Joahim Pajper (Joachim Peiper 30. januar 1915. - † 13. jul 1976.) je bio SS-Standartenführer (ekvivalent pukovnik) i ostaće upamćen kao čovek koji je tokom Ardenske ofanzive naredio streljanje američkih vojnih

Rani period

Joahim Pajper je rođen 31. januara 1915. godine u Berlinu, u porodici Pruskog kapetana, veterana afričkih borbi iz vremena Prvog svetskog rata. Pajper je imao dvojicu brata - Hans-Haso i Horst. Još kao učenik on se upisao u SS (broj 132.496). Gimnaziju u Berlinu završava sa odličnim uspehom 1934. godine i od tada se posvećuje vijnoj karijeri. Nakon završene obuke 1934. godine u Juterbogu i Braunšvajgu uključen je u "ličnu gardu Adolfa Hitlera". Tokom 1938. godine premešten je u štab Hajnrih Himlera kao ađutant i oficir pratnje. Tu je upoznao buduću suprugu - Zigfrid, koja je radila kao sekretarica u kancelariji Himlera. Sklopili su brak 26. septembra 1939. godine i kasnije izrodili troje dece - Hajnrih, Elke i Zelke.

Drugi svetski rat

Prva bitka u kojoj je učestvovao Pajper (komandovao 11. četom) sa "ličnom gardom Adolfa Hitlera" je 1940. godine u vreme invazije na Zapad. Učestvovao je u borbi za preuzimanje Vartenbergskih visova. Ta bitka je interesantna po tome što je kontradiktorna izvesnom Hitlerovom naređenju o prekidu vojnih dejstava protiv savezničkih vojnika u okruženjeu kod Denkerka. Britanska artiljerija koja je bila raspoređena po okolnim bregovima, iznenada je otvirila vatru na nemačke položaje što je napravilo izvesnu pometnju u redovima "lične garde Adolfa Hitlera". Mada je na snazi važilo naređenje o obustavi vojnih dejstava, Sep Ditrih je poslao deo svoje jedinice u napad na pozicije britanske artiljerije i osvojio ih. Za uspešno dejstvo toga dana Pajper je odlikovan Gvozdenim krstom I reda.

Pajper je uzeo učešće i u operaciji na Balkanu kao i na Istočnom frontu. Od 30. januara 1943. do 1. decembra 1943. godine komandovao je 3. oklopnim bataljonom 2. SS oklopnog puka. Za vreme komandovanja 3. oklopnim bataljonom, Pajper je uspeo da spasi celu 320. pešadijsku diviziju koja se našla opkoljena od strane Crvene armije. Za pokazanu smelost kod Harkova, odlikovan je 17. marta 1943. godine Viteškim krstom.

Tokom decembra 1943. godine preuzima komandu nad 1. SS oklopnim pukom "1. S oklopne divizije "lična garda Adolfa Hitlera". Komandiri i vojnici njegove jedinice izvršili su vojni zločin u jesen 1943. godine, ubivši 23. civila u italijanskom seocetu Bov.

Dana, 27. januara 1944. godine dobija hrastovo lišće za Viteški krst. Za vreme Ardenske ofanzive Pajper se nalazio na čelu borbene grupe (Kampfgruppe) koja je kod Malmedija streljala američke vojne zarobljenike, ukupno njih 71. Pajper uspeva 24. decembra 1944. godine da se izvuče iz okruženja kod La Geza. Spasilo se ukupno 800 vojnika koji su u avanturištičkom stilu izveli 33. časovni marš kroz predeo pun brda i šuma, a štaviše na nekoliko mesta morali su i da plivaju preko ledenih reka. Za pokazanu hrabrosz u Ardenskoj operaciji, 11. januara 1945. godine Pajper je odlikovan mačevima za Viteški krst.

Početkom maja 1945. godine Joahim Pajper se predao američkoj vojsci

Posle rata

Na procesu u Dahau cela borbena grupa Pajpera, proglašena je krivom za ubijanje američkih vojnih zarobljenika. Pajper je predložio da preuzme celu odgovornost a da njegove ljude puste na slobodu, no predlog nije bio usvojen. Veći deo grupe osuđen je na doživitnu robiju a ostali među kojima i Pajper dobili su smrtnu presudu.

Pajper je proveo u zatvoru od 1946. do 1951. godine čekajući da bude obešen, međutim kazna je ublažena novom presudom na doživotnu robiju. Tokom 1956. godine je pomilovan i započinje rad kod Poršea u Zapadnoj Nemačkoj. U Italiji je protiv njega 1968. godine podignuta optužnica. Ovog puta u pitanju su bili ubijeni ljudi u seocetu Bov, no pušten je na slobodu u nedostatku dokaza. Seli se sa ženom i decom u Trav, Francuska. Dana 13. jula 1976. godine njegova kuća je zapaljena. Nakon gašenja vatre u kući je pronađeno obgorelo telo Pajpera, a detaljnom pretragom i revolver iz kog je pucano na njega. Počinioci atentana nikad nisu pronađeni.

Među neonacistima naj češće kruži priča da su Pajpera ubili Francuski komunisti. Neonacisti su i izborili pomilovanje za Pajpera 1956. godine, navodeći kao "dokaz" da se streljanje građena i vojnih zarobljenika nikad nije ni desilo, međutim istorija je zabeležila da su ipak izvršena streljanja pod komandom Pajpera.

Izvor: Wikipedia