Miroslav Čangalović

Miroslav Čangalović (3. mart 1921. – 1. oktobar 1999.), srpski operski i koncertni pjevač, bas, jedno je od najvećih imena u istoriji srpske i, šire, jugoslovenske, muzičke umjetnosti.

Rođen je u bosanskom gradu Glamoču. Zahvaljujući prijateljstvu sa porodicom Dušana Trbojevića, istaknutog srpskog pijaniste i kompozitora, upoznaje se sa pjevanjem i koncertnim muziciranjem. Svoj operski debi je imao godine 1946., ulogom tamničara u Pučinijevoj operi Toska. Od 1946. do 1954. godine učio je pjevanje kod Zdenke Zikove, poznate operske pjevačice i pedagoga.

Čangalovićev operski repertoar je obuhvatao više od 90 uloga u kojima se isticao raskošnim glasom, dramskom snagom i doživljenom interpretacijom. Njegove najslavnije uloge su, na prvom mjestu, uloga Borisa Godunova, iz istoimene opere Musorgskog, i uloga Dosifeja, iz opere Hovanščina, istog kompozitora. Mnogi muzički kritičari smatraju ga, poslje Šaljapina, najboljim Borisom Godunovim. Slijede uloge Don Kihota (Masneov Don Kihot), Končaka i Galickog (Borodinov Knez Igor), Mefista (Gunoov Faust), Filipa Drugog (Verdijev Don Karlos), Figara (Mocartova Figarova ženidba), Kučobeja (Mazepa Čajkovskog), Ivana Groznog (Pskovitjanka Rimskog Korsakova), Mitke (Konjovićeva Koštana), i druge.

Njegov koncertni repertoar je obuhvatao ukupno 520 kompozicija, i to solo pjesama, ciklusa pjesama, kantata i oratorijuma, čiji je velik dio sačinjavalo premijerno izvođenje mnogih djela jugoslovenskih kompozitora. Koncertna karijera Čangalovića trajala je više od 40 godina i sastavljena je od oko 3.000 koncerata na održanih teritoriji bivše Jugoslavije i oko 160 koncerata širom svijeta.

Nosilac je brojnih jugoslovenskih i međunarodnih priznanja i odlikovanja među kojima su i Oktobarska nagrada (1955.), Vukova nagrada i Sedmojulska nagrada (1966.), AVNOJ-eva nagrada (1973.), ali i nagrada Međunarodnog žirija kritike kao najbolji pjevač sezone na festivalu Teatar nacija u Parizu za ulogu Mefista (1959.godine) i, kasnije, Borisa Godunova (1961.godine), kao i ordena Viteza reda umetnosti i literature od strane francuske vlade, u znak priznanja za njegov doprinos afirmaciji dela francuske muzike van granica Francuske.

Umro je 1999.godine, u Beogradu.

Izvor: Wikipedia