Poslednjih godina sve više turista obilazi i u Ankaru, koja se nalazi na nadmorskoj visini od oko 850 metara i ima oko pet miliona stanovnika.



Ankara ima tešku sudbinu. Stara je, ima bogatu istoriju, glavni je grad velike zemlje, ali nikako ne može ni da se približi ni da se poredi sa Istanbulom. I neće to sigurno nikad ni moći jer je Istanbul jedan i jedinstven, svet za sebe. Mnogi i dan-danas misle da je Istanbul glavni grad Turske, mada Ankara od osnivanje Republike 1923. godine nosi tu titulu.

Ankara zato i ne pokušava da se približi Istanbulu već svoju ulogu prestonice gleda da obavlja što bolje može. Ubrzano se razvija, moderne zgrade niču na sve strane i trudi se da izbegne imidž birokratskog sedišta i dosadnog grada. Poslednjih godina sve više turista obilazi i u Ankaru, koja se nalazi na nadmorskoj visini od oko 850 metara i ima oko pet miliona stanovnika. Posetioci Ankare neizostavno obilaze: Anitkabir - mauzolej Kemal paše Ataturka, osnivača moderne turske države, Etnografski muzej - sadrži kolekciju narodne umetnosti iz otomanskog i seldžučkog doba, Muzej anadolskih civilizacija nalazi se na ulazu u dvorac Ankare i stari je bezistan, Muzej likovnih i vajarskih umetnosti - ima bogatu kolekciju turske umetnosti od 19. veka do danas.

U Ankari se nalaze turske državne institucije, a zgrade parlamenta, vlade, ministarstava i ostalih državnih službi zadivljujuće su veličine. Ukoliko uđete u neke od njih, primetićete da je i unutrašnjost dobro uređena, a kancelarije dobro opremljene savremenim kompjuterima i nameštajem. Pošto sam imala prilike da obiđem mnoge naše i neke turske zgrade državne administracije, verujte mi da je razlika očigledna i to u korist Turske. Ta država ne samo što ima deset puta više stanovnika, već se i nalazi na 17. mestu u svetu po ekonomskoj moći i očigledno ulaže dosta u razvoj svoje državne administracije. A da li to donosi i kvalitet rada, o tome odlučuju turski birači.

Dve hiljade godina pre nove ere, Hetiti su postali dominantna sila regiona i zavladali su današnjom Ankarom koju su zvali Ankuvaš. Nakon njih, došli su Firgijci, Lidijci i Persijanci, Gali i Rimljani, koji su grad nazvali Ankira, što znači sidro. Od tog naziva nastao je današnji. U trećem veku pre nove ere Gali su proglasili Ankiru za svoj glavni grad u tom delu sveta. U vizantijskom periodu je Ankara takođe bila Ankira. Grad, koji su 1073. osvojili Turci Seldžuci dugo je nosio ime Angora. Ankara je dobila na značaju pod vođstvom Ataturka tokom nacionalnog otpora koji je usledio nakon Prvog svetskog rata. Od 1919. godine Angora je sedište narodne vlade Kemal paše Ataturka koji je poveo rat za oslobađanje turskih teritorija, koji su saveznici okupirali po okončanju Prvog svetskog rata u kome je Otomanska imperija bila na poraženoj strani. Proglašena je glavnim gradom nove Turske Republike 13. oktobra 1923. godine. Ime Angora je korišćeno do 1930. godine kada je promenjeno u Ankara.

Izborom Ankare za glavni grad Ataturk je želeo da pokaže raskid sa konzervativnom Otomanskom imperijom koju je oličavao Istanbul. Ankara je trebalo da pokaže raskid sa prošlošću i novu, modernu stranicu turske istorije. Po proglašenju za prestonicu, u Ankaru su stigli silni graditelji, urbanisti, projektanti i arhitekte. Izgradili su moderan grad u kome nisu zaboravljeni ni stari delovi. Grad se sastoji od starog, severnog dela, koji je sačuvao srednjovekovno-istočnjački izgled i od modernog južnog koji je podignut uglavnom posle 1923. godine. Najstariji delovi grada okružuju tvrđavu, unutar koje se nalazi Aladinova džamija, jedan od boljih primera umetnosti Seldžuka. Oblast oko džamije je obnovljena, pa su restaurirane mnoge stare kuće. Ankara je ne samo glavni grad Turske već i istoimene provincije i geografski je smeštena u centralnom delu Anadolije.

Izvor: B92