Ertan C.   Zuhdi
www.    art-page.    eu

Nevidljivi Most

Iglice mraza odjenuše sve stvoreno

Oštar zrak pročisti mi dah;

Ozaren prizorom na liticu stadoh, zaledih

se od ljepote divne;

Ruhom udahnuh duboko, čistotom se ispunih;

Ruke pružih, Tebi se predah,

za ponor me nije briga,

Hodam, zatvorenih očiju gazim po ćupriji tankoj;

U Tebe se uzdam Tebi se nadam.      

Huk vjetra me podsjeti da po stazi što Tebi

vodi skrušeno hodim;

Evo čujem i on ti hvalu čini, Hu Allah bez daha vihori;

Gdje god lice okrenem o Tebi mi sve govori;

Što je život doli varka, kratak put što vječnost vara.      

USHIĆENJE

Noćni šapat duše otvori vrata davno
zatvorena, zapečaćena mislih za navijek;

Na sedefnom pijedestalu gral od stakla;

Miris zaboravljeni nadje put do srca,

Ushićenje zanosno me proguta;

Sjetih se davnih ljetnih večeri,

što gajiše ono što već skršen gubim;

Iz grala se nasladih, nadajuć se čudu.      

Poezija i Proza - art-page.  eu