Tibingen, London (FoNet EKSTRA) - Grupa njemackih istrazivaca razrijesila je misteriju kako su drevni Egipcani mumificirali pokojnike koristeci najsavremenije naucne metode da bi, prateci tragove konzervacije, stigli do - drveta kedra. Hemicari sa njemackog Univerziteta u Tibingenu i iz Instituta Derner u Minhenu replicirali su drevnu metodu koriscenja kedrovine i pronasli da drvo ovog cetinara, simbola Libana, sadrzi konzervansnu hemikaliju po imenu gvajakol.
“Moderna nauka je konacno otkrila tajnu zasto su se neke mumije sacuvale hiljadama godina”, izjavio je profesor Ulrih Vezer sa Univerziteta Tibingen. Tim naucnika je zatim testirao uticaj hemikalije nadjene u kedru na svjeza svinjska rebra i ustanovili su njihov izuzetno veliki antibakterijski efekat, a da pri tom nijesu ostetile tjelesno tkivo. Otkrice, objavljeno u najnovijem britanskom strucnom casopisu “Nature”, svakako ce iznenaditi egiptologe koji su bili uvjereni da se ulje za balsamovanje dobijalo iz smole smreke, a ne kedra. Oni su takodje analizirali i ekstrakt iz smreke, ali su ustanovili da on ne sadrzi gvajakol. Vezer tvrdi da su naucnici, bez obzira sto mnogi stari spisi pominju “sokove kedrovine”, vjerovali da se ekstrakt dobijao iz smreke najprije zbog slicnih imena u grckom jeziku, a zatim i povedeni cinjenicom da su u nekim mumijama pronadjene bobice smreke.
Pljackasi grobnica primorali su stare Egipcane, koji su mumificirali svoje upokojene vodje, uvjereni da ce vecno zivjeti, da ih sahranjuju na velkikim dubinama. Dekompozicija tijela bila je mnogo brza sto ih je natjeralo da pronadju konzervans, ali i etericne soli kojom ce oblagati tijelo.
Njemacki naucnici su iz kedrovog drveta ekstrahovali ulje na nacin koji je u svojim spisima pominjao rimski istoricar, pisac i enciklopedista Plinije stariji nazivajuci materiju za balsamovanje “cedrijum”. Iako ne postoji savremen opis kako se ta smola za balsamovanje dobija, mnogi savremeni egiptolozi zanemarivali su pisanje Plinija Starijeg. Naucnici su otkrili da smola iz drveta kedra sadrzi kljucni konzervans, gvajakol. “Mozemo metodama nauke XXI vijeka da pruzimo dokaze da je Plinije stariji bio u pravu”, naglasio je Vezer.
Kljucni trenutak za istrazivacki tim bio je pronalazak izvjesne kolicine neiskoriscenog materijala za balsamovanje ostavljenog pored izvanredno ocuvane mumije stare 2.500 godina po imenu “Saank-kare”. To im je omogucilo da obave hemijsku analizu nadjene smole koja nije dolazila u dodir sa tkivom pokojnika.

[ preuzeto sa cafemontenegro ]

Svaka cast nemackim naucnicima, bogme je trebalo puno vremena da se dodje do toga. Istini za volju, postoje i drugi nacini mumificiranja, cesto neplanski (u Andima, niska temperatura, u Nemackoj i Danskoj, u tresetistu i sl.). Bilo bi lepo kada bi neko mogao da do kraja objasni tajnu gradjenja piramida, dosadasnje teorije su prilicno klimave kada se ima u vidu grandioznost, posebno Keopsove...

Pre nekog vremena je bila emisija o 10 najpoznatijih [najstarijih] mumija na svetu.
U toj emisji detaljno je rekonstrujisano mumificiranje Ramzeza 3. i nikakva kedrovina nije spominjana, naprotiv, sve sto je koristeno je bilo relativno lako za naci [mumifikacija u kucnim uslovima].
Mislim da mi je najcudniji i bolesniji detalj bilo to kako su vadjeni unutrasnji organi... posebno mozak..

Mozak kasikicom pa kroz nos. Prosle godine sam bio u kairskom muzeju, tamo su sacuvani stolovi za mumificiranje, prebacivali su ih sa jednog na drugi i treci, zavisno od operacije koja je bila na redu. Noge stolova ukrasene su glavama bogova koji su zastitnici umrlih i puta u zemlju senki. Posebne posude (takodje sacuvane, pokopavane sa mumijom) bile su predvidjene za unutrasnje organe. Ceo proces je trajao nekih 70 - 80 dana, ne mogu da se setim tacnog broja...