NIŠ - Psihijatrijski pacijent, uz odgovarajuću i redovnu terapiju, može sa bolešću da živi do kraja života, a da nikoga ne povredi. U Specijalnoj psihijatrijskoj bolnici Gornja Toponica, pored Niša, gde se ubica Slobodan Ivković (59), iz lebanskog sela Ždeglova, lečio do 5. septembra 2007. godine, napominju da je neophodno da se na lokalu razvije mreža koja će nastaviti da brine o otpuštenom pacijentu sa ovom vrstom dijagnoze. Psihijatri, navode, u ovoj bolnici ne mogu pod prinudom da privode pacijente, čak ni paranoidne šizofreničare.
- Svakom pacijentu se u njegovom mestu odredi staratelj, a ukoliko takvog nema među članovima porodice, kao što je to bio slučaj kod Slobodana Ivkovića, onda brigu o njemu treba da preuzme Centar za socijalni rad - objašnjava za "Novosti" dr Albina Stanojević, direktor Specijalne psihijatrijske bolnice, gde se trenutno leči 800 pacijenata. - Pacijent je više puta bio pod prinudnom hospitalizacijom, zbog porodičnog nasilja. U stanju psihoze bolesnici nikada i ne traže sami pomoć, a najčešće ih policija jedva ugura u prijemnu ambulantu. U praksi, on je trebalo da počini kakvo delo da policija podnese krivičnu prijavu, pa da mu sud izrekne mere lečenja u našoj bolnici.
Slobodan Ivković, koji je ubio Bojana Đokića i nožem teško povredio njegove roditelje, poslednji put je bio hospitalizovan u gornjotoponičkoj bolnici tek kada mu se stanje pogoršalo. Posle mesec dana terapije bio je u readmisiji sa poboljšanjem očuvane svesti. U akutnoj fazi bolesti, ovi pacijenti su uznemireni, imaju halucinacije, ili čuju glasove, plaše se i brane integritet, pojašnjavaju stručnjaci, tako što napadaju sve za koje smatraju da taj integritet ugrožavaju. To je i bio najverovatnije motiv za napad na porodicu Đokić - glasovi koji su mu govorili da ga ta porodica ugrožava.
- Ivković je isuviše dugo bio bez terapije, a kombinacija sa alkoholom, kako su posvedočile njegove komšije, pokazala se kao kobna - iznosi dr Albina Stanojević. - Radi se reforma psihijatrijske mreže, a centri za zaštitu mentalnog zdravlja, kao što mi imamo dnevnu ispostavu "Medijanu", pokazuju se kao neophodni jer bi se tu bolesnici, po izlasku iz ustanove, mogli javljati svakodnevno zbog terapije, ali i resocijalizacije. I u „Medijani“ se tako reaguje na svaku promenu u ponašanju psihijatrijskih bolesnika.
Povećanje broja ljudi koji pate od poremećaja i bolesti najizraženije je na jugu Srbije. Uzrok alarmantnih oboljenja pre svega treba tražiti
u političkoj prošlosti, bombardovanju i opštoj nemaštini.
Prema zvaničnim podacima, od 1999. godine do 2002. broj slučajeva mentalnih bolesti sa 271.944 porastao je na 309.281. U Srbiji ima 46 bolnica sa oko 7.000 postelja gde se leče duševni bolesnici.

NEMA LEKA
ŠIZOFRENIJA je nepoznanica u medicini, a leka zasada nema. Britanski naučnici su u martu objavili da su uspeli da identifikuju 49 gena, koji se u mozgu ponašaju drugačije kod obolelih od šizofrenije. Tek kada se otkrije problem u njihovoj interakciji u mozgu, može i doći da bržeg pronalaženja delotvornijih lekova.

TRI NOVA CENTRA
NA jugu Srbije planirano je da se, pored "Medijane" koja može da primi oko 150 pacijenata otpuštenih iz bolnice, otvore još tri centra. Nove dnevne bolnice trebalo bi da budu na niškoj opštini Palilula, kao i u Leskovcu i Vranju. Po mišljenju stručnjaka, paralelno bi trebalo formirati i bazu o tačnom broju bolesnika, njihovom materijalnom i socijalnom stanju, kako bi se u slučaju da ostanu sami našla pomoć.

SLOBODAN IVKOVIĆ USKORO PRED VEŠTACIMA SPECIJALNE ZATVORSKE BOLNICE U BEOGRADU
MONSTRUMA DOVOZE NA PREGLED

SLOBODAN Ivković (59), koji je ubio Bojana Đokića (18), a teško ranio njegove roditelje Snežanu i Vojislava kod Lebana, biće prebačen u Specijalnu zatvorsku bolnicu u Beogradu. Posle detaljnih pregleda lekari će dati analizu njegovog psihičkog zdravstvenog stanja, a u zavisnosti od rezultata videće se da li će prema njemu biti određena mera obaveznog psihijatrijskog lečenja.
Pod lekarskim nadzorom biće i Olivera Marković (47), iz sela Mala Drenova kod Trstenika, koja je početkom ovog meseca na spavanju ubila sina Stefana (14).
Zajednično za ovo dvoje psihijatrijskih bolesnika je da su posle određenog vremena lečenja u specijalizovanim ustanovama pušteni kući. Najverovatniji uzrok da počine zločin je neprimenjivanje prepisane terapije, usled čega se njihovo zdravstveno stanje pogoršalo.
Prema rečima dr Slobodana Jovičića, načelnika dnevne bolnice "Dr Laza Lazarević", agresivnost jeste jedno od obeležja duševno obolele osobe. On naglašava i da istraživanja pokazuju da ovakve osobe ne čine u većem procentu ubistva nego zdravi ljudi.
Kad psihijatrijski bolesnik biva pušten iz bolnice, mora se nastaviti sa terapijom. Dobri rezultati izostaju ako ne postoji dobra saradnja sa porodicom i ako se pacijent redovno ne javlja na kontrole.
- Da bi se redukovale opasne situacije bitan je terapijski savez, gde je dužnost lekara da obezbedi dogovor oko daljeg lečenja - nastavlja dr Jovičić. - Ako taj savez funkcioniše, sam pacijent će reći da mu nije dobro. U suprotnom, nadležni lekar neće znati šta je sa pacijentom. Ima slučajeva i da pacijent posle izvesnog vremena sam zaključi da mu nisu potrebni lekovi. Zato sociopsihijatrijsko praćenje zauzima centralno mesto i to kroz centre za mentalno zdravlje, koji sa svojim službama imaju zadatak da dalje prate stanje pacijenata.
U pojedinim slučajevima, duševno oboleli nemaju porodicu ili su njihovi najbliži digli ruke od njih. Njih nema ko da motiviše i kontroliše, zbog čega, kako kaže dr Jovčić, žive skrajnuti od drugih i ne zna se šta se sa njima dešava. (N. BijeliĆ)

UBICE
TRENUTNO u ovoj bolnici, koja je jedina tog tipa u Srbiji, hospitalizovano je 250 psihijatrijskih bolesnika. Više od polovine njih počinili su jedno ili nekoliko ubistava.

Izvor: Novosti