....da ih bude sramota....
strah je kratkotrajan...posle prvog suocavanja sa njim...on vise nije toliko strasan...
ali sramota..e to je druga prica 

Pa to sto si ti opisao zove se Autoritativni tip roditejstva". Obicno se temelji na tome da roditelj ima autoritet(Thank you Captain Obvious  ) i da stvara detetu granice koje dete treba da postuje. Postoje jos i slobodni koji se temelji na tome da se dete pusta da radi sta zeli i demokratski koji je neka sredina. Postoje mnoge rasprave o tome sta je bolje ali se vecina slaze da je najbolja zlatna sredina a da i prevelike granice(autoritativan tip) i da skoro nema granica uopste(slobodan tip) imaju svojih prednosti i mana. Po meni i onome sto sam video, od ta dva po mom misljenju bolji je autoritativan. Detetu trebaju granice, tako da bolje da bude poslusno jer mora da postuje ogranicenja nego raspusteno jer mu se sve dozvoljava...

Dear Mother, dear Father
What is this hell you have put me through?
Believer, deceiver
Day in, day out, live my life through you
Pushed onto me what's wrong or right
Hidden from this thing that they call life

Dear Mother, dear Father
Every thought I'd think you'd disapprove
Curator, dictator
Always censoring my every move
Children are seen but are not heard
Tear out everything inspired

Innocence, torn from me without your shelter
Barred reality, I'm living blindly

Dear Mother, dear Father
Time has frozen still, what's left to be
Hear nothing, say nothing
Cannot face the fact I think for me
No guarantee, it's life as is
But damn you for not giving me my chance

Dear Mother, dear Father
You clipped my wings before I learnt to fly
Unspoiled, unspoken
I've outgrown that fucking lullaby
Same thing I've always heard from you
Do as I say, not as I do

Innocence, torn from me without your shelter
Barred reality, I'm living blindly

I'm in hell without you
Cannot cope without you too
Shocked at the world that I see
Innocent victim please rescue me

Dear Mother, dear Father
Hidden in your world you've made for me
I'm seething, I'm bleeding
Ripping wounds in me that never heal
Undying spite, I feel for you
Living out this hell you always knew


Не држите своју децу под стакленим звоном. Упознајте их са стварним животом.

Juče mi kaže komšinica da nisam normalna što detetu dozvoljavam da ide samo u internet igraonicu. Kaže da ako ide sa 10 g tamo, ko zna gde će s 15  . Il će biti najveća baraba na svetu, ili neki borac za ljudska prava, pošto je suviše popularan kod devojčica da bude gej. Već brinem, ne znam koje od ta dva je gore...

Ja im kažem: Pazi, može da se desi to i to, obrati pažnju na to i to ....

хетфилд објаснио

Naslov teme je ekstra...

Detetu treba dati slobodu, ali ga i zaustaviti kada dodje u situaciju, koja ga moze odvesti u opasnost, posebno je kriticno lose drustvo i sumnjiva mesta. Jedna od najgorih stvari od strane roditelja su roditeljske ambicije, koje dete mogu uciniti nesrecnim za citav zivot. Ima jedna poslovica koja kaze: Sto je za jednog raj, za drugog je pakao.