Herodot? :: Istorija sveta ~ Mitovi i Legende

Herodot, antički istoričar koji je živeo u petom veku pne.

Herodot, pričajući o izgradnji piramida, primećuje: "...koliko su tek onda morali iznositi ostali troškovi za gvožđe, za alat sa kojim su radili..." [knj. 2 : 125]. Savremeni komentar: "U Heopsovo vreme, u prvoj polovini 3. milenijuma pne., Egipćani su koristili samo bronzane alate" [Ž. F. Lauer: Izgradnja egipatskih piramida, 1966]

Navedimo dva primera iz Herodota. Prvi put se rukopis njegove "Istorije" pojavio u Evropi tek u XV veku. Značaj Herodota za tradicionalnu verziju hronologije i geografije je ogroman. Ali eto, on tvrdi da Nil teče paralelno sa Istarom, koji se danas identifikuje sa Dunavom (ali zbog nečega ne sa Dnjestrom). Ispostavlja se da je "mišljenje o paralelnosti Dunava i Nila bilo rasprostranjeno u srednjovekovnoj Evropi sve do kraja XIII veka."

Herodot: "Persijanci stanuju u Aziji sve do Južnog mora, koje se naziva Crveno" . A y skladu sa savremenim komentatorima, Južno more je Persijski zaliv. Opisujući poluostrvo (koje današnji komentatori smatraju Arabijskim), Herodot piše: "Ono počinje kod persijske zemlje i proteže se do Crvenog mora". Izgleda tačno, ali to protivreči mišljenju komentatora da je kod Herodota Crveno more - Persijski zaliv. Zbog toga savremeni komentator "ispravlja" Herodota: "Ovde je to (Crveno more) Persijski zaliv". Dalje: Crveno more (u njegovom savremenom shvatanju) može da se prostire "iznad Persijanaca" (po Herodotu knj. 4, br. 40) samo uz jedan uslov -ako se Herodotova karta prevrne u odnosu na savremenu (upravo tako se u nekim srednjovekovnim kartama zamenjuju mesta severa i juga). I zato su komentatori ovde prinuđeni da identifikuju Crveno more sa Persijskim zalivom [knj. 4, koment. 36], mada se Persijski zaliv nalazi niže (ili istočnije) od Persijanaca, ali nipošto ne iznad. Ovo isto more, pomenuto kod Herodota u knj. 2, br. 102, ("Za njega (Sezostrisa) sveštenici pričaju da je prvi isplovio na dugačkim lađama iz Arabijskog zaliva i pokorio narode na obali Eritrejskog mora") komentatori identifikuju sa celim Indijskim okeanom [knj. 2, koment. 110]. I opet zamena istoka i zapada (karta je preokrenuta). U knj. 4, br. 37 Herodot identifikuje Crveno more sa Južnim (v. gore). Ovo definitivno zbunjuje komentatore, koji pokušavaju da "uklope" Herodota u okvire tradicionalnih lokalizacija (i tradicionalnog položaja karte). Sada su prinuđeni da identifikuju Crveno (tj. Južno) more sa Crnim morem! [knj. 4, koment. 12]. I opet zamena istoka i zapada (u odnosu na Persijance).

Dakle, Crveno more = Južno = Crno = Severno = Sredozemno = Persijski zaliv = Naše more = Indijski okean. Na isti način se možemo uveriti u mogućnost sledećih identifikacija po Herodotu: Asirija = Germanija, Vavilon = Rim, Persija = Galija (Francuska), Midija = Mađarska. Čudno izgledaju povremena pominjanja "krstoneja" i "krstona", grada Krestona, oblasti Kroseje. Analiza ovih fragmenata rađa analogiju sa srednjovekovnim krstašima (uzgred, "kros" je "krstaški termin") (Kreston: knj.5, br. 3, 5, knj. 7, br. 124, 127; Kroseja: knj. 7, br. 123. Da li su događaji opisani kod Herodota ispravno datirani?

Primer: kako Herodotova "Istorija" korelira sa tradicionalnom hronologijom? Dosledno i povezano izlažući istoriju Egipta, Herodot naziva Heopsa naslednikom Rampsinita [2:24] Komentar: "Herodot brka hronologiju Egipta: Rampsinit (Ramzes II) je car 19. dinastije (1345. do 1200. god. pne.), a Heops - 4. dinastije (2600. do 2480. god. pne.)". To je "greška" od 1200 godina! "Herodotova hronologija careva ne odgovara carskoj hronologiji u fragmentima carskih spiskova Manetona". Precizirajmo: vremenski intervali između nekih faraona (po Herodotu) ponekad su kraći za hiljade godina (!) od odgovarajućih intervala po Manetonu. Primer: Herodot navodi Anizija odmah posle Azihisa [2:136-137]. Komentar: "Herodot pravi ovde skok od kraja 4. dinastije (oko 2480. god. pne.) do početka etiopske vladavine u Egiptu (oko 715. god. pne.)". To je "skok" od 1800 godina.

I "sitne" greške od 30-40 godina u Herodotovoj hronologiji (koje nastaju prilikom pokušaja da se njegova "Istorija" uklopi u tradicionalnu hronologiju) ispunjavaju "Istoriju". Primeri: "Herodot brka cara Sezostrisa sa carem Psametihom I...". "Pitak se nije mogao sresti sa Krezom 560. godine pne. (1:27), pošto je umro 570. godine pne. "To je Herodotova greška... Solon nije mogao da se sretne sa Krezom". Ali kako to? Kod Herodota je skoro tri stranice posvećene izlaganju kontakata Kreza i Solona [1:30-32], a tradicionalna hronologija nas uverava da takvih susreta nije bilo. Komentatori optužuju Herodota da je pogrešno datirao pomračenja sunca i slično. (Fomenko)

U Herodotu sam našao jedan primer pomračenja sunca koji bi po datumu mogli povezati sa gornjim citatom:

(I 74) Posle toga Alijat nije hteo da izruči Skite na zahtev Kijaksarov, i zato između njih dođe do rata, koji je trajao pet godina i u kome su čas Međani pobeđivali Liđane, a čas Liđani Međane, a jednom su vodili čak i noćnu borbu. Nastavivši tako nerešeno rat, šeste godine se desi da, baš u trenutku kad se vodila bitka, iznenada usred dana nastade noć. Ovo pomračenje sunca prorekao je Joncima Talet iz Mileta i predvideo čak i dan i godinu kad se ta promena zaista i dogodila. Kad su Liđani i Međani videli da je umesto dana nastala noć, prestanu s borbom i, brže-bolje, sklope među sobom mir. Posrednici za mir između njih bili su Sijenezije Kiličanin i Labinet Babilonac. Ovi su na brzu ruku isposlovali da dođe do uzajamne zakletve i do uzajamne ženidbe. Nagovorili su Alijata da dade kćer Arijeniju za Astijaga, sina Kijaksarova, jer bez prisnijih veza savez neće biti duga veka. Ovi narodi sklapaju mirovne ugovore kao i Heleni, samo s tom razlikom što na ramenima zaseku kožu i jedni drugima ližu krv.(domatrios)

Herodota, kao začetnika istorije su kasnije sledili i ostali Antički istoričari, kao Ksenofont, Tukidid i Diodor Sicilijanski.

Izvor: Wikipedia