U Petrovcu se 18. jula održava Memorijalna trka "Dragutin Tomašević"
Srpski "supermen" imao dva srca!

Naš prvi olimpijski maratonac Dragutin Tomašević (1890-1915), u čiju čast se u Petrovcu 18. jula održava Memorijalna trka pod njegovim imenom, poginuo je kao dobrovoljac u Prvom svetskom ratu, sa samo 25 godina, i tako prekinuo blistavu sportsku karijeru. Ovaj vrhunski gimnastičar i atletičar, desetostruki šampion Kraljevine Srbije, bio je član viteškog društva "Dušan Silni" i učesnik svih takmičenja koje je organizovao Srpski olimpijski klub. On je 1912. godine predstavljao Kraljevinu Srbiju na petim modernim Olimpijskim igrama u Stokholmu, zajedno sa Dušanom Miloševićem, trkačem na 100 metara. Kvalifikaciona trka održana je na relaciji Obrenovac - Beograd, na dužini od oko 30 kilometara. Tomašević, tada redov 18. pešadijskog puka, stigao je prvi, za dva sata i 52 minuta. Zbog velikog značaja koji je imala za Srbiju, ovu trku su posmatrali i predstavnici dvora i brojne strane diplomate.

Prema pisanju nekih medija, pošto je dan uoči glavne trke u Stokholmu, na treningu, Tomašević bio ubedljivo najbolji, odmah uveče u restoranu se desio pokušaj njegovog trovanja. Naime, u kabezu koju je on naručio sipan je otrov, ali ga je spasla jedna servirka, Ruskinja, koja je videla šta se dešavalo ispod šanka. Prošla je pored njega rekavši mu: "Ne, Srbine", gurnuvši flašu, koja je pala na pod i razbila se. U toku same olimpijske trke, na kojoj su učestvovala 62 takmičara iz celog sveta, odmah su se izdvojili Tomašević, Šveđanin, Francuz i Rus. Mnogi mediji, kao i naš takmičar Milošević, tvrdili su da je Tomašević dugo bio među vodećim trkačima, ali su ga pred kraj staze presrela i pretukla trojica maskiranih napadača. On se izborio sa njima i nastavio trku, ali je stigao tek kao 37. krvav i sa povređenim stopalom. Zbog ove nepravde, zarekao se da će učestvovati i na narednim olimpijskim igrama 1916. godine u Berlinu, ali ga je u tome omeo Prvi svetski rat. Kao narednik srpske vojske, mobilisan je oktobra 1915. godine i teško ranjen u borbi sa Nemcima, na brdu Bubanj kod Požarevca. Od posledica ranjavanja, ubrzo je preminuo, sa samo 25 godina.

Tomašević je sahranjen u rodnom selu, zajedno sa svojim sportskim trofejima, u porodičnoj grobnici na kojoj je zapisano: "Sahranili su ga njegova majka i njegova hrabrost". Posle pogibije, lekari su utvrdili da je Tomašević u grudnom košu imao dva srca, jedno normalne veličine i jedno manje, "rezervno". Osim ove, za njega je vezana još jedna neobičnost - 1909. godine, kao devetnaestogodišnjak, trkao se sa vozom, tadašnjim "ćirom", na relaciji Požarevac - Petrovac. Posle pretrčanih 40 kilometara, prvi je stigao u stanicu.

U centru njegovog rodnog sela, u kome danas nema nikog sa njegovim prezimenom, u znak sećanja jedan od sestrića podigao mu je spomen-česmu.

Izvor: Glas Javnosti \ D. N

 

da je bio turcin bio bi Musa Kesedzija...

salim se... takvi ljudi zasluzuju bar ime da im se zapamti.