Jerusalim, grad u današnjem Izraelu, jedinstven je po tome što označava sveto mesto za tri vere: hrišćanstvo, judaizam i islam. Zidine starog grada opasuju prostor na kojem je začeta čitava današnja jevrejska, hrišćanska i muslimanska civilizacija. Na tom mestu nalaze se najznačajniji istorijski spomenici kao i mesta na kojima su se, po predanju, odigrali događaji opisani u svetim knjigama - Bibliji i Kuranu.

Jedno od najposećenijih mesta je ostatak Solomonovog hrama, Zapadni zid, nama poznatiji kao Zid plača. Jevreji iz celog sveta dolaze da se mole ispred ovog zida ostavljajući poruke na hartiji u pukotinama zida. Ovde se, takođe, mole i hasidi - vernici sa dugačkim zulufima, crnom bradom, u crnim odorama i sa šeširima koji liče na cilindre. Religija im ne dozvoljava da rade subotom, pa su svi važni uređaji u domaćinstvima programirani da na taj dan (šabat) rade sami. Petak je dan kada se većina jevrejskog stanovništva priprema za šabat, jer on traje od petka uveče do subote uveče. Za to vreme ljudi se pozdravljaju "šabat šalom" (mir subotom).

Posetiocima je takođe zanimljiva i ulica kojom je Hrist prošao kada je vođen na pogubljenje. Njeno ime je Via dolorosa, što znači Put suza. U ulici su označena mesta na kojima je Isus padao noseći krst. Danas se tu nalazi pijaca. Na brdu Golgota, gde je razapet Hrist, danas se nalazi crkva, a u rupu u zemlji u koju je bio poboden krst posetioci stavljaju ruke.

Za pripadnike muslimanske vere značajna je džamija Al Akša, posle Meke i Medine najveće sveto mesto muslimana, ispred koje se nalazi kamen sa otiscima kopita Muhamedovog konja. Predanje kaže da je konj svoje otiske u njemu ostavio neposredno pre nego što se Muhamed vazneo u nebo. Značajna mesta za Jevreje su, pored Zapadnog zida, još i Davidov i Solomonov grob.



Ovaj grad je imao burnu istoriju, pretrpeo je rušenja i osvajanja, a od 1948. godine zahvatila su ga čak četiri rata. Pre tri hiljade godina Jerusalim je osvojio jevrejski car David. Posle Davidove smrti na vlast dolazi Solomon koji počinje da gradi hram, "kuću za Božje ime". Za to mu je trebalo sedam godina, a gradilo ga je 183 300 ljudi. U to vreme bilo je to najveće svetilište na svetu. Godine 587. vavilonski vladar Nabukodonosor razara Jerusalim i tera njegove stanovnike u izgnanstvo. Obnavlja ga Persija 50 godina kasnije i vraća više od 420 000 ljudi iz izgnanstva na svoja ognjišta. Godine 332. Jerusalim osvaja Aleksandar Veliki, a nakon njega smenjuje se vladavina Hasmonejaca i rimskih vladara Pompeja i Hadrijana sve do polovine 13. veka kada Jerusalim naseljava veliki broj arapa. Pod turskom vlašću koja je usledila, grad se ponovo razvija.

U savremeno doba se već nekoliko godina vodi rat za prevlast nad pojasom Gaze. Česti bombaški napadi uznemiravaju stanovništvo, ali se oni subotom i dalje pozdravljaju svojim tradicionalnim pozdravom za mir nadajući se da će jednog dana zaista biti tako.

Zaista jedan od najlepsih gradova na svetu.Posebno "Ulica Suza" koju dok prolazite ali stvarno dozivljavate iskonski mir.