Nićifor I

Nićifor I (umro 26. jula 811) je bio vizantijski car, koji je vladao od 802 do 811. Poginuo je u bici kod Pliske protiv Bugara. Bugarski kan Krum je od njegove lobanje napravio pehar za vino.

Uspon

Porodica mu je bila arapskog porekla, a on je patricije iz Seleukidske Sidere. Carica Irena ga je postavila na mesto logoteta tj. ministra finansija. Uz pomoć eunuha i patricija uspeo je da svrgne i protera Irinu i umesto nje da preuzme presto 31. oktobra 802. Svoga sina Staurakiosa je krunisao kao suvladara 803.

Jedan od njegovih najboljih generala Bardan Turkos se pobunio 803. Dobio je i podršku drugih komandanata, a posebno kasnijih careva Lava V Jermenin i Mihajla II Amorijca. Međutim Nićifor je pridobio Lava V i Mihajla II, a vojsku je uspeo da rasprši, pa je Bardan bio prisiljen da se pokori. Posle je poslan u manastir. Slično je postupio i tokom urote, koju je predvodio patricije Arseber.

Reorganizacija

Nićifor se okrenuo opštoj reorganizaciji carstva ,stvorio je nove teme na Balkanu i ojačao je granice. Tu je započeo preseljenje stanovništva u Anadoliji i ponovnu helenizaciju područja. Pošto je trebao mnogo novaca da bi ojačao vojsku tražio je načina da poveća prihode carstva. Sa svojim strogim porezima izgubio je naklonost svojih podanika, a posebno sveštenstva. Iako je za patrijarha postavio ikonodula Nićifora crkveni istoričari kao Teofan Ispovednik opisivali su ga kao neprijatelja,

Odnosi sa Zapadom

Sa Karlom Velikim sklopio je 803. sporazum, ali nije priznavao da je Karlo Veliki car. Odnosi među njima su se pogoršsli i došlo je do rata zbog Venecije od 806. do 810. Nićifor je 807. ugušio mletačku pobunu, ali imao je velike gubitke u sukobu sa Francima. Konflikt se rešio tek nakon Niđiforove smrti, kada su Venecija, Istra, obala Dalmacije i južna Italija pripali Istoku, a Rim, Ravena i pentapolis su pripali Zapadu.

Rat sa Arapima i Bugarima

Nije isplaćivao danak, koji je carica Irena dogovorila da plaća kalifu Harunu al Rašidu. Bio je zato spreman na rat sa Arapima. U tom ratu doživeo je težak poraz 805. kod Krasosa u Frigiji. Upadi neprijatelja u Malu Aziju prisilili su ga da sklopi mir, po kome je trebao plaćati danak od 30.000 zlatnika godišnje. Nakon smrti Haruna al Rašida 809. u kalifatu je došlo do borbi za nasleđe, pa je Nićifor imao slobodne ruke, da se obračuna sa Krumom od Bigarske, koji je harao severnim granicama i koji je baš tada 809. zauzeo Serdiku (Sofiju) i uništio garnizon od 6.000 ljudi.

Nićifor je 811. napao Bugarsku sa 80.000 vojnika. Dva puta je pobedio Kruma i opljačkao je bugarsku prestolnicu Plisku. Tokom Nićiforova povlačenja vizantijska vojska je uhvaćena u zasedi na planinskim prelazima. Tu je i uništena 26. jula 811. Nićifor je poginuo u toj bici. Kan Krum je od njegove lobanje napravio pehar za vino.

Reference
The Oxford Dictionary of Byzantium, ed. by Alexander Kazhdan, Oxford University Press, 1991.
Članak uključuje tekst iz Encyclopædia Britannica Eleventh Edition iz 1911, koja je sada u javnom vlasništvu

Izvor: Wikipedia