Spisak jevrejskih vladara

Prvo razdoblje jevrejskih vladara započinje u gvozdeno doba, kada se, nakon vremena plemenskog sistema, u drugoj polovini 11. veka. p.n.e. počinje u Izraelu da se uspostavlja monarhija, a traje sve do pada pod asirsku i vavilonsku vlast. Nakon vremena persijske i helenističke prevlasti, nakon makabejske pobune u 2. veku p.n.e. uspostavlja se vlast jevrejskih etnarha i sveštenika u Judeji, a nastavlja se vlašću Iroda Velikog i njegovih naslednika, koji vladaju raznim područjima današnjeg Izraela, Palestine, Jordana i Sirije, sve do pred kraj 1. veka, kada Rimljani konačno preuzimaju svu vlast, a potom (135. godine) i preimenuju provinciju Judeju u provinciju Sirija-Palestina.

Razdoblje jevrejskih kraljeva (oko 1030.-587. p.n.e.)

Jedinstveno kraljevstvo (oko 1030.-931. p.n.e.)
Šaul, (oko 1030.-1010. p.n.e.)
David, (oko 1010.-970. p.n.e.)
Solomon, sin Davidov (oko 970.-931. p.n.e.)

Podeljeno kraljevstvo (oko 931.-587. p.n.e.)
Kraljevstvo Izrael (oko 931.-721. p.n.e.)
Jeroboam I, (oko 931.-910. p.n.e.)
Nadab, (oko 910.-909.)
Baša, (oko 909.-886. p.n.e.)
Ela, (oko 886.-885. p.n.e.)
Zimri, (vladao samo 7 dana)
Omri, (oko 885.-874. p.n.e.)
Ahab|, (oko 874.-853. p.n.e.)
Ahazja, (oko 853.-852. p.n.e.)
Joram, (oko 852.-841. p.n.e.)
Jehu, (oko 841.-814. p.n.e.)
Joahaz, (oko 814.-798. p.n.e.)
Joaš, (oko 798.-783. p.n.e.)
Jeroboam II, (oko 783.-743. p.n.e.)
Zaharija, (oko 743. p.n.e.)
Šalum, (oko 743. p.n.e.)
Menahem, (oko 743.-738. p.n.e.)
Pekahja, (oko 738.-737. p.n.e.)
Pekah, (oko 737.-732. p.n.e.)
Hošea, (oko 732.-724. p.n.e.)            
Kraljevstvo Judeja (oko 931.-587. p.n.e.)
Roboam, sin Solomonov (oko 931.-913. p.n.e.)
Abijam, (oko 913.-911. p.n.e.)
Asa, (oko 911.-870. p.n.e.)
Jošafat, (oko 870.-848. p.n.e.)
Joram, (oko 848.-841. p.n.e.)
Ahazja, (oko 841. p.n.e.)
Atalija, vlada kao majka maloletnog Joaša (oko 841.-835. p.n.e.)
Joaš, (oko 835.-796. p.n.e.)
Amasja, (oko 796.-781. p.n.e.)
Uzija, poznat i kao Azarja (oko 781.-740. p.n.e.)
Jotam, (oko 740.-736. p.n.e.)
Ahaz, (oko 736.-716. p.n.e.)
Ezekija, (oko 716.-687. p.n.e.)
Manaše, (oko 687.-642. p.n.e.)
Amon, (oko 642.-640. p.n.e.)
Jošija, (oko 640-609. p.n.e.)
Joahaz, (oko 609. p.n.e.)
Jojakim, Joahazov brat (oko 609.-598. p.n.e.)
Jojakin, (oko 598.-597. p.n.e.)
Sidkija, Jošijin sin (oko 597.-587. p.n.e.)

(Za razdoblje strane prevlasti na ovim prostorima do 2. veka p.n.e. vidi: Vavilon, Aleksandar Veliki, Seleukidi, Ptolomeji.)

Helenističko i rimsko razdoblje

Makabejci i Hasmonejci
Juda Makabej (166.-160. p.n.e.), sin sveštenika Matatije koji je poveo pobunu protiv Antioha IV Epifana.
Jonatan (160.-143. p.n.e.), brat Judin, veliki sveštenik
Šimun (143.-134. p.n.e.), veliki sveštenik i etnarh
Ivan Hirkan I (134.-104. p.n.e.), veliki sveštenik i etnarh
Aristobul I (104.-103. p.n.e.), uzima naslov kralja
Aleksandar Janej (103.-76. p.n.e.), kralj
Aleksandra (76.-67. p.n.e.), kraljica (njen sin Hirkan II je veliki sveštenik)
Hirkan II (67. p.n.e.), nasleđuje majku kao kralj
Aristobul II (67.-63. p.n.e.), kralj i veliki sveštenik (istisnuo Hirkana sa prestola)
Hirkan II (63.-40. p.n.e.), ponovno veliki sveštenik, a onda i etnarh (47.-41. p.n.e.)
Irod I Veliki i njegov brat Fazael, Idumejci, sinovi Hirkanovog ministra Antipatera, tetrarsi (41.-40. p.n.e.)
Antigon (40.-37. p.n.e.), kralj i veliki sveštenik, Irod u begu

Irodovci
Irod I Veliki, oženio Marijamnu I, unuku Hirkana II i Aristobula II, stvarni kralj Judeje (37.-4. p.n.e.)
Arhelaj, etnarh Judeje i Samarije (4. p.n.e.-6.). Nakon toga Judeja postaje rimska prokuratorska provincija, a glavni grad se seli u Cezareju
Irod Antipa, tetrarh Galileje i Pereje (4. p.n.e.-39.)
Irod Filip, tetrarh Gaulanitide, Bataneje, Trahonitide i Auranitide, i područja Paneje ili Itureje (4. p.n.e.-34.). Nakon njegove smrti tetrarhija je pripojena provinciji Siriji.
Agripa I, sin Aristobulov, kralj u Filipovoj tetrarhiji (37.-44.), i kralj Judeje i Samarije (41.-44.). Nakon njegove smrti, Judeja je ponovno prokuratorska provincija.
Agripa II, sin Agripe I, kralj Halkide (48.-53.) i nadglednik jerusalimskog Hrama (49. )
Agripa II, umjesto Halkide postaje kralj Filipove tetrarhije (53.-93.) i Varove eparhije u današnjem severnom Libanu, a od 55. godine Neron mu daje i deo Galileje i Pereje.

U previranjima koja su usledila za vreme Prvog jevrejskog ustanka, Hram je spaljen i srušen, a Judeja postaje carska provincija.

U Drugom jevrejskom ustanku (132.-135.) Jevreje će voditi Šimun Bar Kohba. Nakon poraza, Judeja je preimenovana u provinciju Siriju-Palestinu, a Jerusalim u Eliju Kapitolinu (lat. Aelia Capitolina).

Jevreji će svoju državu ponovno da uspostave tek nakon Drugog svetskog rata.

Izvor: Wikipedia