Ludvig Bolcman (1844-1906) Austrijski fizičar. Rođen je u Beču, gde je studirao fiziku i zatim bio asistent Jožefa Štefana. Profesor matematičke fizike u Gracu postao je 1869. godine. Takođe je predavao u Beču, Minhenu i Lajpcigu. Njegovi studenti su, između ostalih, bili Svante Arenijus, Valter Nernst i Liza Majtner. U mladosti uspešno se bavio eksperimentalnom fizikom: za sumpor je pokazao vezu između indeksa prelamanja i dielektrične konstante kako je predviđao Maksvel. Glavna tema njegovog istraživačkog rada bila je svođenje termodinamike na mehaniku zbog čega je bilo potrebno da se objasni protivurečnost između reverzibilnosti mehaničkih i ireverzibilnosti termodinamičkih procesa. Bolcman je uspostavio vezu između entropije S i verovatnoće, W, S = k ln W gde je k Bolcmanova konstanta. Bila je to tačka oslonca za postavljanje kvantne teorije u formulaciji Maksa Planka, 1900. godine i u proširenom Ajnštajnovom tumačenju iz 1905. godine. Druga važna Bolcmanova dostignuća su jednačina za raspodelu energija atoma koji se slobodno kreću u polju sile (Maksvel-Bolcmanova raspodela) i teorijsko objašnjenje emisione sposobnosti crnog tela, Štefan-Bolcmanov zakon iz 1884. godine.

Bolcman je bio istaknuti pobornik atomske teorije. Zbog slabog odziva, čak i otpora njegovim teorijama, veći deo života proveo je duboko razočaran. Nije doživeo konačnu pobedu svojih ideja koja je ostvarena 1905. Ajnštajnovom teorijom Braunovog kretanja. Godine 1906., u 62. godini života, izvršio je samoubistvo.

Izvor: Wikipedia