Rođen je 1.08.1953. godine u Bjelovaru, gde je završio osnovnu i srednju školu. 1972. godine upisuje glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu u klasi Ognjenke Milićević.
 

Uloge u pozorištu:

Od 1975. do 1995. godine bio je stalni član Narodnog pozorišta u Beogradu, i igrao je u predstavama: “Kaligula” (Stipijan), “Rat i mir” (Pjer Bazuhov), “Kako vam drago” (Oliver), “Nevolje zbog pameti” (Molčaljin), “Gospođa ministarka” (Pera Kalinić), “Orestija” (Egist), “Tartif” (Tartif, k.g),”Pokondirena tikva” (Ružičić).

Od 1995. godine, član je JDP-a u Beogradu, gde igra u predstavama “Beogradska trilogija” (Dušan), “Molijer, još jedan život”, "Italijanska noć" (Alfonso), a u Beogradskom dramskom pozorištu igra u predstavi “Pandorina kutija” (Andrijan).

U pozorištu Kult u Beogradu igrao je u predstavi “Oximoron” (Bayer).

U Zvezdara teatru ostvario je uloge u predstavama “Profesionalac” (Teodor Kraj), ”Poljubac žene pauka” (Molina), “Smešna strana muzike” (Bubnjolog).

Uloge u filmovima:

“Majstor i majstori”, “Nacionalna klasa”, “Sabirni centar”, “Maratonci”, “Za sreću je potrebno troje”, “U raljama života”, “O pokojniku sve najlepše”, “Tri karte za Holivud”, “Balkan expres”, “Čudo neviđeno”, “U ime naroda”, “Gori vatra”, “Mali svet”, "Pad u raj", "Diši duboko", "Zvezde ljubavi"

TV serije:

“Grlom u jagode”, “Otvorena vrata”.

Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja za pozorišne i filmske uloge.

Živi i radi u Beogradu.

Bogdan Diklić je srpski glumac. Rođen je u Bjelovaru 1. avgusta 1953. godine. U rodnom gradu bavio se glumačkim amaterizmom. U Bjelovaru je završio osnovnu i srednju školu. 1972. godine upisuje glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu u klasi Ognjenke Milićević.

Od 1975. do 1995. godine bio je stalni član Narodnog pozorišta u Beogradu, i igrao je u predstavama: “Kaligula” (Stipijan), “Rat i mir” (Pjer Bazuhov), “Kako vam drago” (Oliver), “Nevolje zbog pameti” (Molčaljin), “Gospođa ministarka” (Pera Kalinić), “Orestija” (Egist), “Tartif” (Tartif, k.g),”Pokondirena tikva” (Ružičić).

Od 1995. godine, član je JDP-a u Beogradu, gde igra u predstavama “Beogradska trilogija” (Dušan), “Molijer, još jedan život”, "Italijanska noć" (Alfonso), a u Beogradskom dramskom pozorištu igra u predstavi “Pandorina kutija” (Andrijan).

U pozorištu Kult u Beogradu igrao je u predstavi “Oksimoron” (Bayer).

U Zvezdara teatru ostvario je uloge u predstavama “Profesionalac” (Teodor Kraj), ”Poljubac žene pauka” (Molina), “Smešna strana muzike” (Bubnjolog).

Sem u pozorištu Bogdan Diklić je ostvario i veliki broj zapaženih uloga u filmovima.

Dobitnik je mnogobrojnih nagrada i priznanja za pozorišne i filmske uloge.

Živi i radi u Beogradu.


Filmografija
1976 - Vojnikova ljubav (film domaći)
1977 - Miris poljskog cveća (film domaći)
1979 - Nacionalna klasa (film domaći) - kao Mile
1980 - Majstori, majstori (film domaći)- kao prosvetni inspektor
1982 - Maratonci trče počasni krug (film domaći) - kao Mirko
1983 - Balkan ekspres (film domaći) - kao mlekar Nemac
1984 - Čudo neviđeno (film domaći) - kao inženjer
1984 - Kraj rata (film domaći) - kao Joza
1984 - O pokojniku sve najlepše (film domaći)- kao partijski aktivista u selu
1984 - U raljama života (film domaći) - kao Pipo
1985 - I to će proći (film domaći)
1985 - Jagode u grlu (film domaći)- kao Čombe
1985 - Tajvanska kanasta (film domaći)
1985 - Za sreću je potrebno troje (film domaći)
1986 - Dobrovoljci (film domaći)
1987 - Kraljeva završnica (film domaći)
1987 - Lager Niš (film domaći)
1987 – Oktoberfest (film domaći) - kao Vanja
1987 - U ime naroda (film domaći)- kao uhapšeni direktor
1987 - Već viđeno (film domaći) - kao Željko Obradović
1988 - Braća po materi (film domaći)- kao Veselinov razredni starešina
1988 – Čavka (film domaći) - kao direktor
1989 - Balkan ekspres 2 (film domaći)- kao Nemac Žuća
1989 - Kako je propao rokenrol (film domaći)
1989 - Sabirni centar (film domaći) - kao asistent Petar
1992 - Crni bombarder (film domaći)
1992 - Mi nismo anđeli (film domaći) - kao Marinin otac
1992 - Prokleta je Amerika (film domaći)
1992 - Tito i ja (film domaći)- kao Zokijev otac
1993 - Tri karte za Holivud (film domaći)- kao pomoćnik komandira milicije
1994 - Biće bolje (film domaći)
1994 - Dnevnik uvreda 1993. (film domaći)
1994 - Ni na nebu ni na zemlji (film domaći) - kao Svetislav
1995 - Paket aranžman (film domaći)
1995 - Urnebesna tragedija (film domaći) - kao 'košarkaš'
1998 - Bure baruta (film domaći) - kao Džon, vozač VW
1998 - Lajanje na zvezde (film domaći) - kao Dragićević Đuro
1999 - Belo odelo (film domaći) - kao mašinovođa
1999 – Točkovi (film domaći) - kao Ćorić
2001 - Apsolutnih 100 (film domaći)- kao trener u streljačkom klubu
2001 - Ničija zemlja (film domaći)
2001 - Normalni ljudi (film domaći) - kao asistent 1
2003 - Gori vatra (film domaći)
2004 - Sivi kamion crvene boje
Igrao je i u TV serijama Grlom u jagode i Otvorena vrata

Izvor: Wikipedia

Legendaran glumac.Jedini živući "maratonac"... Kao čovjek liq i pojava....

jel zna neko gde mogu da skinem film sabirni centar

Jedan od nasih najboljih glumaca bez dvoumljenja,covek glumi tako prirodno da cak deluje nestvarno...svidja mi se njegova uloga u "nacionalnoj klasi" kad ga Bora Todorovic udari u kacigu pred samu trku...

Haha ....opasan si ......

Glumci su tokom snimanja "Ko to tamo peva" mislili da prave svoj najgori film

Bogdan Diklić je u intervjuu zagrebačkom "Jutarnjem listu" rekao da mu je žao što nije prihvatio ulogu Miška u kultnom filmu Slobodana Šijana "Ko to tamo peva". On je otkrio i da su glumci tokom snimanja imali utisak da prave svoj najgori film, što se uskoro pokazalo veoma pogrešnim...



Diklić kaže da je nakon snimanja filma "Maratonci trče počasni krug" atmosfera na premijeri u Puli bila takva da se osećao Kit Ričards ili Čarli Vots.

"Ljudi su vrištali. Znali smo da radimo dobru stvar, Šijan je napravio dobar scenario. Nekih mojih kolega nažalost danas više nema. Veselili smo se i znali da radimo dobru stvar", rekao je Diklić, otkrivajući da je podela u "Ko to tamo peva" u početku trebalo da bude drugačija.

"To je bilo posle ‘Ko to tamo peva’ i zato što je to Berček rekao javno, sada ću to i ja reći; ja sam trebao igrati Miška, ali me iz pozorišta nisu pustili", kaže Diklić, koji je tada igrao u predstavi "Rat i mir".

"No, zanimljivo je da su svi glumci tokom snimanja ‘Ko to tamo peva’ mislili da snimaju svoj najgori film, da je to što rade uzaludno. Dugo nisam mogao da gledam taj film jer mi je bilo žao što nisam igrao Miška. Film je imao veliki uspeh, ali nije mi bilo žao zbog toga. Znao sam scenario i Dušan Kovačević mi je rekao da bi voleo da ja igram, ali veroatno onda ne bih dobio Mirka u ‘Maratoncima'", kaže Diklić.


Izvor: Blic

Bolje je ovako kako je ispalo Bercekova najbolje uloga je uloga Miska u "Ko to tamo peva" A Dikliceva mozda najbolja je u "Maratoncima" Sad ih je nemoguce zamisliti drugacije