Peking: severna prestonica

Vekovima je ovaj grad bio prestonica kineskih vladara, koji su tu gradili svoje palate i letnjikovce. Danas ga skoro 14 miliona ljudi zove svojim domom, a svi oni će biti domaćini ovogodišnjih Letnjih olimpijskih igara. Peking je drugi po veličini grad u Kini a nalazi se na njenom severoistoku. Vekovima je bio središte političke moći i sedište kineskih vladara. Car Vu (Wu) prvi je proglasio Peking glavnim gradom davne 1057. godine. Tokom vekova grad je imao nekoliko imena, a neka od njih su Ji, Zhongdu, Dadu; tek mu je 1421. godine, za vreme vladavine dinastije Ming, car Čeng Cu (Cheng Zu) dao ime Beijing. Zapad je ovaj milionski grad upoznao pod imenom Peking, koje se uz staro ime Beijing i dalje koristi.

Za Peking kažu da je jedan od retkih gradova u svetu koji se menja tako brzo, a građevinske zone gotovo su njegova svakodnevica. Otkako je postao domaćin Olimpijskih igara 2008, ulaganja i izgradnja glavna su preokupacija. Niču novi hoteli, šoping centri i trgovačke zone, ali i stadioni i sportske dvorane. Modernizacija je vidljiva kroz savremenu arhitekturu i luksuzne hotele. Sve to spaja se sa socijalističkim strukturama, kulturnim i istorijskim zdanjima kineske tradicije. Gužva na ulicama i zagađeni vazduh skoro da su isti kao i u bilo kojoj drugoj svetskoj metropoli. Bez brige, Peking i dalje čuva i štiti svoje kulturno nasleđe i prepun je turističkih atrakcija, parkova, hramova, kulturno-istorijskog blaga.

Priča o prvom čoveku na području Pekinga stara je pola miliona godina. Fosilni ostaci Pekinškog čoveka, njegovo oruđe i dokazi o korišćenju vatre pronađeni su u jugozapadnom delu predgrađa Pekinga; to su najstariji pronađeni ostaci na području Kine. Istorija Pekinga kao grada započinje pre 3.000 godina, kada je vlastelin Jana (Yana) pripojio teritoriju grada Ji svojim posedima i učinio ga svojom novom prestonicom (mesto se nalazi u blizini hrama Baiyunguan – Beli oblak). Skoro 800 godina grad je bio prestonica dinastija Ljao (Liao), Juen (Yuan), Ming (Ming) i Ćing (Qing). Krajem 13. veka bio je i prestonica Kublaj-kana, koji mu je u to doba dao ime Dadu ili Velika prestonica, a bio je poznat i pod imenom Khanbalig (Grad velikog kana). Godine 1368. Mingova vojska zauzela je grad i preimenovala ga u Beiping - Severni mir. Grad počinje da se razvija, grade se zid oko njega, palata i vrtovi, pa se na kraju tadašnji vladar seli iz Nanjing-a u Beiping, koji postaje nova prestonica i dobija ime Beijing - Severna prestonica. Godine 1421. Peking postaje glavni grad Kine i takav status ima sve do 1911. godine, do pada carskog režima. Nakon okupacije od strane Japana, građanski rat je na kraju doveo do komunističke pravlasti pod vođstvom Mao Cedunga, koji je 1949. godine na Trgu Tjenanmen proglasio Narodnu Republiku Kinu. Za vreme njegove vladavine srušeno je mnogo hramova, a uništavanje tradicionalne kineske kulture nastavljeno je sve do 1966, kada je Mao pokrenuo Kulturnu revoluciju. Njegovom smrću 1976. na vlast dolazi Deng Sjaoping, koji otvara zemlju prema svetu i dozvoljava modernizaciju.

U samom srcu grada pronaći ćete poznati Trg Tjenanmen. On privlači hiljade turista koji žele da vide najveći trg na svetu i pozornicu mnogih istorijskih trenutaka. Istorijski gledano, trg je bio mesto okupljanja i predstavnika državnih institucija, vojnih parada, ali i nemilog događaja - masakra demonstranata 1989. godine. Na njemu se nalazi nekoliko spomenika koji će vas uvesti u kulturu i istoriju ovoga naroda, a neki od njih su Muzej kineske revolucije, Maov mauzolej, ali i nekadašnja vrata Zabranjenog grada, Vrata nebeskog mira i Ćenmen (Qianmen).

Mesto koje nikako ne smete izostaviti s popisa atrakcija je Zabranjeni grad, koji je sagrađen u 15. veku za vreme dinastije Ming. Okružen je deset metara visokim purpurnim zidom i odbrambenim kanalom, a ima više od 9.000 soba koje se nalaze u 800 zgrada. Kineski astronomi smatrali su da upravo ovo mesto ima kosmički značaj. Prema njihovom uverenju, zvezda Severnjača bila je nebesko središte, a samim time kraljevska rezidencija bila je ovozemaljsko središte. Zabranjeni grad na jednom mestu objedinjuje dvorane, vrtove, palate i trgove koji su bili dom vladarima dinastija Ming i Ćing. Danas se ovde u sklopu muzeja nalaze vredne zbirke predmeta od žada, slike, porcelan, predmeti od srebra i zlata, ali i relikvije izrađene od bambusa, drveta, odeća, kipovi božanstava, pisani radovi i istorijski zapisi. Muzej palate svake godine poseti i više od osam miliona turista.

Izvor: Krstarica

Južno od Trga Tjenanmen nalazi se Hram neba, gde su carevi dinastija Ming i Ćing odavali počast nebu i molili se za dobru žetvu. Zanimljivo je da je zid koji okružuje hram u svom južnom delu četvrtastog oblika, a u severnom ovalnog. Takva gradnja proizašla je iz verovanja da je nebo okruglo, a Zemlja četvrtasta. Na dan zimske ravnodnevice carevi su tu prinosili žrtve, a poslednja takva procesija održana je 1914. godine. Hram neba jedan je od četiri najznačajnija hrama u Pekingu. Ostali su Hram Sunca, Hram Zemlje i Mesečev hram. Imate li vremena za upoznavanje grada, svratite i do Tornja s bubnjevima (Drum Tower) u severnom centralnom delu Pekinga. Toranj je sagrađen u 13. veku za vreme Kublaj-kana; on je pomoću vodenih satova, gonga i bubnjeva svim stanovnicima grada javljao kada treba ustati i kada ići na spavanje. Hram Lama (Yonghe Palace) najveći je tibetansko-budistički hram i ujedno najpoznatiji van kineskog dela Tibeta. Ovde ćete pronaći najveći hram Bude (nalazi se u Ginisovoj knjizi rekorda) - visok je 18 metara i isklesan iz jednog komada sandalovine! Dođete li ovde, svakako posetite i Konfučijev hram. U blizini hrama nalazi se Carska akademija, osnovana 1306. godine, gde su se učili jezici i borilačke veštine. Akademija je danas pretvorena u Glavnu biblioteku.

Na severozapadu Pekinga na jezeru Kunming pronaći ćete veličanstvenu Letnju palatu, sagrađenu 1750. godine. Ona je bila letnjikovac careva dinastije Ćing. Tu se nalaze palata, predivni vrtovi i paviljoni, a svakako treba posetiti i privatno pozorište carice Cisi (Cixi). Prošetajte se dugačkim hodnikom uz jezero, sve do njegovog zapadnog dela, gde ćete ugledati mramorni brod. Ovaj čuveni brod sagrađen je 1755. godine. Na svakoj palubi nalaze se ogledala koja reflektuju površinu jezera, a doživljaj je jedinstven – kao da sedite na vodi.

Ovom spisku kulturno-istorijskih spomenika prilikom posete Pekingu morate dodati još jedno svetsko čudo. Poseta Pekingu podrazumeva i neizostavan obilazak Velikog kineskog zida, simbola kineske civilizacije i najvećeg vojnog utvrđenja na svetu. Gradnja zidina počela je u razdoblju 770-221. godine pre nove ere, a prvi car dinastije Ćin (Qin) odlučio je 221. godine pre nove ere da spoji pojedinačne dotad sagrađene delove zida pa je od tada Zid redovno proširivan, obnavljan i dorađivan. Svrha Zida bila je da spreči ulazak nomadskih plemena i pljačke na prostorima Kine. Veliki kineski zid koji danas možemo videti i posetiti sagrađen je za vreme vladavine dinastije Ming na području Badalinga u 16. veku, a nalazi se svega šezdesetak kilometara od Pekinga. Zid je na tom delu bio visok oko sedam, a širok oko pet metara. Pošto je car naredio da svi stanovnicu učestvuju u izgradnji zida, mnogi od njih su upravo tu i umrli, pa je tako Zid dobio i pomalo mračan naziv - najduže groblje na svetu. Mrtvi nisu zatrpavani u zidine, kao što postoje neke priče, jer bi njihova tela u stvari oslabila strukture građevine, već su ih sahranjivali pored samih zidina. Kineski zid ispričaće vam mnogo priča, od davnih vremena pa sve do današnjih dana, kad su neki delovi jednostavno srušeni, jer se na tim mestima grade nove građevine ili infrastrukturni objekti, dok se na drugim delovima lokalno stanovništvo koristi materijalom iz Zida za izgradnju kuća, ali je i sve češća pojava grafita, koji uništavaju ovo impresivno delo neprocenjive kulturne vrednosti.

Izvor: Krstarica