Zvučna kartica je deo koji obezbeđuje zvučni ulaz i izlaz. Zvučna kartica na sebi sadrži zvučni čip koji pretvara analogne zvučne talase u digitalni signal (nule i jedinice). Zvučni čip može da se nalazi i na matičnoj ploči sa unapred integrisanim ulazima i izlazima na njoj.



Deo koji obezbeđuje zvuk se zove CODEC i u njega su integrisana dva glavna dela koja obavljaju taj posao, ADC (Analog Digital Converter) i DAC (Digital Analog Converter) pretvarač. Osim toga, imamo i DSP (Digital Sound Processor), zvučni procesor koji oslobađa procesor od obrade zvučnih signala (ako ga zvučna karta nema, onda to radi procesor). Takođe zvučna kartica ima i svoju memoriju. Komunikacija sa računarom se odvija preko PCI interfejsa, dok se komunikacija sa zvučnicima i mikrofonom ostvaruje preko ulaznih i izlaznih konektora.

Način rada ADC-a i DAC-a

ADC ili analogno digitalni pretvarač, kao što sam naziv kaže, pretvara analogne talase, tojest zvuk, u digitalne signale (nule i jedinice), tako da računar može da razume signale koje dobija od nekog spoljašnjeg uređaja (npr. mikrofona). Način pretvaranja je sledeći: ADC preciznim merenjem analizira analogne talase a zatim ih digitalizuje u obliku nula i jedinica, koje onda DSP ili CPU obrađuje, dok kvalitet zavisi od preciznosti i brzine merenja koja se meri u kilohercima (KHz). Isto važi i za DAC, koji radi obrnut proces, tojest pretvara digitalni signal u analogni, tako da sve što čujete na PC zvučnicima je ustvari prevedeni binarni kod u analogni signal tj. zvuk.

Zvučni ulazi i izlazi

Većina zvučnih kartica od 1999. podleže Microsoftovom PC 99 standardu za obeležavanje spoljnih konektora odgovarajućim bojama:

    * Ružičasta - analogni ulaz za mikrofon.
    * Svetloplava - analogni ulaz za liniju
    * Zelena - analogni izlaz za glavni stereo signal (prednji zvučnici ili slušalice)
    * Crna - analogni izlaz za zadnje zvučnike
    * Narandžasta - S/PDIF digitalni izlaz (nekad se koristi i za analogni izlaz za srednje zvučnike)

Tipovi zvučnih kartica

Zvučne kartice su nastale tek 1980-tih godina. Do tada je računar mogao da daje samo "beep" zvuk, koji je stvarao zvučnik u samom kućištu. Od tada zvučne kartice su veoma mnogo napredovale. Skoro sve današnje kartice podržavaju 5.1 standard (kućni bioskop), sve Dolby standarde, te niz API-ja (application program interfaces) koji omogućavaju bolju softversku komunikaciju sa zvučnom karticom, jer bez drajvera (softvera) zvučna kartica ne može da radi. Danas su najpoznatiji API-ji Microsoft Direct Sound i Creative EAX standard.

Nemaju sve zvučne kartice isti broj izlaza i ulaza, iako većinom današnje kartice imaju 5 konektora, 3 izlaza (prednji i zadnji, te sabvufer) i 2 ulaza (mikrofon i linijski ulaz), iako se najčešće koristi ulaz za prednje zvučnike (proizvođači zvučnika obično stave dva zvučnika na jedan konektor) zelene boje. Najnoviji trend je omogućavanje spajanja 7 zvučnika i jednog sabvufera (7.1 standard).

Karakteristike koje se obično gledaju kod zvučnih kartica su: ADC i DAC kapacitet i brzina, frekvencijski odziv, broj izlaza, podrška za API-je, sertifikati (npr. Dolby Surround) itd.

Najpoznatiji i najbolji proizvođač zvučnih kartica je Creative, a osim njega imamo Terratec, C-Media, nVIDIA, Realtek, VIA itd.

Izvor: KomBib