Mitani su huritsko kraljevstvo u severnoj Mesopotamiji od oko 1500. pne. na vrhuncu njihove moći, pa tokom 14. veka pne. Obuhvatali su područje današnje jugozapadne Turske, severne Sirije i severnoga Iraka ( grubo odgovara Kurdistanu) sa glavnim gradom Vašukani u današnjoj severnoj Siriji. U doba neo-asirskoga carstva ime Mitani je predstavljalo geografski pojam za područje između reke Eufrat i Kabur. Za Mitansko kraljevstvo se veruje da je bilo feudalna država, pod vođstvom ratničkoga plemstva inddo-arijevskoga porekla, koje je izvršilo invaziju tokom 17. veka pne. za vreme indo-arijevske migracije. Sa tom migracijom povezano je širenje na Siriju specifičnoga tipa grnčarije povezane sa Kura-Araksa kulturom..

Geografija

Mitani se u severnoj Mesopotamiji protezalo od Nuzija u današnjem Kurdistanu i reke Tigris na istoku do Alepa i središnje Sirije na zapadu. Centar je bio u dolini reke Kabur sa dva glavna grada Tait i Vašukani, koji su se u asirskim izvorima nazivali Taidu i Uššukana. (Vasu-khani bi značilo "rudnik bogatstva" na sanskritu, ali luvijski vasu- "dobar", Bashkani u modernom kurdskom: dobar izvor vode). Celo područje je omogućavalo poljoprivredu bez umetnoga navodnjavanja. Uzgajali su stoku, ovce i koze. Područje je slično Asiriji po klimi i naselilo ga je domorodačko huritsko i amoritsko stanovništvo.

Huri, Mitani i Hanigalbat

Mitani su izgleda domorodački termin. Može se pretpostaviti da je huritsko stanovništvo izmešano sa indo-arijskom aristokratijom. Hititski anali spominju narod "Kuri" u severoistočnoj Siriji. Hititski fragment, verovatno iz vremena Mursila I spominje "kralja Kura" ili "Hurijana". Asirsko-arkadska verzija teksta Hure spominje kao Hanigalbat. Asirci su izraz Mitani koristili kao sinonim samo posle kraja toga političkoga entiteta. Egipatski izvori zovu Mitani kao nhrn, što se obično izgovara kao "Nahrin"[2] od akadske reči za reku.Ime Mitani ili Maitani nađeno je najpre u memoarima Sirijskih ratova (oko 1480. pne.) Amememheta, koji je živeo u doba Amenhotepa I (1525. pne. - 1504. pne.) i možda njegova dva naslednika.

Narodi

Reference
^ T. V. Gamkrelidze and Vyacheslav Vsevolodovich Ivanov, The Early History of Indo-European(aka Aryan) Languages, Scientific American, March 1990; James P. Mallory, "Kuro-Araxes Culture", Encyclopedia of Indo-European Culture, Fitzroy Dearborn, 1997.
^ Faulkner, Raymond O. A Concise Dictionary of Middle Egyptian. p. 135. Griffith Institute, Oxford, 1962

Izvor: Wikipedia