Abdul Hamid II

1876. godine dođe Abdul Hamid II na vlast. On je bio zadnji samostalni autokrata Osmanskog Carstva. Njegove strašne represalije i njegov krvavi stil vladavine su doprinijeli tome, da je zbog toga dobio naziv "Crveni sultan". Abdul Hamid II je došao na vlast kada se Carstvo nalazilo u jednoj vrlo teškoj situaciji, pobune i loša ekonomska situacija su slabile još više, ionako raspadajuće Carstvo.

U toku samo pola stoljeća, postade od "bolesnika" jedan - "umirući na Bosforu".

Sultan Abdul Hamid II je dao da se gradi palata Jildiz Kosk. 1877. godine Rusi su ugledali svoju šansu da se probiju do Sredozemlja i objaviše Turskoj rat. Istovremeno bijahu borbe na Dunavu, Crnom moru, Balkanu, pa čak i kod Karsa na granici samog Kavkaza. Na svim frontovima su Turci doživjeli značajne poraze. Rusima bijaše pošlo za rukom da iz Jedrena nadiru, te tako dođoše blizu i samog Istambula. 31. januara 1878. godine dođe do prekida ratnih dejstava i nakon toga potpisivanja San Stefanskog mira u 1878. godine, gdje će Rusi diktirati Turcima svoje uslove. Tim ugovorom izgubiše Osmanlije svoja cijela evropska područja i posjede i smjedoše zadržati samo Trakiju do Jedrena. Srbija, Crna Gora, Bugarska, Rumunija, (Bosna i Hercegovina!) postadoše samostalne. Osim toga bijaše omogućen samo Rusima prolaz kroz moreuz, i u ratu i miru. Iste godine htjedoše opet napasti Turke, ali se usprotiviše skoro sve velike evropske sile protiv Rusa, sprečavajući time Rusima prodor u Sredozemlje. Na Berlinskom Kongresu 1878.g. bijaše ugovor iz San Stefana povučen.

Ratni sukobi iz 1877. i 1878. godine nisu bili za Ruse od velikog značajnijeg uspjeha, a sama Turska je izgubila samo malo zemlje.

Sultan Abdulhamid II je sve vidnije postajao tiranin, koji je Jermene u svom Carstvu počeo naveliko da progoni, a stanovništvo sve više izlagao mreži potkazivača i špijuna. Suprotno velikim evropskim silama kao sto su Velika Britanija, Francuska, Austro-Ugarska, koje su pokušavale da dokrajče Osmansko Carstvo, Nemačka pod carem Vilhemom II pomože Turcima da ojačaju svoje Carstvo i nanovo organizuju svoju, već jako oslabljenu armiju. Zbog opšteg nezadovoljstva prema sultanu, protivnici Abdulhamida II stvoriše 1908.g. opozicionu partiju "Mladi Turci", čiji vođa bijaše Enver Paša.

Tako je doslo do sukoba sličnih građanskom ratu u kome se jedan od "Mladih Turaka", kome je armija bila odana, uputi u pravcu Istambula, svrgnuvši 24. augusta 1908. godine sultana Abdul Hamida II. On umrije 1918. godine u zatvoru u Istambulu.

Izvor: Wikipedia