Papa, Benedetto XVI, primio je poklon u obliku malene biste Skenderberga iz ruku muslimana Fatmira Sejdijua, ilegalnog predsjednika srpske pokrajine Kosova i Metohije. Ovo u svakom slučaju ne bi bilo čudno da papa u vatikanskom arhivu nema dokumente koji precizno govore o tome ko je zapravo bio Skenderberg (1403-1468).

Pa ko je u stvari bio Skenderbeg koga Šiptari svuda ističu kao svog junaka i svoju najznamenitiju ličnost. Istina je da je ova istorijska ličnost bila prisiljena da se sa pravoslavlja pokrsti i primi katoličku vjeru u vrijeme pape, Pio drugi, koji mu je ovo stavio kao uslov da dobije materijalnu pomoć od Svete stolice.

Skoro već dva vijeka se polemiše o ličnosti Skanderberga, njegovog srpskog ili albanskog porijekla. Prema enciklopediji Zanichelli (izdanje 1992-2007.) Skenderberg po imenu Giorgio Castriota, je albanski heroj. Ali pravo porijeklo i istorijski put ove ličnosti je drugačiji od onoga što piše u ovoj enciklopediji, od onoga šta govore Albanci i onoga što je papa Ratzinger istakao kao vezu njegovog prezimena sa srpkim porijeklom.

Istina je da je spomenik Skenderbergu, najvećem albanskom heroju svih vremena u stvari spomenik Đurađu Kastrijotiću, takozvanom Skanderbergu. Đurađ (Giorgio), sin Jovana (Giovanni) Kastrijotić (Castriota, kako se navodi u pomenutoj enciklopediji Zanichelli), postao je slavan jer je odbranio grad Kroja od napada Turaka. Kastrijotići su bili slavna porodica srpskog plemstva nižeg ranga, porijeklom iz Kastrata nedaleko od gradića Kukeš. Prvi Kastriotić koji je ušao u istoriju bio je Branilo, izvjesni gospodin iz Kanina u periodu oko 1369. kapetan srpskog princa Aleksandra u Valoni, oko 1356. Njegov sin Pavle (Paolo) imao je u posjedu dva sela blizu Debra, a njegov sin Jovan (Giovanni), 1407-1438, zvani Ivan, proširio je svoje posjede osvojivši Debar, Macu, Kurbin i Išem. Njegova žena Vojislava bila je ćerka srpskog gospodina po imenu Polog. Oni su imali četvoro djece: Staniša, Repoša, Konstantin i Đurađ (Giorgio). Princ Jovan je bio prinuđen da postane turski vazal i da svoje četvoro djece u zarobljeništvo sultanu Muhamedu II u 1426. Turci su preveli na islam njegovu djecu i pretvorili ih u janičare. Ostali su živi samo Đurađ i jedan od Stanišinih sinova, po turskom imenu Hamza. Zbog vojnih zasluga koje je Đurađ privrijedio, Turci su mu dodijelili ime Iskender (Aleksandar), Beg (Veliki) kao sjećanje na Aleksandra Velikog. Ovo ime Iskenderbeg, dobilo je svoj slavenizirani oblik Skenderbeg, Đurađ Kastriotić, ali i Đurađ Ivanović (sva imena potpuno jasno, srpskog porijekla, osim Skenderbega koje je turskog porijekla).

Nakon velike pobjede 3.novembra 1443. kada su Srbi odnijeli pobjedu nad Turcima kod Niša, rodni grad Konstantina Velikog, Đurađ Kastriotić, napušta janjičare i sultana, odlazi u utvrdu u Kroji gdje organizuje otpor protiv Turaka. U njegovoj vojsci osim Srba, nalazila se i nekolicina albanskih vojnika. Bazirajući se na njihovom prisustvu u vojsci Kastriotića, Albanci su ga prozvali Skenderbegom, njihovim nacionalnim herojem.

Tako je najveći heroj Albanaca i čitava priča oko albanskog porijekla, zapravo Srbin.

Sestra Đurađa, takozvanog Skenderbega, udala se za Stefana Čarnojevića, dok je njen sin Jovan, oženio ćerku Lazara Brankovića. U Skenderbegovoj porodici niko se nije oženio sa nekim ko je albanskog porijekla. Epirski despot Giovanni Musachi, napisao je 1510. :»U Albaniju je došao Skenderbeg, važna ličnost po rođenu Srbin, koji je imao takve vrline da su ga poštovali ne samo Albanci nego i svi ostali narodi (10 str.34).

Vojska sa kojom je Skenderberg zadavao muke mnogo godina Turcima, bila je sastavljena od srpske vojske, koji su u to vrijeme nastanjivali Albaniju. Njegovi komandanti iz tog doba bili su Mojsije Golem i Hamza Stanišić, a i iz njihovih imena se očigledno vidi srpsko porijeklo. Sa njegovim ocem Jovanom borio se «komandant Petar». Đurađ Kastriotić je sahranjen sredinom januara 1468. (ne kao što piše u enciklopediji Zanichelli u 1469.) u pravoslavnoj crkvi blizu mjesta Lješ (Lezhë). Podsjetimo se još nešto, da su Albanci većinom muslimani.

Ovakve dileme su iskorištene da bi se negirale istorijske činjenice. O tome govori i slučaj Staniše (što je potvrdio i sam Skenderbeg sin Jovana i Vojislave) i Repoša, brata Đurađa Kastriotića, koji je sahranjen u srpskom manastiru u Hilandaru na Svetoj gori u Grčkoj, gdje nikada nije sahranjen niti jedan Albanac.

Istorijska izmišljotina, isto kao i ostale političko-propagandističke izmišljotine na Balkanu, našla je mjesto u čuvenoj enciklopediji. Da je ovo bila samo jedna jedina greška sa posljedicom, mogla se u svkom slučaju zanemariti, ali ne i onda kada se stvara lažna istorija na lažnim činjenicama, kako bi i dalje podgrijavali balkanski lonac. Ovakva obmana i zamagljivanje očiju čitaocima enciklopedije je u svakom slučaju bez presedana u profesionalnom smislu.



Izvor: Srpska politika

Procitao sam nesto slicno ovom ovde na forumu mada moram reci da nisma znao da se zapravo radi o plemickoj srpkoj porodici , steta sto smo to sebi dopustili da nam jos jednog junaka preuzmu oni koji nas najvise mrze.
To samo potrvdju da ma koliko znali jos uvijek znamo malo i nasoj istoriji.

u knjizi  tesko pobedjenima takodje stoji  da  skender beg poreklom srbin