Women of Krusha

The story of how the women of a Kosovan village rebuilt their lives after many of their men were killed in 1999.

03 Jun 2015 08:54 GMT

Filmmaker: Ensar Altay

In southwest Kosovo, on the banks of the River Drin, lies the village of Little Krusha. In 1999 it was part of the Federal Republic of Yugoslavia with a population of around 1,000, both Albanian and Serbian.

According to witnesses like Marte Prekpalaj, what happened in Little Krusha on March 25, 1999, not only decimated the village's male population but was one of the most violent incidents of the 16-month Kosovo War.

Women from Krusha have shown enormous resilience fighting against the odds to keep going in the absence of their beloved brothers, fathers and husbands … They've raised their kids with little support while healing the wounds of war.

Marte Prekpalaj, of Visionary Women of the 21st Century, who helped the women of Little Krusha escape after the massacre

Over 100 men, including boys as young as 12 - all ethnic Albanians - were rounded up and killed in a raid by Serbian police, one day after the first NATO air strikes began. Eighty-two women were widowed and many children became fatherless.

The women were forced to flee, first making a dangerous river crossing and then seeking refuge in neighbouring Albania, like hundreds of thousands of other ethnic Kosovar Albanians, until the war was over.

"When we came back, the village was unrecognisable. Everything was burned and had to be rebuilt," says Akile Zylfiu, one of the women whose husbands were killed. She fled with her baby daughter, Bahrije, who is now a young woman preparing to go to university.

In the wake of their desperate loss, the women of Little Krusha embarked on an extraordinary journey of empowerment and rebirth.

Women of Krusha tells the powerful story of the village's women who returned to their homes to rebuild their houses, their businesses and their lives.

Zylfiu and her friends tell the story of how, without their loved ones, they had to become farmers in order to earn a living and support their families, learning to do work traditionally done by their men.

They mourn their loss and will always remember the men and boys they can never bring back. But the women have also partly overcome their tragedy by finding the strength to pick up the pieces, support one another, survive and succeed.


Source: Al Jazeera



Sudjenje Milosevicu: svedoci pripadnik posebnih jedinica MUP

Izvor: B92

Na sudjenju Slobodanu Milosevicu u Haskom tribunalu, u utorak je svoj iskaz dao zasticeni svedok optuzbe K25, koji je kao pripadnik Posebnih jedinica policije MUP Srbije ucestvovao u akcijama na Kosovu 1998. i 1999. godine. Svedok je potvrdio da je trenutno zamenik sefa policije u, kako je rekao, jednom gradu srednje velicine u Srbiji, javlja specijalni izvestac B92 iz Haga Ljubica Gojgic.

Policijske snage, angazovane na Kosovu u borbi protiv OVK imale su naredbu da izvlace lokalno stanovnistvo iz zona sukoba, rekao je svedok tuzilastva K25 koji je danas svedocio protiv Slobodana Milosevica. Civili nisu proterivani, vec su, radi njihove bezbednosti, upucivani na druge lokacije, objasnio je svedok koji je u sudnici svedocio uz zastitu lika i sa modifikovanim glasom.

K25 najavljen je kao aktivni policajac, koji je u vreme sukoba na Kosovu bio aktivni pripadnik posebnih jedinica policije, koje su bile u sastavu 23. odreda MUP-a koji je iz Vojvodine upucen na Kosovo. Tokom 1998. godine, jedinica ovog svedoka je bila angazovana na deblokadi puteva oko Kosovske Mitrovice, Srbice, Prizrena, zatim na obracunima sa OVK u Jablanici i podrucju Junika. Godine 1999. K25 je ucestvovao u operacijama policije oko sela Velika i Mala Krusa. Cilj tih operacija, kako je objasnio svedok, bio je obracun sa OVK, njihovo proterivanje ka Malisevu, a ujedno i smanjivanje teritorije pod njihovom kontrolom koja bi eventualno mogla biti u slucaju kopnene invazije NATO-a. U tim operacijama ucestvovali su i pripadnici posebnih jedinica policije iz Nisa i Prizrena, a svedok je rekao da je na tim mestima vidjao i pripadnike jedinica za specijalne operacije. Vojska nije ucestvovala u operacijama MUP-a, ali je po potrebi pruzala podrsku, rekao je svedok.

Iako je doveden kao svedok tuzilastva, K25 je u sudnici potvrdio mnoge tvrdnje koje je Slobodan Milosevic ovde cesto iznosio, da su operacije policije bile usmerene protiv OVK i da je postojala naredba da ne sme biti nasilja nad civilima, da su pocinioci takvih zlocina hapseni, da se OVK cesto mesala sa civilima, kako bi pobegla od policije, da policija na Kosovu nije imala naredbu za deportaciju civila u Albaniju i Makedoniju. Jedini optuzujuci dokaz koji se mogao cuti u svedocenju svedoka K25 odnosio se na deo njegovog iskaza koji se odnosio na ubistvo sestorice zarobljenih pripadnika OVK. Svedok nije mogao sa sigurnoscu reci da li ih je lokalna policija kojoj su bili predati, streljala, ali je rekao da su ih policajci odveli, da su se potom culi pucnji i da je sledeceg dana video leseve u jednoj od kuca koji bi mogli biti lesevi pripadnika OVK.

Sudjenje Miloševiću-svedok potpukovnik Janoš Sel

OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : U paragrafu 66 pod (C) koji se odnosi na Malu (Krushe e Vogel) i Veliku Krušu navodi se da je 25. marta 1999. godine, to je, znači, tu, na istoj ovoj karti, koliko vidim i ova Velika Kruša, na istoj ovoj karti gde su i Celine, da je 25. marta 1999. godine, snage Srbije i Jugoslavije napale sela Mala Kruša i Velika Kruša, opština Orahovac. Je l’ to tačno?
SVEDOK SEL – ODGOVOR: Nije tačno. Ja sam po zadatku, znači po izvršenoj... Po razbijanju terorističkih grupa u selima Brestovac i Mala Hoča, u Maloj Hoči sam primio zadatak, znači negde popodne, da se javim komandantu bataljona u rejon trigonometra 450 radi prijema zadatka za naredni dan i znači tada sam i prošao kroz Nogavac i video sam da nije bilo nikakvih dejstava po Nogavcu niti sam primetio meštane u Nogavcu i komandantu sam se javio u širi rejon trigonometra 450. Pošto je već pao mrak, primio sam zadatke i rasporedio jedinicu, znači, u tom rejonu da prenoći. Znači
nikakvih dejstava u toku noći ili dana nije bilo prema Velikoj Kruši ili Maloj Kruši.

OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : Dobro. U paragrafu 105 optužnice stoji da je: “Pored prisilnog proterivanja kosovskih Albanaca od 24. marta 1999. godine, snage Savezne Republike Jugoslavije i Srbije učestvovale su u brojnim ubistvima kosovskih Albanaca i na brojnim lokacijama uključujući: Belu Crkvu, Malu Krušu, Đakovicu”, ovde su “Veliku Krušu, Đakovicu”, sad vam ne čitam sva ova mesta, već samo ona gde ste vi, u stvari, bili. Znači: Bela Crkva, Mala Kruša, Velika Kruša i Đakovica. Molim vas, da li su snage, da li je naša voska učestvovala u nekakvim, kako se ovde kaže, brojnim
ubistvima kosovskih Albanaca u tim mestima?
SVEDOK SEL – ODGOVOR: O tome mi, gospodine Miloševiću, nije ništa poznato. Prvo, takav zadatak moja jedinica nije nikada dobila i ja nene bih ni izvršavao takav zadatak, jer kosi se sa svim pravilima i propisima.
OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : Dobro. A da li je vojska, da postavim pitanje iz jednog drugog ugla, u bilo kom pogledu primenjivala silu i pretnju da bi prisilila kosovske Albance da se sele?
SVEDOK SEL – ODGOVOR: Ne.
OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : Da li ste vi, s obzirom na svoju poziciju u vojsci, ikad čuli o nekoj takvoj nameri ili nekom planu da se ... Ili bilo kakvoj aktivnosti koja bi mogla da se poveže sa prisilnim proterivanjem kosovskih
Albanaca?
SVEDOK SEL – ODGOVOR: Nisam to nigde čuo, niti video.
OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : Vi ste pomenuli u nekoliko navrata u toku svedočenja MUP, kakvi su bili odnosi između vas i policije na terenu na kome ste vi delovali, na kome ste vi imali svoje aktivnosti?
SVEDOK SEL – ODGOVOR: Gospodine Miloševiću, znači sa MUP-om smo, znači sa tim jedinicama s kojima sam sarađivao i sadejstvovao imali smo izuzetno dobru saradnju. Znači izvodili smo zajedničke te protivterorističke akcije i međusobno smo razmenjivali podatke i razmenjivali te podatke o situaciji na terenu. Znači nikakvo pravo komandovanja nad njima nisam imao, ali radili smo na istim zadacima.
OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : A da li su vaši pretpostavljeni, kao i vi, imali svakodnevne informacije sa terena šta se događa?
SVEDOK SEL – ODGOVOR: Moja obaveza, gospodine Miloševiću, kao komandira čete, odnosno te jedinice kojom sam komandovao, bila je da svakodnevno, odnosno u svakom momentu upoznajem pretpostavljenog komandanta, odnosno komandanta jedinice o situaciji u jedinici i na terenu, u cilju sticanja prave slike na terenu i preduzimanja adekvatnih mera na realizaciji daljih zadataka. Znači u svakom momentu preko kurira, sredstava veze ili ličnim kontaktom moj pretpostavljeni je imao podatke o radu jedinice, odnosno o stanju na teritoriji gde je moja jedinica bila.
OPTUŽENI MILOŠEVIĆ – PITANJE : Nije bilo izuzetaka o tome da niste davali svakodnevno i blagovremeno sve informacije o stanju na području na kome je vaša jedinica izvršavala zadatke?
SVEDOK SEL –ODGOVOR: Nije bilo izuzetka. Znači to je bila stalna obaveza i zadatak

Kakav crni zločin, to sve teroristička banda ŠTS!