Sve  dok se ne uvede jedan zajednicki naziv za sve nacije koje zive zu Bosni i dok svi tu drzavu ne prihvatimo kao svoju (mislim na nas koji u njoj zivimo), vodice se ovakve prepirke ko je prvi dosao i ko ima veca prava nazalost to ce potrajati decenijama)

Gledajuci ove mape,vidim da Bosnom nisu nikad vladali ni Srbi ni Hrvati,sto znaci
da ova tvoja teza pada u vodu.....



a jos manje bosnjaci
srbi i hrvati su se naselili na jedan dio i onda se sirili naravno uzimajuci teritorije od domaceg stanovnistva...
dok na drugoj strani nije bilo dolaska nikakvih bosnjaka....
nego reci nam po tvojom ucenju ko su onda ti bosnjaci koji su ustanovili bosnu
odaklen su dosli
jesu se odjednom pojavili i odmah napravili drzavu?
ko su bili odaklen su dosli i kako su se zvali prije nego sto su postali bosnjaci?

Cinjenica je da Bosnjaci svoju maticu smatraju BIH dok Srbi i Hrvati nedjele to misljenje,a to
je velika razlika.........Jednostavno da nije Bosnjaka nebi bilo BIH,jer ova dva naroda bi davnih dana
pripoila BIH Srbiji i Hrvatskoj........

@bokimajk

Ti imas svoju istinu a ja svoju,ja nemam nikave koristi tebi bilo sta objasnjavati,ti
ionako neces promjeniti svoje misljenje.
Jednostavno kakve tebi koristi da ja imam Srpsko porjeklo pa i
da mi je car Dusan predak................
Cinjenica je da sam ja sad Bosnjak Musliman i da sam toga svjestan i ponosan...........


 

Ja se drzim ovoga:
http://forum.burek.com/index.php/topic,148229.0.html

Niko ti nebrani
Gledajuci samo kako ove ratove na prostoru Jugoslavije dozivljavate,mogu
samo da zamislim kakve su tek nebuloze desavale u proslim stoljecima....

@Uragan kad sve izgubis i kad te svi napuste kad se svi okrenu protiv tebe jedino sto ti ostaje je tvoje poreklo

bošnjaci nikad nisu bili srbi,jednostavno..
a ima i ono,i da jesmo nikad nebi priznali  jer bi nas bilo sramota..
postoji jedan narod koji se zove gorani,i koji nikad nije imao svoju državu,nit je na bilo kojoj karti..al postoji
zar se postojanje jednog naroda svodi samo na to da je na nekoj straoj karti,koja je crtana davno poslije vremena za koje je namjenjena?
postoje li tragovi srba u bosni za to vrijeme za koje vi govorite,il postoje stari bosanski stečci i kule bosanskih vladara..
bošnjaci i dan danas nisu tolko opsjednuti svojim nacionalizmom nit su ikad bili,dok su dva susjedna naroda uvijek smatrali kako je važno drugima pokazivati ko su to oni..
na kraju,kad se to spominju prvi srbi i od koga su oni nastali..na kraju ćeš vidjeti da se sve samo svodi na spekulacije bez jasnih dokaza..
Bosna je dobila ime po rijeci Bosni,a rijeka Bosna je dobila ime od lat.riječi bos što znači stoka,jer se smatra da su u području rijeke živjeli stočari koji su tu i uzgajali stoku..
i opet,niko mi neće navesti niti jedan logičan razlog zbog kojeg bi se neki srbi odjednom počeli zvati bošnjacima umjesto srbima,a ni postojanje bosanske crkve koju svi žele minimalizirati i od nje napraviti neku nevažnu činjenicu mada ostaci tog vremena govore vise od svake šuplje spkulacije i teorije svesrpstva..
Bosna postoji,i postojala je od kad je postojala..
ne postoje nikakvi dokazi da su bošnjaci potomci srba,a na kraju krajeva čekajmo nalaze genetske analize koja će sve reći..

A ja:

O prvim stanovnicima Bosne iz paleolitskog doba (starije kameno doba) saznajemo preko crteza i pronadjenih orudja u pecini Badanj kraj Stoca koji se procjenjuju da su stari nekih 13000 godina,dok o stanovnicima Bosne iz neolitskog doba (mladje kameno doba) doznajemo preko arheoloskih iskopina na Butmiru,kraj Sarajeva,a,npr., iskopine u Glasincu daju nam uvid u period gvozdenog doba...itd...mada prvi pisani dokumenti o stanovnicima Bosne jesu oni koji se odnose na Ilire.

Ilirska plemena kao sto su Desidijati,Japodi,Scordisci itd., opisana su u tim izvorima.Brojne arheoloske iskopine sirom Bosne,govore nam da su se Ilirska plemena po Bosni bavila stocarstvom i to posebno uzgojem ovaca i koza,a Rimski pisani izvori govore nam da su ova Ilirska plemena bila veoma ratoborna...vec 171 godine p.n.e.,Japodi vode rat protiv Rima,a i sami naziv "Bosna" potice od Ilirske rijeci "Bosona".

Pored Ilira u Bosni u vrijeme najezde Rimljana,zive i Kelti,koji se vremenom potpuno mjesaju sa Ilirima.U drugom i prvom vijeku p.n.e. Rimljani prodiru duboko u Centralnu Bosnu,gdje konstantno ratuju protiv veoma ratobornih Ilira.Najveca pobuna Ilira protiv Rimljana se dogodila 6.godine p.n.e. i trajala je cetiri godine.Centar pobune je bio oko Varesa i Vranduka,a vodje ove pobune su se zvali Boton i Pinez.Ova pobuna je prerasla u sveopsti Ilirski bunt protiv Rimljana,te je zabiljezena uspanicena izjava,koju je Rimski Car Oktavijan izrekao u Rimskom Senatu,kada je rekao :"Pobunjenici krecu na Rim!".Da bi ugusili pobunu Rimljani su bili primorani angazovati cak 15 legija vojske,od ukupno 25 koliko su ih tada imali...Naposljetku i sam vodja pobune Boton biva zarobljen,te je zabiljezeno da je,kada je upitan zasto je podigao pobunu,odgovorio:"Vi ste nam umjesto pastira poslali vukove..."Zadivljen njegovom mudroscu i hrabroscu , Rimski Car ga nije dao pogubiti,kako je to bilo uobicajeno,nego ga je zadrzao u Rimu...jos jedan detalj iz ove pobune je vrijedno naznaciti...Naime,dio pobunjenika kraj Vranduka,svjestan da ce izgubiti bitku protiv Rimljana,odlucuje se da se ne preda,vec zene i djeca skacu u vatru zapaljena grada,a muskarci su se medjusobno izboli macevima,naocigled zapanjenih i zadivljenih Rimskih vojnika.Poslije ove pobune i dalje su postojali sukobi izmedju Ilira i Rimljana sirom Bosne,a zadnja je pobuna protiv Rimskih osvajaca bila skrsena 9.godine nove ere.Od tada cijelo podrucje Bosne biva cvrsto pod kontrolom Rimljana,koji potom uspostavljaju svoja naselja i mrezu puteva sirom Bosne.Ovi putevi su bili potrebni Rimljanima za njihovo daljnje vojno napredovanje,a i za prijevoz zlata,srebra i olova koji se eksploatisu iz rudnika koje Rimljani otvaraju po cijeloj Bosni.Tokom Rimske vlasti siri se upotreba latinskog jezika u Bosni,a u novosagradjena Rimska naselja doseljavaju se kolonisti iz svih krajeva Rimskog Carstva...najvise iz Itlije,Afrike,Spanije,Njemacke,Grcke,Sirije,Palestine,Egipta,itd..Od druge polovine II vijeka nove ere zabiljezeno je naseljavanje podrucja Bosne brojnim Rimskim vojnim veteranima,dok se ogroman broj samih Ilira regrutuje u Rimske legije,te od konca II vijeka nove ere Ilirska podrucja bjehu snazna vojna izvorista za brojne Rimske guvernere i generale,koji postaju Rimski Imperatori.Prvi od njih,Septimus Severus raspusta Pretorijsku gardu,kada on dolazi u Rim 193 godine,i zamjenjuje je Ilirskim trupama.

Jedan Rimski historicar iz toga doba opisuje ove Ilirske vojnike kao "rulju"...koja izgleda poput "divljaka" i koja ulijeva strah u kosti svojim izgledom,govorom i ponasanjem"...Mnogi drugi Rimski i Grcki izvori zauzimaju istovjetan "superioran" stav prema njima.Zanimljiv je jedan komentar,koji je sacuvan,od Grckog geografa po imenu Strabo (63 p.n.e. - 25 n.e.),gdje on biljezi da je tetoviranje bilo veoma prosireno medju Ilirima.Njegovo svjedocenje o tome je potvrdjeno mnogo,mnogo kasnije,kada arheolozi u Ilirskim grobnicama sirom Bosne,nalaze i igle za tetoviranje.

Mnoga druga arheoloska nalazista ukazuju i na duhovni zivot Ilira,koji je prije svega bio zasnovan na njihovoj sprezi sa prirodom.Vrhovno bozanstvo Ilira je bilo zamisljano kao dlakavo musko stvorenje,sa kozjim nogama i rogovima,a nazivano je Silvan.Silvanova pratilja je bila Dijana (Thana),boginja lova , divljaci i prirode.Ona je na pronadjenim figurama predstavljena kao lovac sa strijelom u ruci i tulcem za strijele.Preko 300 spomenika Silvanu i Dijani je pronadjeno sirom Bosne,a narocito na prostorima Glamockog,Livanjskog,Duvanjskog polja,te u Srednjoj Bosni...Iliri su takodjer vjerovali i u gorske vile,nimfe,koje su im stitile izvore,potoke,planinske proplanke i pecine.Na spomenicima su predstavljene kao mlade razigrane i obnazene djevojke,i nerijetko u kolu u kojem svira Silvan.Tada,u anticko doba u Bosni postoji cak 40 razlicitih vjerovanja u 52 razlicita bozanstva.

Do 3.vijeka podrucje Bosne pripada Zapadnom Rimskom Carstvu i nalazi se na samoj granici sa Istocnim dijelom.U 3. vijeku na podrucje Bosne upadaju Goti i nanose teske poraze Rimskoj vojsci,ostajuci prisutni na podrucju Bosne sljedecih 300 godina,a takodjer se dogadjaju invazije Huna (u 4. vijeku) i Alana (u 5. vijeku).Pocetkom 6. vijeka Goti bivaju porazeni od Bizantijskog Cara Justinijana,te se podrucje Bosne,od tada,barem nominalno,nalazi pod kontrolom Bizantije.

Krajem 6.vijeka na teritoriju Bosne stupaju dvije nove skupine,a to su Avari i Stari Sloveni.Historija Avara i Starih Slovena do toga trenutka je bila vrlo isprepletena...bivajuci cesto saveznicima,ali i protivnicima,mada je dokazano da su Avari uvijek bili nadmocniji,iako manje brojniji od Starih Slovena,prvenstveno zahvaljujuci njihovom superiornijem vojnickom umijecu.Avari i Stari Sloveni se naseljuju u nizinskim dijelovima Bosne,a domicilno stanovnistvo Iliri,koji su se vec ranije krvno izmijesali sa Gotima i Keltima,povlaci se u planine.

Tek kasnije,u dodiru ovih grupa,Slaveni i Avari upoznavaju tekovine staroevropske kulture,a zatim dolazi i do krvnog i etnickog mjesanja stanovnistva i formiranja potpuno zasebnoga antropoloskog tipa stanovnika Bosne,kog karakterisu naglasena korpulentnost i snazni misici.Ono sto karakterise duhovnu stranu Bošnjana toga doba,jeste drugaciji mentalitet u odnosu na svoje susjede,drugaciji odnos prema vjeri,odbojnost prema svakoj vrsti podredjenosti i nasilja,upadljiva srcanost i hrabrost,naglaseno postenje i dobrota,kojim su ih u okruzenju cak i imenovali,te su poznati kao "Dobri Bošnjani"

Bošnjani kao narod dobili su svoje ime po prostoru na kojem zive,tj. po nazivu za zemlju "Bosna",a sama rijec "Bosna" potice jos iz antickog doba (Basana ili Basina - Bosna) i Ilirskog je porijekla.

To nam vrlo jasno govori da su se novoprispjeli Slaveni i Avari jednostavno uklopili u autohtonu masu stanovnistva u Bosni,poprimajuci domicilna(Bosanska)kulturna i duhovna svojstva.

Takodjer,veoma je bitno uociti da Bosanski starosjedioci jos iz kasne antike posjeduju vrlo konkretne forme narodnog organizovanja,cime se jedino moze objasniti cinjenica da Bosanski starosjedioci po smirivanju situacije sa doseljenicima konsoliduju svoju vlast u Bosni,uz neke izmjene,npr. anticke dekucije postaju zupe,princepsi postaju zupani ili knezovi,a arhizupan postaje Ban (rijec "Ban" je avarskog porijekla).

Sve ovo ubrzo rezultira i formiranjem prve Bošnjacke Drzave,o kojoj se prvi pisani tragovi pojavljuju vec 958 godine,kada Bizantijski Car Konstantin Porfirogenet u svome djelu "De administrando imperio",opisujuci zemlje nad kojima ima vlast,po prvi put spominje "Horion Bosona",sto u prijevodu znaci "Zemlja Bosna"

Krajem X vijeka Bosna se nalazi pod dominacijom Bizantije,ciji uticaj u tome trenutku pocinje naglo da opada.

Godine 1025.,poslije smrti Bizantijskog Cara Vasila II ,pocinje kraj Bizantijske dominacije na Balkanu,tako da 1040. godine Bizantijski Car mora potkupivati Bosanskoga Bana da joj se pridruzi u ratu protiv Zetskog Kneza Vojislava,koji se nastojao osamostaliti.

Ovaj period nam sasvim jasno pokazuje da je Bosna vec u XI vijeku obuhvatala veci broj zupa izmedju Drine i Vrbasa,koje su,iako slabo povezane,cinile jednu cjelinu unutar Drzave Bosne.

U XII vijeku Bosna dobija sasvim jasne oblike jedne feudalne drzave,te dolazi do znatno cvrsceg povezivanja njenih oblasti.

Najveci neprijatelji Bosne u to vrijeme su Ugarska i Bizantija,koje svim silama nastoje pripojiti sebi neke dijelove Bosne.To je vrijeme u kojem Bosna privremeno gubi i utvrdjuje neke svoje teritorije...tako da vec 1138 godine ugarski kralj Bela uspijeva okupirati prostor "Rame".Takodjer,Bizantija povremeno vlada nekim dijelovima Bosne.

Za vrijeme Ugarsko-Bizantijskih ratova prvi put se spominje i jedan Bosanski Ban.Radi se o Banu Boricu,koji,kao samostalni gospodar cijele Bosne,sa Bosanskom vojskom pomaze Ugarskim vojnim formacijama u njihovom ratu protiv Bizantijskog Cara Manuela Komena...O ovim zbivanjima opsirno pise Bizantijski kronicar Kinamos,koji Bana Borica naziva saveznikom Ugarskog Kralja i jasno razgranicava Bosnu od ostalih drzava...pa,tako 1154 godine pise :"...Kada je bio blizu Save,odatle prema drugoj rijeci imenom Drina,koja utjece drugdje i dijeli Bosnu od srpske zemlje.A Bosna nije podlozna velikom zupanu Srba,NEGO JE SAMA ZA SE,narod koji svojim ZASEBNIM nacinom zivi i SAM SOBOM UPRAVLJA..."(Jo.Connamis,Historiarum epitome.lib III 7,A.Meineke,Bonnae,1836)

Malo kasnije Bizantija ipak uspijeva ovladati Bosnom 1167 godine,te se Bosna po prvi put javlja i u tituli jednog Bizantijskog Cara.To stanje ne traje previse dugo.Nakon smrti Bizantijskog Cara Manuela Komena,na vlast u Bosni,1180 godine,dolazi njen najpoznatiji vladar svih vremena - Ban Kulin !!!

Poznata je krilatica"Od Kulina Bana i dobrijeh dana"...koja ima svoju potporu u cinjenici da Bosna za vrijeme Bana Kulina ekonomski prosperira trgujuci sa Dubrovnikom...a u tome vremenu nastaje i najstariji pronadjeni Bosanski drzavni dokument,poznat pod nazivom "POVELJA BOSANSKOGA BANA KULINA",a koji datira iz 1189 godine i predstavlja neku vrstu trgovackog ugovora sa Dubrovcanima.

Takodjer,javljaju se i prve vijesti o hereticima u Bosni,sto doznajemo iz pisma Zetskog Kneza Vukana upucenog papi 1199 godine,gdje se on zali da je Ban Kulin sa svojom porodicom i vise od deset hiljada svojih podanika "presao na krivo vjerovanje".Takve optuzbe dovele su Bosnu i Bana Kulina u vrlo tezak polozaj,kada papa cak prijeti Bosni i krstaskim ratom,zbog sirenja hereze po Bosni.

Vec 1200 godine papa trazi intervenciju Ugarskog Kralja Emerika protiv Bosne,cime zapocinje svoje formiranje veoma snazna koalicija izmedju neprijatelja Bosne : pape,Ugarskog plemstva i srpske dinastije Nemanjica sa ciljem unistavanja "hereticke" Drzave Bosne

Da bi izbjegao krstaski pohod na Bosnu,mudri Ban Kulin se pretvara da prihvata katolicizam,a u stvarnosti ostaje bogumil,te Bosanska Crkva samo jos vise jaca,cak se i sireci na drzave koje su u to vrijeme bile susjedi Bosni.

1203 godine dolazi do cuvenog skupa na Bilinom polju kod Zenice,koga saziva Kulin Ban i tu javno pred papinim emisarom izjavljuje da ce narod u Bosni prihvatiti katolicizam,sto papin emisar i prenosi papi,te Bosna time biva sacuvana od papinih krstasa...medjutim,cim je papin emisar otisao Ban Kulin i ostali Bošnjaci,nastavljaju sve po starom.

Sljedeci,veoma bitan momenat je dolazak na vlast u Bosni Bana Ninoslava 1232 godine.On je bio rodbinski vezan za Bana Kulina...i ipak dolaskom Dominikanaca u Bosnu 1233 godine prima katolicanstvo,ali uprkos tome Bosanska Crkva i dalje nastavlja jacati i siriti se.Tokom cijele Srednjovjekovne Drzave Bosne,Bosanska Crkva je prakticno bila Bosanska drzavna religijska ustanova BROJ JEDAN,i iako su mnogi Bosanski Banovi i Kraljevi prihvatili katolicanstvo,vecina Bosanskog plemstva je priznavala Bosansku Crkvu kao svoju instituciju,prije svega jer Bosansku Crkvu nikada nisu zanimale materijalne dobiti,kao recimo katolicku.

To su glavni razlozi da papa vec 1234 godine ponovo poziva na krstaski rat protiv Bosne,uz cinjenicu da je papa bio posebno razljucen po dobijanju vijesti da je Bosanski Ban Ninoslav napustio katolicanstvo i ponovo pristupio Bosanskoj Crkvi.Rat izbija 1235 godine i traje tri godine,u kojem Bošnjaci pruzaju zestok otpor krizarima.

Krizari uspijevaju izvrsiti samo nesto pljacke i ubijanja,ali nista znacajnije ne postizu tim krstaskim pohodom na Bosnu.Nakon uspjesne odbrane Bosne od papinih krizara,Ban Ninoslav ucvrscava trgovacki ugovor sa Dubrovnikom u kome se obavezuje da ce sa svojom Bosanskom vojskom stititi Dubrovnik od prijetnji iz Srbije.

Izmedju 1241 i 1242 godine dolazi do najezde Tatara na Ugarsku,sto Hrvati zele iskoristiti i izvuci se iz Ugarske drzave,te zapocinju rat protiv Ugarskog Kralja Bele IV...u cemu im Bosanski Ban Ninoslav pomaze 1243 godine.To stvara uslove za novi sukob izmedju Ugarske i Bosne,koji se zavrsava 1253 godine slamanjem Bosanskog otpora.

Na vlast dolazi Ban Prijezda,koji je inace bio Ninoslavov rodjak,te se u potpunosti stavlja pod vlast Ugarskog Kralja.Medjutim,on ne vlada cijelom teritorijom Bosne,vec dolazi do dvovlasca izmedju njega,a kasnije i njegovog nasljednika Bana Prijezde II i Bana Stjepana Kotromana,osnivaca Bosanske Kraljevske porodice Kotromanic,sto traje izmedju 1267 i 1290 godine.Od 1290 do 1299 godine Bosnom vlada jedino Ban Stjepan Kotroman,a 1299 godine na scenu stupa plemicka porodica Šubic,te se ponovo uspostavlja dvovlasce u Bosni,ali ovoga puta izmedju Bana Stjepana Kotromana i samozvanog "Bana" Mladena I Šubica.

Dvovlasce u Bosni izmedju Bana Stjepana Kotromana i plemicke porodice Šubic se nastavlja i poslije trenutka kada vlast nad dijelovima Bosne,kojima vlada Ban Kotroman, 1314 godine preuzima njegov sin Ban Stjepan II Kotromanic.Šubici cak pokusavaju potpuno samovoljno prisvajati titulu "Ban Bosanski" i pretendirati na cjelokupnu teritoriju Bosne,ali ih i u tome ubrzo definitivno sprijecava Ban Stjepan II Kotromanic i vec 1322 godine izbaciva plemicku porodicu Šubic iz Bosne,te uspostavlja potpunu vlast u Bosni.

Poslije sloma Šubica Bosna ponovo pocinje "disati punim plucima" i pocinje prerastati u najmocniju drzavu na Balkanu.Uskoro,Ban Stjepan II Kotromanic pridodaje Bosni podrucje Huma (danasnja Hercegovina)...cijela teritorija od Neretve do Cetine postaje dio Bosne.Ban Stjepan II Kotromanic takodjer pripaja Bosni i veliki dio Dalmacije...od Dubrovnika do Splita...a takodjer pripaja Bosni i Donje krajeve (Krajina),Usoru i Soli. Ban Stjepan II Kotromanic uspostavlja veoma dobre odnose sa stranim silama,prvenstveno sa Ugarskom te pomaze sa Bosanskim vojnim trupama Ugarskom Kralju u gusenju raznih pobuna Ugarskog plemstva. Ban Stjepan II Kotromanic , zatim , sklapa trgovacki ugovor sa Dubrovnikom 1334 godine,a potom 1335 godine sklapa trgovacki ugovor i sa Venecijom. U svojoj Povelji Dubrovcanima 1332 godine on pise : "....Ako ima Dubrovcanin koju pravdu na Bošnjaninu,da ga pozove pred gospodina Bana..."Ovo je vrlo znacajan dokument jer govori da u Bosni zive jedino Bošnjani i niko drugi,(naziv "Bošnjani"je starinski naziv za Bošnjake)-to se ocituje i na svim oficijelnim dokumentima Bosanske drzave,a i na mnogim neoficijelnim,kao sto su glose na bogumilskim vjerskim knjigama, i natpisima na steccima,gdje bogumili sebe nazivaju ISKLJUCIVO Bošnjanima...."Dobrim Bošnjanima."

Ban Stjepan II Kotromanic snazno podrzava Bosansku Crkvu,sto ga dovodi u sukob sa papom,te,da bi ga odobrovoljio pristaje 1340 godine da da veoma veliku slobodu djelovanja franjevcima u Bosni...i,prema nekim izvorima,smatra se da i on sam prelazi na katolicanstvo u aprilu 1347 godine,kada salje pismo papi u kome zahtijeva od njega da poveca broj obucenih katolickih svecenika u Bosni,koji trebaju biti : "...obuceni u poducavanju u vjeri i da znaju pricati nasim jezikom..." Franjevci ubrzo formiraju Bosanski franjevacki vikarat,koji se vrlo brzo siri i ukljuciva u sebi mnogo vecu teritoriju od Bosanske Drzave,pruzajuci se sve do Rumunije...tako da vec 1385 godine Bosanski franjevacki vikarat ukljucuje u sebi 35 franjevackih manastira,od kojih su pak samo 4 bila na teritoriji Drzave Bosne,a to su franjevacki manastiri u Visokom,Lasvi,Kraljevoj Sutjesci i Olovu.Do 1463 godine,jos 12 franjevackih manastira biva izgradjeno sirom Bosne,dok Bosanska Crkva,uprkos tome ostaje prilicno jaka cijelo vrijeme Srednjovjekovne Drzave Bosne.

Godine 1350 Srbija napada Bosnu.Cilj srpske agresorske vojske,na cijem celu je bio car Dusan,je bilo osvajanje dijela juzne Bosne,tacnije podrucje Huma(danasnja Hercegovina).Medjutim,Bosanska vojska na celu sa Stjepanom II Kotromanicem mudrom taktikom uspijeva da na koncu u potpunosti protjera srpsku agresorsku vojsku sa Bosanske zemlje.

Cijelo vrijeme vladavine Bana Stjepana II Kotromanica,Bosanska Drzava se privredno veoma razvija,narocito u izvozu srebra,bakra i olova,a kuje se i Bosanski Dinar - Denarius...Udajom svoje kcerke Elizabete 1353 godine za Ugarskog Kralja Ludovika I ,tada jednog od najuticajnijih evropskih vladara,podigao je ugled Bosni i lozu Kotromanica priblizio svijetu vise evropske politike...Te iste 1353 godine,Ban Stjepan II Kotromanic je umro,a sahranjen je u franjevackom manastiru u Visokom...On ostavlja iza sebe Bosansku Drzavu koja je nezavisna,privredno napredna i vojno veoma snazna,ali njena snaga je veoma zavisila od kooperacije izmedju mocnih Bosanskih plemickih porodica,koje su imale veoma jak uticaj u raznim dijelovima Bosne.

Po njegovoj smrti na vlast dolazi Tvrtko I Kotromanic,koji u tome trenutku ima samo 15 godina,te ima u pocetku velikih problema sa sredjivanjem odnosa izmedju Bosanskog plemstva,a vanjske sile pokusavaju iskoristiti njegovu mladost u svojim pretenzijama na Bosnu,u cemu se najvise istice Ugarska,na celu sa Kraljem Ludovikom I. Poslije ucvrscivanja svoje pozicije u Ugarskoj,Kralj Ludovik pokusava da to isto ucini i nad Bosnom...Pocinje da zahtijeva razne Bosanske oblasti,mijesa se u Dubrovacko-Bosansku trgovinu i otvara ponovo pitanje Bosanske Crkve,nakon gotovo stogodisnjeg zatisja...tako da vec 1363 godine izbija sukob izmedju Tvrtka i Ludovika u kojem Tvrtko pobjedjuje.

Nakon sto je potvrdio svoje mjesto u Bosni Tvrtko pripaja Bosni veliki dio Srbije,zatim pripaja Bosni Zetu i juznu Dalmaciju,ukljucujuci Jadransku obalu od Dubrovnika do Boke Kotorske...U sklopu svih ovih uspjeha Tvrtko se krunise Kraljem Bosne 1377 godine u mjestu Mile kod Visokog (danasnji Arnautovici),sto je krunidbeno mjesto i svih kasnijih Bosanskih Kraljeva.Potom,Kralj Tvrtko se proglasava,poslije osvajanja novih teritorija, i Kraljem Srbije,a malo kasnije i Kraljem Hrvatske.Kralj Tvrtko ustanovljava zatim Bosansku trgovacku luku na sjevernoj strani Boke Kotorske i naziva je "Novi",sto se danas zove "Herceg Novi".To je izazvalo ljutnju Dubrovcana,jer su time dobivali konkurenciju u trgovini,te se koriste cinjenicom da Drzava Bosna trgovacki uveliko ovisi u tom trenutku od Dubrovnika i uspijevaju "nagovoriti" Kralja Tvrtka da odustane od daljnjeg ulaganja u projekat "Novi".

Za vrijeme vladavine Kralja Tvrtka Bosanska vojska je bila najmodernija vojska na cijelom Balkanu.Drzava Bosna je bila PRVA drzava na Balkanu koja je uvela u upotrebu vatreno oruzje,sto je tada predstavljalo revolucionarni korak na polju vojne tehnike.Prvu upotrebu vatrenog oruzja na Balkanu,dakle,izvrsila je upravo Bosanska vojska i to 13.avgusta 1378 godine prilikom napada Venecijanske flote na primorski Bosanski grad Kotor.Bosanska vojska je tom prilikom upotrijebila tri bombarde (topa) i uspjesno odbranila grad.

Po smrti Ugarskog Kralja 1382 godine izbijaju nemiri na podrucjima dalmatinske obale,te Kralj Tvrtko koristi tu priliku i salje Bosansku vojsku u taj dio Dalmacije,te preuzima potpunu kontrolu nad cijelom Dalmacijom,zajedno sa otocima i pripaja Bosni Split,Trogir,Sibenik,zajedno sa otocima Bracom,Korculom i Hvarom...jedino ne pripaja Dubrovnik i Zadar,koji se tada nalazio pod vlascu Venecije,cime Drzava Bosna postaje daleko najmocnija drzava na Balkanu.

U zadnjoj deceniji svoje vladavine,Kralj Tvrtko ucestvuje u raznim sukobima sa Otomanskom vojskom,prvo u jesen 1386 godine,te u ljeto 1388 godine kod Bilece,kada Otomanska vojska biva porazena od Bosanske vojske na celu sa Knezom Vlatkom Vukovicem.

Nedugo potom,Bosanska vojska ponovo pod komandom Kneza Vlatka Vukovica,ucestvuje u veoma snaznoj vojnoj koaliciji,sacinjenoj,pored Bošnjaka i od Ugara,Srba,Albanaca,Grka i Bugara,koja se na Kosovu polju 1389 godine suprotstavlja Otomanskoj vojsci.Iz bitke na Kosovu Bošnjaci se vracaju sa ne previse dramaticnim gubicima.U toj bitci,od svih naroda koji su ucestvovali u njoj,najgore prolaze Srbi,jer Srbija poslije te bitke prakticno prestaje da postoji.

Poslije Tvrtkove smrti 1391 godine nastupa poprilicno nestabilna politicka klima u Bosni,prouzrokovana rivalstvom unutar Bosanskog plemstva,sto rezultira vema cestom promjenom Bosanskih Kraljeva,a i Ugarska takodjer pokusava iskoristiti priliku u svojim pretenzijama na Bosnu.

Neposredno poslije Tvrtkove smrti,1391 godine,novi Bosanski Kralj postaje Tvrtkov rodjak Stjepan Dabiša. 1394 godine,nakon sto u Ugarskoj dolazi na vlast Kralj Sigismund Luksemburski,te Bosanski Kralj Stjepan Dabiša gubi kontrolu nad sjevernim dijelom Hrvatske,Slavonije i nad dijelovima Dalmacije,koje osvaja novoustoliceni Ugarski Kralj.

Ponovno narastanje opasnosti od Ugarske tjera Bosansko plemstvo da za novoga Kralja Bosne proglasi Stjepana Ostoju,koji je bio veoma prougarski orijentisan.

1404 godine Bosansko plemstvo skida sa vlasti prougarski orijentisanog Kralja Bosne Stjepana Ostoju,i na njegovo mjesto postavlja Tvrtka II,inace vanbracnog sina Kralja Tvrtka I...Ovo izaziva bijes Ugarskog Kralja Sigismunda Luksemburskog,koji bivsem Kralju Bosne Stjepanu Ostoji daje vojnu pomoc te on ponovo uspostavlja svoju vlast 1409 godine.Potom 1414 godine,novi snazan vojnopoliticki element izlazi na scenu,a to je bilo Otomansko Carstvo.

Otomansko Carstvo podrzava Bosansko plemstvo i proglasava da priznaje samo Tvrtka II kao legitimnog Kralja Bosne...te ubrzo dolazi do sukoba izmedju Stjepana Ostoje i Ugarske,sa jedne strane i Tvrtka II i Otomanskog Carstva sa druge strane.Stjepan Ostoja i njegovi Ugarski pomagaci bivaju totalno porazeni u centralnoj Bosni 1415 godine,mada se on nekako odrzava na vlasti,a poslije njegove smrti i njegov sin Stjepan Ostojic , postaje Kraljem Bosne ,da bi konacno 1420 godine Kralj Tvrtko II ponovo preuzeo Bosanski prijestol.

Nedugo potom i sam Kralj Tvrtko II postaje saveznik Ugarskoj,jer je trebao Ugarsku pomoc protiv pobune Bosanskih plemica Sandalja i Radivoja Ostojica,sina bivseg Kralja Ostoje,koji,uz Tursku pomoc ovladavaju vecim dijelom Bosne u periodu od 1433 do 1435 godine.

Tvrtko,pak,ostaje na vlasti sve do svoje smrti 1443 godine,a njegovu vladavinu karakterise obnova Bosanskih gradova i jacanje utjecaja franjevaca u Bosni.Po njegovoj smrti,1443 godine,Bosansko plemstvo postavlja na vlast Kralja Stjepana Tomaša.

Najmocniji Bosanski plemic na teritoriji Huma,Stjepan Vukcic Kosaca,odbija u pocetku priznati Stjepana Tomaša za novog Kralja Bosne,sto je rezultiralo sukobom unutar Bosne po tome pitanju,a taj sukob okoncava 1446 godine ucvrscivanjem pozicije Kralja Tomaša,mada Bosanski plemic Stjepan Vukcic Kosaca nastavlja imati vrlo jak utjecaj na jugu Bosne,tj. na podrucju Huma,sto se oslikava u cinjenici da 1448 godine daje sebi titulu "Herceg" i po toj njegovoj tituli ovaj dio Bosne postaje kasnije poznat kao "Hercegovina".

Ekspanzija Otomanskog Carstva tjera Kralja Tomaša da 1450 godine zatrazi vanjsku pomoc,te se obraca papi po tome pitanju,koristeci cinjenicu da je papa pokazivao veoma veliko zanimanje za Bosnu u to vrijeme,prvenstveno zbog franjevaca,koji u to vrijeme,na celu sa "Vikarom od Bosne" po imenu Jacob de Marchia,nastoje uspostaviti katolicku dominaciju u Bosni,uz napomenu da je Kralj Tomas 1445 godine presao sa bogumilstva na katolicanstvo,sto je papa zelio u potpunosti iskoristiti.Takodjer,papa je bio opsjednut i pitanjem Bosanske Crkve,optuzujuci je,po ko zna koji put,za herezu...tako da 1459 godine Kralj Tomaš pristaje na papin zahtjev da zapocne progoniti heretike u Bosni.On saziva starjesine Bosanske Crkve i nudi im veoma skucen izbor : ili da prihvate katolicanstvo ili ce biti protjerani iz Bosne.Prema papinim kasnijim zapisima,njih oko 2000 pristaje da predje na katolicanstvo,a od ostalih ,koji ne prihvatise,oko cetrdeset hiljada njih se sklanja na prostoru juzne Bosne,na prostoru Huma i nalaze zastitu u okrilju Bosanskoga Vojvode Stjepana Vukcica Kosace,koji je i sam bio bogumilske vjere,o cemu postoji i detaljan opis koji je zabiljezio,tadasnji papa, Pio II koji kasnije ,u svojim "Commentarima", pise:"Kralj Bosne,da opere ljagu sto je Osmanlijama predano Smederevo i da dadne dokaz svoje krscanske vjere,ili,kako mnogi drze,potaknut pohlepom za novcem,prisilio je manihejce(bogumile),kojih je bilo premnogo u njegovu kraljevstvu,da se isele iz kraljevstva,ostavivsi svoju imovinu ,ako nece primiti Kristovo krstenje.Oko dvije hiljade pokrstilo ih se,a oko cetrdeset hiljada ili malo vise,koji su se tvrdoglavo drzali zabluda,pobjegli su Stjepanu(Vukcicu Kosaci),vojvodi bosanskome,svome drugu u nevjeri."(Mehmedalija Bojic,"Historija Bosne i Bošnjaka",str.32,Sahinpasic,Sarajevo,2001.) ...Dakle,nije islo tako glatko sa "obicnim" Bošnjacima,koji se potpuno oglusuju na poziv Kralja Tomaša da predju sa bogumilstva na katolicanstvo mada mnogi bjehu i porobljeni i poslani u Rim,gdje su bili preobraceni na katolicanstvo "na miran nacin".

Unatoc svemu tome bogumilstvo i dalje cvjeta medju Bošnjacima,te papa "mijenja taktiku",te 1461 godine salje svoje misionare sirom Bosne,pokusavajuci preobratiti Bošnjake na katolicanstvo mirnim putem,kada mu to vec nikada nije uspjelo nasilnim sredstvima.

Te iste,1461 godine,Stjepan Tomaševic,sin Kralja Tomaša biva postavljen za novog Kralja Bosne.Bitno je istaci da su najveci neprijatelji Bosnjaka i Bosne tokom srednjovjekovnog perioda bili papa i njegove sluge.Od vremena Bana Kulina pa sve do 1463 godine su iskljucivo po papinom nalogu vrseni konstantno krstaski pohodi na Bosnu ciji je glavni cilj bilo proganjanje Bosnjaka na vjerskoj osnovi.Prelaskom Kralja Tomasa sa bogumilstva na krscanstvo on postaje odani papin fanatik i pocinje,uz pomoc Ugarske,podupirati iznutra papine krstaske pohode na Bosnu,ciji je osnovni cilj bilo istrijebljenje i proganjanje na vjerskoj osnovi.Razumljivo,vecina Bosnjaka mu okrece ledja trazeci pomoc sa strane.Tu pomoc Bosnjaci nalaze kod Sultana Fatiha i vojske Otomanskog Carstva.

Tokom cijelog trajanja Srednjovjekovne Bosanske Drzave Bosanski vladari i plemici su se i sukobljavali,ali cesto bili i veliki saveznici sa Otomanskim Carstvom,zavisno od politicke situacije.Veliki saveznici Otomanskom Carstvu bili su mnogi Bosanski plemici,npr. Bosanski vojvoda Sandalj,zatim sin Bosanskog Kralja Ostoje u vremenu kada je pretendirao na Bosansku Krunu.Zavisno od politicke situacije,veliki saveznik Osmanlijama je bio i Bosanski Vojvoda Stjepan Vukcic Kosaca i mnogi drugi Bosanski velikasi .Sasvim je razumljivo,dakle,zasto je vecina Bosnjaka u vrijema vladavine Kralja Tomasa tokom krstaskih pohoda na Bosnu,pocela okrecati ledja papinom slugi Kralju Tomasu i traziti pomoc i zastitu u Otomanskom Carstvu,svom provjerenom savezniku.

O tome imamo i vrlo konkretna historijska svjedocanstva.U svome pismu papi,(datiranom 1457-1460 god.),dominikanac Nikola Barbucci,izvjestava papu iz Jajca,citirajuci Bosanskog Kralja Tomasa,da je stanovnistva u Bosni (samo par godina prije 1463) uglavnom bogumilske vjere ," i da vise vole Turcima nego krscanima"!Citat iz tog pisma papi navodi i John V.A. Fine Jr. u svojoj cuvenoj knjizi "The Bosnian Church : A New Interpretation":

"...the Manichees,who were almost majority in his Kingdom,preffered Turks to the Christians." ("The Bosnian Church : A New Interpretation",John V.A. Fine Jr.,Columbia University Press,1975.,stranica 328.)

Sto,u prijevodu na Bosanski znaci:

"...Maniheji (bogumili),kojih je uglavnom vecina u njegovom Kraljevstvu vise vole Turcima nego krscanima."

Isti proces se nastavio u sljedecih nekoliko godina,dakle i poslije dolaska na vlast u Bosni Kralja Stjepana Tomasevica,koji je takodjer bio na papinoj strani i vecina Bosnjaka je imala apsolutno nepovjerenje u njega,kako zbog velikih poreza (koji su bili znacajno manji unutar Otomanskog Carstva),tako i zbog konstantne opasnosti od novih krstaskih pohoda koje je kralj Stjepan Tomasevic podrzavao samom svojom odanoscu papi.O tome kako se Bosnjaci masovno okrecu protiv Kralja Tomasevica i prelaze na stranu Turaka,i da su time sticali SLOBODU,imamo vise historijskih svjedocanstava,od kojih je najkonkretnije napisano rukom samog Kralja Tomasevica:

U svom pismu papi,obavjestavajuci ga o tome,Kralj Stjepan Tomasevic kaze:

"The Turks have built a number of fortifications in my kingdom and are showing kindly disposition toward the peasants.They promise that all who desert to them shall be free and they welcome them graciously.The inexperienced rustics do not understand their wiles and think their liberty will last forever.The people will be easily induced by such tricks to desert me unless they see me fortified by your aid,and the nobles,if they are deserted by the peasants will not hold out long in their fortress"(Citat iz pisma Bosanskog Kralja Tomaseica papi naveden u knjizi:"The Late Medieval Balkans:",John V.A. Fine Jr.,The University of Michigan Press,2006,stranica 583.)

Sto,u prijevodu na Bosanski,znaci:

"Turci su izgradili vise utvrda u mom kraljevstvu i ponasaju se dobro prema seljacima. Obecavaju im da ce svi oni koji predju na njihovu stranu biti SLOBODNI i ljubazni su prema njima.Neiskusni nitkovi ne razumiju njihove podlosti i misle da ce njihova SLOBODA trajati zauvijek.Narod ce biti vrlo lako naveden takvim trikovima da me napusti osim ako me ne vide utvrdjena tvojom pomoci,a ako plemici budu napusteni od strane seljaka nece moci dugo izdrzati u tvrdjavama."

Prelazenjem vecine Bosnjaka na stranu Sultana Fatiha,Kralj Tomasevic nije imao od koga sakupiti dovoljno poreza kojim bi platio svoj porez Otomanskom Carstvu kojim je uvjetovalo njegovo ostajanje na vlasti,niti je,prelazenjem vecine Bosnjaka na stranu Turaka imao vise puno svojih podanika,a time ni vojske koja bi ga zastitila.Neposredno prije njegovog svrgavanja sa vlasti on pise pismo papi trazeci od njega pomoc,posebno isticuci da Bosnjaci nisu bili voljni boriti se protiv Turaka,sto bi se po njegovom misljenju promijenilo ukoliko bi mu papa poslao vojnu pomoc.Do toga ne dolazi,a posto nije imao cime platiti porez Otomanskom Carstvu,godine 1463 Otomanska vojska ga,uz odsustvo bilo kakvog znacajnog otpora,svrgava sa vlasti u Bosni i vrsi njegovo pogubljenje.Bosansko Kraljevstvo,naravno,nije bilo unisteno 1463 godine,ono postoji i dalje.Godine 1465. Sultan Mehmed II Fatih priznaje za Bosanskog Kralja Matiju.Prema Dubrovackim izvorima prezivao se Sabancic.Po Jireceku ovi Sabancici bili su jedna loza Kotromanica.(Dz. Alic,"Devetnaest stoljeca Bosne,1998).Ubrzo,Bosna dobiva status Ejaleta Unutar Otomanskog Carstva.

To saveznistvo izmedju Turaka i vecine Bosnjaka,od samog starta, jedino je objasnjenje i za mnostvo posebnih povlastica koje su Bosna i Bosnjaci uzivali unutar Osmanskog carstva od 1463 pa nadalje.Bosna zadrzava svoj teritorijalni integritet koji je imala kad je bila i Kraljevina,i jos se vise siri,dobiva status Ejaleta,Bosnjaci su bili vladajuca klasa kako u Bosni,tako i sirom Otomanskog Carstva,itd.

Bosna je ulazenjem u sastav Otomanskog Carstva imala svoj najbolji strateski polozaj u cijeloj svojoj historiji.Prije 1463. imamo konstantno krstaske pohode na Bosnu.Poslije 1878,takodjer.Tokom Bosne unutar Otomanskog carstva Bosnjaci su,u periodu od preko 400 godina,imali vrlo snaznu zastitu od krstaske prijetnje spolja i iznutra.

I,iako je povremeno dolazilo do sukoba izmedju Bosnjaka i Otomanske vojske unutar Otomanskog Carstva,na njih iz danasnje perspektive mozemo gledati kao na vrlo nesretne dogadjaje,i na koncu vrlo skupe za same Bosnjake.To se najbolje moze vidjeti kroz cinjenicu da Bosnjaci poslije 1878,odnosno poslije izlazenja Bosne iz sastava Otomanskog Carstva, ponovo konstantno bivaju izlozeni krstaskim nasrtajima bez izuzetno snazne zastite od njih,a koju je preko 400 godina,od 1463 do 1878,tako sigurno pruzalo Otomansko Carstvo.

Otomansko Carstvo se,od strane nekih agresorskih historicara,zeli uporno predstaviti kao nesto sto je bilo negativno za Bosnu i Bosnjake,a upravo je obrnuto,Otomansko Carstvo je nesto najpozitivnije sto se Bosni i Bosnjacima desilo u cijeloj historiji.Iako daleko od toga da je bilo savrseno,ipak je bilo najbolje raspolozivo rjesenje u datim okolnostima.

ej pazi malo sta pricas igras se malo sa necim sto bas nebi trebalo . da preciziram nema stvaranja nove nacije to ti ili vi kako god hoces ili hocete malo lupate u bosni zive tri nacije Hrvati ,Srbi ,Bosnjaci , ili Bosnjaci ,Srbi ,Hrvati ili Srbi ,Bosnjaci , Hrvati  i svima njima je BiH jednako vazna! 

Ha, ha, po logici druga uragana, ispada da su Iiri bili vecinski zivalj koji je na podrucju BiH jos u staroj eri imao izgraden nacionalni osjecaj i da Bosnjaci vuku korijene od njih. Ilira je bilo na cijelom Balkanu, ali ih je doseljavanje Slovena potisnulo, te su se oni, mahom, asimilovali, ili napustili. Ti o Slovenika pricas kao o agresorim (ne cudi me, volite tu rijec), ali onda je za tebe agresor vjerovatno i  neki tvoj pra, pra, pra djed, jer vise od 80% genema ovog dijela Balkana pokazuje slovensle odlike. O tvojoj "romanticno-epskoj"- viziji Bosnjana necu ni da raspravaljam, jadno. Cinjenica o Bosni koje su nedvojbne su da je to cisto slovenska zemlja, sto najbolje vidimo po cisto slovenskim imenima koja se javljaju u narodu, i kod vladara (Ostoja, Radivoj, Vlatko...), drugo, u ranom dijelu svoje istorije, a i kasnije bila je pod snaznim uticajem Vizantije i Ugarske, sto je uzrokovalo da Bosna i Hercegovina ostane svojevrsna tampon zona izmedu Istoka i Zapada. Sto se tice Crkve bosanske, na kojoj su Bosnajci izgradili citav svoj panteon, ta crkva je po svom karakteru bila pravoslavna, a javlja se zbog izlozenosti ovog prostora uticajim a i Istoka, ali i ucenja Zapada, ali najvecim djelom jer su se patareni (bogumili) naselili u BiH nakon protjerivnja iz Bugarske i Srbije. Bosnjaci se pozivaju da su proistekli iz bogumila, sto bi mozda i moglo biti tacno da bogumili nisu bili samo konfesionalna grupa, a ne nacionalna. Crkva bosanska je bila jedna od tri episkopije(cetvrta u Humu), od kojih je bila ona najstarija, a koju mozemo ubrojiti u pravoslavne crkve, jer po svojim dogmatskim ucenjima nista se ne razlikuje od crkve u Srbiji ili bilo gdje drugdje. Medutim, moramo razlikovati prave katare (patarene-bogumile) kojihg je bilo vrlo malo, od naziva "bogumili", pod kojim su se u srpskim izvorima podrazumijevali katolici. U zitijama Stefana Lazarevica, autor Konstantin Filosof je unio zabiljesku o stanovnicima  Srebrenice koji su bili bogumili, medutim taj podatak se odnosi rimokatolike Sase i dubrovacke trgovce, oni su ti novi bogumili dualisti, a ne Srbi u Bosni, koji sebe, za razliku od njih, nazivaju "krstjanima". Uparvo je taj pravoslavni karakter crkve u Bosni bio razlog pokretanja nekoliko Krstaskih ratova na taj dio Balkana. Bosna, u fazi svoje jasne drzavne diferencijacije dopada pod vlast Turaka koji islamizacijom stvaraju rak-ranu ove drzave, poturceni sloj koji se kasnije u nedostatku bilo cega "svog" okrece razdoblju istorije na koje ima najmanje prava i prekraja istoriju Bosne, pa tako 1941. imamo tvrsnju da Muslimani aka Bosanci aka Bosnjani aka Bosnjci aka Hrvati tvrde da su, u jeku masovnih zlocina nad Srbima, gotskog, a ne slovenskog porijekla. Ipak da se kviz "trazimo sebe" ne bi otegao u beskonacno, komunisticka nomenklatura, Muslimanima prvi put u istoriji daje pravo da izjednace vjrsko sa nacionalnim , te tako konfesionalna grupa preko noci, Ustavom iz 1974. postaje nacionalna grupa koja je svojim djelovanjem dosla gleve svojim komunistckim tatama i zemlji kakva je do tada postojala...