Molekul koji su istraživači dobili veštačkim putem sličan je molekulu DNK i predstavlja prelaz između beživotnih hemijskih materija i prvog oblika života na Zemlji. Njegova posebnost je u tome što samostalno povezuje genetske informacije u strukturne nizove, a da mu za to nisu neophodni enzimi koji podstiču hemijske reakcije.

Supstancu koju su dobili u laboratoriji istraživački tim iz Instituta Skrips u Kaliforniji naziva tioster-peptidnom nukleinskom kiselinom, odnosno tPNK. Za materije koje ona sadrži pretpostavlja se da su postojale u prasvetu, pa naučnici misle da ona može dati odgovore na nastanak života na zemlji i tok evolucije. Njene osnovne jedinice, peptidi, povezane su sa aminokiselinom cistein. Peptidi stupaju u interakciju s istim nukleotidnim bazama koje sadrži i DNK, ali svaka od baza je vezana organskom materijom poznatom kao tioster. Kad se tioster vezuje sa cisteinom iz peptida, on formira tPNK, što omogućava nukleotidnim bazama da se bez enzima vezuju i raskidaju veze.
– Ovaj proces je kao kad vojnici marširaju u različitim pravcima kako bi napravili određenu formaciju i opet se rasturili da bi napravili neku drugu formaciju. Nije nam pošlo za rukom da se tPNK same umnožavaju, što se smatra prvim korakom u evoluciji, ali smo vrlo blizu tome – objašnjava Reza Gadiri, vođa istraživačkog tima iz Instituta Skrips u Kaliforniji.
Kako bi bolje razumeli ulogu tPNK, naučnici sada traže načine da hemijskim putem izmene njene delove, tako da u određenom trenutku „vojnici održe formaciju koju naprave“ omogućavajući tako prenos informacija.
Gadiri tvrdi da će se korišćenjem različitih hemijskih konstituenata dobijati različita jedinjenja slična tPNK. Takva jedinjenja bi možda vodila formiranju novih enzima ili drugih supstanci koje bi ubrzavale hemijske reakcije poput katalizatora. Pored toga, on predviđa i neke fantastične mogućnosti upotrebe materijala sa tPNK, pa će se plastika, na primer, sama regenerisati kada se polomi. Druga mogućnost jeste da se naprave materijali koji će menjati oblik reagujući na promene u okruženju.
Mnogi naučnici su i danas zaintrigirani pitanjem kako je nastao život na zemlji. Po opšteprihvaćenoj teoriji, prvi oblici života su se pojavili kada je hemijskim reakcijama došlo do formiranja molekula DNK , kojim su prenošene genetske informacije. Deo naučne javnosti je, međutim, tvrdio da su pre tih molekula morala postojati prostija jedinjenja, a s tom idejom je među prvima izašao pokojni Lesli Orgel.


Izvor: Blic