Olivera Marković

Olivera Marković je srpska glumica. Rođena je u Beogradu 3. maja 1925. godine. Pored pozorišta i filma bavila se i pevanjem naročito romansi. Igrala je u svim žanrovima.

Imala je samo devet godina kada je u Niškoj Banji osnovala "pozorišnu grupu" u kojoj je bila glavna glumica, rediteljka, autor tekstova i upravnica.

Akademiju je upisala 1948. godine i studirala kod Mate Miloševića. Član je Beogradskog dramskog pozorišta od 1951. godine. Tokom karijere ostvarila je preko 150 uloga u pozorištu i snimila više od 50 filmova.

Oliverin sin Goran Marković je poznati filmski i pozorišni režiser.

Pozorište

Poznata je po ulogama u:
"Mačka na usijanom limenom krovu" Tenesi Vilijamsa
"Vučjak" Miroslava Krleže
"Lov na veštice" Artura Milera
"Pigmalion" Bernarda Šoa
"Dobri čovek iz Sečuana"
"Majka hrabrost" Bertolda Brehta

Nagrade
1997. - Dobričin prsten, za životno delo
2007. - Statueta zlatni ćuran u Jagodini, za životno delo

Izvor: Wikipedia

Jedna od nasih najboljih glumica.

Kakva je ona faca  Definitivno jedna od nasih najboljih glumica, tako talentovana!

Neprevazidjena. I sin joj je najbolji. Najvise volim njene filmove i njen humor, zena ima smisla, nema sta

Sjajna glumica,za života zauzela mesto među najvećima,nepresušni izvor humora,šarma,gospodstvenosti.Pročitao sam u "Blic-u" da je prilično bolesna,skoro nepokretna.Ne znam koja je bolest u pitanju,ali svim srcem joj želim da se izbori sa njom i živi još mnogo leta na radost svih poštovalaca filma i teatra,ali i njene bravurozne glumačke ličnosti!Sve najbolje,gospođo Marković! 

Sećanje na Oliveru Marković

U subotu 1. oktobra u 12 časova na Velikoj sceni Narodnog pozorišta biće održano sećanje na dramsku umetnicu Oliveru Marković

O ličnosti i delu jedne od najvećih srpskih glumica 20. veka, koja je preminula u Beogradu 2. jula u 87. godini posle duge i teške bolesti, govoriće upravnik Narodnog pozorišta u Beogradu Božidar Đurović, dramska umetnica Ružica Sokić i pozorišni kritičar Milosav Buca Mirković, dok će pismo reditelja Jagoša Markovića pročitati glumac Miloš Đorđević.

Olivera Marković se rodila u Beogradu 3. maja 1925. godine. Ljubav prema teatru pokazivala je u najranijem detinjstvu da bi za vreme okupacije, sa grupom vršnjaka-gimnazijalaca i studenata, počela da sprema predstave na Kolarčevom univerzitetu i u beogradskim stanovima.

Prvi film snima već 1945. godine U planinama Jugoslavije. Član je Omladinskog, pa Akademskog pozorišta, a 1948. postaje jedan od studenata prve generacije Pozorišne akademije, u klasi Mate Miloševića. Sledeće godine postaje član Beogradskog dramskog pozorišta, u kojem igra i diplomsku predstavu, Poslednji Maksima Gorkog (1952).

Posle kraćeg angažmana u novosadskom Srpskom narodnom pozorištu, 1967. godine postaje član Narodnog pozorišta u Beogradu, gde je ostvarila više od trideset značajnih uloga, počev od Darje u Tihom Donu (M. Šolihov / V. Lukić), preko Maše u Tolstojevom Živom lešu, Agafje u Gogoljevoj Ženidbi, Aleksandre u Anujevoj Kolombi, Juliške u Nušićevom Putu oko sveta, Libere u Goldonijevim Ribarskim svađama, Arkadine u Čehovljevom Galebu, Babe u Gorskom vijencu (P. P. Njegoš / B. M. Mihiz, M. Bećković), Žene u Pat ili igra kraljeva, Gospođe Olge u istoimenom komadu Milutina Bojića, Gđe Jece Đerman u Kako zasmejati gospodara Vide Ognjenović, Filamente i Madam Parnel u Molijerovim Učenim ženama i Tartifu... do Brehtove Majke Hrabrosti, Nušićeve Živke ministarke i Stankovićeve Koštane.

U penziju odlazi 1989. godine, a poslednju premijeru na matičnoj sceni igra 1998. (uloga Mame u Makdoninom komadu Sakati Bili sa Inišmora).

Nagradu Narodnog pozorišta je dobila dva puta, za uloge Majka Hrabrost (1972) i Klara (Leda, 1978). Najveće priznanje koje dodeljuje Nacionalni teatar, Plaketu, dobila je 1988. godine.

Ako se ovome dodaju i najraznovrsniji dramski likovi ostvareni na drugim teatarskim scenama širom ondašnje zemlje, Markovićkin pozorišni opus broji više od sto uloga, među kojima je teško izdvojiti najbolje. Pomenimo bar neke: Maša (Tri sestre A. Čehova), Dunja ( Zločin i kazna F. M. Dostojevski / Minja Dedić), Katarina ( Ukroćena goropad V. Šekspira), Margaret ( Mačka na usijanom limenom krovu T. Vilijamsa), Eliza Dulitl ( Pigmalion B. Šoa), Silija Pičam (Prosjačka opera B. Brehta) i mnoge, mnoge druge.

Pored onih u matičnom Teatru, od pozorišnih nagrada izdvajamo i Specijalnu nagradu na Danima Komedije, Oktobarsku nagradu grada Beograda, Plakete Mata Milošević i Dobrica Milutinović te Dobričin prsten.

U impozantnom opusu od 63 snimljena filma su: Sumnjivo lice, Poslednji kolosek, Vlak bez voznog reda, Uzavreli grad, Dr, Kozara, Put oko sveta, Sibirska ledi Magbet (režirao Andžej Vajda), Nacionalna klasa, Petrijin venac, Majstori, majstori, Moj tata na određeno vreme, Balkan ekspres, Već viđeno,Braća po materi, Sabirni centar, Urnebesna tragedija...

Među filmskim nagradama ističu se Srebrna i dve Zlatne arene na Filmskom festivalu u Puli, te Slavica za ukupni doprinos razvoju filmske umetnosti. Rado je snimala i za televiziju – 13 drama, 26 serija i više šou-programa, a ostvarila je i pedesetak uloga u radio-dramama.

Najšira publika je pamti kao vrsnu, po mnogima najbolju pevačicu ruskih romansi i šlagera.

Olivera Marković je sahranjena 5. jula u Aleji velikana na Novom groblju u Beogradu.

Izvor: Story

Olivera Marković - ikona 20. veka

Olivera Marković je velika ikona duhovne glumačke lepote i raskošnog dara koja pripada redu najvećih dramskih umetnica 20. veka, rečeno je u subotu na skupu posvećenom sećanju na tu glumacu koja je umrla 2. jula.



Na skupu u Narodnom pozorištu u Beogradu, kojem su prisustvovali poštovaoci, kolege i porodica Olivere Marković, prikazan je film sa insertima iz brojnih predstava i filmova u kojima je igrala, kao i delovi iz intervjua sa glumicom.

Pozorišni kritičar Miroslav Buca Mirković naveo je u izjavi emitovanoj na video-bimu na velikoj sceni Narodnog pozorišta, da Olivera Marković nije samo glumica lepote nego i glumica jedne velike misije koja se svrstala u veličanstveni red najvećih glumica.

U svojoj poruci prisutnima, reditelj Jagoš Marković je naveo da se divi Oliveri Marković za koju je rekao da je jednostavno čudo i da on nema dara da to čudo opiše.

"Sa kakvom ljubavlju i strahom ovo pišem. Sa strahom da mi se ne omakne da pišem o sebi. Ako se nekome divite čitavog života, ako vas on zabavlja, uči, uzbuđuje još iz 'Nevena' i iz 'Babinog unučeta', iz filmova, pa predstavama u Narodnom, pa kasetama i pločama, pa još radite sa njim, onda je on zaista i deo vašeg bogatstva i sećanja", naveo je Markovć u pismu.

Glumica Ružića Sokić rekla je da je Olivera Marković bila glumica sa raskošnim darom i vitalnošću i navela da je ponosna što je veliki deo svog života podelila sa njom.

Reditelj Goran Marković, sin Olivere Marković, uručio je drvenu kutiju sa duborezom Muzeju Narodnog pozorišta koja će postati deo stalne postavke.

Marković je naveo da je u kutiji njegova majka držala par veštačkih trepavica kao nezaobilazni alat svake velike glumice, svoju vizit kartu i posmrtnicu Žanke Stokić koju je "Olivera skinula sa jednog drveta".

Olivera Marković (1925-2011) sahranjena je u Aleji velikana na Novom groblju u Beogradu.

Izvor: Mondo