Milan Ilić Čiča šumadijski

Milan Ilić Čiča šumadijski (1886-1942) komandant V (šumadijskog) bataljona I proleterske NOU brigade i narodni heroj Jugoslavije.

Rođen je 1886. godine u selu Gornjoj Trešnjevici, kod Aranđelovca. Potiče iz siromašne seljačke porodice. Posle osnovne škole otac Radoje ga je posalo da uči za konobara. Ali se on posle izvesnog vremena vratio u selo i počeo da se bavi zemljoradnjom.

Učestvovao je u balkanskim i Prvom svetskom ratu. Godine 1915. zarobljen je i odveden na prinudni rad u Nemačku. Milan je iz trogodišnjeg zarobljeništva, pored znanja nemačkog jezika, sagledao mogućnosti i rezultate napredne poljoprivrede. Doživevši revoluciju u Nemačkoj, upoznao se sa revolucionarnim pokretom. Kada se, posle završetka rata, vratio u svoj kraj, ratom opustošen i još siromašniji, odmah postaje aktivan učesnik revolucionarnog pokreta i član KPJ, od osnivanja 1919. godine.

Bio je za modernu i racionalnu poljoprivredu i stočarstvo u svom kraju. Nabavljao je stručnu literaturu, preplaćivao se na časopise, uključujući i neke iz Nemačke, i svoje znanje prenosio na druge i praktično primenjivao u svom domaćinstvu. Nalazio se i u grupi za napredno zadrugarstvo, radio je u Kreditnoj, a kasnije u Opštoj poljoprivrednoj zadruzi. Sredinom dvadesetih godina, kada je agrarna kriza još više život siromašnih seljaka, Milan je proveo nekoliko godina kod starijeg brata, predsednika Suda u Novom Pazaru, i bio sudski poslužitelj. Godine 1925. vratio se u svoje selo.

Zbog revolucionarnog rada, Milan je početkom 1937. godine, sa grupom komunista iz Aranđelovca, Kragujevca i okolnih sela, bio uhapšen, ali je kasnije pušten, zbog nedostatka dokaza. Milan je postao prvi sekretar novoformirane partijske ćelije u selu, 1939. godine. Naredne godine postaje član OK KPJ za Kragujevac , a kada je, početkom 1941. godine, u Aranđelovcu formiran Mesni komitet, on postaje jedan od vodećih članova.

Posle aprilskog rata, aktivno je radio na pripremama za ustanak. Početkom jula, u blizini njegovog sela formiran je I šumadijski NOP odred, imenovan je za zamenika komandanta Odreda. Učestvuje i predvodi Odred u mnogim akcijama. Naročito se ističe u borbama za oslobođenje i odbranu Rudnika. Ličnim primerom pokazuje kao se treba boriti, pri čemu često koristio iskustvo iz Prvog sevtskog rata. Nemci su, krajem avgusta 1941. godine, izveli specijalnu akciju na Gornju Trešnjevicu da bi zapalili njegovu kuću, a tokom 1942. godine za njim je bila raspisana poternica od 50.000 dinara.

Kada su četnici na prevaru uhvatili, a zatim i streljali, komandanta I šumadijskog odreda Milana Blagojević Španca, 27. oktobra 1941. godine, komandu nad Oderdom preuzima Čiča šumadijski. U novembru učestvuje u teškim borbama protiv nadmoćnog neprijatelja, koji je težio da uništi slobodnu teritoriju u Šumadiji i zapadnoj Srbiji. Tada se, sa delom Odreda povlači u Sandžak. Od tog dela koji se povukao, formiran je V (šumadijski) bataljon I proleterske NOU brigade, a Milan je postao komandant bataljona. Krajem decembra prelazi u istočnu Bosnu i učestvuje u borbama kod Vlasenice, na Placama, oko Han-Pijeska i na Pjenovcu, gde je poginuo, 21. januara 1942. godine. Pao je zajedno sa Slavišom Vajnerom, legendarnim Čičom romanijskim, komandantom Romanijskog NOP odreda i narodnim herojem.

Za narodnog heroja proglašen je 25. novembra 1944. godine.

Literatura

Narodni heroji Jugoslavije, "Mladost" Beograd, 1975. godina

Izvor: Krstarica