Maksim Baćović

Maksim Baćović,(1848 - 1876) crnogorski vojvoda, rođen je u Klenku u Banjanima, Stara Hercegovina a današnja Crna Gora. Osnove pismenosti je stekao u manastiru Kosijerevo, a kao miljenik knjaza Nikole i vojvode Petra Vukotića osnovnu školu na Cetinju je završio o državnom trošku. Jedno vrijeme se nalazio na službi kao pisar i saradnik banjskog vojvode Sima Baćovića, a po nalogu knjaza Nikole imenovan je vojvodom u Banjanima 1872. god. Jedan je od najmlađih crnogorsko-hercegovačkih vojvoda a pokrenuo je, 1873 uz podršku Stevana Zimonjića, Hercegovce na ustanak. Posredovao je između knjaza Nikole i nevesinjskih prvaka. Učestvovao je u pregovorima sa turskim pašama u Mostaru i Sarajevu i odigrao je značajnu ulogu kod kajmakana u Bileći. Sarađivao je sa vojvodom Pekom Pavlovićem kada je izbila Nevesinjska puška 1875. Predvodio je Banjane i Rudinjane tokom ustaničkih akcija u Bijeljini, Korićkom gradu,Gacku,Zvijerini i Nevesinjskoj kasabi i učestvovao je u pobedonosnim bitkama na Mosku kod Trebinja, Glavskom dolu, Popovom polju, Muratovici u Pivi i drugim mjestima. Bio je zagovornik ideje o ujedinjenju Crne Gore i Hervegovine, a kao član Glavnog štaba imao je zadatak da spriječi nadiranje turskih snaga na putu od Trebinja ka Dubrovniku. Poginuo je u bici između Radovan ždrijela i Gluve smokve, o čemu su pisali i brojni evropski listovi tog doba. Pogrebna kolona išla je od Dubrovnika, preko Konavala, Sutorine, Herceg Novog i Risna do Grahova gdje je i sahranjen. Njegovi posmrtni ostaci i spomenik prenijeti su 1970. god. u rodno mjesto. O njegovom junaštvu ispevane su mnoge epske pjesme, a Đura Jakšić mu je posvetio sliku na kojoj je prikazana smrt vojvode Baćovića. Nosilac je najznačajnijih crnogorskih odlikovanja.

Literatura
1. Srpska porodična enciklopedija, Narodna knjiga 2006

Izvor: Wikipedia