Čuveni filmski reditelj Alan Rene (Alan Resnais), veteran francuske kinematografije, preminuo je u Parizu u 92. godini.



Rene je preminuo 1. marta u Parizu, okružen najbližima, saopštio je njegov producent Žan-Luj Livi (Jean-Louis Livi).

Tokom karijere koja je trajala više od šest decenija, Rene je snimio više od 50 filmova, medju kojima su i “Hirošimo, ljubavi moja” , “Privatni strahovi na javnim mestima”, “Prošle godine u Marijenbadu”, “Providence”, “Divlje trave”, “Moj ujak iz Amerike”, “Smoking/No Smoking”…

Poslednji njegov film “Rajlijev život” (Life of Riley) imao je premijeru na nedavnom 64. Berlinalu. Osvojio je Srebrnog medveda - nagradu “Alfred Bauer” za igrani film koji otvara nove perspektive. “Rajlijev život” proglašen je najboljim u takmičarskom programu i glasovima žirija FIPRESCI na 64. Berlinalu, a nije prisustvovao dodeli nagrada.

Rene je bio jedna od ikona francuskog novog talasa 60-ih, mada se nije izjašnjavao kao njegov predstavnik. Postepeno se odvojao od savremenika iz tog pokreta - Žan-Lik Godara (Jean-Luc Godard), Žaka Riveta (Jacques Rivette) i Fransoa Trifoa (Francois Truffaut). Dok su oni snimali kamerom iz ruke mlade Parižane na ulicama, Rene je počeo da se bavi povezivanjem prošlosti i sadašnjosti. Od 70-ih su njegovi filmovi postajali prijemčiviji i za najširu javnost, mada je ostao jedan od najeksperimentalnijih francuskih autora.

Bio je blizak i sa piscima i filmskim autorima okupljenim u grupi Left Bank, koja je bila posvećena modernizmu i levičarskoj politici.

Rene je bio poznat po eksperimentalnom pristupu filmu, a često je bio i montažer svojih ostvarenja. Težio je da objedini u filmu razne druge umetnosti, uključujući dramsko stvaralaštvo i pozorište, muziku, slikarstvo, strip… Obradjivao je širok spektar tema, od istorije i politike, preko umetnosti, društva, intimnih odnosa, do melanholije i smrti.

Svojevremeno je izjavio da je film kao vrsta eksperimenta u koji dodajete razne stvari ne znajući kakav će biti rezultat.

Rođen 3. juna 1922. godine, Rene je kao 13-godišnjak snimio prvi kratki film “Fantomas”.

Iako u poodmakloj starosti, nastavio je neumorno da snima, istražujući teme ljubavi, sećanja, smrtnosti…

Prema rečima njegovog producenta, radio je na scenariju novog filma.

Povodom smrti Renea, francuski ministar inostranih poslova Loran Fabijus istakao je da je otišao “veoma veliki talenat, univerzalno poznat”.

Rene je bio redovan učesnik najvećih svetskih festivala, a prvi put se pojavio u Kanu 1959. godine klasikom novog talasa “Hirošimo, ljubavi moja”, koji je prikazan van konkurencije.

Dobitnik je mnogobrojnih nagrada, među kojima su dva Cezara za najbolju režiju za filmove “Providence” i “Smoking/No Smoking”. Dobitnik je i Cezara za životno delo, a umro je dan nakon 39. dodele te najprestižnije francuske filmske nagrade.

Kanski filmski festival dodelio mu je nagradu za životno delo 2009.



Izvor

---

a tek što je dobio nagradu za nove perspektive živeo je dug, ispunjen život, ostavio za sobom mnoga remek-dela... može li se poželeti više

Neka počiva u miru.

ode velikan