Žuselino Kubiček
 
Žuselino Kubiček de Oliveira (Juscelino Kubitschek de Oliveira (JK) 12. septembar, 1902 – 22. avgust, 1976) bio je brazilski političar predsjednik brazila od 1956 do 1961.

Biografija

Rođen je u Dijamantini, država Minas Žerajs. Njegov otac João César de Oliveira (1872-1905), je bio trgovački putnik, a majka Žulija Kubiček (1873-1971), porijeklom Čehinja, učiteljica. Otac je mu je umro kada je Juščelino imao sam 3 godine.

U djetinjstvu i mladosti volio je fudbal i amaterski igrao za fudbalski klub Amerika Mineiro iz Belo Horizontea. Studirao je medicinu i postao doktor 1927 godine. Oženio se 1931 godine sa Sarom Lemoš (Sarah Lemos). Poslije kraće specijalizacije u Parizu, Kubiček se zapošljava kao doktor-kapetan u Vojnoj Policiji, od kada i počinje da se bavi politikom. Kubiček biva izabran za državnu skupštinu Minas Žerajsa, 1934 godine. Sa napredovanjem ideje Estado Novo (Estado Novo - autoritativni princip vršenja vlasti u Brazilu, po uzoru na Portugal, postavljen od strane dotadašnjeg predsjednika Žetuliu Vargasa - Getúlio Vargas) Kubičeek biva prisiljen vratiti se medicini. Ipak, 1940 godine, biva izabran za gradonačelnika Belo Horizontea.

Poslije ovoga, ponovo ulazi u skupštinu Minas Žerajsa, 1945 godine, a pet godina kasnije postaje i guverner države. 1955 godine se kandiduje za predsjednika Brazila pod sloganom "50 godina za 5", i pobijedio. Položio je predsjedničku zakletvu 31. januara, 1956 i postao predsjednik Brazila (tada poznat kao Republika Sjedinjenih Država Brazila).

Među mnogim projektima koje je uspio da pokrene i završi bila je i Brazilija, novi glavni grad Brazila, smješten u srcu Brazila. 2. oktobra, 1956 godine priliko njegove prve posjete mjestu izabranom za podizanje novog grada - tada pustari u centralnom Brazilu - Kubiček je entuzijastički prorekao: Sa ove uzvišice, sa ovog usamljenog mjesta koje će uskoro postati tačka glavnih nacionalnih odluka, vidim budućnost moje zemlje i mogu predvidjeti novu zoru moje domovine koja se, u budućnosti, oslanja samo na svoju sudbinu.. Osim prijestonice, glavne saobraćajnice su izgrađene za vrijeme njegovog mandata, kao i Brazilska auto-industirja.

Ekonomija je eksplodirala, ali po visokoj cijeni. Mnoge investicije u zemlji su bile plaćane štampanjem novca, tako da je slogan koji ga je doveo na mjesto bio promijnjen u "50 godina inflacije za 5". Tadašnja brazilska valuta, kruzeiro, kao i većina tadašnjih latinoameričkih valuta strmoglavo je gubila na vrijednosti. Zemlja se još više zaduživala trudeći se da plati ambiciozne projekte. Treba ipak istaći da su ovi dugovi bili iznimno mali u odnosu na spoljni dug koji je napravila vojna diktatura koja je počela vojnim pučem 1964 i trajala 21 godinu.

Kubičeka je naslijedio Jânio Quadros, 1961 godine. Kava je vojska preuzela vlast 1964, Kubičekova politička prava su bila suspendovana na 10 godina, poslije čega je otišao izvan zemlje, uglavnom u Evropu i SAD. Vratio se u Brazil 1967 godine. 1976 godine Kubiček je poginuo u saobraćajnoj nesreći kod mjesta Rezende u državi Rio de Žaneiro. 350 000 ljudi je bilo prisutno na sahrani u Braziliji. Njegov grop se nalazi u Memorijalnom Centru JK, koji je otvoren 1981 godine

Kritika

Ekonomija

Na dušu mu se stavlja to što je davao prioritet razvoju automobilskog saobraćaja na štetu željezničkog, što je dovelo do izolacije određenih gradova. Mnogi su smatrali da bi favorizovanje željezničkog saobraćaja bilo od većeg interesa tadašnjem Brazilu.

Druga veća mrlja je bilo potčinjavanje domaće ekonomije inostranoj (kako je sam predjsednik izjavljivao združeni kapital) i nekotrolisano štamanje novca (što je uzrokovalo inflaciju) zbog raskidanja saradnje sa MMF-om.

Korupcija

Kubičeku se takođe spočitava i korupcija. Optužbe o korupciji su počele još u vrijeme kada je bio senator, a pojačale su se u periodu kada je bio predsjednik. Prilikom izgradnje Brazilije, bilo je indicija da su računi za neke radove bili mnogo veći od stvarnih, kao i da su poslove dobijale uglavnom firme vezane za Kubičekovu političku grupu, kao i činjenica da je PANAIR do Brasil bila jedina firma koja je vršila transport ljudi i roba za ovaj projekat. U to vrijeme se u novinama pojavio članak u kojem je JK rangiran među sedam najbogatijih ljudi na svijetu, što nikada nije dokazano. U prilog ovome ide i činjenica da ga je njegov protivkandidat na sljedećim izborima za predsjednika, Jânio Quadros, pobijedio sa sloganom Pomesti korupciju.

Kada je vojna hunta preuzela vlast u Brazilu, bilo mu je zabranjeno da se bavi politikom 10 godina. Bez obzira na to, on se nije planirao tako lako predati. Vojna hunta je prijetila da će pokrenuti istragu u vezi korupcije za vrijeme njegovog mandata, kako bi ga demoralizovala od ponovnog uključenja na političku scenu. Uprkos čvrstim indicijama moguće korupcije i pritiska nekih političara i javnosti tog vremena, JK nikada nije ni formalno odgovarao na optužbe.

Stvaranje Brazilije

Konstrukcija Brazilije je sama za sebe bila motiv za kritiku. Očigledno visoki ugovori, neefikasne logističke metode, vještačko stvaranje osjećaja urgencije bile su samo neke od indicija da nešto ne štima. Mnogi smatraju da je urgencija u konstrukciji Brazilije bila nepotrebno rasipanje, naročito kada se radi o zemlji sa mnogim socijalnim zahtjevima i nedostatkom resursa. Neki su kritikovali i udaljenost novog glavnog grada od velikih Brazilskih centara kao što su Rio de Žaneiro i Sao Paulo.

Pobune

Za vrijeme svog mandata Kubiček je bio suočen sa dvije pobune aero-oficira u mjestima Jacareacanga i Aragarças (poslije smirivanja pobuna, i suđenja, vođe je ipak isti predsjednik poslije pomilovao).

Izvor: Wikipedia