Met de deur op slot

de nacht speelt met je haren
ze bedekken je gezicht en ik vertrouw je
ik kijk in mijn gedachten
doe mijn ogen langzaam dicht
zo lijken dingen zoveel anders te zijn
hoe is je geweten in het licht
zal ik ooit weten wie jij bent

je hoort niet wat ik zeg
je raakt verblind door alles wat er om je heen is
ik kijk in je gedachten
jij je ogen langzaam dicht
er is meer te zien dan onbezorgdheid
kun je me zeggen wat er is
kan ik ook leven zoals jij
ongebonden zijn

met de deur op slot
er zijn dagen dat je liever leeft
met de deur op slot
dagen dat jij om niets en niemand geeft
met de deur op slot


de nacht speelt met je haren
ze bedekken wat je mist en wat je meende
je kijkt in mijn gedachten
kom je erachter dat het lijkt
alsof je me begrijpt
deze muren zijn van mij alleen

met de deur op slot
er zijn dagen dat je liever leeft
met de deur op slot
dagen dat jij om niets en niemand geeft
met de deur op slot

en het breekt in verlangen
uit de maat, ongezien
maar je weet als geen ander
dat het ooit is zoals jij het ziet
maak het niet kapot
met de deur op slot

Neem me mee


je zit al uren op de bank
een herhaling op tv
dezelfde mensen in je beeld
je maakt het allemaal weer mee
oude koeien uit de sloot
jij verdrinkt ze keer op keer
maar al het water komt tot rust
je ziet jezelf steeds weer terug


neem me mee, me mee, neem me mee
neem me mee, me mee, neem me mee


het verhaal van tien jaar terug
is niet meer dan wat het was
zin voor zin wordt je ontnomen
het verleden in je hart
het geeft je meer dan je denkt
het doet je meer dan je zegt
want er is niemand onbemind
in de ogen van een kind


neem me mee, me mee, neem me mee
neem me mee, me mee, neem me mee
neem me mee, me mee, neem me mee


want nu het leven naast me staat
het naar me lacht en naar me slaat
wil ik niet weten wat het van me wil
de wind kwam altijd van opzij
nu waait het voor en achter mij
het gaat maar door me heen
het maakt me stil


al zeg je wat je wil
al zeg je wat je wil


neem me mee, me mee, neem me mee
neem me mee, me mee, neem me mee
neem me mee, me mee, neem me mee
neem me mee, me mee, neem me mee

Nooit meer bang


Ik heb zo lang gezocht
Naar wat ik moest en wat ik zou
Naar wie ik was en wat ik wou.
Ik heb zo lang gezocht, maar alles alles alles
Valt nu op z`n plek door jou.
Nooit meer bang voor lange nachten
Nooit meer bang alleen te zijn
Nooit meet bang voor niks te wachten
Op de allerlaatste trein
Nooit meer bang iets stoms te zeggen
Nooit meer lopen langs de gracht
Nooit meer bang
Dat iemand om me lacht.
Ik heb zo lang gevonden dat ik niet mezelf kon zijn
Want ik ben niet zoals jij.
Ik heb zoveel gevonden
En alles alles alles valt nu op z`n plek voor mij
Nooit meer bang voor lange nachten
Nooit meer vechten om een prooi
Nooit meer bang voor niks te wachten
Nooit meer slapen in het hooi
Nooit meer bang iets uit te leggen
Nooit meet water bij de wijn
Nooit meer bang, om bang te zijn.
Nooit meer bang voor lange nachten
Nooit meer bang alleen te zijn
Nooit meer bang voor niks te wachten
Op de allerlaatste trein
Nooit meer bang iets stoms te zeggen
Nooit meer lopen langs de gracht
Nooit meer bang
Bang dat iemand om me lacht
Nooit meer bang verkeerd te kiezen
Nooit meer vechten om een prooi
Nooit meer bang om te verliezen
Nooit meer slapen in het hooi
Nooit meer bang iets uit te leggen
Nooit meer water bij de wijn
Nooit meer bang om bang te zijn
ik heb zo lang gezocht
naar wat ik moest en wat ik zou.

Noot meer dromen


Droom,
het is weer zolang geleden
dat jij me bracht, waar ik naar verlangde.
Ik stap als enige uit, ik hoef nu nergens meer heen.
Verdwenen die groei, de lege vlakten.

Kom, kom met me mee
Ach jij kan maar beter blijven
ik ben alleen.

Maar loop,
het is of de goden me willen zeggen,
dat ik zal zien wat me staat te wachten.
En jij, mijn leven, mijn vriend,
je hebt me zolang onderdrukt,
terwijl ik dacht dat je mij toelachtte.

O kom, ga met me mee,
want jij kan me beter leiden,
ik ben versteend

In een droom alleen
Nooit heb ik gevoeld dat jij ooit verdween.
Nooit heb ik het geloofd, maar ik heb het gevreesd.
Laat het nou maar los, je raakt het nooit meer kwijt
Je zei dat ik nooit meer dromen zou,
dat ik nooit meer slapen zou,
dat ik verdwalen zou.

In een droom alleen
Nooit heb ik gevoeld dat jij ooit verdween.
Nooit heb ik het geloofd, maar ik heb het gevreesd.
Laat het nou maar los, je raakt het nooit meer kwijt.
{Het laatste glas zwom ook op het water en de wijn.}
Je zei dat ik nooit meer dromen
nee nooit meer dromen
dat ik nooit meer dro
nooit meer dromen zou

Onder de toren

Je loopt met je hand door je haar
Ben je niet waar
De liefde leeft
Je kijkt er zo vaak doorheen
Ik geloof in de macht van de tijd
Zij is van mij wat een ander vreest

Want het grijpt je keer op keer
Duizel je steeds weer
Daar is waar je weer begrijpt
En je grijpt het keer op keer
Om te behouden, 't oude
Is nog steeds zoals het was
De schaduw in je glas
Onder de toren
Oh, onder de toren

Met m'n hoofd in de lucht
Gaan de wolken voorbij
We leven dichtbij
Dus ik denk aan jou
En dat het weer zomer zal zijn
In het land
Waar je liefde vergeeft
Dat jij zoveel weet van de werklijkheid

Want het grijpt je keer op keer
Duizel je steeds weer
Daar is waar je weer begrijpt
En je grijpt het keer op keer
Om te behouden, 't oude
Is nog steeds zoals het was
De schaduw in je glas
Onder de toren
Oh, onder de toren
Oh, onder de toren

Onderuit

ik zag haar op zondag
stom dat alles daarna zo anders zou gaan dan voorheen
haar ogen zoveel mooier dan ik dacht
dat een vrouw me kon geven in een droom alleen
ik zei: het kan niet beter
ik weet zeker dat er niemand op de wereld is
die lacht zoals jij

maar ze zei: er is geen plaats voor jou en mij
oh, ze zei: wij zullen altijd vrienden zijn
voor altijd onderuit

ik keek haar aan en deed alsof het mij niet interesseerde
ik leerde dat je dat moest doen
ik zei: het is veel beter
zo meteen is het weer janken
zoals nu gaat het best wel goed
ze zei: het kan nog beter
ik weet zeker dat er iemand op de wereld is
die denkt zoals jij

en ze zei: er is geen plaats voor jou en mij
oh, ze zei: wij zullen altijd vrienden zijn
voor altijd onderuit, onderuit

en ze zei: er is geen plaats voor jou en mij
oh, ze zei: maar wij zullen altijd vrienden zijn
voor altijd onderuit
ze haalt je onderuit
voor altijd onderuit

Onderweg


Ik doe de deur dicht
straten lijken te huilen
wolken lijken te vluchten
Ik stap de bus in
mensen lijken te kijken
maar ik wil ze ontwijken
voordat ze mij zien

Het is al lang verleden tijd
dat je mijn verjaardag niet vergat
je onvoorwaardelijk koos voor mij

Ik zie de velden
langs me heen gaan huizen
het is stil achter de ruiten
wie kan mij zien
in blauwverlichte treinen
je hart is zo dichtbij me
maar het klopt niet

Het is al lang verleden tijd
Je zwarte haren en je lach
dat je heel de wereld voor mij was
Het zit nog veel te diep in mij
Dat ik mocht delen wat jij had
je door mijn haren ging en zei

Je kent mijn stem niet
wie ik ben is wat je nu ziet
wil je dansen met illusies
in gedachten
ben je verder dan het heden
wil je terug naar je verleden
zegt je dat iets

het is al lang verleden tijd

rode wijn op het terras
dat je heel de wereld voor mij was
het zit nog veel te diep in mij
maar ik vergat hoe jij me zag
dat ik zo anders ben dan jij

Ik loop de straat in
maar het zal me nooit verwarmen
omdat het mij niet kan omarmen
wie zou mij zien
het liefst zou ik willen schreeuwen.
ik zou oneindig willen schreeuwen,
maar het gaat niet

jij bent niet alleen van mij
ik kan de wereld laten zien
dat het zo beter is misschien
het is al lang verleden tijd
dat ik vergat hoe jij me zag
dat ik zo anders ben dan jij

Tijd genoeg


Ze zeggen "er is haast geen tijd"
En hebben daarom altijd haast en spijt
Dat deze dag niet langer duren wou

Maar voor mij lijkt de dag zo lang
Alleen zijn maakt me bang
En ik verlang de hele dag naar jou

Want wat ook een ander zegt
Er is tijd genoeg (tijd genoeg)
Voor jou voor mij voor iedereen
En als je wil, is elk ogenblik voor jou
En alles wat je vragen zou
Maar laat mij dan niet alleen

Ze zeggen "er is tijd te kort"
Ze zeggen dat het donker wordt
Ze zeggen "regen regen op je kop"

Ai, ai, au

Maar al zijn de dagen nog zo grauw
Ik weet het zeker, als jij wou
Dan verfde jij de wolken blauw

Want wat ook een ander zegt
Er is tijd genoeg (tijd genoeg)
Voor jou voor mij voor iedereen

Tijd genoeg

Oh als je wil, is elk ogenblik voor jou
En alles wat je vragen zou
Maar laat mij dan niet alleen

Oh als je wil
Oh oh oh oh oh oh ohoh
Nanana
Mmm
Mmm

Tot het je raakt


sorry dat ik heb getwijfeld
dat ik eigenlijk niet sliep
toen jij net keek
ik houd de dingen voor mezelf
en blaas ze langzaam op
tot jij ze breekt
leef je nog in desillusies
omdat het beter is dan breken ineens
als het goed met je gaat


zeg me dat het niet te vroeg is
soms gaat het me te snel
je verandert in secondes
als het gaat van ik geloof
tot ik geloof het wel
het mooiste dat je me vertelde
was dat het minste je het diepste raakt
dus ga nu maar


houd me van je weg, houd me van je weg
houd me van je weg vandaag
tot het je raakt


ik houd mijn adem in tot je weggaat
de schaduw op de muur
zegt je wat ik ben
wat heb ik jou nog te vertellen
als ik in alles wat ik zeg
niet eens mezelf herken
ik spreek de taal die jij wil horen
ten minste als je dat nog wil
dus ga nu stil


houd me van je weg, houd me van je weg
houd me van je weg vandaag
tot het je raakt

Verleden tijd

" Ik doe de deur dicht "

Ik doe de deur dicht,
straten lijken te huilen.
Wolken lijken te vluchten,
ik stap de bus in.
Mensen lijken te kijken,
maar ik wil ze ontwijken,
voordat ze mij zien.

Refrein:
Het is al lang verleden tijd,
dat je mijn verjaardag niet vergat,
je onvoorwaardelijk koos voor mij.

Ik zie de velden,
langs me heen gaan huizen.
Het is stil achter de ruiten.
Wie kan mij zien.

In blauwverlichte treinen.
Je hart is zo dichtbij me;
maar het klopt niet.

Het is al lang verleden tijd,
je zwarte haren en je lach,
dat je heel de wereld voor mij was.
Het zit nog veel te diep in mij,
dat ik mocht delen wat jij had,
je door m'n haren ging en zei:
"Je kent m'n stem niet,
wie ik ben is wat je nu ziet,
wil je dansen met illusies in gedachten?"

Ben je verder dan het heden,
wil je terug naar je verleden?
Zegt je dat iets?

Het is al lang verleden tijd,
rode wijn op het terras,
dat je heel de wereld voor mij was.
Het zit nog veel te diep in mij,
dat ik vergat hoe jij mij zag, dat ik zo anders ben dan jij.

Ik loop de straat in;
maar het zal me nooit verwarmen,
omdat het mij niet kan omarmen.
Wie zal mij zien?

Het liefst zou ik willen schreeuwen,
ik zou oneindig willen schreeuwen,
maar het gaat niet...

Jij bent niet alleen van mij...
Ik kan de wereld laten zien,
dat het zo beter is misschien.
Het is al lang verleden tijd,
dat ik vergat hoe jij me zag,
dat ik zo anders ben dan jij...