Deodoro de Fonseka
 
Manuel Deodoro de Fonseka (5. avgusta 1827. – 23. avgusta 1892.), brazilski maršal, vođa republikanskog vojnog udara i prvi predsjednik Brazila.

Rođen je u brazilskoj državi Alagoajs, u gradu koji danas nosi njegovo ime. Krenuo je očevim stopama i školovao se u vojnoj akademiji u Rio de Žaneiru, nakon čega je započeo vojnu karijeru. 1848. je vidio prvu akciju, učestvujući u borbi protiv liberalnih pobunjenika u pokrajini Pernambuko – Pernambukanska revolucija. 1860. se oženio Marianom Sesilijom de Souza Meireles; nisu imali djece, vjerovatno zbog njegove neplodnosti.

Učestvuje i u Paragvajskom ratu (1864. – 1870.), brzo napredujući kroz činove i ističući se kao hrabar i sposoban vojnik. 1887. je dobio najviši, maršalski čin. Kao uspješan vojnik i istaknuta ličnost bio je vrlo popularan. Sredinom osamdesetih postao je, prvo, vojni upravnik, a uskoro i guverner, pokrajine Rio Grandi du Sul.

Blizak republikanskim intelektualcima i nezadovoljan državnom politikom, iako s pozitivnim stavovima o Caru, pridružio se republikanskoj frakciji unutar vojske. Kao njen najugledniji član postao je vođa i imao važnu ulogu u zbacivanju cara Pedra II, 15. novembra 1889. godine; car je u roku od dva dana protjeran u Portugaliju. Brazil je proglašen federalnom republikom s pravom glasa za sve pismene muškarce; započelo je pisanje zakona, propisa i stvaranje novog ustava. Fonseka je postao predsjednik privremene vlade, našavši se ubrzo u sukobu s civilnim republikanskim vođama.

Pod pritiskom vojske, Kongres ga je 25. februara 1891. izabrao za prvog predsjednika Brazila; dobio je 129 glasova dok je njegov glavni konkurent, Prudente de Morais, dobio 97 glasova. Njegov autoritarni način vladavine, neuspješna finansijska politika i politički sukobi u državnom vrhu doveli su do nestabilnosti u zemlji. Fonseka je 3. novembra 1891. proglasio vanredno stanje, raspustivši Kongres i preuzevši sva politička ovlašćenja. Grupa nezadovoljnih je pronašla potporu među visokorangiranim oficirima mornarice, koji su zaprijetili građanskim ratom. Fonseka je biva prisiljen na ostavku; to je učinio 23. novembra, predavši položaj podpredsjedniku Florianu Pešotou, opozicionom političaru, koji je imao podršku kongresa.

Umro je 23. avgusta 1892. u Rio de Žaneiru.

Izvor: Wikipedia