Biografija:
Rodjen je u Skoplju 19. XI 1936.godine. Sin rano umrlog rudara, još u gimnaziji povremeno radi da bi izdržavao porodicu. Studirao je prava, a potom je prešao na Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Bojan Stupica mu je pribavio stipedndiju Ateljea 212, ali je - privučen filmom (debi u Igrama Na Skelama, 1961, S.Weyganda) - na sceni igrao tek na samom početku karijejre. Pažnju kritike privlači već sledećom ulogom šarmantnog nespretnjakovića u Prekobrojnoj (1962) B.Bauera, a ugled učvršćuje 1963. Filmovima Peščani Zamak B.Hladnika, Dani A.Petrovića i Desant na Drvar F.Hadžića. Za više reditelja igra glavne uloge u po nekoliko filmova: P. Đorđevića (Devojka,1965; San, 1966; Jutro, 1967, gde je za lik mladog partizana suočenog s tragedijama rata nagrađen na festivalu u Veneciji; Podne, 1968; Biciklisti, 1970.). Nagradu Grand Prix u Nišu dobija za ulogu u filmu V. Bulajića Bitka na Neretvi 1969. Godine. Kroz gotovo trideset godina glumio je glavne i veće sporedne uloge u više od sedamdeset filmova različitih žanrova, najčešće u ratnima i komedijama, ali , u novije vreme, i u delima društvene problematike: Ljubavni Život Budimira Trajkoviča (D. Karaklajića, 1977.), Smrt Gospodina Goluže ( Ž. Nikolić, 1982.), Život Je Lep (B. Drašković, 1985), Kuća Pored Pruge (Ž. Dragojević, 1988., Zlatna arena za epizodnu ulogu u Puli) i dr. Naklonost publike stekao je gotovo isključivo na filmu, kako sam kaže, igrao je kod skoro svih jugoslovenskih reditelja; na televiziji je nastupao relativno malo ( glavne uloge u 4 televizijiskih serija: Kuda Idu Divlje Svinje, Dimitirije Tucović, Vruć Vetar I Policajac S Petlovog Brda ). Na festivalu u Puli 1973 nagradjen je još Zlatnim arenama za glavne uloge u delima Bombasi P.Golubovića i Predstava Hamleta U Selu Mrduša Donja K.Papića, 1980. Godine Za Ulogu U Filmu Rad Na Određeno Vreme M. Jelića I 1982. Godineya Rolu U Filmu Ž. Mitrovića Savamala, A Zlatnim Arenama Za Epizodne Uloge 1975. Godine (Crvena Zemlja, T. Jankovića I Doktor Mladen M. Mutapčića) I 1977.Godine Za Ulogu U Ostvarenju G. Markovića Specijalno Vaspitanje. Za Svoju Najbolju Ranu Ulogu - Karijerista U Štićenicima (1966) V. Slijepčevića - Nagrađen Je Prvom Nagradom ( Ex Aequo ) U Nišu. Uloga Borca Miluna U Boško Buhi (1978) B. Bauera donosi mu Oktobarsku nagradu grada Beograda (1979); dobitnik je i Sedmojulske nagrade SR Srbije 1984. godine za glumačko ostvarenje u proteklih dvadesepet godina, te, tadašnjeg, najvišega priznanja Nagrade AVNOJ - a 1988. godine, inače ova nagrada je prvi put dodeljena jednom filmskom glumcu. Iako godišnje nastupa i u po nekoliko filmova, aktivan je i kao društveni radnik: bio je predsednik skupštine Republičke zajednice kulture Srbije, član Gradskog komiteta Beograda, predsednik SIZ - a kulture Beograda, predsednik " OFK " Beograd. Visok, mršav, naizgled nespretan, simpatičnog nastupa i glumački vrlo koncetrisan, posebno uspešan u stvaranju komičnih efekata, od svih jugoslovenskihglumaca najčešće je nagrađivan na pulskom festivalu, od početka karijere opstaje kao jugoslovenska verzija tipa - momka iz susedstva, mladića (kasnije zrelog muškarca) narodskoga porekla, domošljenog, pronicljivog, u osnovi čestitog, uprkos povremenim kompromisima na koje je u raznim okolnostima bivao prisiljen. Ovakvim karakternim osobinama koje Ljubiša Samardžić očito poseduje i kao ličnost i kao glumac, on sebi i dalje "obezbeđuje" veliku i trajnu popularnost.

Ljubiša Samardžić

Gluma u filmovima:

1961 Igre na skelama
1962 Peščani grad
1962 Prekobrojna kao Mikajlo Nastić
1963 Dani kao Dragan
1963 Desant na Drvar kao Milan
1963 Kozara
1964 Lito vilovito
1965 Devojka
1965 Inspektor
1965 Istim putem se ne vraćaj
1966 Orlovi rano lete kao Nikoletina
1966 San
1966 Štićenik
1967 Bokseri idu u raj kao Reum
1967 Diverzanti
1967 Jutro
1967 Nož
1968 Goli čovik
1968 Podne
1968 Sirota Marija kao Vojislav
1968 U raskoraku
1969 Bitka na Neretvi kao Novak
1970 Biciklisti
1970 Siroma sam al'' sam besan
1970 Žarki
1972 Valter brani Sarajevo
1973 Bombaši kao Kovač
1973 Sutjeska
1974 Predstava Hamleta u selu Mrduša Donja
1975 Crvena zemlja
1975 Doktor Mladen
1975 Naivko kao Buzga
1977 Ljubavni život Budimira Trajkovića
1977 Lude godine kao doktor Lazović
1977 Specijalno vaspitanje kao Cane
1978 Aller retour (Tamo i natrag)
1978 Boško Buha kao Milun
1978 Stići pre svitanja
1978 Tigar
1979 Partizanska eskadrila
1980 Avanture Borivoja Šurdilovića
1980 Rad na određeno vreme
1981 Gosti iz Galaksije
1981 Kraljevski voz kao Tole
1981 Neka druga žena kao Gvozden
1981 Široko je lišće
1981 Visoki napon
1982 Moj tata na određeno vreme
1982 Savamala kao Lampas
1982 Smrt gospodina Goluže kao Goluža
1983 Medeni mjesec
1983 Šećerna vodica (Zuckerwasser) kao manijak
1983 Timočka buna
1984 Jaguarov skok kao Bogdan
1984 Pazi šta radiš (Maturanti)
1985 Anticasanova
1985 Nije lako s muškarcima kao doktor
1985 Orkestar jedne mladosti
1985 Život je lep kao konobar
1986 Dobrovoljci
1986 Protestni album
1986 Razvod na određeno vreme
1987 Anđeo čuvar
1987 Lager Niš
1987 Na putu za Katangu
1988 Kuća pored pruge
1988 Vanbračna putovanja
1989 Iskušavanje đavola
1989 Poltron
1989 Uroš Blesavi
1991 Mala kao Žika milicioner
1991 Noć u kući moje majke
1992 Policajac sa Petlovog Brda
1993 Kaži zašto me ostavi
1993 Tri karte za Holivud
1994 Magareće godine kao Jovo Skandal
1995 Ubistvo s predumišljajem kao Vidosav, seljak koji traži poginulog sina
1998 Jugofilm kao Bora
1998 Stršljen kao profesor
1999 Točkovi kao vlasnik hotela

Zdravo!
Sorry for writing in English, I don't yet speak Serbian well.
I'm glad I've found this topic. SerbianFighter, you got cool pics, where did you get them from?
I like Ljubisa Samardzic, and I'm a big fan of the series Vruc Vetar, and Surda. I would like to know more about this show, but I could hardly find anything on the net. Who could tell me some good sites?
There is also a slow song in it, not the title song (Adio), but another one which is played through the series, sometimes alone on piano, sometimes with vocals. I think the title is "Broj". It starts out like "Broj, to je zivot moj, ja ostajem sam..." or something like that. Could anyone tell me the full lyrics, and a rough translation to English?

Sorry, it's not Broj but Brod...

Jazz1934  have you tried to search on google? This TV series which you have mentioned was very popular in Bulgaria and one of reason was that in the time many of Bulgarians had lower blood pressure as the Surda in the series. I also hear that a lot swearing in its private life...

Of course, I've tried google, but most I found was in Serbian. I've saved those for later, when I learn the language. But I'm also interested in how people liked the series in outher countries. It was/is very popular here in Hungary too. I don't know how it impacted the coffee input of the people, but we had the same problems and the same attitude of society and the authority, the same grotesque and absurd things, like it was pictured in the series. Now there has been a nostalgy-wave here, and they reprised old tv-series, including Vruc Vetar, for the 4th time, I guess.

In the last episode, Surda makes a very good remark, by which we know why the title is Hot Wind. He says:
"Life can fly away, like a wave of hot summer wind. One moment it goes up, stirs, you think it will do god knows what, but suddenly it stops, and that's it."

I wonder how it is in Serbian? It would be a great sentence to learn:)
And did Ljubisa Samardzic sing the title song in any other language? Because he sang it in Hungarian too:)

I don't beleive that he know Hungarian... you are from Hungary?
If I found some time I will try to prepare short summary of the above text in English

Hvala:)
Yes I'm from Budapest, Hungary.
I also don't know whether he speaks Hungarian. By hearing the the song, I don't think he does, or did at that time. He must have just had the text, and had to improvise the pronunciation. But it was a nice idea anyway:)

Bes zbog osionog Zapada

Zbog mog filma „Nebeska udica” nemački ministar kulture smenio je dugogodišnjeg direktora i selektora Berlinskog festivala Morisa de Hadelna.



Šest „Zlatnih arena” na Festivalu u Puli, nagrada „Gran pri” u Nišu od kolega glumaca, ovacije svuda gde se pojavi i nebrojena priznanja na internacionalnoj sceni – od Karlovih Vari do Venecije i Berlina, „Gran pri” u Monpeljeu, nagrada publike u Palm Springsu, priznanje „Opera primi” u Milanu… Oko 180 filmskih i na desetine uloga u TV serijama, producent i režiser nezaboravnih filmskih kreacija, poput „Kaži zašto me ostavi”, „Točkovi”, „Stršljen”, „Nebeska udica”, „Ubistvo s predumišljajem”, „Noć u kući moje majke”… Njegov film „Jesen stiže, Dunjo moja” bio je pre pet godina srpski kandidat za Oskara…

Ljubiša Smoki Samardžić, kako jednom reče pokojni kritičar Milutin Čolić, uvek srdačan, dobre volje, nasmejan i očiju koje obećavaju… Ovih dana obeležio je 50 godina plodnog umetničkog rada. I to baš u Nišu i u vreme kada srpska kinematografija obeležava jedan vek. A on pola veka. U društvu supruge Mire priča za „Politiku”:

– Kada sam završio gimnaziju u Nišu, zamolio sam Đorđa Vukotića, Nišliju, jednog predivnog čoveka i glumca, vrhunski je igrao Jaga u Šekspirovom „Otelu”, da mi pomogne da čujem njegov monolog, kako bih sutradan na Akademiji dramskih umetnosti, među 365 kandidata za upis, izborio mesto među najboljih dvanaestoro. Od toga dana počinje moj novi svet! Imao sam divne profesore, vrlo brzo dobio sam stipendiju Bojana Stupice i kao student već na trećoj godini akademije dobio i prvu filmsku ulogu. Stigao je poziv iz Zagreba za ulogu u filmu „Igre na skelama”. Tada počinje nova faza mog života! Napuštam daske i posvećujem se filmskoj umetnosti. Nedugo potom Branko Bauer je tražio glavnog glumca za film „Prekobrojna” i poverava mi ulogu Mihajla. Ta dva trenutka bila su presudna za moju ovako dugu filmsku biografiju. Sve kasnije bila je nadogradnja jer sam osećao da iz sebe mogu da izvučem nešto novo i neobično. Zahvaljujući tome pratio me arsenal raskošnih uloga, a reditelji, koji su znali sve moje mogućnosti i vrline, birali su me i za komedije, i za dramu. Možda je i najveći uspeh uloga u kultnom filmu „Hamlet u Mrduši Donjoj” Krste Papića. Ubrzo u moj život ulazi Mira i, ruku pod ruku, gradimo porodicu, kao smisao života, a ja postupno i uporno svoju filmsku karijeru.

Da li ste nekada zažalili što ne radite u pozorištu, ili zbog izbora profesije?

Nikada nisam zažalio za pozorištem, iako sam često na mnogim pozorišnim predstavama, niti što sam izabrao glumu kao životno opredeljenje. Mira i ja izuzetno volimo i uživamo u umetnosti kao smislu života. To je naš obostrani osećaj prema uzvišenom i dostojanstvenom, i svemu što pripada estetici i ukusu.

Koji su Vam najbitniji trenuci u životu?

Jedan od važnijih trenutaka u mom životu je kada smo Mira, sin i ja odlučili da osnujemo porodičnu producentsku kuću, sa konceptom da se bavimo temama koje su žive, aktuelne i uzbudljive. Tako je došlo i do moje prve režije, do „Nebeske udice”. Taj film napravljen je kada je moj sin Gaga bio teško bolestan, i kada smo svi u kući nastojali da stvorimo uslove za njegovo ozdravljenje. To je bio više inat i prkos, jer sam bio besan zbog bombi NATO-a, koje su bile uzrok njegove ponovne bolesti i stresa. Po svaku cenu sam želeo da napravim filmsku priču koja govori o svima nama, o dramatičnim trenucima odnosa osionog Zapada prema nama i nemoćne politike naše zemlje. Taj film otvorio je Berlinski festival 2000. godine, na kojem sam bukvalno doživeo ovacije. Tada mi je Andžej Vajda, kao predsednik žirija, rekao: „Alal ti vera, ovo je najčasnije delo koje se pojavilo u Berlinu”. Na žalost, zbog mog filma nemački ministar kulture smenio je dugogodišnjeg direktora i selektora festivala Morisa de Hadelna!

Bavite se i produkcijom i režijom, ali za Vaše Nišlije uvek ste bili i ostali glumac.

Niš je grad koji poštuje moju karijeru od prve godine kada sam dobio i Gran pri za ulogu Novaka u filmu „Bitka na Neretvi”.

Da li postoji recept za uspeh i dugovečnost?

Ne znam. Sebe sam stavljao u date okolnosti, prilagođavao se liku koji igram, tražio u njemu ono što ja nosim osobeno u sebi, i iz sebe izvlačio nešto što se ne može otkriti na prvi pogled. I uspevao sam u tome. Nikada nisam išao ka banalnosti, uvek sam težio iskrenosti kao smislu stvaralaštva, verujući da je iskrenost preduslov svake umetnosti. Ono što sam uvek u životu i karijeri pružao, sada tražim od mladih glumaca. Nikada ne organizujem probna snimanja i ne mrcvarim glumce. Idem na kratke razgovore, psiho-testove, otkrivanje njihovih mogućnosti – i nikada se nisam prevario.

Za Vas se tvrdi da uvek prvo smislite šta ćete, pa onda uradite.

U mojoj glumačkoj karijeri nikada nisam lutao, uvek sam znao šta me čeka. Imao sam privilegiju u odnosu na ostale da budem pozivan i iz Zagreba, i iz Sarajeva, i iz Ljubljane… Sada, u novim vremenima, kada ulazim sa produkcijom i režijom, to je malo drugačije. Velika muka. Ali, nastavljam onako kako sam uvek do sada radio, uz poštovanje reda i procedure. Zahvaljujući verovatno toj mojoj upornosti, ali i autoritetu, uspevali smo mnogo Mira i ja da predstavimo svoja dela na pravi način. Dolazili do filmova koji predstavljaju moj stav o umetnosti i životu.

Mnogi ocenjuju da je film „Miris kiše na Balkanu” veliki podvig.

Svi me pitaju kako sam našao roman… Nisam ja našao roman, roman je našao mene. U vreme kada se posledice prethodnih zbivanja ovde još vide, kada i dalje ima razorenih porodica, serija i film okupljaju celu porodicu kraj ekrana. To je ono što nam je nedostajalo. To je čin pomirenja na ovom području. Za mene je prijatno iznenađenje da je Hrvatska nacionalna TV uzela seriju i prikazuje je u udarnom terminu. To je, a to se mora samo tako shvatiti, svetkovina za sve nas. Nažalost, beogradska štampa nikada nije o tome ništa napisala. Nije nigde zabeleženo da su građani Srbije srećni zbog toga što je HRT uzeo i prikazuje našu seriju. Zašto? Nas dvoje, Mira i ja, mirno šetamo Zagrebom, Dubrovnikom, Sarajevom, ljudi nas prepoznaju, odaju počast, pozdravljaju. Znaju nas, pamte u celoj bivšoj zemlji. Svi nas poštuju. A mi volimo ceo svet, nemamo mrlje na savesti... Ostavili smo dubok trag i u stvaralaštvu i susretima sa ljudima.

Izvor: Politika

Ljubiša Samardžić: Kad pružite maksimum to vam se dvostruko vraća

Nakon brojnih festivala i priznanja novi film reditelja i producenta Ljubiše Samardžića stiže pred bioskopsku publiku, sutra u velikoj dvorani "Sava centra".

Miris kiše na Balkanu“, film koji kroz priču o zabranjenim i nametnutim ljubavima i lutanju jedne porodice govori o važnosti suživota sa drugima, biće premijerno prikazan sutra, 14. septembra u 20:30, u Sava centru.

Reditelj i scenarista je Ljubiša Samardžić, filmski autor koji je na proteklom Niškom filmskom festivalu obeležio pola veka stvaranja, a u filmu igraju Ljiljana Blagojević, Predrag Ejdus, Kalina Kovačević, Mirka Vasiljević, Tamara Dragičević, Milan Vasić, Goran Navojac, Aleksandra Bibić, Siniša Ubović, Marija Vicković, i drugi.

„Miris kiše na Balkanu“ nastao je na osnovu popularnog romana spisateljice Gordane Kuić. Izvršna producentkinja je Mirjana Samardžić. Ova priča o sefardskoj porodici Salom, koja se iz Beča doselila u Sarajevo, najpre je ekranizovana kao uspešna, istoimena serija.
 
- Uspeh smo priželjkivali. Na sreću, složile su se kockice i dobili smo seriju za ponos i poštovanje. Činjenica da se serija prikazuje na nacionalnoj televiziji Hrvatske, HRT-u, znak je da niko nije ostao imun na njenu ubedljivost,emociju i iskrenos. Na pragu su potpisivanja ugovora sa Slovenijom, Poljskom, Mađarskom, Izraelom i čekamo definitivnu potvrdu "HBO Latino" iz Amerike - kaže Samardžić za "Blic".


Ljubiša Samardžić sa suprugom Mirom

Od obilja snimljenog materijala u produkciji je nastao film "Miris kiše na Balkanu", a potom još dva njegova nastavka.

Samardžić trdi da je za veliki uspeh serije i filma treba da zahvali i odličnoj glumačkoj ekipi koja je kao i on vredno radila na tome da joj publika veruje.

- Svaki član ekipe je znao da mora da unose neophodno strpljenje, istrajnost, upornost na rađanju ove zamašne i tematski veoma značajne teme. A, pošto je ovo porodična produkcija, moja Mira se domaćinski odnosila prema poslu i ljudima i trudila se da atmosfera na setu bude izuzetno prijatna. Kad pružate maksimum, to vam se dvostruko vraća. Dobijate odličan rezultat. I tako, ruku pod ruku, stigli smo do cilja - kaže naš proslavljeni glumac i reditelj.

Izvor: Blic

MONDO intervju: Ljubiša Samardžić

Režiser za MONDO otkriva svoje utiske o radu na filmu "Miris kiše na Balkanu", čija je premijera 14. septembra u Centru "Sava".



Ljubiša Samardžić priča o radu na filmu, glumcima, ljubavi, ali i tome sa koje strane kamere se više oseća kao na "svom terenu".

Serija "Miris kiše na Balkanu" već je osvojila srca gledalaca, a reditelj je siguran da će film postići i više od toga. Neiscrpna tema o ljubavi koja ne poznaje ni veru ni zabranu ni osudu, priča o ratu i stradanju, o porodici kao stubu svakog vremena i društva, o "mestu" gde se sreća i tuga susreću i prepliću, dirnuće publiku na jedan sasvim poseban način, siguran je reditelj.

Kako ste se odlučili da snimite film baziran na stradanju Jevreja, da li je za to zaslužan roman Gordane Kuić ili vas je ponukala sama tematika?

"Roman nam je pružio mogućnost,da se temeljitije pozabavimo istorijom kao nemani. Izvukao sam u neku ruku dokument o jednom svetu koji nestaje, o sefardskoj jevrejskoj zajednici koja se iz rata u rat osula i rasula. 'Miris kiše na Balkanu' po meni je značajan doprinos dijalogu civilizacije a pošto su to prelomni trenuci u istoriji njihovih života, a u isto vreme su i prelomni trenuci za celu našu zemlju, te ovaj roman prerasta uske granice takvog određenja i njegov značaj postaje znatno širi i uzvišeniji", kaže Samardžić.

Ovaj film je, kao i "Bledi mesec", pre svega emotivna priča o porodici, ljubavi, ratu, ljudskom žrtvovanju i stradanju. Da li mislite da pored toga on nosi i neku istorijsku poruku - značaj?

"On donosi ono što nam nedostaje! Poštovanje porodice, dijalog civilizacije i smisla suživota sa drugima, bez obzira kojoj veri i naciji pripadali. Ljubav ne bira, a strast pobeđuje! Pa, zar to nije smisao dobrog zdravlja i lične sreće"?

Koliko je lako ili teško snimati film o jednoj sasvim drugoj epohi i načinu života dijametralno suprotnom od današnjeg?

"Sve zavisi od ozbiljnosti autora. Mi smo se već 'iskalili' snimajući trilogiju filmova 'Jesen stiže, Dunjo moja' koja je svojom iskrenošću osvojila i mlado i staro. 'Miris kiše na Balkanu' govori o brojnoj porodici, o pet kćeri koje treba poudavati, a u multikulturnom i multiverskom miljeu Sarajeva. Njihove ljubavi, životno vezivanje sa pravoslavacima, katolicima i muslimanima, nailaze na jeres i osudu ostalih jevrejskih shvatanja. Na sreću, pamet pobeđuje jer ljubav ne pita za veru, a na stranu ljubavi svoje dece, ponosno staju roditelji".



Kako ste se odlučili za glumačku podelu i da li ste zadovoljni svojim izborom? Da li je postojao neki lik za kojeg ste teško odabrali glumca ili glumicu, ili lik za kojeg ste tačno znali koga želite?

"Izbor glumaca zavisi od njih samih. Dugim razgovorima otkrivam sve ono neophodno, životno što nose sa sobom. Ukoliko me ubede u iskrenost kazivanja svojih ispovesti, siguran sam da će tu iskrenost ponoviti i u igri. Svi koje sam birao i izabrao, ostavili su na gledalište zaista ubedljiv utisak! Mirka Vasiljević koja dolazi iz Francuske na premijeru, Kalina Kovačević koja se nedavno porodila, tu je Marija Vicković, o Ljilji Blagojević i Predragu Ejdusu da i ne govorimo, tu je Siniša Ubović, Milan Vasić i sjajni debitanti. Uz autore, svi će se pokloniti gledalištu na premijeri u Beogradu, kao i dan kasnije, na premijeri u Novom Sadu. Film igra i u svim gradovima Srbije i Republike Srpske".


Čovek koji iza sebe ima možda najdužu filmografiju, koji je odigrao neke od antologijskih uloga u domaćoj kinematografiji i neosporno obeležio jednu epohu srpskog filma, sada je rešio da svoje znanje i umeće prenese sa one strane kamere - možda i trajno. Kolege i saradnici o njemu kažu da je strpljiv i da ume da sa glumcima, ljudima uopšte, kao i da se ne štedi u tome da prenese svoje znaje novim generacijama, a to je upravo ono što on želi.

Da li mislite da su stradanje i ljubav neiscrpna filmska simbioza i neka vrsta garanta za uspeh?

"Od filma 'Prohujalo sa vihorom' do danas, ta vrsta priče uvek je donosila gledalištima najveće radosti i suze!"

Kakva je bila reakcija Gordane Kuić na seriju i film? Da li je reditelju važan doživljaj pisca, način na koji je njegovo delo prenešeno na platno?

"Kuićeva je nekoliko puta bila na snimanju, i u svim svojim intervjuima od Beograda, Zagreba, preko Opatije, izjavila je da je zadivljena načinom na koji sam radio sa glumcima, na koji režiram i pristupam poslu, kao i načinom na koji smo dočarali epohu i sam roman, i učinili ga uzvišenim."



Ljubišu Samardžića ljubav inspiriše, smatra da je ljubav, i to ona prava, pa čak kada je i prožeta patnjom i bolom, esencija života, a da od pamtiveka na filmskom platnu izaziva najjače emocije i reakcije publike. Ali priznaje i da se "zasitio" ovakvih tema i da se sprema za jednu dobru komediju!

Vaša poslednja uloga bila je u filmu "Bledi mesec", koji ste i režirali. Da li će publika ponovo moći da vas vidi sa one strane kamere?

"Glumom nisam prestao da se bavim. Sada svojim kolegama ukazujem na put kako da osvoje nove karaktere u mojim filmovima i serijama. Znači, glumim i danas".

Svi Vaši filmovi su prožeti ljubavnom tematikom, ljubav je nekako baza, esencija, svake Vaše priče. Da li je to generalno žanr koji Vi intimno volite ili Vam takve priče "dolaze pod ruku"?

"Svaki čovek je u svom nedovoljno dugom životu, siguran sam, nesrećan, ako se nije sreo sa iskrenom ljubavlju! Ovaj roman u sebi krije čarolije nepoznatog, egzotičnog, neobičnog, privlačnog, poneo nas je i postali smo 'robovi' njegove teze. Teze da je čovek kovač svoje sreće! U životu, a i u ljubavi".

Kakva je razlika u mogućnosti umetničkog izražavanja glumca i režisera? Da li jedna od te dve uloge nudi nešto što drugoj manjka? I šta od ta dva, nakon bezbroj odigranih uloga i nekoliko sjajnih režiserskih ostvarenja, radije birate?

"Režiju, verujući da sve dolazi u svoje vreme! Gluma je bila hod iznad zemlje, a režija hod na zemlji. Prija i jedno i drugo. Hvala svima koji su u meni prepoznali i otkrili ove darove".

Roman "Miris kiše na Balkanu" ima još tri nastavka. Da li je u planu, i kako napreduje snimanje nastavka serije/filma?

"Ne! Eh, da mi je dođem do scenarija kakav je napisao Siniša Pavić za 'Vruć vetar'...Uželeo sam se komedije, tragam za komedijom! Videću dokle ću stići...", zaključuje Samardžić.

Izvor: Mondo