Zodijak je bio poznat još u Vavilonu oko 700. godine pre Hrista. Neki podaci kažu da od 420. godine pre Hrista su već bile izračunate pozicije planeta, nakon što se razvila jedna vrsta planetarne teorije, koja se bavila osmatranjem i izračunavanjem planetarnih pozicija sa podacima o znakovima.
 
U Vavilonu i Grčkoj zodijački znakovi su upotrebljavani u praktične svrhe. Današnji podaci govore da su grci preuzeli ovaj vavilonski zodijak, da bi ga potom modifikovali i dali neka imena i znakove.
 
Koncept zodijaka se razvio u Mesopotamiji, a u 3. veku je dalje usavršavan kod Grka, pa je stigao i u Egipat, gde se stopio sa sistemom dekada.
 
Sledeći istorijski razvoj, na videlo izlazi činjenica da je helenistički zodijak u svojim suštinskim delovima zasnovan na svom vavilonskom prauzoru, koji je potom bio modifikovan grčkim i egipatskim elementima. Temelj u svakom slučaju predstavlja vavilonski zodijak. Ovakva opisana struktura vavilonskog zodijaka prenesena je u Grčku, Egipat i Indiju. Putem transfera znanja zodijak se preko Indije proširio dalje na Indoneziju i Polineziju.
 
AVRAM - starozavetni patrijarh, otac Izraelčana, a prema judejsko - samaričanskoj legendi iz 2. veka pre Hrista, Avram je prvi astrolog.
 
KUMRAN - je nalazište hebrejskih spisa na svicima pokraj Mrtvog mora iz vremena Hristovog rođenja. Među njima neki sadrže i šifrovane astrološke tekstove.
 
ENUMA ANU ENLIL - je zbirka iz drugog milenijuma pre Hrista. Ova zbirka je sačinjena klinastim pismom i bila je astrološki priručnik onog vremena. Ovu zbirku treba smatrati kao temelj astrologije, naročito helenističke.
 
SALMEŠOINIAKA - u grčko-egipatskoj astrologiji knjiga proročanstva, napisana na vulgarnom grčkom jeziku.
 
HARMONIJA SFERA - je učenje antičkog doba i srednjeg veka, a predstavlja nečujno sazvežde, muziku sfera, koju stvaraju planete.
 
HERMES TRISMEGISTOS - je grčki naziv za egiptskog Tota, Boga pisama i mudrosti. Hermetički spisi su pripisani njemu, koji su filozofsko-teološkog sadržaja. Magijski, astrološki i alhemijski spisi sa nazivom Hermes Trismegistos javljaju se sve do Novog veka.
 
TABULA SMARAGDINA - je smaragadna tablica alhemičara i astrologa.
 
DOROTEOS IZ SIDONA - je živeo u vreme rimskog imperatora Kaligule (12 - 41. po Hristu) i jedan od najpoznatijih antičkih astrologa. Njegovo delo Pentateuh poznato je samo iz radova drugih astrologa, koje je kasnije činilo suštinski temelj arapske astrologije.
 
MATERNUS FIRMIKUS - je bio rimski besednik i senator, a živeo je u prvoj polovini 4. veka. Sačinio je jedan astrološki udžbenik koji se zvao Mathesi.
  izvor
 

MATEMATIKA ALHANDREI - je udžbenik iz karolinškog doba koji povezuje astrologiju sa mistikom slova i brojeva. Kažu da ga je sastavio arapski astrolog al - Kalander.
 
HALDEJAC - je izraz koji se koristi potcenjivački u smislu maga koji se bavi astrologijom. Odlukom Rimskog Senata iz 16. godine svi Haldejci su bili proterani, a rasturanje astroloških knjiga i savetovanje je bilo zabranjeno.
 
MATERNUS - Firmukus Julijus je bio sicilijanski senator u doba cara Konstantina i napisao je delo Matezis. To je jedino potpuno sačuvano astrološko delo na latinskom jeziku. U njemu je većina građe preuzeta iz grčko-egipatskih udžbenika.
 
MONOMERJE - je naziv za tehniku predviđanja kod koje svaki stepen zodijaka određuje sudbinu pojedinca. Prvi primeri se sreću u 8. knjizi Matezisa od Firmikusa Maternusa.
 
PTOLOMEJ KLAUDIJE - je bio astronom, matematičar, geograf i astrolog, a živeo je oko 90. - 160. u Aleksandriji. Prvo značajno delo je Megale syntaxis, a drugo značajno delo zove se Geographike hyuphegesis. Za astrologiju je važno njegovo delo Tetrabiblos. Razvio je teoriju kuća i utemeljio vezu između zodijačkih znakova i fizičkih okolnosti.
 
SASANIDSKA ASTROLOGIJA - razvila se pod vladavinom Sasanida u persiji (224. - 642.). Ona je imala veliki uticaj kasnije na razvoj islamske astrologije.
 
MANETHO - je bio egipatski sveštenik i istoričar, a živeo je oko 270. pre Hrista. U Mesopotamiji je proučavao astrologiju.
 
HALDEJSKA ASTROLOGIJA - je bila zasnovana na sumero-vavilonskom učenju o zvezdama koja se pojavila u doba haldejskih kraljeva (625 - 539. pre H). U sprezi sa Mitrinim kultom bila je najrasprostranjenija na području rimskog carstva. Npr. u grčkoj tradiciji se navodi da je Ptagora bio učenik nekog maga ili Haldejca.
 
ARATOS - je grčki pisac mitova. Oko 270. pre Hrista u svojoj poučnoj poemi Fenomena on opisuje zvezde i dvanaest zodijačkih sazvežda. Hiparh je na osnovu proučavanja Aratosove sfere izveo termin precesije.
 
PARAPEGMA - kod starih Grka kalendar fiksnih zvezda.
 
BEROSOS - oko 340. - 270. pre Hrista bio je osnivač astrološke škole na grčkom ostrvu Kosu.
 
NEHEPSO - je bio egipatski kralj, a živeo je oko 500. god. pre Hrista. Po legendi njemu su zvezdana božanstva objavila tajnu, a njih je zabeležio prvosveštenik Petoziris koji je navodno astrologiju uveo u medicinu.
 
TRUTINA HERMETIS - je računski metod korišćen u antičkoj rimskoj astrologiji. U njemu se o momentu rođenja donosio zaključak na osnovu trenutka začeća.
 
BET ALFA - je mozaik na podu jedne sinagoge u Izraelu sa zodijakom. Najverovatnije je nastao u vreme vladavine cara Justinijana I (518. - 527.). U centru ovog zodijaka je Helios sa Sunčevim kočijama, a u četiri ugla su predstave četiri godišnja doba.
 
ALKABICIJUS - je važio za jednog od najčitanijih arapskih astroloških pisaca srednjeg veka. Umro je 967. u Saragosi. Njegova najpoznatija knjiga bila je ''Uvod u umeće tumačenja zvezda.''
 
TOLEDANSKA PISMA - su leci koje su izdali Jovan iz Toleda i toledska astrološka škola sa predskazanjima katastrofa (1186. god.).
 
ALMAGEST - je arapski prevod iz 827. godine po Hristu Ptolomejevog glavnog astronomskog dela, a koje je 1175. po prvi put prevedeno na latinski (Tetrabiblos).
 
ALBOHALI - je bio arapski astrolog, a živeo je negde do 850. god. Bio je poznat po svom umeću astrološkog punktiranja i po svojoj knjizi o natalnoj astrologiji koja je prevedena na latinski jezik.
 
ALKINDI - je jedan od utemeljitelja arapske astrologije, a rođen je oko 800. god.
 
ALBERTUS MAGNUS - oko 1200. - 1280, bio je crkveni učitelj i ''ekspert'' svoga doba iz oblasti filozofije i prirodnih nauka. Objavljivao je i astrološki zanimljive prikaze, kao npr. da su rođenja nakazne dece izazvana nepovoljnim kosmičkim konstelacijama, da svaka planeta po mesec dana vlada plodom u majčinoj utrobi ili da svaka nebeska sfera još pre rođenja detetu utiskuje pečat određenih osobina.
 
SKIFANOJA - je palata u italijanskom gradu Ferari koja je oslikana freskama sa zodijačkim znacima.
 
RODŽER BEKON - (oko 1214. - 1294.) bio je engleski filozof i astrolog. On je formulisao tvrdnju o čovekovoj slobodnoj volji, dok nebeska tela određuju opšte smernice sudbine. Najznačajnije astrološko delo je Spekulum astronomije i bio je jedan od najvećih pobornika astrologije u srednjem veku.
 
PJETRO D'ABANO (1250. - 1316.) - je bio italijanski lekar, filozof i astrolog. Zastupao je mišljenje da su svi događaji predodređeni dejstvom nebeskih tela.
 
ALFOSINIJSKE TABELE - su bile sastavljene po nalogu Alfonsa X od Kastilije u kojima su bili položaji Sunca, Meseca i planeta. U periodu izmedu 1248. - 1272. doradili su ih arapski, jevrejski i hrišćanski astrolozi.
 
GVIDO BONATUS (oko 1230. - 1300.) - bio je franjevački monah i italijanski astrolog, a zahtevao je izradu gradbenih horoskopa prilikom izgradnji crkvi.
 
KAMPANUS DOVANI (1233 - 1296.) - je bio italijanski matematičar i astrolog i tvorac jedne konstrukcije kuća koja je i danas u upotrebi. Napisao je više knjiga o astrologiji i preveo je Euklidove - Elemente prema jednoj arapskoj verziji.
 
CEKO D' ASKOLI (1257. - 1327.) - bio je italijanski astrolog i enciklopedista, dvorski astrolog vojvode od Kalabrije.
 
LIHTENBERGER JOHANES (1445. - 1503.) - je bio nemački astrolog. Paracelezus je razmatrao brojne njegove prognoze.
 
ŠENER JOHANES (1477. - 1547.) - je nemački matematičar i astrolog. Zaslužan je kao izdavač spisa Pauerbaha, Valtera, Regiomontanusa i Kopernika. Objavio je i efemeride, kao i jedan udžbenik astrologije.
 
REGIOMONTANUS - je bio nemački astronom i matematičar. Rođen je 1436. u Kenigsbergu, a umro je u Rimu 1476. Proširio je algebru i trigonometriju, poboljšao astronomske i navigacijske uređaje. Po njemu danas nosi ime jedan metod računanja za određivanje kuća u horoskopu.
 
LUKAS GAURIKUS (1476. - 1558.) - je bio italijanski sveštenik i matematičar, ali i jedan od najuglednijih astrologa 16. veka. Vršio je službu astrologa kod Pavla trećeg.
 
KOPERNIKUS - Nikola Kopernik rođen je 19.02.1473. u Torunu, a umro je 24.05.1543. u Franenburgu. Studirao je astronomiju, medicinu i prava i objavio je svoje kapitalno delo De revolutionibus orbium coelestium u kojem je razradio svoju prestavu o ustrojstvu svemira.
 
PARACELZUS (1493. - 1541.) - je bio lekar, alhemičar i filozof. Pisao je medicinska i teozofsko-mistična dela, a uz to se bavio i astronomskim i alhemijskim istraživanjima. Zahtevao je od lekara poznavanje astrologije.
 
ŠTEFLER JOHANES (1452. - 1531.) - je bio nemački matematičar i astronom. Sastavio je almanah efemerida za godine 1489. - 1531. gde je objavio i astrološka predskazanja. Sastavljao je horoskope mnogim knezovima, pa i caru Maksimilijanu.
 
KOPERNIKANSKI SISTEM - je heliocentrični sa Suncem u sedištu planetarnog sistema i zamenio je geocentrični ili ptolemejski sistem.
 
VIRDUNG JOHANES (živeo oko 1500.) - bio je nemački astronom i astrolog.
 
KARDANUS HIJERONIMUS (1501. - 1576.) - je bio italijanski lekar, matematičar i astrolog. Bavio se astrološkim tumačenjem bora na čelu i sastavio je Hristov natalni horoskop. 
 
NOSTRADAMUS (1503. - 1577.) - je bio jevrejski astrolog i lekar, kao i lični lekar Karla IX Francuskog. Najznačajnije delo sa predskazanjima su Centurije. Međutim, za njegovo ime su vezani mnogi falsifikati.
 
NAIBODOV KLJUČ - je nazvan po astrologu i matematičaru Naibodu, a koji je živeo oko 1550. god. Predstavlja vrednost za baratanje kod primarne direkcije.
 
MOREN DE VILFRANŠ (1583. - 1656.) - je bio francuski matematičar i astrolog, a uživao je veliki ugled na francuskom dvoru. Njegovo glavno delo je Astrologia Gallica koje je objavljeno 1661. god. još i danas njegovo delo uživa veliki ugled.
 
KATALOGUS - je katalog grčkih astroloških rukopisa koje su iz evropskih biblioteka sakupili filozofi 1895. god.
  izvor
 

DŽON DI (1527. - 1608.) - je engleski astrolog i alhemičar u vreme Elizabete I. Njegovo interesovanje je najviše bilo u okultnom području.
 
JUNKTINUS, FRANCESKO DUNTINI (1523. - 1580.) - je bio starešina karmeličanskog reda, a 1573. god. objavljuje Spekulum astrologikum (tablice za izračunavanje horoskopa).
 
TIHO BRAHE (1546. - 1601.) - je bio danski astronom, a Kepler je bio jedno vreme njegov asistent. Brahe je osporavao Kopernikanski sistem zbog nedovoljne osmatračke zasnovanosti. Kao astrolog bavio se uticajem velikih konjukcija na prirodne katastrofe.
 
JOHANES KEPLER - rođen 27.12.1571. god. u gradu Vajlu (današnji Virtemberg), a umro je 15.11.1630. Nemački astronom, matematičar i astrolog, a pored Njutna i Galileja, najznačajniji je naučnik sa početka novog veka.
 
SENI DOVANI BATISTA - je bio italijanski astrolog i Valenštajnov zvezdocatac.
 
PFAF JULIJUS VILHELM ANDREAS (1774. - 1835.) - je bio jedan od poslednjih profesora astrologije na nemačkim univerzitetima. Napisao je delo pod nazivom Astrologija koje je objavljeno u Ninbergu 1816. god.
 
ALAN LEO (1860. - 1917.) - je bio engleski astrolog i među vodećim umovima ezoterične astrologije.
 
ŠOASNAR - je bio francuski astrolog (1867. - 1930.).
 
VITE ALFRED (1878. - 1941.) - je osnivač Hamburške škole u kojoj se horoskop opisuje prema slikama planeta, zasnovanim na sumama, polusumama ili deferencijama.
 
RING TOMAS (1892 - ?) - je bio nemački astrolog i psiholog. Autor brojnih značajnih i popularnih knjiga.
 
EZOTERIČNA ASTROLOGIJA - je nasuprot prognostičkoj ili praktičnoj astrologiji. Njeni pobornici su bili Alan Leo, Zefarijel i Maks Hajndel (1865. - 1919.).
 
RAJNHOLD EBERTIN (1901 - ?) - astrolog, 1928. god. je pokrenuo magazin Kosmobiologija.
 
KRAFT KARL ERNST (1900. - 1945.) - je bio švajcarski astrolog najverovatnije tada na raspolaganju nacističkim vlastima, kao njihov astrolog.
 
PSIHOANALIZA - je učenje Sigmunda Frojda, a uvedena je u astrologiju oko 1960. god.
 
ALENSKA ŠKOLA - predstavljala je moderan pravac u nemačkoj astrologiji, a obeležila ga je porodica Ebertin. U njoj su bila naglašena psihološka gledišta.
 
ASTRALNA MITOLOGIJA - je zbir mitova gde su zvezde prikazane kao božanstva ili bogovi. U posebno onim visokorazvijenim kulturama, kao i u zemljoradničkim (Meksiko, Egipat, Vavilon i dr. ) ovaj kult je izgrađivan oko Sunca, Meseca i planeta.
 
ASTROLAB - je klasični astronomski uređaj za merenje uglova. Kažu da je najverovatnije Hiparhov izum iz 2. veka pre Hrista, a kasnije su ga usavršili Arapi.
 
TRADICIONALISTIČKA ŠKOLA - u ovoj školi Ptolomejeva reč je važila kao neprikosnovena sve dok se nisu pojavili Vilenfranš, J. Šenera i Regiomontanus.
 
SIMBOLISTIČKA ŠKOLA ASTROLOGIJE - je zasnovana na uticaju K. G. Junga i njegove psihologije. Pripadnici ovog učenja pokušavaju kako oni kažu da omekšaju kruto tumačenje tradicionalističke astrologije, ne bi li tako došli do ''ispravnijih'' rezultata.
 
ASTROLOGIJA GALIKA - životno i najveće delo Morina de Vilfranša.
 
ASTROLOGIJA ZNAMENJA - je prvi stepan u razvoju vavilonske astrologije. Ona seže negde do Hamurabijevog doba, a vrhunac dostiže u vreme Kasita i Asiraca između 1400. i 650. pre Hrista. U njoj se ne javljaju još zodijački znaci, a bavila se događajima koji predskazuju npr. dobru ili slabu žetvu, rat ili mir.
 
HOROSKOPSKA ASTROLOGIJA - nastaje nakon Astrologije znamenja i Zodijačke astrologije i treći je stepen koji se zasniva na primeni horoskopa. Razvijala se od 5. veka pre Hrista.
 
DEMOKRITOVA SFERA - je korišćena u antičko doba, a svrha je bila saznati da li će neki pacijent preživeti ili umreti.
 
DENDERIJSKI ZODIJAK - nalazi se u Denderi, hramu u Gornjem Egiptu iz vremena oko tridesete godine pre Hrista.
 
DODEKAETERISNA ASTROLOGIJA - je razvojni stepen astrologije između Astrologije znamenja i Horoskopske astrologije (primitivna zodijačka astrologija). Ovaj horoskop daje predskazanja o vremenskim prilikama i o vegetaciji.
 
EGIPATSKI SISTEM - je viđenje sveta, odnosno predstava svemira u kome se Zemlja nalazi u središtu, a oko nje kruže Mesec i Sunce, dok oko Sunca kruže Merkur i Venera, a tri spoljašnje planete, Mars, Jupiter i Saturn, takođe kruže oko Zemlje 
 
INDIJSKA ASTROLOGIJA - je blisko srodna sa helenističkom astrologijom, a preneta je u Indiju u II i III veku po Hristu iz Grčke preko sanskritskih prevoda. U današnjoj Indijskog astrologij razvile su se i neke specijalne grane kao što je npr. Mahurta - astrologija ili astrologija pitanja. Bračni horoskop se ubraja takođe među najvažnije, a njegova tesna povezanost je i sa horoskopom menstrualnog ciklusa, koji je kod tradicionalnih dečijih brakova imao značaj, jer je zajednički život mladih supružnika mogao da nastupi tek posle prve menstruacije. Razvoj arapske astrologije izvršio je osetan uticaj na indijsku astrologiju.
 
ISLAMSKA ASTROLOGIJA - razvija se od VIII i IX veka, napajajući se sa tri izvora: helenističkog, indijskog i sasanidskog.
 
JEVREJSKA ASTROLOGIJA - je bila skoro identična sa haldejskom astrologijom. Posle uništavanja jerusalemskog hrama (66. - 70. po Hristu) i konačnog raseljavanja Jevreja po svetu dolazi i do rascepa na dve astrološke škole. Jedna od njih je bila na Bliskom istoku sa sedištem u Bagdadu, a druga se razvijala u srednjem veku u Španiji, koja se u to doba nalazila pod arapskom vlašću. U njoj su se pogotovo razvile kabalističke karakteristike.
 
KABALISTIČKA ASTROLOGIJA - je povezana sa tajnim jevrejskim učenjem - Kabalom. Kabala je proučavala da je u zvezdama moguće raspoznati hebrejski alfabet i da se iz toga može predvideti budućnost. Posebno su je unapredili Agripa fon Neteshajm, Piko dela Mirandola i dr.
 
KINESKA ASTROLOGIJA - za svoj temelj ima vavilonsko-egipatsko-helenističku astrologiju. Astrologija je u Kini igrala veliku ulogu u javnom životu. Osnovna razlika između zapadne i kineske astrologije je u dvanaest zodijačkih znakova, koji nisu određeni tačnim mesečnim terminima, a upravljaju se prema lunarnoj godini. Meseci imaju imena životinja koja prilično odstupaju od zapadnih. U kineskoj astrologiji Sunce i Mesec nisu planete i logički su povezani sa principima Jina i Janga. Jin predstavlja ženski, a Jang muški princip.
 
MAGIJSKA ASTROLOGIJA - se bavi prizivanjem i isterivanjem planetarnih i elementarnih duhova. Zaokupljena je i izradom astrološki koncipiranih amajlija, talismana, čarobnih napitaka.
 
OPERATIVNA ASTROLOGIJA - je zajednički termin za magijsku i medicinsku astrologiju
 
MUNDANA ASTROLOGIJA - je grana astrologije koja se bavi sudbinom zemalja, gradova, naroda, epidemijama, ratovima, poplavama, o vremenskim prilikama, kraljevima i vladarima. Obrađena je u 2. knjizi Ptolomejevog Tetrabiblosa ili tzv. Katolikonu.
 
PRAKTIČNA ASTROLOGIJA - je prema oceni mnogih astrologa grana astrologije koju treba shvatiti kao prilog pomoći u životu.
 
SIMBOLIČKA ASTROLOGIJA - je moderna grana astrologije koja se blisko nadovezuje na misaoni sistem K. G. Junga i njegove škole. Horoskop se ovde posmatra kao meditativna slika.
 
GRADBENI HOROSKOP - se sastavljao u svrhu određivanja najpovoljnijeg momenta za postavljanje kamena temeljca
 
HAMBURŠKA ŠKOLA - je uvela primenu više hipotetičkih planeta. Poznata je po Pravilniku planetarnih slika.
 
JATROMATEMATIKA - ili astrološka medicina, odnosno medicinska astrologija, predstavlja vrlo star sistem. Hipokrit je govorio da nijedan lekar nema pravo da se nazove lekarom ukoliko ne vlada astrologijom. Postala je poznata na Zapadu posredstvom Arapa, dok je u srednjem veku proživljavala svoj procvat.
   izvor