da vlado, vidiš ovaj tekst iz 2005. ti o tome govori:

U novom udžbeniku istorije za treći i četvrti razred gimnazije ne spominju se Sajmište, Banjica, Topovske šupe, a stradanje Jevreja spominje se lapidarno. Nedavno je, za vreme predstavljanja knjige "Mi smo preživeli - jugoslovenski Jevreji u holokaustu" istoričar Emil Kerenji rekao da se u udžbeniku istorije za četvrti razred gimnazije ne pominje Aušvic, da se ne pominju reči "holokaust" i "antisemitizam".

"Ove godine je 60 godina otkako je oslobođen grad Beograd. Beograd je u Drugom svetskom ratu imao sledeće žrtve: već 1942. to je prvi grad u Evropi koji je proglašen judenfrei - oslobođen od Jevreja, kako se nedić hvalio hitleru. To je grad koji je patentirao gasnu komoru, tu su bili čuveni kamioni dušegupke, u kojima su Jevreji sa Sajmišta gušeni na putu do Avale, gde su sahranjivani u Jajincima. U Jajincima je sahranjeno oko 68.000 ljudi. Postoje mesta u Beogradu koja su nepojamna stratišta. Jedno od njih je logor Sajmište koji ima samo jedno obeležje, ali ništa više od toga..." ovo su reči dr Branke Prpe, direktora Arhiva Beograda.

Suvi jezik statistike i brojeva govori da je tokom Drugog svetskog rata stradalo 14.500 od ukupno 16.000 srpskih Jevreja, ili 90 odsto populacije koja je do aprila 1941. živela na teritoriji Srbije. Slično je skončalo i 12.000 beogradskih Jevreja. Do polovine maja 1942. završeno je istrebljenje jevrejskih porodica.

Agilnost i efikasnost pokazane u ubijanju Jevreja u Srbiji isticane su i pohvaljivane tokom konferencije Hitlerovih vrhunskih operativaca na jezeru Vanze početkom 1942: beogradski Jevreji su postali žrtve jednog novog, "ekonomičnog" sredstva za masovnu likvidaciju, kamiona-gasne komore... Tu je razmatrano pokretanje široke akcije na svim teritorijama pod nemačkom okupacijom "poslednje faze" u "rešenju jevrejskog pitanja".

"Beograd je sa sudbinom svoje malobrojne jevrejske zajednice na taj način bio i neka vrsta ubilačkog "eksperimentalnog polja" u realizaciji nacističkog projekta o potpunoj fizičkoj likvidaciji Jevreja u Evropi, ističe dr Milan Ristović u predgovoru knjige "Stradanje Jevreja u okupiranom Beogradu 1941-1944, koja se nedavno pojavila u izdanju Srpske školske knjige".

I nije baš gestapo bio glavni, naprotiv, Koncentracioni logor BANJICA, formirao je Dragi Jovanovic predsednik opstine grada Beograda, odlukom od 5.jula 1941. Srpska vlada je adaptirala zgradu bivse vojne kasarne na Banjici. Samo u pocetku su SS-ovci sa snagama srpske Specijalne policije cuvali logor, skoro sve vreme rata samo su srpski zandarmi cuvali zatvorenike logora.
Upravnik logora je bio Srbin Svetozar Vujkovic. A Djodje Kosmajac pripadnik ZBORA mu je bio prvi pomocnik.

Уморни,то што ти покушаваш су радили комунисти пола века! СРБИ нису правили логоре,а они које ти помињеш су били издајници против којих су се борили четници Драже Михаиловића.Мада,о Недићу не могу да кажем ништа лоше,много Срба је спасио за време рата.Није га народ џабе звао ''Српска мајка''.Хоћеш да кажеш да су и Срби радили оно што су твоји преци радили у Јасеновцу,Старој Градишци и осталим логорима у НДХ.Размисли само о томе ко је био у логорима на Сајмишту,Бањици и осталим,рекао сам већ напред,већином СРБИ,на нашу жалост!

e vidiš tako su komunisti i jasenovac prenapuhavali "pola veka", isto kao što ti kažeš za logore u srbiji tako i ja mogu reći za logore u ndh i neću puno pogriješiti.

- i u ndh su te logore osnovali izdajnici protiv kojih su se borili hrvatski antifašisti
- ti o nediću ne možeš ništa loše reći a nedić, srpska majka, je priznao ndh
- žrtva je žrtva, bez obzira na naciju, jel tako. srbi su držali taj logor a žrtve su bile raznih nacija
- i u jasenovcu je pobijeno puno hrvata i to nakon svršetka rata, od 45.-48. pa i do 51.

Sad si mi povukao zivac. NE Srbi nisu drzali ni jedan logor u Beogradu. U Beogradu su ubijani Srbi, Jevreji, Romi i fasisticki izdajnici. Lijepo ukucaj u Google i kazace ti se samo.

Petnaestog maja 1941. Srbija je osvanula sa plakatiranim saopštenjem nemačkih okupacionih vlasti da će za svakog ubijenog nemačkog vojnika biti streljano stotinu, a za svakog ranjenog pedeset Srba. Za čitavo vreme okupacije ova naredba je od nemačkih vlasti odlučno sproveđena. Okupator je odmah organizovao tri koncentraciona logora u Srbiji: na Banjici u Beogradu, Crvenom krstu pored Niša i (30. septembra 1941) pokraj Save u Šapcu.

O formiranju koncentracionog logora na Banjici predsednik komesarske uprave u okupiranoj Srbiji piše već u svom ukupnom izveštaju za mesec maj 1941. Dvadesetosmog maja 1941. bila je razmatrana mogućnost formiranja koncentracionog logora u koji bi bili zatvoreni svi oni koji su "opasni po javni red i poredak". U to vreme je u Srbiji postojao samo jedan pokret otpora - odredi Kraljevske jugoslovenske vojske u Otaybini, pod komandom generalštabnog pukovnika Dragoljuba - Draže Mihailovića.

U Šapcu su, u stvari, bila formirana dva logora: jedan u kasarni na Senjaku, koji je kao prolazni rasformiran u leto 1943, i drugi na Savi, koji je ostao do kraja okupacije. A u Beogradu, samo nekoliko kilometara od logora na Banjici formiran je na Sajmištu, na levoj obali Save, 28. oktobra 1941. još jedan koncentracioni logor. Svi ti logori su bili sabirališta za nove žrtve, civile, taoce, nevine, obično najuglednije, građane, koji su iz njih odvođeni na streljanje, kako bi bila zadovoljena kvota "sto za jednoga".

Nadji mi neki izvor, a da ne stoji HR pored?

Srbi nikada nisu ubijali Jevreje i Rome... Za vrijeme rata u BiH i Hrvatskoj iz Izraela je stizala pomoc. Braci Srbima na usluzi...

Ovo ce otkloniti sve dileme...

The Sajmište concentration camp was one German concentration camps in Serbia, and in the beginning was almost exclusive for Serbian Jews. The number of inmates is estimated at 100.000. At least 40,000 Serbian and 8,000 Jewish victims perished in it. The camp was formed in December 1941. and shut down in September 1944.

[edit] The Sajmište Camp

The majority of Serbian Jews were killed in the Sajmište camp. There is no precise information and documentation is almost non-existent, yet it is estimated that the number of victims comes to at least 8,000. The camp was formed on the left bank of the Sava by the railway bridge at the entrance into Belgrade where the pre-war trade fair was located. This is where the name Sajmište originated. This territory which was, at that time, deserted, uninhabited and marshy, was several kilometers from Zemun and formed a part of NDH (Independent State of Croatia) territory, so the Germans asked for it to be given to them.

The commander, Androfer, his assistant and guards were SS-men. Supplies were provided by the "Department of Social Care and Social Institutions of Belgrade’s Municipal Authorities". At the beginning of December 1941, German authorities called upon Jews in Belgrade to report to the Special Police and to hand over their house keys. From December 8th until 12th, Germans took them to Sajmiste. Conditions in the camp were extremely difficult - the damp and the cold, hunger and epidemics. A Jewish source says:

    "The food was appalling and often not even the minimal amount of food was supplied. In Nedić’s units there were people who were no better than the Germans themselves."

As camp inmates starved and froze to death, Jewish men (the number is unknown) were led away to be shot by German firing squads in Belgrade. They were killed in the same manner, in the same place and by the same people as were the Banjica prisoners. After all men were shot, 6,280 women and children were killed in a special gas truck on their way to Belgrade and buried in Jajinci. A Serbian company "Obnova" purchased the clothes of those. Some were led away to camps in other countries (numbers and destination are unknown). When the number of imprisoned Jews began to decrease, Serbian prisoners and others began to arrive.

All Jews in that camp were liquidated before August 1942, and the Germans declared Belgrade "Judenrein".

Another surviving Serbian camp inmate, wrote in his book of memoirs:

    "Several thousand Jews passed through the Sajmište camp... Long lines of sad histories were written on the walls of the pavilions and in many places artistic portraits were completed. For days we returned to these final traces of thousands of people. There were surviving Serbians who told us various details about the life of the Jews in Sajmište and who had allowed the Jews to write their final parting thoughts and vows."

[edit] Aftermath

As of 2006 Sajmište is still not a memorial center. On February 11, 1993, the European parliament adopted the Resolution on European and International Protection of Concentration Camps as Historical Monuments. But it seems this does not pertain to camp Sajmište. Sajmište, the largest Jewish execution camp in Serbia, is not even listed among the names of the 22 largest camps for Jews in Europe in the Memorial Center Jad Vashem in the Hall of Memoirs in Jerusalem. Of all the camps in the former Yugoslavia, Jasenovac is the only name listed. Initiative to create a memorial center was initiated in April 2006.

Before the war there were 10,400 Jews in Belgrade and roughly 16,000 in the whole of Serbia. Around 90% were killed in the Holocaust.

In 1944, Sajmište was hit by U.S. bombers in raids, which killed 80 people at the camp and injured 170. The bombers' intended target was the nearby railway station.

Wikipedia

evo ti sa leksikona yu mitologije:

Organizujući svoj policijski aparat, Jovanović je radio po ugledu na Gestapo i pod njegovim direktnim nadzorom. Proganjanja komunističkih ilegalaca i njihovih pomagača po okupiranom Beogradu od strane Jovanovićevih agenata bila su svakodnevna i dosta uspješna. Pored već postojećih zatvora u Beogradu, Jovanović je na Banjici organizovao i pravi koncentracioni logor kroz koji su tokom okupacije prošle desetine hiljada ljudi. Komandant logora bio je zloglasni policajac Svetozar Vujković, koji je organizovao užasna mučenja zatvorenika, koja su, po uzoru na Gestapo, uključivala i elemente psihološke torture, tako da su mnogi ispitanici na kraju bivali slomljeni i odavali svoje drugove, što je rezultiralo novim hapšenjima i ubistvima. Broj zatvorenika sa Banjice koji su strijeljani nikada nije uvrđen. Komunističke vlasti baratale su sa nevjerovatnom cifrom od 70 000 strijeljanih, dok je Jovanović poslije rata na suđenju tvrdio da on zna za 600, što je opet, izgleda, premali broj kada se sve uzme u obzir. Kao šef SDB-a Jovanović je potpisivao brojne naloge za strijeljanje, čime je direktno skrivio smrt hiljada osoba. Često su mu okupatori dozvoljavali da sam sastavi spisak onih koji trebaju da budu strijeljani, kako se ne bi desilo da se na njemu nađu i neki provjereni Nedićevi ili Mihailovićevi saradnici.

možeš i na wikipediji pogledati o dragom jovanoviću i na kojem god hoćeš vašem forumu

by Edin Čengić @ 2003-10-01   

Dobro de... tacno je to za Jovanovica. Kome je sluzio Jovanovic?
Ko su zrtve logora?

The Banjica Concentration Camp

The Banjica camp in Belgrade was established in July 1941 and shut down at the end of September 1944, a month before the withdrawal of the Germans from Belgrade. At a meeting between the Serbian Police and members of the Gestapo in June 1941, it was decided that one of the barracks of the former Yugoslav Army in Belgrade’s suburbs be transformed into a concentration camp. Dragi Jovanovic signed the document to this effect and the first prisoners were brought in on May 9. Svetozar Vujkovic was appointed director of the Serbian part of the camp where there were only Serbian police. The smaller German part was directed by members of the Gestapo. The commander of the camp and along with his assistant were German. The German and Serbian parts of the camps were completely separate.

The prisoners were watched by heavily armed guards:

    Machine guns and reflectors were set up on the roofs. Day and night, double guards made up of one SS-man and a gendarme from the Special Police stood watch. Later when the police gained the trust of the occupier, the German guards were withdrawn". The same Serbian source also said: "The camp management apparatus was also made up of prison wardens, headed by their commander, who had been chosen from the ranks of former gendarmes, now members of the Serbian guard.

From partially preserved documents of the Serbian part of the camp we learn that 23,697 people were registered and 3,489 were executed by a firing squad. The German and Serbian police began, at the end of 1943, to destroy the documentation and to excavate and burn the executed bodies so that it is actually not known how many victims perished, nor how many were Jews, Serbs or others.

Wikipedia

kome je služio?

istima kojima je i pavelić služio.

kužiš

žrtve su bili židovi i srbi u većini, nakon što su židove istrijebili i nakon što je beograd postao juden frei, žrtve su bili ostali (uglavnom srbi)

Jel Jovanovic zelio da izvrsi etnicko ciscenje Srbije. Da trecinu pobije, trecini promjeni vjeru, a trecinu da protjera u druge zemlje?
Velika je to razlika. Jedina slicnost je sto su sluzili okupatoru, ali samo slicnost!
Ovo je tvoje licno razmisljanje sa kojim se ja ne slazem... 

pa ako se riješio više od 90% židova to je etničko čišćenje. uostalom sam si to rekao.

jasenovac je također osnovan prvenstveno za židove, i to sa područja cijele ndh (u sarajevu ih je bilo jako puno) a podredna zadaća mu je bila riješiti srpsko pitanje i to onaj dio srba koji se nije htio odseliti (deportirati) niti prijeći na hrvatsku pravoslavnu crkvu.

ali jasenovac je postojao do 48. ili 51. kada se otvorio goli otok i od 45. do 48. ili 51. u njemu je staradalo jako puno hrvata. nakon zatvaranja je srušen do temelja. zašto? očito što su komunisti nešto skrivali.

ni u jednom ni u drugom slučaju ne možemo govoriti o genocidnim narodima, genocidan je bio režim na vlasti sa kojim se većina naroda nije slagala. to je sve što sam htio reći.

Beograd: Jevreji u Beogradu su ubijani na osnovu naredjenja okupatora. Cilj: nije bio srpski, vec okupatorski. Srbi su sa Jevrejima zivjeli i borili se protiv okupatora.
Jasenovac: Ustase su ubijale na osnovu svojih ciljeva. (treba li spominjati NDH) Ustase su objerucke docekale okupatora u Zagrebu!
Velika razlika

Naravno... Ali ne mogu da shvatim... jeli se to ti odrices Ustasa?