Dinastija Ming
 
Dinastija Ming je vladala Kinom od 1368. do 1644. Bila je poslednja dinastija čiji su vladari poreklom bili Han Kinezi.

Nastala je kao posledica pobune domaćeg stanovništva protiv mongolskih vladara iz dinastije Juen. Žu Juancang, zvan Taizi, uspeo da otera Mongole i kruniše se za prvog cara dinastije.

Na svom početku dinastija Ming je Kinu ne samo oslobodila, nego učinila i velikom vojnom silom. Drži se da je početkom 15. veka Kina bila najcivilizovanija, najbogatija, najprosvećenija i najnaprednija država na svetu. U to doba je čuveni moreplovac Ženg He krenuo u svoje ekspedicije.

U kasnijim periodima dinastija Ming je Kinu sve više izolovala od ostatka sveta, što je dovelo do stagnacije i pada koji je godine 1644. Kinu doveo pod vlast dinastije King.

U 19. i 20. veku, pod snažnim utiskom stranih osvajanja, kolonizacije i bezbrojnih poniženja, Kinezi su često dinastiju Ming idealizovali kao zlatno doba svoje istorije.

Građevinarstvo za vreme dinastije Ming

Za vreme dinastije Ming (1368-1644), Kina je ušla u pozno doba feudalnog društva. Građevinski stil u ovo vreme je uglavnom sledio stil dinastije Song, samo se neznatno promenio. Nove građevine, međutim, orijentisane su na grandionznost. Gradski raspored i dvorska palata podignuti u ovom periodu nasledile su uzor ranijih generacija. I glavni grad Peking i drevni grad Nanjing su beneficirani od uređivanja za vreme dinastije Ming. Dvorska palata dinastije Ćing takođe je bila proširena na osnovi konstrukcije Minga. U tom periodu, Peking je bio renoviran i podeljen na spoljni, unutrašnji i imperatorski grad.

Kineska građevinska dostignuća dostigla su novi vrh za vreme dinastije Ming. Graditelji su nastavili da jačaju kineski zid. Zidovi i tvrđave na mnogim važnim sektorima su zidani od opeka. U ovom periodu, Kineski zid je dostigao u dužini 5,660 kilometers. Zid počinje od reke Jalu na istoku i završava se kod Điajuguan u provinciji Gansu na zapadu. Poseduje poznate tvrđave kao što su Šanhaiguan i Điajuguan. Kineski zid je bio unikatno dostignuće u građevinarstvu. Neki njegovi sektori kao što su Badaling i Simatai u Pekingu imaju i visoku umetničku vrednost.


U ovo doba, vladine zgrade su postale prefinjene, dekorativne slike i ornamenti postale ujednačene, korišćeni su novi materijal, opeka je postala regularni građevinski materijal u zidanju kuća običnih stanovnika.

U dinastiji Ming, zgrade su razmeštene bolje, najbolji primer za to su mauzolej Mingšiao u Nanjingu i mauzolej Šisan u Pekingu. Za vreme ove dinastije geomanijska slutnja se i dalje razvijala. Ova slutnja je specifičan fenomenon drevne kineske kulture, ostaje uticajna i danas. Nameštaji dinastije Ming su poznati u svetu.

Izvor: Wikipedia