Oživljavanjem žanra religioznih trilera mnogi romani postaju svetski bestseleri

Hitovi na tragu "Da Vinčijevog koda"

Potraga za tajnom, gnostički tekstovi, razotkrivanje misterija hrišćanstva, sve je to zajedničko većem broju tiražnih knjiga

Pet romana uvrštenih na listu svetskih bestselera za svoj uspeh mogu zahvaliti oživljavanju žanra religioznih trilera, za koji je najzaslužniji fenomenalni uspeh "Da Vinčijevog koda".

Prvi je "Poslednji Kejto", španske spisateljice Matilde Asensi. Ova autorka u Španiji je već objavila nekoliko bestselera, a pomenuti roman prvo je njeno delo prevedeno na engleski. Govori o tajnovitom ubistvu nepoznatog Etiopljanina, čije telo je pronađeno prekriveno ritualnim tetovažama. U rešavanju slučaja angažovana je časna sestra Otavia Salina, čelnica vatikanskog tajnog arhiva.
      

Ženina ideja

Roman "Da Vinčijev kod", koji je izazvao burne reakcije zbog svojih kontroverznih tvrdnji, ne prestaje da iznenađuje. Potraga za Svetim gralom i tragovi skriveni u delima Leonarda da Vinčija izgleda nisu ideje samog Brauna, već žene koja je njegova umetnička zvezda vodilja i inspiracija od početka njihove veze. Blajt Braun danas mnogi prepoznaju u kriptografkinji Sofi Nevo, heroini iz knjige njenog muža. Na sebe je preuzela mukotrpno istraživanje za knjigu i bila ta, kaže Braun, koja mu je prva "otkrila" kako Marija Magdalena nije bila prostitutka, već Isusova žena i majka njihove dece.
      
   
   

Ona se udružuje sa oficirom švajcarske garde Kasparom Glauser-Roistom i egipatskim arheologom Faragom Bosvelom, pa zajedno kreću u potragu za kradljivcima delova pravog krsta na kojem je umro Hrist. Obožavateljima "Da Vinčijevog koda" svideće se brojne zagonetke, tajna društva i istorijska blaga koja se pominju u knjizi, a svaki avanturistički duh biće zadovoljan brojnim lokacijama koje se protežu od Aleksandrije, Istambula, preko Rima, do Jerusalima. "Tajna večera" Haviera Siere je drugi roman u nizu koji se već nalazi na španskoj i italijanskoj listi bestselera. U središtu radnje je sveštenik Agostino Lajre, kriptograf i teolog koga kurija šalje u Milano ne bi li špijunirao Leonarda Da Vinčija i po mogućnosti otkrio unosi li Leonardo u svoju "Tajnu večeru" određene tajne jeretičke poruke. Braunovi fanovi mogu se uživeti u fikcionalno portretiranje velikog Leonarda koji radi "Tajnu večeru" i Sierinu teoriju o načinu na koji je Leonardo birao lica koja je prikazao kao apostole.

"Lavirint" Kejt Mos već je osvojio veći deo Evrope, ali i Novi Zeland, Australiju i Kanadu, sa pričom o rivalskoj sekti u odnosu na katoličku crkvu, koja takođe pokušava da pronađe Sveti gral. Glavne junakinje njenog romana Alis i Alais vremenski razdvaja punih osam vekova. Alis pronalazi skrivenu pećinu na arheološkoj lokaciji u Francuskoj u kojoj su dva kostura, prsten ukrašen lavirintom i kožni smotuljak koji sadrži tajnovite zapise. Alais, njena "dvojnica" iz 13. veka u paralelnoj radnji skriva knjigu misterioznih zapisa za koju njen otac tvrdi da sadrži tajnu Svetog grala.

"Nasledstvo templara" Stiva Berija polako se penje na sve više pozicije američke top-liste bestselera. Zaplet se vrti oko Kotona Malonea, bivšeg pravnika koji se danas bavi trgovinom antikvarnih knjiga i koji biva upleten u poteru za skrivenim blagom i tajnama templara. Zanimljivo, ukoliko znamo da legenda kaže da su templari vekovima skrivali tajnu Hristove smrti i vaskrsnuća.

I naposletku, "Poslednji templar" Rejmonda Kurija, roman objavljen na trideset jezika i prošlogodišnji britanski bestseler, govori o četvorici jahača odevenih poput templara koji provaljuju u Metropoliten muzej da bi ukrali tajnu mašinu za dekodiranje. Krađu je video arheolog Tes Čajkin koji se, u poteri za lopovima, udružuje sa Sanom Rejlijem, specijalistom za antiterorizam.

Potraga za tajnom, umetnička istorija, gnostički tekstovi, razotkrivanje hrišćanskih misterija, sve je to zajedničko ovim tiražnim romanima. Stoga, preporuka svim poštovaocima Dena Brauna da se posvete i konkurenciji i prošire vidike!


Izvor: Glas Javnosti \ Zvonko Prijović

Treba utvrditi pravi uzrok poplave ovih romana o rodonačelniku hrišćanstva i kontroverzama vezanim za njegov zemaljski život. Jedan od osnovnih uzroka je pomanjkanje izvora i literature o istoričnosti Isusa Hrista. Jedina literatura o njemu su kanonska i apokrifna jevanđelja, nastajala i vijek poslije njegove smrti i vaskrsenja. Ove praznine se koriste za ''ubacivanje'' u kolotečinu raznih konstruisanih priča, vrlo umješno ispričanih i književnim postupkom koji golica maštu čitalaca. Neki su, uključujući i Den Brauna, zgrnuli silno bogatstvo koristeći se ''praznim prostorom'' nastalim usljed slabe veze između rezultata istorijske nauke i religioznih kanona zvanične crkve. U tom pogledu istorijskanauka je u znatnom zaostatku. Koliko me sjećanje služi, jedini autor koji se kao ozbiljan naučnik bavio poređenjem biblijskih sadržaja i arheoloških istraživanja, bio je Poljak Zenon Kosidovski. Napisao je knjigu ''Biblijske legende'' i u nekoliko slučajeva dokazao da biblijski tekst prostorno i vremenski nije u saglasnosti sa arheološkim nalazima. Autor je i knjige ''Priče evanđelista'' (''Svjetlost''; Sarajevo 1988; II izdanje). ''Biblijske legende'' prevela je na srpski jezik Dušanka Perović, a izašle su u izdanju Srpske književne zadruge, (kolo LVIII, knjiga 395, Beograd 1965). Pošto su ovakve knjige veoma rijetke, ostalo je dosta prostora da se pusti mašti na volju i oblikuju sižei puni senzacionalizma, oblikovanog tako da stvari u vezi sa Isusovim životom djeluju u tim senzacionalističkim spisima vrlo vjerovatno. neki su od toga dobro profitirali, uključujući u prevom reu Den Brauna, a da opet nismo saznali ništa pouzdano o tome kakav je stvarno bio život Isusov.