Traganje za korenima Srba :: Arhiva: Nauka ~ Tehnika ~ Military

Toolbar

Pravilnik foruma

Burek marketing

Najčešća pitanja

Posetite Burek Prodavnicu

Zatvori

BUREK marketing

Burek :: Forumi :: > Interna forumska pitanja > Arhiva Burek Foruma > Arhiva: Nauka ~ Tehnika ~ Military

Tema: Traganje za korenima Srba

Trenutno vreme je: 27. Apr 2024, 14:01:12

Korisnici koji su trenutno na forumu 0 članova i 1 gost pregledaju ovu temu.

Aktuelne teme: Nauka ~ Tehnika ~ Military

Stranice:

Tema: Traganje za korenima Srba (Pročitano 1523 puta)

Enigma

24. Okt 2003, 14:25:48

Ucesnik diskusija

Zodijak
Pol
Poruke	57
Zastava

Apple 6 Plus

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Traganje za korenima Srba

Slovenski jezik u Turskoj

U baltičkoj Pomeraniji je postojao srpski grad Retra u kome je centralno mesto zauzimao hram posvećen bogu Radgostu čiji je kip bio sačinjen od zlata

Prema Hirkanskom moru, odnosno Kaspijskom jezeru, nalaze se Cirkasi, najratoborniji narod koji je dugo vladao Egiptom i Sirijom pod imenom Srba. Tamo žive i hazarska plemena i svi oni vuku poreklo od slovenskog stabla i služe se slovenskim jezikom. Jer, po celoj Turskoj, posebno u vojsci, u upotrebi je slovenski jezik, tako da se Konstantinopolj nije mogao nazvati boljim prastarim imenom od Carev dom (Carigrad, carski grad) slovenskim jezikom. No, i malo pre, na Slodanijevom dvoru u Egiptu, vojnici su, kao nekada Cirkasi govorili slovenski. Cirkasi, naime, potomci starih Sarmata i jednojezični, zauzeli su Egipat, a taj narod, pokoren od Turaka, postoji i danas izmešan, služeći se ilirskim jezikom.

Ovako je pisao Italijan Apendini Frano Marija, koji se krajem osamnaestog veka nastanio u Zadru i bavio arheologijom i istorijom svoje nove otadžbine, u delu "Gramatika ilirskog jezika".

Ko je živeo u Skandinaviji

Švajcarac Patrik Lut je štampao u Ženevi 1976. godine jedno veoma zanimljivo delo pod nazivom "Civilizacija Germana i Vikinga". Između ostalog, on piše: "Oko 2000. godine pre Hrista skandinavsko područje je zapljusnuo jedan drugi talas naroda, koji je došao iz podunavskih ravnica. Ti osvajači doneli su sa sobom običaj individualnog kopanja mrtvih, u čijim grobovima se nalaze borbene sekire od bronze i posude u obliku zvona ukrašene obrubom. Ko su bili ti ljudi? Ne samo da nam sve ono što se tu dogodilo između 2500. i 500. godine pre Hrista ostaje potpuno nepoznato u lingvističkom pogledu, već nam je još nemoguće da odredimo uzroke konsonatskih mutacija (suglasničkih promena) iz kojih je proizišao primitivni germanski jezik".

Drugi jedan Švajcarac, Eugen Pitar, antropolog po struci, zapisao je u jednoj svojoj studiji: "Jedna zanimljiva činjenica nikome neće umaći. Jugozapadna obala Norveške i severoistočna obala Škotske nastanjene su ljudima iste rase. Sigurno je da ti ljudi predstavljaju značajan procenat celokupne mase stanovništva. Ti ljudi, koje Grej smatra pripadnicima dinarske rase, čine čudan izuzetak. Ako oni zaista pripadaju toj lepoj grupi ljudi, čije je sedište danas istočna obala Jadranskog mora, treba znati kako je došlo do odvajanja, koje konstatujemo danas. A odmah se postavlja i pitanje: koje je bilo prvobitno boravište ove rase."

Pitar u nastavku piše da zahvaljujući najnovijim istraživanjima kretanje tih dinaraca može da se prati preko Venecije i centralne Evrope. Prema njegovom mišljenju, njihov put je nađen još iz bronzanog doba, a išao je kroz Nemačku i Šlezvig, pa sve do Švedske i Norveške. A jedna druga grupa je istovremeno prešla moreuz Kale, nastanivši britansko ostrvlje. Malo-pomalo, ona je zauzela i severoistok Škotske. U istom delu Piter piše da se tragovi istovremene civilizacije, a i istovetne, nalaze i po nizijama Rusije, kao i svuda oko Crnog i Egejskog mora. Piter je na jednom mestu izneo svoju nedoumicu: jesu li se Sloveni doselili iz oblasti istočno od Kaspijskog jezera ili su se proširili sa donjeg Dunava. Bez obzira na sve, on podržava tvrdnju nekih njegovih kolega da je savremena "arijevska" rasa, upravo njen najveći deo, obitavala u neolitsko doba u celoj oblasti, koja se pružala od Baltičkog do Aralo-Kaspijskog mora, da je u svojoj sveukupnosti govorila istim jezikom, kao i da je njena glavna masa predstavljala jedinstven antropološki skup.

Veliku je literaturu iščitao Eugen Piter kako bi došao do nekih zaključaka. O Lužičkim Srbima u već navedenoj knjizi on kaže: "Lužički Srbi su danas samo jedan antropološki ostatak. Semnoni, Venedi, Srbi, vi prvobitna plemena, koja su se nekada nastanila u toj oblasti. Šta je ostalo od vas? Ali, u stvari, ko ste vi bili? I koliki vas je broj bio do časa kada je Henrik Ptičar napravio pohod protiv Sorba? Od moćne slovenske nacije, koaj je vekovima živela na donjoj i srednjoj Elbi, ostao je samo jedan beznačajan deo."

Veze sa Balkanom

U francuskoj "Velikoj enciklopediji", u odeljku o drevnim Slovenima, između ostalog, piše i kako su postojale tesne veze između severnih Srba i Srba na Balkanu. "U toku svih proteklih perioda doline Visle i Odre su bile u vezi sa dunavskom oblašću i pod njenim uticajem su zavisile od centralne Evrope. U doba prvog gvozdenog doba jedan narod se polako i postepeno širio zajedno sa zemljoradnjom, kroz stare šume, počev od Dunava, pa duž njegovih pritoka sa severozapada prema istočnoj Češkoj, prema Lužičkoj Srbiji. Isti taj narod se nastanio u gornjoj ravnici oko Odre, u niziji oko Visle do Baltičkog mora s jedne strane i do Dnjestra na drugoj. Tragovi koje je taj narod ostavio osobito od Dunava do Češke, pa oko Odre, Visle i oko Baltičkog mora istovetni su s putem kojim se kretala trgovina ćilibarom, odnošenim, kao još i danas, iz baltičkih oblasti prema jugu Evrope. Pored toga, postoje, takođe, i arheološki dokazi o vezi i trgovinskoj razmeni između tog istog naroda i severne Italije. A u grobovima između Odra i Visle pronađeni su predmeti izrađeni u Etruriji i Rimu. Ovaj narod", kaže pisac u "Velikoj enciklopediji", "mogao sam da identifikujem sa starim Venedima".

U vreme koje je prethodilo neposrednoj hrišćanskoj eri, kao i u početku hrišćanskog doba, taj narod su delimično pobedili Germani. Međutim, postoje dokazi da je on opstao sve do osmog veka, odnosno do hristijanizacije oblasti oko Baltičkog mora. Njegovo stalno postojanje je dokazano u Češkoj, a isto tako i njegov boravak od davnih vremena na jugozapadu sve do Dnjepra.

Nemački pisac Helmold je ostavio zapis u kojem kaže da je u baltičkoj Pomeraniji (Primorskoj ili Pomorskoj) postojao srpski grad Retra u kome je bio hram boga gostoprimstva Radgosta, čiji je kip bio sav od zlata, a nalazio se na postolju od skerleta.

Antički Srbi

Poreklom Srba se pozabavio i Kazimir Šulc. U svojoj studiji je sabrao mnoštvo antičkih autentičnih dokumenata o Srbima tog vremena, poznatim pod imenom Tračana i Ilira. Za njih on tvrdi da su bili jedno - ne samo na ogroman i jedinstven prostor koji su zauzimali, već i s obzirom na jezik, običaje i veru. Tako Šulc citira Strabona potkrepljujući njegovim navodom tvrđenje o istovetnosti Tračana i Ilira.

Iliri i Tračani nisu mogli da budu tuđi jedni drugima, tvrdi Strabon. Oba roda istog su porekla, a pored toga imaju iste običaje i uređenje i poštuju iste bogove. Posle ovog navoda Šulc se pita kako bi mogli Iliri i Tračani da budu različiti, kada za Tribale, koje su smatrali Tračanima Aristofan, Livije i Stefan Vizantijski kažu da su Iliri. Tu Šulc zaključuje: "Izgleda, uistinu, da su nazivi Tračana i Ilira dva imena jednog istog roda čije su ime drukčije upotrebljavali Grci, a drukčije Rimljani. Naime, čitavu severnu zemlju, odnosno celu Evropu severno od Grčke u kojoj su živeli Tračani i Iliri, stari su nazivali Trakijom, dok su istu zemlju drugi kasnije nazivali Ilirijom."

Šulc se pozabavio i pitanjem Srba koji su živeli u severnoj Evropi. Prema njegovom mišljenju, oni su u antičko doba na tim područjima bili poznati pod imenom Vendi, Vindi, Veneti, Vani, Vinindi. Tu svoju teoriju on potkrepljuje Ptolomejem koji je, spominjući Baltičko more, pisao i o stanovnicima te oblasti - Venetima. Isto to Šulc nalazi i kod Tacita, s tim što je ovaj još napisao da su Veneti gajili žito i drveće sa plodovima, te da su, pored toga, ispitivali more i po plićacima vadili jantar (ćilibar).

Skilaks Ariandinus, koji je živeo oko 390. godine pre Hrista, kazuje da je kroz sedište Veneta proticala reka Eridan, koja nosi jantar, iz čega proizlazi da su već u četvrtom veku pre Hrista Veneti obitavali sigurno uz Baltičko more. Da ova Skilaksova priča ima osnova, potvrdu nalazimo i kod Herodota koji nam 450 godina pre Hrista saopštava da reka Eridan teče ka severu, prema moru, i da se na njenim obalama nalazi jantar. Ako je, pak, Timej, koji je živeo u trećem veku pre Hrista, rekao da se evropska Skitija zove Vanoma, iz toga možemo da zaključimo da je tada Skitija bila nastanjena Vanima, a to ime kod Skandinavaca označava Venete, upravo kao i Sarmatija u vreme Plinija, Tacita i Ptolomeja. Ptolomej je spomenuo mnoge narode Sarmatije, koji su prema imenu iliro-tračkog porekla, što je znao i opisao već Herodot.

Hrvatski filolog i linvgista Tomislav Maretić u nekoliko navrata se osvrnuo na poreklo Srba. Između ostalog on kaže: "Mnogi nemački i ruski istoričari slažu se da je Herodot pod Tračanima podrazumevao Srbe. Poreklo te reči tumače na sledeći način: među Srbima od pamtiveka je živelo jedno veliko pleme koje se nazivalo Raščani ili Rasi. To ime je dobilo još u staroj postojbini Indiji, a prema imenu reke Rakše, što označava crveno-rujnu boju, dakle srpsku boju. Jer, iskonski Raščani su Crveni Srbi kojih je bilo u Rusiji sve do desetog veka. U doba Herodota ti su Srbi živeli u Malo Aziji i na Balkanu u Trakiji. Prema njihovom imenu je ime dobila i stara Raška u Trakiji, oko reke Rase, pritoke Marice. Razvaline gradova čija su imena bila Ras ili Raška i danas se nalaze u Trakiji, Srbiji, pa i u Nemačkoj, dok reke istog im na postoje u Indiji, u oblasti davnašnjih Srba. Tako je ime Tračana pogrešan oblik od Rašana."

Jednim kraćim osvrtom Maretić pobija teoriju Konstantina ßî Porfirogenita, vizantijskog cara i savremenika srpskog vladara Časlava. Pošto se Porfirogenit, posle vladavine od samo pet godina (954-959), posvetio istoriji, Maretić kaže: "Ima pisaca kao što je Porfirogenit koji samovoljno tumači reč Srbin kao latinsku reč servus što znači rob. Ta njegova namera da omalovaži tako veliki narod nije imala oslonca, jer je protivna i samom pričanju Porfirogenitovom da su se Srbi još pre dolaska na vizantijsko tlo zvali Srbima. Pored toga, ime Lužičkih Srba i ruskih Srba potvrđuje originalnost srpskog imena, jer ovi ne imađahu nikakve veze ni sa grčkim ni sa rimskim carstvom."

Autor:
Ognjan RADULOVIĆ

IP sačuvana

. . . . Novus Ordo Ceslorum

Zatvori

Stranice:

Burek :: Forumi :: > Interna forumska pitanja > Arhiva Burek Foruma > Arhiva: Nauka ~ Tehnika ~ Military

Tema: Traganje za korenima Srba

Trenutno vreme je: 27. Apr 2024, 14:01:12

Prebaci se na:

Oznake: srbima nauka lut stanovnika germana tacit civiliyacija srba srbi vikinga
poreklo korenima veza imala izmedju patrik traganje

Poslednji odgovor u temi napisan je pre više od 6 meseci.

Temu ne bi trebalo "iskopavati" osim u slučaju da imate nešto važno da dodate. Ako ipak želite napisati komentar, kliknite na dugme "Odgovori" u meniju iznad ove poruke. Postoje teme kod kojih su odgovori dobrodošli bez obzira na to koliko je vremena od prošlog prošlo. Npr. teme o određenom piscu, knjizi, muzičaru, glumcu i sl. Nemojte da vas ovaj spisak ograničava, ali nemojte ni pisati na teme koje su završena priča.

Forum Info: Banneri Foruma :: Burek Toolbar :: Burek Prodavnica :: Burek Quiz :: Najcesca pitanja :: Tim Foruma :: Prijava zloupotrebe

Izvori vesti: Blic :: Wikipedia :: Mondo :: Press :: Naša mreža :: Sportska Centrala :: Glas Javnosti :: Kurir :: Mikro :: B92 Sport :: RTS :: Danas

Prijatelji foruma: Triviador :: Domaci :: Morazzia :: TotalCar :: FTW.rs :: MojaPijaca :: Pojacalo :: 011info :: Burgos :: Alfaprevod

Pravne Informacije: Pravilnik Foruma :: Politika privatnosti :: Uslovi koriscenja :: O nama :: Marketing :: Kontakt :: Sitemap

All content on this website is property of "Burek.com" and, as such, they may not be used on other websites without written permission.