Katastrophe... slične stvari su komentarisane na drugim temama... to bi se moglo objediniti...

Istraživanja na temu Edipovog kompleksa kažu:


   U opsežnom pregledu istraživanja sa ciljem testiranja psihoanalitičkih koncepata, Greenberg i Fisher (1996) navode dve studije koje na različite načine istražuju edipalna ponašanja dece. Prvu je sproveo Friedman, tražeći od dece različitog uzrasta (od 5 do 16 godina starosti) da dovrše dve Edipalne priče. Sadržaj ovih priča se, naime, ticao neke prijatne aktivnosti koja se obavlja sa jednim roditeljem nakon čega se pojavljuje drugi roditelj. Rezultati su pokazali da su negativniji završetak imale priče u kojima pojava roditelja istog pola prekida aktivnost sa roditeljem suprotnog pola, te autor smatra da oni govore u prilog postojanja edipalnog obrasca.
   Druga studija se bavila ponašanjem dece u svakodnevnom životu, i to na uzrastu koji se u psihoanalitičkoj teoriji određuje kao falusni stadijum. Watson i Getz su, naime, pokušali da izmere učestalost izvesnih ponašanja dece (oba pola, uzrasta 3, 4, 5 i 6 godina) prema svojim roditeljima tokom jedne sedmice, iskoristivši u tu svrhu pomoć roditelja koji su bili zaduženi da beleže sve prilike u kojima su se deca prema njima ponašala agresivno ili s ljubavlju. Ponašanja privrženosti prema roditelju suprotnog pola i agresivna ponašanja prema roditelju istog pola tretirana su kao edipalna. Izračunati odnosi između edipalnih i needipalnih ponašanja u odnosu prema ocu i prema majci pokazali su jasnu predominaciju edipalnog u odnosu na needipalno ponašanje, koja dostiže vrhunac na uzrastu od 4 godine.
   Iako neki autori u ovakvim istraživanjima vide dokaze za opravdanost psihoanalitičkih koncepata, mnogi smatraju da se isti rezultati mogu tumačiti i u kontekstu nekih drugih teorijskih postavki, osim psihoanalitičke.