Ferdinand I (nem. Ferdinand I), car Svetog rimskog carstva, rođen je 10. marta 1503. godine u Alkali de Enares, u Madridu, Kastilja, a umro je u 27. jula 1564. godine u Beču, u Austriji. Bio je sin Huane Lude i Filipa Lepog, i mlađi brat Karla V.

Bio je omiljeni unuk Fernanda Katoličkog, sa kojim je živeo u Aragonu, i koji ga je obrazovao u kastiljanskom duhu. Nakon proglašenja Karla za kralja Španije i njegovog dolaska na Iberijsko poluostrvo, Ferdinand je poslat u Holandiju, kako bi se izbegli sukobi oko prestola, jer je kraljev brat imao puno pristalica, i smatrao ga legitimnim naslednikom kastiljansko-aragonske krune, dok su Karla, koji čak nije ni španski govorio, smatrali strancem.

Nakon Maksimilijanove smrti, Karlo mu je ustupio titulu nadvojvode od Austrije i Sporazumom iz Vormsa 1521. godine dodelio habsburško nasleđe - Gornju i donju Austriju, Štajersku, Korušku i Kranjsku, i kasnije, 1522, Tirol, Visoki Alzas i vojvodstvo Vurtemberg.

Godine 1531. Ferdinand je bio izabran za Svetog rimskog cara, čime je postao naslednik Karla V. Više puta je upravljao državom u mnogobrojnim odsustvima svog brata.

Nakon abdikacije Karla V 1556, Ferdinand je preuzeo titulu svetog rimskog cara. Karlo V se složio da se njegov sin, Filip isključi iz nasledstva nemačke krune, čime je Ferdinandov zakoniti naslednik bio njegov najstariji sin, Maksimilijan II (1527-1576)

Izvor: Wikipedia