Rođen je u Beogradu 1929. godine, gde se školovao i diplomirao glumu na Pozorišnoj akademiji u klasi Joze LaurenčIća.

Od 1964-1969. godine boravio je u Zagrebu i igrao je u predstavama “Smrt trgovačkog putnika”, “Baby dol”, “Zvjezdani časovi čovječanstva”.
 
Uloge u pozorištu:

Najdužu glumačku etapu imao je u Atelje-u 212 u Beogradu i ostvario je uloge u predstavama: “Arsenik i stare čipke”, “Sprovod”, “Krmeći kas”, “Razvojni put Bore Šnajdera”, “Kape dole”, “Druga vrata levo”, “Mrak i šuma gusta”, “Pseće srce”, “Radovan III”, “Maratonci trče počasni krug”, “Čudo u Šarganu”, “Audijencija Vernisaž”, “Veština”, “Povratak” (kao Leni, a kasnije u Zvezdara teatru kao Maks).

U Zvezdara teatru igrao je i igra u predstavama: “Mrešćenje šarana”, “Pazarni dan”, “Lari Tompson-tragedija jedne mladosti”, “Povratak” (kao Maks).

Uloge u filmovima:

“Koraci kroz maglu”, “Roj”, “Stići pre svitanja”, “Poseban tretman”, “Mister Montenegro”, “O pokojniku sve najlepše”, “Balkan ekspres” 1 i 2, “Balkanski špijun”, “Nacionalna klasa”, “Tajvanska kanasta”, “Maratonci trče počasni krug”, “Ko to tamo peva”, “Dom za vešanje”, “Podzemlje”, “Profesionalac”.

TV serijama:

“Sivi dom”, “Diplomci”, “Ceo život za godinu dana”, “Ljubav ah ljubav”, “Rađanje radnog naroda”

Nagrade:

- Sterijina nagrada za ulogu u predstavi “Maratonci trče počasni krug”,
- Nagrada Malih i eksperimentalnih scena za ulogu u predstavi “Veština”
- Nagrada “Ćuran” za uloge u predstavama “Maratonci trče počasni krug”,
“Mrešćenje šarana”, “Pseće srce”, “Lari Tompson-tragedija jedne mladosti”,
- Zlatni medaljon “Ljubiša Jovanović” za ulogu u predstavi “Lari Tompson-tragedija jedne mladosti”,
- Nagrada “Zoranov brk” za ulogu u predstavi “Povratak”,
- Nagrada “Pavle Vujisić” za životno delo”,
- Filmske nagrade “Zlatna klapa”, “Zlatni ekran”,
- Nagrada “Gran prix” za ulogu u filmu “Profesionalac” u Kanu,2003. godine
- Filmska nagrada Naissa (Ćele kula) za najboljeg glumca Filmskog festivala u Nišu, 2003. godine, za ulogu u filmu “Profesionalac"

Bora Todorović

Bora Todorović je srpski glumac. Rođen je u Beogradu 5. novembra 1930. godine. Brat je poznate glumice Mire Stupice i otac glumca Srđana Žike Todorovića.

Napušta Mašinski fakultet u Beogradu da bi upisao Pozorišnu akademiju; diplomira 1956. godine u klasi Joze Laurenčića.

Do 1957. godine je član Beogradskog dramskog pozorišta, 1957–1961. Hrvatskog narodnog kazališta u Zagrebu (gde se ističe u američkom repertoaru— Artur Miler, Tenesi Vilijams), a od 1961–1983. godine beogradskog Ateljea 212 (gde veliki uspeh ima glavnom ulogom u Arseniku i starim čipkama J.Keselringa, 1961); na toj sceni je više od šezdeset godina uloga širokog raspona. Na filmu debituje likom kolebljivog i neurotičnog partizana u Koracima kroz magle (1967) Žorža Skrigina. Filmu se vraća tek u drugoj polovini sedamdesetih godina - s pojavom generacije reditelja tzv. praške škole (npr. Nacionalna klasa Gorana Markovića i Poseban tretman, 1980. G.Paskaljevića). Posle uspeha u istomenom komadu D.Kovačevića, i u filmu Maratonci trče poslednji krug (Slobodan Šijan, 1982) tumači predratnog pionira. S puno oštrine, mimo uobičajenih konvencija igra Pika—džepara izvan pravila morala, koji uzbudljivo proživljuje prve dane rata u Balkanskom špijunu (1983) Branka Baletića. Posebno je zapažen likovima "autsajdera" jugoslovenskog "gastarbajtera" u Švedskoj u filmu Mister Montenegro (D.Makavejeva, 1981), žrtve hipertrofirane provincijalne ideološke paranoje u Balkanskom špijunu (B.Nikolića i Dušana Kovačevića, 1984), te opskurnog romskog "kuma" , virtuoza u manipulisanju ljudima u Domu za vešanje (E.Kusturica, 1988), u kojem je jedan od dvoje profesionalnih glumaca. Glumi i na televiziji u serijama Sivi dom, Diplomci, Ceo život za godinu dana, Ljubav ah ljubav, Rađanje radnog naroda.

Živi i radi u Beogradu.

Nagrade
 
Sterijina nagrada za ulogu u predstavi Maratonci trče počasni krug
Nagrada Malih i eksperimentalnih scena za ulogu u predstavi Veština
Nagrada “Ćuran” za uloge u predstavama Maratonci trče počasni krug, Mrešćenje šarana, Pseće srce, Lari Tompson—tragedija jedne mladosti
Zlatni medaljon “Ljubiša Jovanović” za ulogu u predstavi Lari Tompson—tragedija jedne mladosti
Nagrada “Zoranov brk” za ulogu u predstavi Povratak
Nagrada “Pavle Vujisić” za životno delo
Filmske nagrade “Zlatna klapa”, “Zlatni ekran”
Nagrada “Gran prix” za ulogu u filmu Profesionalac u Kanu, 2003. godine
Filmska nagrada Naisa (Ćele kula) za najboljeg glumca Filmskog festivala u Nišu, 2003. godine, za ulogu u filmu Profesionalac

Filmografija
1967 - Koraci kroz maglu
1968 - Delije
1976 - Čuvar plaže u zimskom periodu
1978 - Stići pre svitanja
1979 - Nacionalna klasa
1980 - Avanture Borivoja Šurdilovića
1980 - Ko to tamo peva
1980 - Poseban tretman
1981 - Erogena zona
1982 - Maratonci trče počasni krug
1983 - Balkan ekspres
1984 - Balkanski špijun
1984 - O pokojniku sve najlepše
1985 - Ada
1985 - Nije lako s muškarcima
1985 - Tajvanska kanasta
1987 - Uvek spremne žene
1989 - Balkan ekspres 2
1989 - Dom za vešanje
1991 - Mala
1995 - Podzemlje - underground

Izvor: Wikipedia

jos kad bih mu ja bila snajka bila bi to potpuna biografija.
ali ima sanse da se promeni ))

ne mogu da verujem da ima 77 godina

Koliko!?

Rođen je u Beogradu 1929. godine

sto pokazuje da ima 77 godina, mozda ne jos "punih" al tu je 

Ma znam. Umem da sabiram, nego "Koliko!?" je bio šok...
Svejedno on je kao vino: Što je stariji to je bolji...

Bora Todorović: Živeo sam s Romima šest meseci

Legendarni glumac Bora Todorović (81) prisetio se u intervjuu koji je dao za hrvatski dnevnik „24 ekspres“ glumačkih početaka u Zagrebu i snimanja „Doma za vešanje“, filma u kojem je, smatra, ostvario svoju najbolju ulogu.

- Moj najveći porok su cigarete. Mnogo puta u životu sam prestajao da pušim. Jednom nisam pušio čak 15 godina, a onda sam dobio ulogu u Kusturičinom filmu „Dom za vešanje“. On je zamislio da lik koji igram u jednoj sceni povuče dim-dva i tako sam uzeo dim, pa još jedan, pa još jedan i zbog te scene sam se vratio pušenju. I danas imam intervale kada ne pušim po dva meseca uz velike muke, ali se onda pušenju opet vratim. Jer pušenje, osim što je štetno, ono je i lepo - rekao je Todorović.

Na pitanje da li je, pripremajući ulogu u tom filmu, oponašao Šabana Bajramovića, Todorović kaže:

- Ne, ali po mentalitetu sam mu u toj ulozi vrlo blizak. To je mentalitet uspešnog, bogatog Ciganina, iako zapravo Šaban nije bio bogat. Inače, Šaban mi je za tu ulogu dao najveći kompliment.  Rekao je: „Ovaj Todorović mora da je naš“. Da bih pripremio tu ulogu, učio sam romski jezik tako da sam otišao u Skoplje, u naselje Šutka, gde žive Romi, i s njima živeo šest meseci, koliko je trajalo snimanje - priča Bora Todorović.
 
Upitan da li između njega i njegovog sina Srđana postoji rivalstvo, Todorović kategorički kaže:
 
- Ma, ni slučajno. Nikad se nismo doživljavali kao rivali, mi smo prvenstveno otac i sin. I moram priznati da ja u njegovim godinama nisam bio tako slavan.

Izvor: Blic