Habsburška Mađarska
 
Mađarska za vreme Turske vladavine

Habsburška Mađarska je ime za teritorije bivše Kraljevine Mađarske, gde su Habsburgovci osigurali svoju kontrolu i bili priznati kao mađarski kraljevi na početku Turskih osvajanja, posle Mohačke bitke i invazije Mađarskih teritorija.

Iako su zvanično bili nezavisni, Mađarski krajevi su bili tretirani kao provincije Habsburške Monarhije. Ovaj status se održao u preriodu od 1541. do 1700. godine i odnosio se (granice su se neprestalno menjale u to vreme):
Današnju Slovačku i pripojenu karpatsku Ruteniju
Današnji Burgenland, Austrijska provincija i deo zapadne Hrvatske
Pripojeni deo današnje Mađarske, današnja Zapadna prekodunavska regija, zapadni deo današnje Centralne prekodunavske regije i istočni deo Severne Mađarske regije

Tokom ovog perioda ostatak Kraljevine Mađarske je imao drugačiju sudbinu. Centralnim teritorijama kraljevstva su vladali Osmanlije. Erdelj je imao polu autonomiju, jer je vrhovnu vlast imala Turska, taj deo bivšeg carstva je u današnjoj Rumuniji.

Habsburška Monarhija

Habsburška Mađarska je bila deo Habsburške Monarhije. Austrijski kralj je prilikom dolaska na presto takođe bio krunisan kao kralj Mađarske. Posle poraza od Turaka, pojam Habsburška Mađarska je polako počeo da izlazi iz upotrebe i kraševi su počeli da dobijaju titule kraljevi Zemlje krune Svetog Stefana.

Habsburška Mađarska je postala mali deo Habsburške Monarhije i nije imala uticaja, ili vrlo malo u državnom odlučivanju. Austrijski car je direktno odlučivao o mađarskim finansijama, vojsci, inostranim poslovima i carske trupe su obezbeđivale granice.

Tursko pitanje je još više podelilo Austriju i Mađarsku. Habsburgovci su hteli da imaju mir na granicama i održavaju status kvo, dok su Mađari hteli da isteraju turke iz ostalog dela Mađarske. Uvidevši svoj podređeni položaj u monarhiji, mnogi Mađari su postali anti habsburški nastrojeni, protivili se stranoj vladavini, tuđoj vojci i Austrijskom priznavanju Turske vlasti nad Erdeljom. Pobunjenici, koji su živeli u Habsburškoj Mađarskoj, su se smatrali većim neprijateljima od Turaka.

Reformatori su se širili veoma brzo, i već početkom 17. veka je ostao veoma mali broj katolika među višim staležom. Petar Pazmanj (mađ. Péter Pázmány) je reorganizovao Rimokatoličku crkvu i prevodio narod u Protestante. Reformacija je dovela do cepanja Katolika (koji su bili pristalice Habsburgovaca) i Protestanata koji su razvili jaki nacionalni identitet i postali veliki protivnici Austrijske Monarhije. Takođe se napravio jaz između katoličkih bogataša i protestanskih nižih plemića.

Izvor: Wikipedia